Ισορροπίες και άκρα στην Ορθοδοξία

Όταν ο άνθρωπος ασθενεί είτε από υπερβολή είτε από υστέρηση, η υγεία πετυχαίνεται στο μέσον.

Έτσι ορίστηκε και η Ορθοδοξία από αγίους, ότι μοιάζει με κόψη ξυραφιού, αλλά και πάλι μοιάζει με το νερό και το λίπασμα. Με λιγότερο νερό το φυτό δεν μεγαλώνει, με περισσότερο μουλιάζει και πνίγεται. Με λιγότερο λίπασμα δεν μεγαλώνει με περισσότερο από όσο πρέπει, καίγεται.

Η μέση, βασιλική οδός με διάκριση αποδίδει υγεία η δε ανισορροπία την διασαλεύει.

Όντας όμως ο άνθρωπος και σώμα και ψυχή, όπως το φωτόνιο και σωματίδιο και κύμα (ενέργεια) το ‘’φως’’ και η υγεία του, διασαλεύεται και ασθενεί και στα δύο πεδία αλληλοεξαρτούμενης δράσης. Και με πλεονασμούς ή υστερήσεις σωματικής βαθμίδας (υπό τον όρο της χρήσης του χου) αλλά και αντίστοιχες ψυχικές ανισορροπίες (νου).

γέροντας Γαβριήλ για την υπακοή (σε αιρετικούς)

- Γέροντα Γαβριήλ ή Παπική εκκλησία είναι Εκκλησία;

Ή Παπική εκκλησία δεν είναι Εκκλησία. Δεν έχει Μυστήρια.
Ό Χριστός πάνω στον πλανήτη της Γής ίδρυσε μία Εκκλησία. Όταν λέμε το Σύμβολο της Πίστεως τί ομολογούμε; Ότι πιστεύουμε «Εις μίαν, Αγίαν, Καθολική και Αποστολική Εκκλησιά».
Δεν ίδρυσε ό Χριστός πολλές Εκκλησίες.
Δεν είναι Εκκλησία ό Πάπας. Δεν έχουν Μυστήρια οι παπικοί.
Ό άγιος Νικόδημος ό Αγιορείτης λέει μέσα στο Πηδάλιο ότι οι παπικοί είναι παμπάλαιοι αιρετικοί, είναι αβάπτιστοι (Ερμηνεία ΜΖ' Αποστολικού Κανόνος).

2 σχόλια πάνω στο άρθρο ... ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΜΙΚΡΑΣ ΑΣΙΑΣ ΗΡΘΕ ΣΤΟ ΦΩΣ!

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης

Συνεχίζονται οι συγκλονιστικές αποκαλύψεις των ελληνορθόδοξων εκκλησιών σε όλο το μήκος και το πλάτος της Μικράς Ασίας, εκκλησίες οι οποίες σε πολλές περιπτώσεις ακόμα και επί αιώνες βρίσκονταν στο σκοτάδι και τώρα ανατέλλουν στο φως των ημερών μας!

Αυτή την φορά ανακαλύφθηκε από τους ίδιους τους Τούρκους, (???), η εκκλησία των «Έξη Θυρών» όπως την ονόμασαν οι Τούρκοι, μια εκκλησία μέσα στα βράχια στην περιοχή του Burdur, το ελληνικό Πολυδώριον, στην νοτιοδυτική Μικρά Ασία.

Λόγοι περὶ ἀγάπης. Πατερικές διδαχές

Ὁ ὅσιος Ἐφραὶμ ὁ Σύρος σημειώνει γιὰ αὐτοὺς ποὺ δὲν ἔχουν ἀγάπη: «Εἶναι ἄθλιος καὶ ταλαίπωρος ἐκεῖνος ποὺ ζεῖ μακριὰ ἀπὸ τὴν ἀγάπη. 

Δὲν ψεύδεται ὁ Ἀπόστολος ποὺ εἶπε, ὅτι αὐτὸς ποὺ μισεῖ τὸν ἀδελφό του εἶναι φονιάς, καὶ περιπατεῖ στὸ σκοτάδι, καὶ εὔκολα κυριεύεται ἀπὸ κάθε ἁμαρτία.

Γιατί ἐκεῖνος ποὺ δὲν ἔχει ἀγάπη, ἔντονα θυμώνει, ἔντονα παροργίζεται, ἔντονα μισεῖ.

Ἐκεῖνος ποὺ δὲν ἔχει ἀγάπη χαίρεται μὲ τὴν ἀδικία τῶν ἄλλων, δὲν συμπάσχει μὲ αὐτὸν ποὺ ἔπεσε σὲ σφάλμα, δὲν ἁπλώνει γιὰ βοήθεια τὸ χέρι του στὸν πεσμένο, δὲν συμβουλεύει αὐτὸν ποὺ παρασύρθηκε, δὲν στηρίζει αὐτὸν ποὺ κλονίζεται.

Ἐκεῖνος ποὺ δὲν ἔχει ἀγάπη εἶναι ἀνάπηρος στὸ νοῦ, εἶναι ὄργανο τοῦ Ἐχθροῦ, καὶ πλανιέται σὲ ὅλα τὰ μονοπάτια τῆς ζωῆς του, καὶ δὲν ξέρει ὅτι βαδίζει μέσα στὸ σκοτάδι

Ὁσίου Ἐφραὶμ τοῦ Σύρου τόμ. Α΄ σελ. 42

---

άγιος Εφραίμ ο σύρος

Η νήψη στο έργο του αγίου Εφραίμ του Σύρου

λόγος γα τις αρετές και τις κακίες (αγ.Εφραίμ Σύρου)

οσίου Εφραίμ του Σύρου - έλεγχος του εαυτού του και εξομολόγηση

ευχή προ του ύπνου - αγίου Εφραίμ του Σύρου

Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΕΦΡΑΙΜ ΤΟΥ ΣΥΡΟΥ Alexander Schmemann ΜΕΓΑΛΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ Πορεία προς το Πάσχα...

ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΟΤΑΝ ΠΕΙΡΑΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΧΘΡΟ, ΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΥΧΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΘΕΟ ΜΕ ΔΑΚΡΥΑ

Περί της κατ’άμφω υγείας…

Δυο σκόρπιες σκέψεις…

Άκουσα ένα παράδειγμα που αναγόμενο στα πνευματικά, αφορά την σχέση μας με τον Πατέρα. Την ασθένειά μας και πώς να την αντιμετωπίσουμε … σε σχέση με το σθένος που παρέχει Ο Ιατρός ψυχών ΚΑΙ σωμάτων.

Ήταν ένα μικρό παιδί που έπαιζε σε μια ακρογυαλιά με ένα χάρτινο καραβάκι που τούχε φτιάξει ο πατέρας του. Σε μια στιγμή όμως, αυτό παρασύρθηκε, και το παιδί δεν μπορούσε να το φτάσει.

Το παιδάκι, άρχισε να κλαίει. Όταν ο πατέρας αντιλήφθηκε τον λόγο, πήρε πέτρες, και τις έριχνε πιο μακρυά από το καραβάκι που έφευγε. Το παιδάκι, χωρίς να καταλαβαίνει τον λόγο, αλλά βλέποντας μόνο τις πέτρες να πέφτουν εκεί κοντά και νομίζοντας πως θα το βουλιάξει, έκλαιγε περισσότερο.

Ο πατέρας, με αυτήν την μέθοδο δημιουργούσε κύματα που θα έσπρωχναν το καραβάκι αντίθετα και θα έφερναν πιο κοντά τους. Έτσι και έγινε.

Οι πνευματικοί άνθρωποι το εξήγησαν πως κάπως έτσι ο καλός Θεός ‘’ρίχνει’’ τους πειρασμούς μπροστά μας, (σαν πέτρες) για να μας επιστρέψει με ασφάλεια στην αγκαλιά Του. Δοκιμασίες που έχουν παιδαγωγικό σκοπό, επιστροφής. Την δική μας (χάρτινη) σχεδία και σχέδιο στο δικό Του, που θέλει τους πάντας σωθήναι και εις επίγνωσιν Αληθείας ελθείν.  

Παρατηρεί η πολύαθλη αγία Συγκλητική (σαν άλλος Ιώβ), πως σαν ρούχο που πρέπει να καθαρίσει, ο Θεός ‘’χτυπά’’ με αγάπη τους δερμάτινους χιτώνες μας. Βέβαια, με μέτρο και διάκριση, πόσο μάλλον ο Θεός, όταν κι εμείς λογικά, αλλιώς συμπεριφερόμαστε στα λινά, στα μεταξωτά, στα μάλλινα.

Ποιότητα, ποσότητα, ένταση και διάρκεια ‘’μαστιγώματος’’, Κύριος οίδε και όσα επιτρέψει,  γιατί αν άφηνε εντελώς ελεύθερο τον μισάνθρωπο και χωρίς χάρι, νομίζω κανείς δεν θα άντεχε. Αλλά! ούτε τρίχα δεν πέφτει, γιαυτό ας δούμε αυτό το ‘’γιατί’’ υπό δύο οπτικές γωνίες.

Το ‘’γιατί’’ του αντικείμενου και το ‘’γιατί’’ του συγκείμενου. Το γιατί σε μένα; ή το αν θέλεις Κύριε, μου γνωρίζεις το γιατί.

Και τα δύο είναι ‘’γιατί’’ αλλά έχουν ποιοτική διαφορά.

Από την παραπάνω (μία εκ των δύο) στάση, πηγάζει η  διαφοροποίηση του ''φορτίου'' που λαμβάνει ένα σώμα. Μέσα στα διφορούμενα τάχα της Αγίας Γραφής, αναφέρεται για τον Σταυρό: ... μάθετε απ'εμού, ότι ο ζυγός μου χρηστός και το φορτίο ελαφρύ. Το διφορούμενο έγκειται στον χαρακτηρισμό του φορτίου (σταυρού) ως ελαφρύ, ενώ πολλές φορές ο προσωπικός μας σταυρός, μας γονατίζει. Ως πρόσθετο, αφού είναι (επιπλέον) φορτίο, λογικά είναι βαρύ και μόνο υπερλόγως και υπό προϋποθέσεις, ελαφρύ. 

Στην φυσική, ένα σώμα που λαμβάνει φορτίο από το διπλανό του ηλεκτρισμένο, 

‘’Ρόδον το Αμάραντον’’ - 1865

‘’Ρόδον το Αμάραντον’’ - 1865

σχόλια επί συμβολισμών, οίκων και χαιρετισμών της αγιογραφίας

[βιώματα για τη μετοχή στη δόξα της τιμιωτέρας των Χερουβείμ και ενδοξοτέρας ασυγκρίτως των Σεραφείμ (οίκοι και οχήματα)... αμήν με την χάρι Της, ολοέν και καθαρώτεροι και λειτουργικότερα οι ε-αυτοί, οι εικόνες Αυτού] 

Ο μητρ. Μόρφου Νεόφυτος μιλά για μεταθανάτια εμπειρία μιας 20χρονης

Αναφέροντας για Την Μητέρα του Φωτός... βλέπουμε να ''σχηματίζεται'' (στην αγιογραφία) αυτό το Φ, με την ευθεία (κάθετη) ευλογούντος Πατρός (Τριαδικού Θεού, Του εν ουρανοίς, ΝΟΥΣ) επάνω, κάτω η ρίζα Ιεσσαί (και ο τύπος των 14 γενεών, ως φύραμα εκ γης, ΧΟΥΣ) και στο μέσον Η Μεσσίτρια. Σε εξωτερικό κύκλο οι 24 οίκοι και εσωτερικά οι προφήτες με τον αγ.Ιωακείμ και αγ.Άννα κορωνίδα υπ-ουργών Υ ---> (Φ) .

----

Εκ του όλου, νομίζω στον οίκο Π, ίσως συνειρμικά μας παρατίθενται σπουδαία και ωφέλιμα…

Πᾶσα φύσις Ἀγγέλων κατεπλάγη τὸ μέγα της σῆς ἐνανθρωπήσεως ἔργον, τὸν ἀπρόσιτον γὰρ ὡς Θεόν, ἐθεώρει πᾶσι προσιτὸν ἄνθρωπον ἡμῖν μὲν συνδιάγοντα, ἀκούοντα δὲ παρὰ πάντων οὕτως; Ἀλληλούϊα.

Ἀλληλούϊα.

Θεοφάνεια 2016 (με το παλαιό)

Μετά τα Θεοφάνεια 2016 με το νέο, κι ενώ ο ρους του ποταμού της ζωής μας συνεχίζεται, με αφορμή ένα γεγονός, ‘’τρέχω’’ να στηριχθώ και κρατηθώ από αυτά τα ουράνια ρείθρα που κατήλθαν, (εκ του 2 στις και στο 5 και 6) τα μόνα στέρεα επανόδου μας. Αγιασμού και σωτηρίας.

Σήμερον τα άνω τοις κάτω συνεορτάζει, και τα κάτω τοις άνω συνομιλεί.

Αδελφοί εν XC με το παλαιό, ευλογούν για δεύτερη φορά (κατ’οικονομίαν Θεού) τα ύδατα. Και την έχουμε τόση ανάγκη την ευλογία, αφού πολλαπλασιάζονται οι σκιές.

6 Ιαν με το παλαιό και 19 με το νέο. Συνειρμικά μάλιστα και με τον ποταμό της ζωής μας, μέσα στον οποίο αιτούμαστε να εισέλθει Ο Κύριος για να στραφούν τα ύδατα πίσω και να μην εκβληθούμε στην νεκρά (θάλασσα) και θάνατο, θυμήθηκα το θαύμα του αρχαγγέλου Μιχαήλ εν Χώναις 6/9. 

Εορτή της Αγίας και Ισαποστόλου Νίνας (14 Ιαν) και 2 σχόλια...

Τη μνήμη της Αγίας και Ισαποστόλου Νίνας τιμά σήμερα, 14 Ιανουαρίου, η Εκκλησία μας.

Αποτμήματα του Ιερού Λειψάνου της Αγίας βρίσκονται στον Ιερό Ναό Αγίας Μαρίνης Θεσσαλονίκης και στη Μονή Κύκκου Κύπρου.

Η Αγία Νίνα (ή Νίνω) γεννήθηκε στην Καππαδοκία, όπου κατοικούσαν πολλοί Γεωργιανοί και φέρεται ως συγγενής του Αγίου Μεγαλομάρτυρα Γεωργίου του Τροπαιοφόρου.

Ο πατέρας της, Ζαβουλών, ευσεβής και φημισμένος στρατιωτικός, πριν ακόμα νυμφευθεί, είχε φύγει από την πατρίδα του Καππαδοκία, για να προσφέρει τις υπηρεσίες του στον αυτοκράτορα Μαξιμιανό. Η μητέρα της, Σωσάννα, ήταν αδελφή του Επισκόπου Ιεροσολύμων Ιουβεναλίου. Ο πατέρας της, φλεγόμενος από αγάπη προς τον Θεό, έγινε, με την συγκατάθεση της συζύγου του, μοναχός στην έρημο του Ιορδάνη. Η μητέρα της Αγίας Νίνας τοποθετήθηκε ως διακόνισσα στο Ναό της Αναστάσεως. Την Αγία Νίνα την παρέδωσαν στην ευλαβέστατη Γερόντισσα Νιοφόρα, για να την αναθρέψει.

σχόλια πάνω στον ναό της πανθρησκείας

αφορά, αυτό το άρθρο: Ο Ναός του Αντιχρίστου και της Πανθρησκείας

...η επιλογή για πανομοιότυπο ''ναό'' όπως ο ναός του αγ.Βασιλείου που άρχεται κοσμικώς μία έλιξις, δεν είναι (νομίζω) τυχαία. 

Από εκεί και πέρα, η ευλογία και πρόοδος και προς XC δια XC, ορίζει την ανέλιξη και εξέλιξη και πρόοδο προς το 999 αλλά και η καταβαράθρωσις ελικοειδώς προς τα κάτω με το 666 (στο άλλο καζάνι) και περί πανομοιοτύπων... δεν απέχει με τον αληθινό Δημιουργό ουρανού και γης ορατών τε και αοράτων ΤΡΙΑΔΙΚΟΣ ΘΕΟΣ = 999 σε σχέση με τον αληθοφανή δημιουργό ΙΑΠΕΤΟΣ = 666...* 

άγιος Νικόλαος υπέρμαχος Ορθοδοξίας

από τον συναξαριστή θαύμα μυροβλύσεως μόνο σε ορθοδόξους. 

Έλεγχος παπικών

από: ανακομιδή λειψάνων αγίου Νικολάου 20 Μαϊ 

Περὶ ὑπομονῆς

Ὁ βουλόμενος Θεῷ εὐαρεστῆσαι καὶ κληρονόμος Θεοῦ διὰ πίστεως γενέσθαι, ἵνα καὶ αὐτὸς υἱὸς Θεοῦ προσαγορευθῇ, γεννηθεὶς ἐκ Πνεύματος Ἁγίου, πρὸ πάντων τῆς μακροθυμίας καὶ τῆς ὑπομονῆς δραξάμενος, ὀφείλει τὰς ἀπαντώσας θλίψεις, στενοχωρίας τε καὶ ἀνάγκας γενναίως ὑποφέρειν, ἤτοι σωματικὰς νόσους καὶ πάθη, ἤτοι ὀνειδισμοὺς καὶ ὕβρεις ὑπὸ ἀνθρώπων, ἤτοι ἀοράτους θλίψεις διαφόρους, τὰς ἐπαγομένας τῇ ψυχῇ ὑπὸ τῶν τῆς πονηρίας πνευμάτων πρὸς τὸ ἐμποδίσαι αὐτὴν εἰς τὴν ζωὴν εἰσελθεῖν, εἰς χαύνωσιν καὶ ὀλιγωρίαν καὶ ἀνυπομονησίαν ἀπαγαγεῖν βουλομένων

άγιος Εφραίμ ο Σύρος

---

οσίου Εφραίμ του Σύρου - έλεγχος του εαυτού του και εξομολόγησις

λόγος γα τις αρετές και τις κακίες (αγ.Εφραίμ Σύρου)

Η νήψη στο έργο του αγίου Εφραίμ του Σύρου

Ευλογίες της θαυμαστής πρόνοιας του Θεού

Ο Παπα‐Τύχων, όταν είχε πάει στο Καλύβι του Τιμίου Σταυρού, δεν είχε Ναό, αν και του ήταν απαραίτητος. 

Ούτε χρήματα είχε για να φτιάξη, παρά μόνο μεγάλη πίστη στον Θεό. Μια μέρα προσευχήθηκε και ξεκίνησε για τις Καρυές, με την πίστη ότι ο Θεός θα του οικονομούσε τα χρήματα που χρειαζόταν, για να φτιάξη τον Ναό. Πριν φθάση ακόμη στις Καρυές, τον φώναξε από μακριά ο δικαίος6 της Σκήτης του Προφήτη Ηλία. 

Όταν πλησίασε ο Παπα‐Τύχων, ο δικαίος του είπε: «Κάποιος καλός Χριστιανός από την Αμερική μου έστειλε αυτά τα δολλάρια, για να τα δώσω σε κανέναν ασκητή που δεν έχει Ναό. Εσύ δεν έχεις Ναό· πάρʹ τα και φτιάξε». 

Δάκρυσε ο Παπα‐Τύχων από συγκίνηση και ευγνωμοσύνη στον Καλό Θεό πού, σαν καρδιογνώστης που είναι, είχε φροντίσει για τον Ναό, πριν ακόμη εκείνος Τον παρακαλέση, ώστε να του έχη έτοιμα τα χρήματα, όταν θα του τα ζητούσε.

Αγ. Παϊσίου Αγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Β’ «Πνευματική Αφύπνιση»

6 Ο Γέροντας μιας Καλύβης, στον οποίο ανατίθεται κάθε χρόνο η διοίκηση της Σκήτης και η φροντίδα του Κυριακού (τού κυρίως Ναού της Σκήτης) και των προσκυνητών.

---

Στο Ι. Κελλί Τιµίου Σταυρού, του παπα Τύχωνα και του γέροντα Παϊσίου 

δόξα σοι ο Θεός

- Όταν , Γέροντα, βλέπω μέσα μου υπολείμματα από ένα πάθος στενοχωριέμαι.

- Πες: «Δόξα σοι ο Θεός, που έφυγαν τα πολλά!». Αν ήμουν εγώ στη θέση σου ,θα έβλεπα τις ολοφάνερες μεγάλες δωρεές του Θεού και «από φυλακής πρωίας μέχρι νυκτός» θα έλεγα το «δόξα σοι ο Θεός».

Αν θέλης να ζης ζωή παραδεισένια από αυτήν την ζωή, δες κι εσύ τις ευεργεσίες και τις πλούσιες δωρεές που σου δίνει ο Θεός και άρχισε το «δόξα σοι ο Θεός». Να δοξάζετε τον Θεό ,γιατί σας βοήθησε και προοδεύσατε έστω και λίγο, είτε επειδή εσείς κοπιάσατε, είτε επειδή σας βοήθησαν οι άλλοι.

Όταν ο άνθρωπος λέη «δόξα σοι ο Θεός», βοηθάει ο Θεός ,γιατί η ευγνωμοσύνη με το ταπεινό φρόνημα και με τον φιλότιμο αγώνα τραβάει συνέχεια ουράνιες δυνάμεις και ευλογίες θεϊκές.

Αγ. Παϊσίου Αγιορείτου: ΛΟΓΟΙ .

σύγχρονο Θαύμα της Αγίας Άννας

Μια απίστευτη ιστορία από την Κύπρο την οποία η ίδια η γυναίκα που της συνέβη αφηγείται, κάνει τον γύρο του διαδικτύου.

Η κυρία Κατερίνα, μοιράζεται με τον κόσμο την συγκλονιστική ιστορία με το χτύπημα του γιού της με μηχανάκι και το πώς η Αγία Άννα έκανε το θαύμα της και το παιδί της σώθηκε!

Εγώ η ταπεινή δούλη του Θεού Κατερίνα από την Λεμεσό Κύπρου, θα σας μιλήσω για ένα θαύμα του Θεού στο παιδί μου μέσω της Αγίας Άννας.

Έχω τρία παιδιά δύο κορίτσια και ένα αγόρι τον Ανδρέα. Θα σας μιλήσω για το γιο μου ο οποίος εξακολουθεί να βρίσκεται στη ζωή μόνο και μόνο γιατί το θέλησε ο Θεός.

Η Παναγία Κρημνιώτισσα της Σαμοθράκης.

Η μαρτυρία ενός μεγάλου θαύματος σε νέο άνθρωπο.

(καμαριώτισσα)

ΠΑΤΗΡ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΒΛΑΒΙΑΝΟΣ. 

πηγή

Η δύναμη του Ψαλτηρίου, αληθινό περιστατικό...

Ο Κυρ-Παντελής ταξίδευε με το τρένο προς Θεσσαλονίκη και διάβαζε το Ψαλτήριο. Ένα παράξενο γεγονός όμως σημάδεψε το ταξίδι του. Καθώς διάβαζε, μία κοπέλα που καθόταν τρία-τέσσερα καθίσματα πιο μπροστά άρχισε να διαμαρτύρεται και να φωνάζει. Στην αρχή δεν έδωσε σημασία και πίστεψε πώς κάποια παρεξήγηση έγινε με το διπλανό της. Όταν όμως ο κυρ-Παντελής είδε πώς ο ελεγκτής-εισπράκτορας ερχόταν προς το μέρος του απόρησε.

- Αγαπητέ κύριε, μπορείτε να σταματήσετε να διαβάζετε αυτό το βιβλίο γιατί ενοχλείτε;

- Μα το διαβάζω από μέσα μου! απάντησε εκείνος φανερά απορημένος.

Πώς είναι δυνατόν να ενοχλείται η κοπέλα; Έκπληκτοι και απορημένοι μαζί με τον κυρ-Παντελή ήταν και οι άλλοι επιβάτες. Ένας μάλιστα έξ αυτών φώναξε. 

Πράγματι, η άγνωστη κοπέλα μεταφέρθηκε στα πίσω βαγόνια μήν αντέχοντας το Ψαλτήριο. Και λέει ο κυρ-Παντελής στους συνεπιβάτες του.

- Μέχρι προχθές και εγώ μαζί με εσάς αγνοούσα τη δύναμη των Ψαλμών του προφήτη Δαυϊδ. Τώρα, και ιδιαίτερα μετά το περιστατικό τούτο, ένα σας λέγω: Το Ψαλτήρι λειτουργεί ως κόπανος που διώχνει τα κακούδια (δαιμόνια) από πάνω μας και από το περιβάλλον μας. Έτσι έλεγε ένας άγιος που έζησε στη γειτονιά μας (ο τρελο-Γιάννης).

από το βιβλίο: Ο τρελο-Γιάννης (τόμος Β')


Ερμηνεία Ψαλμών κατά τον Άγιο Αρσένιο τον Καππαδόκη...

για την Ελλάδα ... (ένταξη στον καθημερινό κανόνα)

ενδεικτικό τυπικό προσευχής χρησιμοποιώντας περιπτώσεις ψαλμών:

ΨΑΛΜΟΣ 50ος
Ἐλέησόν με, ὁ Θεός, κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου καὶ κατὰ τὸ πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν σου ἐξάλειψον τὸ ἀνόμημά μου· 4 ἐπὶ πλεῖον πλῦνόν με ἀπὸ τῆς ἀνομίας μου καὶ ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας μου καθάρισόν με. 5 ὅτι τὴν ἀνομίαν μου ἐγὼ γινώσκω, καὶ ἡ ἁμαρτία μου ἐνώπιόν μού ἐστι διαπαντός. 6 σοὶ μόνῳ ἥμαρτον καὶ τὸ πονηρὸν ἐνώπιόν σου ἐποίησα, ὅπως ἂν δικαιωθῇς ἐν τοῖς λόγοις σου, καὶ νικήσῃς ἐν τῷ κρίνεσθαί σε. 7 ἰδοὺ γὰρ ἐν ἀνομίαις συνελήφθην, καὶ ἐν ἁμαρτίαις ἐκίσσησέ με ἡ μήτηρ μου. 8 ἰδοὺ γὰρ ἀλήθειαν ἠγάπησας, τὰ ἄδηλα καὶ τὰ κρύφια τῆς σοφίας σου ἐδήλωσάς μοι. 9 ραντιεῖς με ὑσσώπῳ, καὶ καθαρισθήσομαι, πλυνεῖς με, καὶ ὑπὲρ χιόνα λευκανθήσομαι. 10 ἀκουτιεῖς μοι ἀγαλλίασιν καὶ εὐφροσύνην, ἀγαλλιάσονται ὀστέα τεταπεινωμένα. 11 ἀπόστρεψον τὸ πρόσωπόν σου ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν μου καὶ

Θεοφάνεια 2016

Σήμερον τα άνω τοις κάτω συνεορτάζει, και τα κάτω τοις άνω συνομιλεί.

Αυτό το ‘’σήμερον’’ μια διαχρονική παρουσία του ‘’νυν’’ και κεφαλής, κατά την ετοιμότητά μας, επεκτείνεται στο ‘’αεί’’  και αεί χρόνο.  

…όλη η βιωτή μας, μια διάβαση της ερυθράς. Μια διάβαση από την κοιλία στην κεφαλή (δια της ορθίας σπονδυλικής στήλης).

Ο Κύριος να ευλογεί και χαρίζει ευθείας τας τρίβους. Προς Θεόν ευθείας προς ανθρώπους ευθείας. Σταυροειδώς.

Ευθέως ανέβει, ευθέως να αναβαίνομεν... (ακολουθούντες, το Ι της κεντρομόλου του Ιησού, το Ι της Μαρίας).  

Ευχή καθαγιασμού των υδάτων

Ευχή καθαγιασμού των υδάτων.

Ποίημα Σωφρονίου Πατριάρχου Ιεροσολύμων.

Τριάς υπερούσιε, υπεράγαθε, υπέρθεε, παντοδύναμε, παντεπίσκοπε, αόρατε, ακατάληπτε, Δημιουργέ των νοερών ουσιών και των λογικών φύσεων, η έμφυτος αγαθότης, το Φως το απρόσιτον, το φωτίζον πάντα άνθρωπον ερχόμενον εις τον κόσμον, λάμψον καμοί τω αναξίω δούλω σου,φώτισόν μου της διανοίας τα όμματα, όπως ανυμνήσαι τολμήσω την άμετρον ευεργεσίαν και δύναμιν.

Ευπρόσδεκτος γενέσθω η παρ' εμού δέησις δια τον παρεστώτα λαόν, όπως τα πλημμελήματά μου μη κωλύσωσιν ενθάδε παραγενέσθαι το άγιόν σου Πνεύμα, αλλά συγχώρησόν μοι ακατακρίτως βοάν σοι και λέγειν και νυν, Υπεράγαθε, Δοξάζομέν σε Δέσποτα φιλάνθρωπε, Παντοκράτωρ, προαιώνιε Βασιλεύ. Δοξάζομέν σε τον Κτίστιν, και Δημιουργόν του παντός.

Τι πρέπει να προσέχετε στους λογισμούς σας.

Υπάρχει μία ζωή αόρατη, η ζωή της ψυχής.

Αυτή είναι πολύ ισχυρή και μπορεί να επιδράσει στον άλλον, έστω κι αν μας χωρίζουν χιλιόμετρα. Αυτό γίνεται και με την κατάρα, η οποία είναι δύναμη που ενεργεί το κακό. Αν, όμως, πάλι με αγάπη προσευχηθούμε για κάποιον, όση απόσταση κι αν μας χωρίζει, μεταδίδεται το καλό.

Άρα και το καλό και το κακό δεν τα επηρεάζουν οι αποστάσεις.

Μπορούμε να τα στείλομε σε αποστάσεις απέραντες. … Ο θρούς της ψυχής μας φθάνει μυστηριωδώς κι επηρεάζει τον άλλον, έστω κι αν δεν εκφράσομε ούτε μια λέξη. 

Και χωρίς να μιλήσομε, μπορεί να μεταδώσομε το καλό ή το κακό, όση κι αν είναι η απόσταση που μας χωρίζει απ’ τον πλησίον. Αυτό που δεν εκφράζεται έχει συνήθως περισσότερη δύναμη απ’ τα λόγια.

Αγιου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου «Βίος και Λόγοι»

---

...ιστορία που περιέγραψε ο Γέροντας Πορφύριος.

Εάν αγαπάς την καθαρότητα

Γέροντα, ο Αββάς Ισαάκ γράφει: «Εάν αγαπάς την καθαρότητα, εισελθών έργασαι εν τη αμπέλω της καρδίας σου, εκρίζωσον εκ της ψυχής σου τα πάθη, έργασαι μη γνώναι κακίαν ανθρώπου»1. Τί εννοεί;

– Εννοεί να στραφής στον εαυτό σου και να κάνης δουλειά στον εαυτό σου. Οι Άγιοι πώς αγίασαν;
Είχαν στραφή στον εαυτό τους και έβλεπαν μόνον τα δικά τους πάθη.

Με την αυτοκριτική και την αυτομεμψία που είχαν, έπεσαν τα λέπια από τα μάτια της ψυχής τους και έφθασαν να βλέπουν καθαρά και βαθιά. 

Έβλεπαν τον εαυτό τους κάτω από όλους τους ανθρώπους και όλους τους θεωρούσαν καλύτερους από τον εαυτό τους. Τα δικά τους σφάλματα τα έβλεπαν μεγάλα και τα σφάλματα των άλλων πολύ μικρά, γιατί έβλεπαν με τα μάτια της ψυχής τους και όχι με τα γήινα μάτια. Έτσι εξηγείται όταν έλεγαν: «Εγώ είμαι χειρότερος από όλους τους ανθρώπους». 

Τα μάτια της ψυχής τους είχαν καθαρίσει και είχαν γίνει διόπτρες, γι᾿ αυτό και έβλεπαν τα μικρά τους σφάλματα – τα ξυλαράκια – σαν δοκάρια. Εμείς όμως, ενώ τα σφάλματά μας είναι δοκάρια, δεν τα βλέπουμε ή τα βλέπουμε σαν ξυλαράκια2. Κοιτάμε τους