Με αφορμή ανάρτηση ενός ιερέα… :
Aυτήν την Τυρινή εβδομάδα, διαβάζονται στις εκκλησίες τα
κατανυκτικότερα αναγνώσματα από τους προφήτες. Έφθασεν καιρός γαρ της
Τεσσαρακοστής. Στην φωτογραφία η θρυλουμένη ως κοιλάδα της Κρίσης (Κοιλάδα Ιωασαφάτ).
Τάδε λέγει Κύριος· Ἐξεγειρέσθω,
καὶ ἀναβαινέτω πάντα τὰ ἔθνη εἰς τὴν κοιλάδα τοῦ Ἰωσαφάτ, ὅτι ἐκεῖ καθιῶ τοῦ
διακρῖναι πάντα τὰ ἔθνη κυκλόθεν. Ἐξαποστείλατε δρέπανα, ὅτι παρέστηκεν ὁ τρυγητός,
εἰσπορεύεσθε, πατεῖτε, διότι πλήρης ὁ ληνός, ὑπερεκχεῖται τὰ ὑπολήνια, ὅτι ἐπληθύνθη
τὰ κακὰ αὐτῶν. Ἦχοι ἐξήχησαν ἐν τῇ κοιλάδι τῆς δίκης, ὅτι ἐγγὺς ἡμέρα Κυρίου ἐν
τῇ κοιλάδι τῆς δίκης, ὁ ἥλιος, καὶ ἡ σελήνη συσκοτάσουσι, καὶ οἱ ἀστέρες δύσουσι
τὸ φέγγος αὐτῶν, ὁ δὲ Κύριος ἐκ Σιὼν ἀνακράξεται, καὶ ἐξ Ἱερουσαλὴμ δώσει φωνὴν
αὐτοῦ, καὶ σεισθήσεται ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ, ὁ δὲ Κύριος φείσεται τοῦ λαοῦ αὐτοῦ,
καὶ ἐνισχύσει τοὺς υἱούς Ἰσραήλ. Καὶ ἐπιγνώσεσθε, ὅτι ἐγὼ Κύριος ὁ Θεὸς ὑμῶν, ὁ
κατασκηνῶν ἐν Σιὼν ὄρει ἁγίῳ μου. (Προφητείας Ιωήλ το ανάγνωσμα, Τετάρτη της Τυρινής εσπέρας).
...
...
(συνειρμικά...) ΚΑΙ ΑΝ προσανατολιστήκαμε προς την ανάσταση και οδεύουμε προς
αυτήν σαν τον τελώνη κι όχι φαρισσαϊκώς, επιστρέφοντες εις εαυτόν (ως μετάνοια)
και Αυτόν ως οι άσωτοι, μετά την Κυριακή της κρίσης θυμόμαστε την εξορία του
ΑΔΑΜ*…
Η Εκκλησία σαν Ένα Σώμα, βοηθά τα μέλη Της ώστε με τα
αναγινωσκόμενα να μεταφερθούμε από το κατέναντι εις το απέναντι και από εκεί να
μετεχθεί τα εντός του Λόγου παραδείσια και αναστάσιμα.
Εκάθισεν Αδάμ,
απέναντι του Παραδείσου, και την ιδίαν γύμνωσιν θρηνών ωδύρετο. Οίμοι, τον
απάτη πονηρά πεισθέντα, και κλαπέντα, και δόξης μακρυνθέντα! Οίμοι τον απλότητι
γυμνόν, νυν δε ηπορημένον! Αλλ' ώ Παράδεισε, ουκέτι σου της τρυφής απολαύσω,
ουκέτι όψομαι τον Κύριον και Θεόν μου και Πλάστην' εις γην γαρ απελεύσομαι εξ
ης και προσελήφθην. Ελεήμον, Οικτίρμον, βοώ Σοι' ελέησόν με τον παραπεσόντα.
Είμασταν μέσα (2) και εκπέσαμε διαδοχικά στο απέναντι (5)
και στο κατέναντι (ς)…
ΑΠΕΝΑΝΤΙ... 24 καὶ ἐξέβαλε
τὸν ᾿Αδὰμ καὶ κατῴκισεν αὐτὸν ἀπέναντι
τοῦ παραδείσου τῆς τρυφῆς καὶ ἔταξε τὰ Χερουβὶμ καὶ τὴν φλογίνην ρομφαίαν τὴν
στρεφομένην φυλάσσειν τὴν ὁδὸν τοῦ ξύλου τῆς ζωῆς. (Γεν.γ'24)
ΚΑΤΕΝΑΝΤΙ.... 16 ἐξῆλθε
δὲ Κάϊν ἀπὸ προσώπου τοῦ Θεοῦ καὶ ᾤκησεν ἐν γῇ Ναὶδ κατέναντι ᾿Εδέμ. (Γεν.δ'16)
..εκεί κοντά στον ‘’τόπο’’ της κρίσεως... και η χρυσή πύλη
(golden gate...) . ευχή και εργασία, το να καταφέρουμε χάριτι να γίνουμε εισακτέοι
δι αυτής, (τύπος) στην άνω ιερουσαλήμ και εντός ημών...
Ὅταν ἔλθῃς ὁ Θεός, ἐπὶ γῆς μετὰ δόξης, καὶ
τρέμωσι τὰ σύμπαντα, ποταμὸς δὲ τοῦ πυρὸς πρὸ τοῦ Βήματος ἕλκῃ, καὶ βίβλοι ἀνοίγωνται,
καὶ τὰ κρυπτὰ δημοσιεύωνται, τότε ῥῦσαί με, ἐκ τοῦ πυρὸς τοῦ ἀσβέστου, καὶ ἀξίωσον,
ἐκ δεξιῶν σου μὲ στῆναι, Κριτὰ
δικαιότατε.
Να συνεισέλθουμε με
αγγέλους, εντός των τειχών**... γιατί, δεν αρκούν1 οι καλές πράξεις για
την σωτηρία, προτείνοντας μυστική και μυστηριακή κοινωνία/μετοχή, για την πλήρη
ενσωμάτωση… 56 ὁ τρώγων μου τὴν σάρκα καὶ
πίνων μου τὸ αἷμα ἐν ἐμοὶ μένει, κἀγὼ ἐν αὐτῷ. (Ιωαν.στ’)
Τα ‘’τείχη’’ παρότι περιγράφηκαν έξω, φυσικά και είναι
ενδεικτικά μιας άλλης κατάστασης. Παρότι ακούγεται …ἀγάθυνον, Κύριε, ἐν
τῇ εὐδοκίᾳ σου τὴν Σιών, καὶ οἰκοδομηθήτω τὰ τείχη ῾Ιερουσαλήμ· … άλλο
και βαθύτερο εννοεί.
Αυτή Η πόλις και αυτό το τείχος είναι, ο τύπος και ουσία της
Μητέρας
και Μήτρας… από την γη έως ουρανού δομημένη αγιοπνευματικά, ΜΙΑ Ορθόδοξη Εκκλησία
στον τύπο της Θεοτόκου.
Χρυσοπλοκώτατε πύργε,
και δωδεκάτειχε πόλις,
ηλιοστάλακτε θρόνε,
καθέδρα του Βασιλέως,
ακατανόητον θαύμα,
πως γαλουχείς τον Δεσπότην.
Κι η δωδεκάτειχος πόλις έχει όρια σταυρικά, υποσχόμενα ανάσταση. Με κορωνίδα/κεφαλή την προσευχή βάση δε, στην κοιλία, την νηστεία.... (μη εξαντλούμενη η έννοια στα βρώματα και εισερχόμενα…) αριστερά και δεξιά, την ακρόαση και τήρηση, σχηματίζει ΣΤΑΥΡΟ, δι ου χαρά εν όλω τω κόσμω.
και δωδεκάτειχε πόλις,
ηλιοστάλακτε θρόνε,
καθέδρα του Βασιλέως,
ακατανόητον θαύμα,
πως γαλουχείς τον Δεσπότην.
Κι η δωδεκάτειχος πόλις έχει όρια σταυρικά, υποσχόμενα ανάσταση. Με κορωνίδα/κεφαλή την προσευχή βάση δε, στην κοιλία, την νηστεία.... (μη εξαντλούμενη η έννοια στα βρώματα και εισερχόμενα…) αριστερά και δεξιά, την ακρόαση και τήρηση, σχηματίζει ΣΤΑΥΡΟ, δι ου χαρά εν όλω τω κόσμω.
Κι η Θεοτόκος δι ης χαρά εκλάμψει δι ης αρά εκλείψει, μας σκέπει
ως φωτεινή νεφέλη στο όλο διάβα από την αίγυπτο προς τους αγίους τόπους και από
την δουλεία προς ελευθερία, σε όλον αυτόν τον σπουδαίο περί σωτηρίας, αγώνα που
σιγά σιγά θα εισέλθουμε…
Το στάδιον των αρετών
ηνέωκται, οι βουλόμενοι αθλήσαι εισέλθετε, αναζωσάμενοι τον καλόν της νηστείας
αγώνα. Οι γαρ νομίμως αθλούντες, δικαίως στεφανούνται. Και αναλαβόντες την πανοπλίαν του Σταυρού, τον εχθρόν αντιμαχησόμεθα, ως
τείχος άρρηκτον κατέχοντες την Πίστιν, και ως θώρακα την προσευχήν, και
περικεφαλαίαν την ελεημοσύνην. Αντί μαχαίρας την νηστείαν, ήτις εκτέμνει από
καρδίας πάσαν κακίαν. Ο ποιών ταύτα, τον αληθινόν κομίζεται στέφανον, παρά
του Παμβασιλέως Χριστού, εν τη ημέρα της Κρίσεως.
Μια μετάβαση όχι οριζόντια, αλλά κλίμακα ανοδική, από το κατ’εικόνα
στο καθ’ωμοίωσιν***.
Κάποιοι αδελφοί θα επαναπαυτούν να εκβάλλουν μετά τα
καρναβάλια τα πρόσθετα προσωπεία επί των προσωπείων, ενώ η πρόταση είναι η μετάβαση
από
το προσωπείο, στο πρόσωπο... λέγει δε ο μέγας Ιλαρίων: «Ἀπέξεσε τῷ ξίφει τῆς ἐγκρατείας τοὺς δερματίνους χιτώνας τῆς νεκρώσεως
καὶ ὕφανε ἱμάτιον σωτηρίου». Κι επειδή ο παράδεισος ‘’οριζόταν’’ μεταξύ των ποταμών τίγρη
και ευφράτη, ή όπως νοούν οι άγιοι την οριοθέτηση, μεταξύ διακρίσεως και εγκρατείας, ο καλός Θεός, αμήν να μας τα χαρίζει.
---
1[όπως δεν αρκεί για έναν υγιή νου (μη αλωμένο από πονηρό πνεύμα πανθρησκείας και παναίρεσης του οικουμενισμού), η (μερική) θέα(ση) Του Αναστάντος Κυρίου όταν συνοδεύεται αυτή από το μη μου άπτου, (κατάσταση απέναντι), αλλά η πλήρης μετοχή Του, που Την χαρίζει Ο Ίδιος και την προτείνει μεταξύ των 12 αποστόλων, των έμψυχων κολωνών, σαν συνέχεια των 12 άψυχων του ναού του Σολομώντα, που θα γκρέμιζαν οι ιουδαίοι και Αυτός θα τον οικοδομούσε σε 3 μέρες… εννοώντας το Σώμα (Ορθόδοξη Εκκλησία) … ΜΗ ΜΟΥ ΑΠΤΟΥ και ΦΕΡΕ ΤΟΝ ΔΑΚΤΥΛΟΝ ΣΟΥ ΩΔΕ… αντίφασις ή καθορισμός ‘’ορίων’’ ΧΩΡΟΥ;
Όπως φυσικά και δεν αρκεί να έχει ‘’μνήμα’’ κάποιος σε εκείνο τον χώρο, που πολλοί εκ των 3 μονοθεϊστικών θρησκειών το κάνουν, δαπανώντας υπέρογκα ποσά. Φαίνεται πως προσδοκούν ανάσταση νεκρών, αλλά στις προϋποθέσεις υστερούν. Το ‘’εν βάπτισμα εις άφεσιν αμαρτιών’’ του συμβόλου της πίστεως. Το, εκ της ουράνιας λειτουργίας του αγ.Νικολάου Βελιμίροβιτς οι άνθρωποι έκλαιγαν την δυστυχία τους, αλλά ο ζωντανός Θεός δεν τους θυμήθηκε, γιατί αυτοί δεν θυμήθηκαν τον Θεό, ούτε τις αμαρτίες τους… με Ζαχαρία να σημαίνει αυτός που θυμάται τον Θεό και ο Θεός τον θυμάται… σχετικό με την λύση της αφωνίας, με την γέννηση του Προδρόμου… (δλδ εξομολόγηση και άφεση σε εξουσιοδοτημένο πνευματικό). Ο αγωγός που ορίζει την φλέβα που ανεβαίνει στον ουρανό…, σε σχέση με την αρτηρία του θείου Αίματος, μέσα στο Σώμα Του****…
Βέβαια, όλα αυτά τα ‘’δεν αρκεί’’, δεν είναι μέγγενη που τίθενται ως προϋποθέσεις που δυσκολεύουν την είσοδο, αλλά παράμετροι που Ο Ίδιος Ο Κύριος θέτει, αφού οι λόγοι Του δεν αυτοαναιρούνται. Ευσπλαγχνικά (ευτυχώς) και δίκαια θα κριθούμε, απλά, με γνώμονα τον σταυρό. Φιλοθεΐα (ΜΑΡΙΑ), και φιλανθρωπία (ΜΑΡΘΑ). Πράξη και θεωρία, για το τέλειοι γίνετε ότι τέλειος ειμί…. Με… χρηστό τον ζυγό και το φορτίον ελαφρόν... (φυσικοπνευματική οπτική)].
1[όπως δεν αρκεί για έναν υγιή νου (μη αλωμένο από πονηρό πνεύμα πανθρησκείας και παναίρεσης του οικουμενισμού), η (μερική) θέα(ση) Του Αναστάντος Κυρίου όταν συνοδεύεται αυτή από το μη μου άπτου, (κατάσταση απέναντι), αλλά η πλήρης μετοχή Του, που Την χαρίζει Ο Ίδιος και την προτείνει μεταξύ των 12 αποστόλων, των έμψυχων κολωνών, σαν συνέχεια των 12 άψυχων του ναού του Σολομώντα, που θα γκρέμιζαν οι ιουδαίοι και Αυτός θα τον οικοδομούσε σε 3 μέρες… εννοώντας το Σώμα (Ορθόδοξη Εκκλησία) … ΜΗ ΜΟΥ ΑΠΤΟΥ και ΦΕΡΕ ΤΟΝ ΔΑΚΤΥΛΟΝ ΣΟΥ ΩΔΕ… αντίφασις ή καθορισμός ‘’ορίων’’ ΧΩΡΟΥ;
Δεν αρκεί από το κατέναντι (ς)
και φωτισμό από σελήνη και άστρα (ειδωλολατρεία) να φτάσουμε στο απέναντι (5) και
‘’φωτισμό’’ από τον ένα ήλιο, (όπως φαίνεται και στο σχήμα) γιατί με τα πόδια
προσηλωμένα στην γη, δεν διαφέρει η κατάστασή μας από τον εξορισθέντα ΑΔΑΜ που εκάθητο
απέναντι του παραδείσου και ωδύρετο… με τα χερουβείμ να απαγορεύουν την είσοδο….
μην μείνουμε να επαναπαυόμαστε στο 7 και νοητό ‘’σάββατο’’ όπως οι υψηλόφρονες
λόγω σοφίας και σημείων, εβραίοι
και Έλληνες... αλλά με τρωτή φτέρνα (Ησαύ και αχιλλέας) υποψήφιοι θανάτου
κι όχι Ζωής, που χαρίζει Ο Κύριος την ‘’Κυριακή’’ , την αιώνια πρώτη και ογδόη…
από τα 147
δελφικά παραγγέλματα στο ''άλ-φα'' που λείπει...
Όπως φυσικά και δεν αρκεί να έχει ‘’μνήμα’’ κάποιος σε εκείνο τον χώρο, που πολλοί εκ των 3 μονοθεϊστικών θρησκειών το κάνουν, δαπανώντας υπέρογκα ποσά. Φαίνεται πως προσδοκούν ανάσταση νεκρών, αλλά στις προϋποθέσεις υστερούν. Το ‘’εν βάπτισμα εις άφεσιν αμαρτιών’’ του συμβόλου της πίστεως. Το, εκ της ουράνιας λειτουργίας του αγ.Νικολάου Βελιμίροβιτς οι άνθρωποι έκλαιγαν την δυστυχία τους, αλλά ο ζωντανός Θεός δεν τους θυμήθηκε, γιατί αυτοί δεν θυμήθηκαν τον Θεό, ούτε τις αμαρτίες τους… με Ζαχαρία να σημαίνει αυτός που θυμάται τον Θεό και ο Θεός τον θυμάται… σχετικό με την λύση της αφωνίας, με την γέννηση του Προδρόμου… (δλδ εξομολόγηση και άφεση σε εξουσιοδοτημένο πνευματικό). Ο αγωγός που ορίζει την φλέβα που ανεβαίνει στον ουρανό…, σε σχέση με την αρτηρία του θείου Αίματος, μέσα στο Σώμα Του****…
Βέβαια, όλα αυτά τα ‘’δεν αρκεί’’, δεν είναι μέγγενη που τίθενται ως προϋποθέσεις που δυσκολεύουν την είσοδο, αλλά παράμετροι που Ο Ίδιος Ο Κύριος θέτει, αφού οι λόγοι Του δεν αυτοαναιρούνται. Ευσπλαγχνικά (ευτυχώς) και δίκαια θα κριθούμε, απλά, με γνώμονα τον σταυρό. Φιλοθεΐα (ΜΑΡΙΑ), και φιλανθρωπία (ΜΑΡΘΑ). Πράξη και θεωρία, για το τέλειοι γίνετε ότι τέλειος ειμί…. Με… χρηστό τον ζυγό και το φορτίον ελαφρόν... (φυσικοπνευματική οπτική)].
---
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου