Ο μήνας* αυτός, κατά τους παλαιούς Ρωμαίους, ήταν ο δεύτερος μήνας του ενιαυτού. Αυτός, επί Ιουλίου Καίσαρος είχε 29 ημέρες. Κατόπιν όμως ορίσθηκε να έχει 30 ημέρες. Ονομάστηκε Απρίλιος εκ του λατινικού Aprilis, εκ του ρήματος aperire, δλδ ''ανοίγειν'' διότι κατά το μήνα αυτό, αρχίζει η άνοιξις και ανοίγουν τα άνθη. Ο μήνας αυτός παρά τους αρχαίους Ρωμαίους ήταν αφιερωμένος στην Αφροδίτη, εθεωρούντο δε ιερές, η πρώτη και η εικοστή τρίτη ημέρα (1), διότι κατά την τελευταία, εορτάζοντες το άνοιγμα των οίνων (vinualia priora) εγεύοντο για πρώτη φορά, τον παλαιόν οίνον.
[συνειρμικά μας παραπέμπει στην Αγία Γραφή... 17 οὐδὲ βάλλουσιν οἶνον νέον εἰς ἀσκοὺς παλαιούς· εἰ δὲ μήγε, ρήγνυνται οἱ ἀσκοί, καὶ ὁ οἶνος ἐκχεῖται καὶ οἱ ἀσκοὶ ἀπολοῦνται· ἀλλὰ οἶνον νέον εἰς ἀσκοὺς βάλλουσι καινούς, καὶ ἀμφότεροι συντηροῦνται. (Ματθ.θ')
και εθνικώς, αναμένοντας και ευχόμενοι και μακάρι εργαζόμενοι το παλαιό και ψευτορωμαίικο να ''πεταχτεί'' (καταργηθεί) όπως οι παληοί ασκοί.
ψαλμικώς... αὐτοὶ ἀπολοῦνται, σὺ δὲ διαμένεις, καὶ πάντες ὡς ἱμάτιον παλαιωθήσονται, καὶ ὡσεὶ περιβόλαιον ἑλίξεις ** αὐτοὺς καὶ ἀλλαγήσονται· σὺ δὲ ὁ αὐτὸς εἶ, καὶ τὰ ἔτη σου οὐκ ἐκλείψουσιν.
Για να εξυγιανθεί όμως το σύνολο, αρχίζουμε από την δική μας*** ''μεταμόρφωση'' χάριτι και κατάργηση του παλαιού εν ημίν ΑΔΑΜ**** (Ανατολή Δύση Άρκτος Μεσημβρία) από τον εισάγοντα τον θάνατον Στον εισάγοντα και χαρίζοντα Ζωή αιώνιο.... και πέρασμα από τον έναν εωσφόρο (μήνας αφιερωμένος στην αφροδίτη) του πλάνου φωτός (και έρποντος όφεως με την σ+οφία του), αρχής γενομένης από την 1η κιόλας ημέρα με ψεύδη... Στον όρθιο κρεμασθέντα και ευθύ φωτισμό, άλλον τον πραγματικό Εωσφόρο.... (999) κι όχι τον αντικατοπτρισμό Του ως είδωλο... (666).
Είναι θέμα προσανατολισμού και ενέργειας.... (σε πράξη και θεωρία) όχι προς σαρκοποίηση του πνεύματος αλλά προς πνευματικοποίηση της σάρκας... προς την ευσκιόφυλλη και ξεδιψώσα όαση παρά στην μάταιη αναζήτηση έως θανάτου για τον αντικατοπτρισμό της...
---
* μήνες
** επειδή αυτά τα περιβόλαια αλλάζουν ως ελίξεις.... πρέπει να κυνηγήσουμε την διαφάνεια των δερματίνων χιτώνων αλλά και την ''κατάργηση'' του εν ημίν ηρώδη (2) που σημαίνει δερμάτινος και είναι ο υπαίτιος που αποκόπτει την κεφαλή της μετανοίας και φωνής της συνειδήσεως... παρότι … πολλὰ ἐποίει καὶ ἡδέως αὐτοῦ ἤκουε (δυστυχώς μάλλον ομοιάζοντες αυτόν...)
Φαίνεται λοιπόν, πως θα περάσουμε ανάμεσα από
συμπληγάδες πέτρες, που εξωτερικώς πολύ θάθελαν να μας συνθλίψουν. Εμείς όμως
πρέπει να δράσουμε σαν νέοι ιάσονες. Σαν ''αργο''ναύτες (όπου αργός στα αρχαία ελληνικά
σημαίνει γρήγορος, όπως λαίμ-αργος, γαστρίμ-αργος...), ώστε με γρήγορο νου,
σώφρονα λογισμό και καρδία νήφουσα να περάσουμε όχι σαν μονοσάνδαλοι με τρωτή
φτέρνα, σαν καλώς λίαν προ και χωρίς Χριστό, αλλά με επειλημμένη την πτέρναν
μας από την χείρα του Ιακώβ (τύπο του Αγίου Πνεύματος).... τέλεια μετά και με
Χριστό. ...ἱνατί φοβοῦμαι ἐν ἡμέρᾳ πονηρᾷ; ἡ ἀνομία τῆς πτέρνης μου κυκλώσει
με. (ψαλμ.μη'). 48. Τότε η φύση (4) θα θεολογεί (8) και με Τον Κύριο
να εξάγει για άλλη μια φορά τον λαό Του, ΑΝ εμείς επιλέγουμε να γινόμαστε ναός
Του.
…κι όπως το φίδι αλλάζει το δέρμα του περνώντας μεταξύ στενών πετρών, έτσι και οι περιελίξεις μας (σηματοδοτούσες την παλαιότητα των δερματίνων χιτώνων, που χρήζουν απόρριψης) τις περνάμε από τον Σταυρό, (και την ηθελημένη στεναχωρία, οπότε θα αξίζει περισσότερο ή έξωθεν επιβαλλόμενη με τις καταστάσεις που ο Θεός επιτρέπει...) δια Του οποίου (ΜΟΝΟ) η νίκη κατά του τριαξονικού κακού (σάρκα κόσμο διάβολο).
Νίκη δια του Σταυρού, περιστοιχιζόμενη με αγίους αγγέλους. Για να μην πλατιάσουμε όμως εδώ, και ξεφύγουμε (ως συνήθως) του θέματος, στο επόμενο άρθρο Νέαν ἔδειξε κτίσιν, ἐμφανίσας ὁ Κτίστης… ακολουθεί μια μικρή ανάλυση....
Δερμάτινοι χιτώνες και διαφάνεια
Ιούδας ισκαριώτης, κατά Θεόν παιδαγωγία και εμβόλιο (δύο όψεις και προοπτικές)
η κοσμική έναρξη της έλικος του ενιαυτού… και η περιτομή
‘’σήμερα’’ η αποτομή της κεφαλής του αγ.Ιωάννου Προδρόμου
από το προσδοκώ ανάσταση νεκρών μέχρι… και τοις εν τοις μνήμασι ζωή,χαρισάμενος όπως Ο Ἅγιος Συμεὼν ὁ Νέος Θεολόγος, μας πληροφορεί: …''Αὐτὸς ὁ ἴδιος κατεβαίνει ἀπὸ τοὺς οὐρανούς, εἰσέρχεται στὸ σῶμα μας σὰν σὲ τάφο, ἑνώνεται μὲ τὶς νεκρωμένες πνευματικὰ ψυχές μας καὶ τὶς ἀνασταίνει. Ἔτσι παρέχει τὴ δυνατότητα σ᾿ ἐκεῖνον ποὺ συναναστήθηκε μαζί του νὰ βλέπει τὴ δόξα τῆς μυστικῆς του ἀναστάσεως.''
(1) αιχμαλώτων ελευθερωτής όταν διακρίνουμε τις δύο όψεις της εορτής και μνήμης μας. Ο γιωργάκης ως ενεργών κατά το σχέδιο του αντίποδα και σκοτεινού ως ελευθέρων δεσμευτής (ανακοίνωση μνημονίου από καστελόριζο την 23 απρ 2010) σε σχέση με την χάρι του Αγίου Γεωργίου, ως αιχμαλώτων ελευθερωτή. Αμήν ΚΑΛΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ. Πρώτα πνευματικά και ακολουθεί και η φυσική, δι ευχών.
Με το παρόν ίσως να υπέχει μια ψηλάφηση της άλλης όψης, την ελπιδοφόρα μπροστά στα ακούσματα περί φοβερού μήνα που μας έρχεται.... και πάλι δι ευχών... μετά την σταύρωση η ανάσταση μετά την νύχτα και το πυκνό της σκοτάδι, η ημέρα Κυρίου... με μας να καλούμαστε να συνδυάσουμε Αυτήν την λαμπροφόρον με έργα που να αντέχουν στο Φως... επί του πρακτέου… έργα και ημέραι
...ὅτι ὥρα ἡμᾶς ἤδη ἐξ ὕπνου ἐγερθῆναι· νῦν γὰρ ἐγγύτερον ἡμῶν ἡ σωτηρία ἢ ὅτε ἐπιστεύσαμεν. 12 ἡ νὺξ προέκοψεν, ἡ δὲ ἡμέρα ἤγγικεν. ἀποθώμεθα οὖν τὰ ἔργα τοῦ σκότους καὶ ἐνδυσώμεθα τὰ ὅπλα τοῦ φωτός. 13 ὡς ἐν ἡμέρᾳ εὐσχημόνως περιπατήσωμεν, μὴ κώμοις καὶ μέθαις, μὴ κοίτας καὶ ἀσελγείαις, μὴ ἔριδι καὶ ζήλῳ, 14 ἀλλ᾿ ἐνδύσασθε τὸν Κύριον ᾿Ιησοῦν Χριστόν, καὶ τῆς σαρκὸς πρόνοιαν μὴ ποιεῖσθε εἰς ἐπιθυμίας. (Ρωμ.ιγ') ... όχι εκείνο το υποτιμητικό ΞΥΠΝΑΤΕ των ελληναράδων που απευθύνεται προς τους έξω τους άλλους, τους ''κοιμισμένους'' , αλλά να βάλουμε καλή αρχή, να ξυπνήσουμε εξ ύπνου ... του ζοφερού ύπνου της αμαρτίας.
...να δρασκελίσουμε το κατώφλι και μπούμε στην Εκκλησία (να ενσωματωθούμε αναπτύσσοντας οργανικούς δεσμούς - φλέβα- αρτηρία - νεύρο - ) αφήνοντας πίσω και την τυπική μας παρουσία σαν επισκέπτες και τον εξώτερο κύκλο ασεβείας και αμαρτίας (βαβέλ και σύγχυση) κύκλος Αληθείας και κύκλος ασεβείας… και εισέλθουμε στα ενδότερα. Γιαυτό και η πρόταση (προσευχή του προφ.Ησαΐα, ε' ωδή) προσωπικά και συλλογικά ...Βάδιζε λαός μου, εἴσελθε εἰς τὸ ταμιεῖόν σου, ἀπόκλεισον τὴν θύραν σου, ἀποκρύβηθι μικρὸν ὅσον ὅσον, ἕως ἂν παρέλθῃ ἡ ὀργὴ Κυρίου.
...θα αναρωτιόταν κάποιος και θάταν κάπως ''λογικό'' μα ο απρίλιος με τα παραπάνω δεδομένα πάντα έτσι ήταν. Γιατί να αλλάξει κάτι ΤΩΡΑ.
πλεονάζει η αμαρτία, υπερπερισσεύει η χάρις σε ενεστώτα διαρκείας. Όσο πιο έντονο είναι το φως από την μία πλευρά του παραπετάσματος, τόσο πιο έντονες είναι οι σκιές από την άλλη. Κι εμείς, από την άλλη σκιερή όψη το μόνο που αισθανόμαστε είναι ότι πληθαίνει το σκότος, πληθαίνει η αμαρτία κι αυτό προξενεί στεναχωρία. Μήπως δεν ισχύει τώρα σε έντονο βαθμό ότι ἡ νὺξ προέκοψεν, (ναι, αλλά) ἡ δὲ ἡμέρα ἤγγικεν.
Σε αυτήν την καμπή της ιστορίας, σε αυτήν την έλικα μας πληροφορούν οι άγιοι και το επιβεβαιώνει το ίδιο εμπνέων Άγιο Πνεύμα με αναφορές από προορατικούς (εδώ και γερόντισσα από Παναγία σεϊντανάγια) ότι ο απρίλιος θα είναι πολύ δύσκολος. Είναι που, Ἡ αἰωνιότητα ὅπως καὶ ἡ ἱστορία δὲν εἶναι ἕνας κύκλος ἀλλὰ μία πορεία πρὸς τὰ πάνω. Δὲν εἶναι ἕνα γεωμετρικὸ σημεῖο ἀλλὰ μία ἑλικοειδὴς ἄνοδος.
Καλό θάταν γιατί δεν ξέρουμε τα περιθώριά μας, [γνώρισόν μοι, Κύριε, τὸ πέρας μου καὶ τὸν ἀριθμὸν τῶν ἡμερῶν μου, τίς ἐστιν, ἵνα γνῶ τί ὑστερῶ ἐγώ. (ψαλμ.λη’)] και κατά πόσο θα επιμηκυνθεί ή σμικρυνθεί η έλικά μας και ηλικία, με κάθε ευκαιρία να βάζουμε μια καλή αρχή συστολής αμαρτιών και θανάτου, ''περιτομής''.... αυτών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου