η κοσμική έναρξη της έλικος του ενιαυτού… και η περιτομή

31 Δεκ/1 Ιαν, ήθισται να ξεκινάμε την μέτρηση του νέου χρόνου…. 

1 Ιαν σαν να ξεκινά ένας έλικας πέριξ του ηλίου, που μας προσθέτει ηλικία… .αμήν και σοφία αμήν και αντικειμενική καλυτέρευση και περιστροφή γύρω από τον νοητό Ήλιο της Δικαιοσύνης, που πριν λίγο εορτάσαμε την εν σαρκί Του παρουσία.

Λέει ο αγ.Ιωάννης χρυσόστομος ότι αν  δικαιοσύνην εργάση, χρηστή σοι γέγονεν η ημέρα. Αν αμαρτία εργάση, πονηρά και κολάσεως γέμουσα. 

Επομένως και αυτονόητα, από την ιδίαν μας εργασία (δικαιοσύνη ή αμαρτία) πρόκειται να ξεδιπλωθεί η έλικα και σπείρα προς τα άνω (9) ή κάτω (6), παρότι ‘’τρέχουμε’’ μαζί με την γη (+) στον τελειολογικό της σκοπό, και τέρμα, όπου Ο Κύριος ως Α και Ω, αποδίδει κατά τα έργα εκάστου (Αποκ.κβ’). 

Σε αυτήν την καμπή, δίνουν και παίρνουν (καλώς) οι ευχές, μόνο που ο άξονάς τους είναι λοξός, όπως λοξός είναι και ο άξονας περιφοράς του ‘’κόσμου’’ (και κοσμικού φρονήματος), γύρω από τον εαυτό του. 

ΔΕΝ είναι κακό, αυτό έλειπε, απλά … μη εξαντλώντας τις ευχές στο καλώς λίαν, και τις καθιερωμένες περί υγείας, χαράς, ευτυχίας…. καλό θα ήταν να εντοπίσουμε σε τι υστερούν όλες, από την τελειότητα, ώστε νάναι αναφαίρετος χαρά, πραγματική ευτυχία. 

Μεταξύ των ευχών που ‘’κυριαρχούν’’ στο στερέωμα είναι και το …. ό,τι επιθυμείς!!! ναι μεν εννοείται ό,τι καλό επιθυμείς, αλλά η βαθύτητα της έννοιας

‘’καλό’’ δεν είναι δεδομένη. 

Έρχεται  με αγάπη και συμπάθεια ο Μ.Βασίλειος και μας διορθώνει: ημάρτομεν γαρ και ηνομήσαμεν, και ουκ εσμέν άξιοι άραι τα όμματα ημών και βλέψαι εις το ύψος του ουρανού· διότι κατελίπομεν την οδόν της δικαιοσύνης σου και επορεύθημεν εν τοις θελήμασι των καρδιών ημών. (εκ της ευχής του Μ.Βασιλείου στην θ’ ώρα) 

επορεύθημεν εν τοις θελήμασι των καρδιών ημών.... 

Έτσι, στο δίλημμα ακρόασης καρδίας ή νοός * δυο σκέψεις συμπερασματικές: ….Καλό είναι να προσπαθούμε να ακούμε KAI την καρδιά KAI τον νου όταν είναι με XC, ΟΥΤΕ καρδιά ΟΥΤΕ νου όταν είναι χωρίς XC. Η τομή δεν πρέπει νάναι οριζόντια αλλά κάθετη.... ώστε με Χριστό ο νους , αφού σταματήσει να μετεωρίζεται και νάναι εκτός εαυτού, να εισέλθει και κατέβει σιγά σιγά χάριτι στην καρδιά.... στον φυσικό της τόπο. και από την εκδηλούμενη ενέργεια που δρα στην κεφαλή (αλλά κάτι σαν αίγυπτο με είδωλα και απεικονίσεις) στην καρδιά και χώρο αιτιών και ουσία. Παρά πόδας του Πρωταιτίου Λόγου και άνω ιερουσαλήμ.... 

Πολλά διαζευκτικά εμφανίζονται σαν επιλογές μπροστά μας, με μερικές να μην επιδέχονται ένωσης ενώ άλλες όχι. Ας πούμε, ή γνώση ή πίστη. ΚΑΙ το ένα ΚΑΙ το άλλο με προϋποθέσεις άνω προοπτικής, ούτε το ένα ούτε το άλλο, όταν η πίστη είναι λάθος και η γνώση υπηρετεί τον αντίδικο... οπότε οδηγεί στον αντίποδα, όπως και με την ακρόαση των επιθυμιών μας….   

Η τομή δεν πρέπει νάναι οριζόντια αλλά κάθετη.... ίσως αυτό να εννοεί ο αγ.Ιωσήφ ο ησυχαστής, ο σπηλαιώτης (ο παπούς) όταν ανέφερε πως ... ο άγγελος τούμαθε πως, σταυροειδώς να πολεμά (και παλεύει σώμα με σώμα) και νικά τον πειρασμό... 

Μπροστά στον πειρασμό των ευχών, που σίγουρα καλύπτουν μέρος αναγκών, ‘’ακούμε’’ και συντονιζόμαστε με την Εκκλησία που εύχεται αγιοπνευματικά, καλύπτει την πληρότητα των αναγκών και μάλιστα ιεραρχημένες,  και τελικά λύνει, αντί να δημιουργεί προβλήματα. …ευχή αρχής ενιαυτού 

Άναρχε Τρισήλιε Βασιλεύ, ο καιρών και χρόνων, τας ελίξεις περισκοπών, ευλόγησον τον κύκλον, της νέας περιόδου, τας αγαθάς Σου δόσεις, πάσι δωρούμενος. 

Κύριε ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ καιροὺς καὶ χρόνους ἐν τῇ ἰδίᾳ ἐξουσίᾳ θέμενος, ὁ ἄναρχος καὶ ἀτελεύτητος καὶ ἐπέκεινα παντὸς χρόνου νοούμενός τε καὶ ὑπάρχων, ὁ πάσης ἐκτὸς μεταβολῆς τε τῶν ὄντων καὶ ἀλλοιώσεως, ὁ τὸν πάντα χρόνον τόν τε γεγονότα τόν τε ὄντα καὶ τὸν ἐσόμενον πληρῶν, ὁ ἐν τῇ ἀφάτῳ σου μακροθυμίᾳ καταξιώσας ἡμᾶς εἰς νέον ἐνιαυτὸν τοῦ πλούτου τῆς χρηστότητός σου εἰσελθεῖν, αὐτός, πανάγαθε Δέσποτα, τὴν εἴσοδον ταύτην τῇ θείᾳ σου χάριτι εὐλόγησον· ὄμβρους εἰρηνικοὺς πρὸς καρποφορίαν τῇ γῇ δώρησαι· τοὺς ἀέρας ὑγιεινοὺς καὶ εὐκράτους ἀνθρώποις τε καὶ κτήνεσι κατασκεύασον· δὸς ἡμῖν ἐν εἰρήνῃ καὶ ὁμονοίᾳ βεβαίᾳ τὸν κύκλον αὐτοῦ διελθεῖν, τῷ στεφάνῳ τῆς δόξης τῶν ἀρετῶν κοσμουμένους, τῷ φωτὶ τῶν ἐντολῶν σου εὐσχημόνως ὡς ἐν ἡμέρᾳ καλῶς ὁδεύοντας· τὸ εὐσεβὲς ἡμῶν ἔθνος τῇ δυνάμει σου κραταίωσον· τὴν νεότητα παιδαγώγησον· τὸ γῆρας περικράτησον· τοὺς ὀλιγοψύχους παραμύθησον· τοὺς ἐσκορπισμένους ἐπισυνάγαγε· τοὺς πεπλανημένους ἐπανάγαγε καὶ σύναψον τῇ ἁγίᾳ σου ᾿Εκκλησίᾳ, ἣν τῇ θείᾳ σου χάριτι καλῶς διαφύλαξον· λάλησον ἀγαθὰ ἐν ταῖς καρδίαις τῶν ἀρχόντων ἡμῶν, ἐνίσχυσον καὶ ἐνδυνάμωσον αὐτούς τε καὶ τὸν φιλόχριστον ἡμῶν στρατόν· ἐλθέτω ἐφ᾿ ἡμᾶς, Κύριε, ἡ βασιλεία σου, βασιλεία ἀγάπης, χρηστότητος, δικαιοσύνης καὶ εἰρήνης, καὶ ἀξίωσον ἡμᾶς ἐν ἑνὶ στόματι καὶ μιᾷ καρδίᾳ ὑμνεῖν σε καὶ δοξάζειν σε τὸν ἐν Τριάδι ἄναρχον καὶ αἰώνιον Θεὸν εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. 

Με αφορμή τις ελίξεις που συχνά ακούγεται από την εκκλησία στην προσπάθεια ψηλάφησης των βαθύτερων εννοιών τους, σχηματικά, μαζί με τις έξεις και έλξεις, όλα μαζί συνδεδεμένα δια και εν XC, μπορούν να αποδώσουν ωφέλιμους συνειρμούς.   

Τελικά, στην καμπή της έλικος του ενιαυτού... παρότι θα φαίνεται επί γης να σερνόμαστε όπως όλοι, οι επιλογές του καθενός μας, είναι με πνευματική αντιστοιχία, ή ελικοειδώς προς τα άνω (9) έξις και έλξις εξ αγαθότητος (ποιούντες κατά τον αγ.Ιωάννη χρυσόστομο δικαιοσύνη) ή προς τα κάτω (6) πάλι ελικοειδώς (ποιούντες αμαρτία), λόγω κακής έξεως, οπότε, λόγω διδόμενων δικαιωμάτων, στον αντίδικο, μανιώδους έλξεως από αυτόν και σκοτισμού μας.... κατάσταση που δεν εξαντλείται στις προσωπικές επιλογές, αλλά συμπαρασύρει και το σύνολο μέσα στο οποίο ζούμε και κρατικό/εθνικό, αλλά και παγκόσμιο ως ΑΔΑΜ…. με την αμαρτία μας αντανακλάται και στα πεπρωμένα του σύμπαντος κόσμου - Ἅγιος Σιλουανὸς Ἀθωνίτης 

Έλεγε ο παπατύχων: καλή συνήθεια, αρετή, κακή συνήθεια, πάθος (με την συνήθεια νάναι η έξις** ). Κι εμείς μεγαλώνοντας η ηλικία, η περιφορά περί τον ήλιον ελικοειδώς... μας συμφέρει να ''κανονίζουμε'' την ανάσταση (9) δι ευχών και ενεργείας Της ολκάδος των θελόντων σωθήναι.... παρά την κίνηση προς την απώλεια (6), με υπαιτιότητα τον εαυτούλη και εγώ μας... 

…Μετά, διαβάζουμε στον Ι’ ψαλμό: Κύριος ἐξετάζει τὸν δίκαιον καὶ τὸν ἀσεβῆ, ὁ δὲ ἀγαπῶν τὴν ἀδικίαν μισεῖ τὴν ἑαυτοῦ ψυχήν.... , με μας, να έχει να ακολουθήσει το ΕΙΝΑΙ μας, ένα από τα δύο Ι,.... ή της κεντρομόλου Ι, Ιησού προς τον (Τριαδικό) ΕΝΑ εξού προήλθαμε, ή δια της φυγοκέντρου Ι, Ι τάγμα δαιμόνων προς απώλεια... κινήσεις, ευθέως Ι, Ι και ελικοειδώς 9,6.

Αμήν αναστάσιμα ....ευλογημένη κατά Θεόν χρονιά... πραγματικά φιλόθεη και φιλάνθρωπη.   

Ἡ αἰωνιότητα ὅπως καὶ ἡ ἱστορία δὲν εἶναι ἕνας κύκλος ἀλλὰ μία πορεία πρὸς τὰ πάνω. Δὲν εἶναι ἕνα γεωμετρικὸ σημεῖο ἀλλὰ μία ἑλικοειδὴς ἄνοδος. 

Κι έρχονται τα παραδοσιακά βυζαντινά κάλαντα Πρωτοχρονιάς, ‘’κάτι’’ να μας πουν. 

Και νέον έτος αριθμεί

την του Χριστού περιτομή

και η μνήμη του Αγίου

Ιεράρχου Βασιλείου.

 

Του χρόνου μας αρχή καλή

και ο Χριστός μας προσκαλεί

την κακία ν' αρνηθούμε

μ' αρετές να στολιστούμε.

 

Να ζούμε βίον τέλειον

κατά το ευαγγέλιον

με αγάπη με ειρήνη

και με την δικαιοσύνη.

 

Χρόνια πολλά και ευτυχή

με καθαρά κι αγνή ψυχή

με χαρά και με υγεία

με την θεία ευλογία. 

 

Μένω στην λέξη κλειδί, περιτομή *** και ευχή αρχής του νέου έτους που γιορτάζουμε…. ὁ ὀκταήμερος κατὰ τὴν Μητέρα, ὁ ἄναρχος κατὰ τὸν Πατέρα γεννάται από κοιλία (6) Μητρός, για να μας ανεβάσει στην κεφαλή (9) και νυν του Ανάρχου Πατρός ευθέως και ελικοειδώς.  

Μορφὴν ἀναλλοιώτως ἀνθρωπίνην προσέλαβες, Θεὸς ὢν κατ' οὐσίαν, πολυεύσπλαγχνε Κύριε• καὶ Νόμον ἐκπληρῶν, περιτομήν, θελήσει καταδέχῃ σαρκικήν, ὅπως παύσῃς τὰ σκιώδη, καὶ περιέλῃς τὸ κάλυμμα τῶν παθῶν ἡμῶν. Δόξα τῇ ἀγαθότητι τῇ σῇ, δόξᾳ τῇ εὐσπλαγχνίᾳ σου, δόξα τῇ ἀνεκφράστῳ Λόγε συγκαταβάσει σου. 

Λαμβάνει μορφή ανθρωπίνη, για να πάψει τα σκιώδη και περιέλη το κάλυμμα των παθών που μας σκοτίζουν και ‘’απαγορεύουν’’ την άνοδο. 

Για να υπάρχει νοηματική συνέχεια και σύνδεση με τα προηγούμενα αλλά και συνάφεια με τα θεία γεγονότα και μας, και επιπλέον μην θεωρηθούν αυτά περί ελίξεων ''γραφικά'' ή πλεονασμός στην ορθοδοξία.... Ο Κύριος περιτυλίχθηκε με την γέννησή Του τα σπάργανα και πάλι ελικοειδώς σπαργανώθηκε στην ταφή  Του, αναλαμβάνοντας επάνω Του τις αμαρτίες μας. Αυτές με την χειρουργική πνευματική τομή (στον καθένα μας ξεχωριστά και όλους μαζί) θέλει να αφαιρέσει σαν καρκίνωμα και παράσιτο που μας κλέβει την Ζωή, και ''καθαρίσει'' την θεόσδοτη σάρκα από το θανατηφόρο σαρκικό φρόνημα. 

Με την περι-τομή κόβει (τα εσωτερικά σπάργανα δλδ τις αμαρτίες). Και συσχετιζόμενη η τομή με τον τύπο του σταυρού, αυτό φαίνεται με το ότι εισήλθε στον χρόνο (οριζόντια επί γης συνοδοιπορία από γεννήσεως έως θανάτου) για να ανυψώσει (κάθετα χωρικά) από τον χώρο των ειδώλων και σκιών, αφού ελευθερώσει τους αιχμαλωτισμένους και αλυσοδεμένους μέσα στην σπηλιά του πλάτωνα, από τον αντίποδα όπου ισχύει ο αντικατοπτρισμός της όασης (666) , ανεβάζοντάς μας σε χώρα ζώντων και Φωτός (της τρισηλίου θεότητος 999). Να μας περάσει στην αιώνια 8^η ημέρα****, ως περιτμηθείς για μας, οκταήμερος Κύριος.  

      Γράφει ο άγιος για το βάρος της αμαρτίας και την απελευθέρωση από την αμαρτία - Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς 

… Μακάριοι ὧν ἀφέθησαν αἱ ἀνομίαι καὶ ὧν ἐπεκαλύφθησαν αἱ ἁμαρτίαι· Ψαλ. 31,1 

Ο φόβος, η σύγχυση, η αδυναμία, η ασθένεια και ο σκοτισμός του νου γεννώνται από την αμαρτία. Με την αμαρτία ο άνθρωπος προκαλεί άλλους εναντίον του, προξενεί σύγχυση στη συνείδηση του, έλκει επάνω του τους δαίμονες και τους δίνει όπλα να στραφούν εναντίον του. Με την αμαρτία ο άνθρωπος διαχωρίζει τον εαυτό του από τον Θεό, υψώνει τείχος ανάμεσα σ’ αυτόν και την πηγή κάθε καλού, αποξενώνεται απ’ τον φύλακα άγγελό του…. 

Αντίθετα, με την συντριβή και μετάνοια και συγχώρεση από τον Θεό, αυτήν την ευλογία την μακαρίζει ο Δαβίδ: … Ελευθερία, ανδρεία, χαρά απερίγραπτη, δύναμη, θάρρος, διαύγεια σκέψεως, ειρήνη της συνειδήσεως, ελπίδα στον Θεό, υμνωδία στον Θεό, αγάπη για τους πλησίον και νόημα στη ζωή του ανθρώπου! Με άλλα λόγια: φως, χαρά και δύναμη – αυτή είναι η ευλογία. 

Με μας, να επιλέγουμε μεταξύ αράς και χ+αράς. ΑΝ επιλέξουμε την περιτομή των αμαρτιών, μας διανοίγεται άλλος ορίζοντας ως ενιαυτός, με πλούσια χάρι και ευλογία Αυτού. Με αφορμή μάλιστα τις τόσες έντονες κοσμικές στεναχωρίες, και την διαισθανόμενη παιδαγωγία μας, αμήν την πάσαν ελπίδα μας εις τον Θεόν αναθέμεθα. 

Για να μην φανούμε τέλος άκοσμοι, αγενείς, ξυνοί και παράξενοι, όλα τα παραπάνω δεν αναιρούν τις καλοπροαίρετες εκ καρδίας ευχές, αφού αυτές γίνονται αιτία ο καλός Θεός να χαρίζει την όση ειρήνη, όση υγεία, όση ευτυχία. Θα εκφράζουμε κι εμείς με την σειρά μας τόσες κι άλλες τόσες, με δύο γνώμονες. Το λογικό θέλημα μας, όσο αυτό δεν αντιτίθεται στο θείο θέλημα, αλλά κυρίως το άγνωστο πολλές φορές, αλλά σωτήριο και φιλεύσπλαγχνο γενηθήτω Κύριε το θέλημά Σου, που μπορεί να επιτρέψει την διασάλευση της υγείας, ειρήνης, και με την κοσμική έννοια της πρόσκαιρης ευτυχίας, αλλά αυτό επιτρέπεται, ώστε αφού γίνει τομή, να εισάγει τα άλλα. Είναι μάταια η εκζήτηση του άλυπου βίου και συγχρόνως, ο αγ.Λουκάς αγάπησε το μαρτύριο, που τόσο παράξενα καθαρίζει την ψυχή. Καλές υπομονές για όλα αυτά που θα έλθουν στο φως το δυσοίωνο 2021. ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ. Κανόνας είναι που τελειώνει, και ο Θεός θα βάλει το χέρι Του. Έχουν οι απάνθρωποι το σχέδιό τους που φαίνεται να υπερισχύει (στον χώρο των φαινομένων) αλλά έχει και ο καλός Θεός το δικό Του και τους εργάτες Του. Μακάρι δια περιτομής… και έναρξης αυτής της καμπής της έλικος, με όσα αυτή φέρει, να πληθαίνουν. Κύριε ελέησον και ΔΟΞΑ ΣΟΙ!!     

Καλές και άγιες οι ευχές αλλά από την άλλη, πέραν του θεωρητικού επιβάλλεται και η προσγείωσή μας. Ο Θεός κατεδέχθη περιτομήν χωρίς να την χρειάζεται. Εμείς έχουμε ανάγκη περιτομής πνευματικής εν σαρκί και μάχαιρα που θα κόψει τον χαλινό που μας κρατά ανελεύθερους. Το άγκιστρο του αερόστατου (νου+χου) που μας κρατά δεσμευμένους στην γη ενώ ποθούμε τον ουρανό.... Θα ‘’καταδεχτούμε’’ αυτήν την χειρουργική μάχαιρα; θα αποδεχτούμε θα καλοδεχτούμε το επιτίμιο και αποτελέσματα της εθελούσιας αιχμαλώτισής μας ως άλογα;      

--- 

* γιατί, .... Τί είναι ο ανθρώπινος νους χωρίς τον Χριστό;
Είναι ένας μαρτυρικός, βασανιστικός θρήνος.
Τί είναι η ψυχή του ανθρώπου χωρίς τον Χριστό; Είναι ένα ομιλούμενο σκιάχτρο.
Τί είναι η συνείδησή του, ή βούλησή του; Είναι ένας απελπισμένος τυφλός.
Τί είναι το σώμα του χωρίς το Χριστό; Είναι ένα αηδιαστικό, σιχαμερό σκουλήκι.
Τί είναι το θέλημα του; Είναι ένας αβοήθητος εγκληματίας.
Τί είναι γενικά ο άνθρωπος χωρίς τον Χριστό; Είναι ένα φοβερό εξωτερικό θέαμα.
Έτσι και κάθε άλλο δημιούργημα, από τον άγγελο μέχρι και το πιό ασήμαντο ον, χάνει κάθε λογική έννοια της υπάρξεώς του, αν δεν διατηρήσει στο «είναι» του, τον Κύριο Ιησού Χριστό.

από: … Τί είναι ο ανθρώπινος νους χωρίς τον Χριστό; (Αγ. Ιουστίνος Πόποβιτς)  

** Η δύναμη του Λόγου από την οπτική των λόγων/αναλογιών, λέξεων - έξεων - έλξεων... 

*** Αυτός (ο σταυρός) μας δόθηκε σαν σημάδι πάνω στο μέτωπό μας, όπως στον Ισραήλ δόθηκε η περιτομή·

**** όγδοη αιώνια ημέρα, Κυριακή και όγδοο αιώνα, τον Η' , δια μετανοίας, όπως ερμηνεύεται γράμμα γράμμα το θεόσδοτο όνομα ΙΩΑΝΝΗΣ