ΔΙΣ, ΔΥΣ και λύση….

Με την ομόφωνη τύποις απόφαση, ακόμη και εν πλειοψηφία της ΔΙΣ [εν πνεύματι αγίω (Κύριος οίδε, που δεν ευλογεί πάντα αλλά και επιτρέπει, αφού μας αναλογεί (2), κατά τας καρδίας μας)] ενέσκυψαν τρεις παράμετροι προς αντιμετώπιση. Θα προσπαθήσουμε σταυρική, για νάναι ευλογημένη.

Κι αν δεν φωτίσει Ο Κύριος τα κρύφια, αυτά δεν φανερώνονται. Σαν ημέρες που περνάμε, πάλι διέρχεται ρομφαία και αποκαλύπτονται πολλών καρδιών οι διαλογισμοί. 

Είναι με τα αρχικά ΔΥΣ, δόλος, υποκρισία και σκάνδαλο. 

Υποκρισία ασεβούς πολιτείας που τον χρησιμοποιούμενα (παγκόσμια) ιό, θεωρεί ότι στις 12 μεταδίδεται ενώ στις 9, ΔΕΝ κολλάει. Μιλάμε, για παρέκκλιση ‘’νόμου’’ του κράτους, για μια μέρα και μοναδική (ορθόδοξο πάσχα), την στιγμή που πειθήνια και πάνω από τον μέσο όρο, σε βαθμό σκανδαλιστικό όταν μπορεί κάποιος να δει τον συνωστισμό στα ΜΜΜ, στο εφετείο για ‘’άγιο’’ (πολιτικό) σκοπό, τα αεροπλάνα, τα sm, τα κομμωτήρια…. η εκκλησία για πάνω από έτος, υπάκουσε και συνεργάστηκε. 

Η συνέχιση της συνεργασίας, σαν αδιάκριτη υπακοή στην πολιτεία (και ανέκαθεν καίσαρα, όσο δεν έχει, που ΔΕΝ έχει αποδεδειγμένα, άξονα το πολίτευμα του Σταυρού) και εμφανή ανυπακοή στο πατροπαράδοτο που οι άγιοι εθέσπισαν, και που πρόσφατα φάνηκε κι αυτή η πτυχή, (εορτασμός και

συνεορτασμός) … με δεδομένο την υποκρισία, κάποτε πρέπει να σπάσει, ειδικά  όταν υπάρχει διάγνωση δόλου και αφορμή σκανδάλου στο Σώμα Της. 

Μήπως είναι η πρώτη φορά που δολίως δρα η πολιτεία ενάντια στην εκκλησία; 

Εντελώς παράλογα απαγόρευσε τον αγιασμό των υδάτων ενώ θα μπορούσαν να εφαρμοστούν τα μέτρα από έναν μόνο του ιερέα. Αλλά τους ενοχλούσε. 

Κι η καλά κρυμμένη δολιότητα (από στοανθρώπους και βιλδεβέργιους θιασώτες) έγκειται στο ότι με τον αγιασμό λύνονται τα μάγια. Παράμετρος που οι αγαθοί αλλά αδιάκριτοι ποιμενάρχες, προσπέρασαν αψήφιστα, αποδεχόμενοι αυτό στωϊκά. Συνωμοσιολογικά; οι ίδιοι το ομολογούν. Γιατί λοιπόν κωφεύει η σύνοδος; ή είναι αμελητέος εχθρός επειδή είμαστε με Τον Νικητή; δεν είναι γνωστή η περίπτωση που αφιστάμενοι της Θείας Κοινωνίας γινόμαστε θηριάλωτοι; όλα αυτά τα μέτρα  δεν απομακρύνουν τον κόσμο από το θείον ποτήριον; [Ο Όσιος Παλλάδιος για τον Άγιο Μακάριο (μαγεία και Θ.Κοινωνία)]. 

Τι γίνεται τώρα με την ‘’ώρα’’ της ανάστασης; 12^η νυχτερινή Σαββάτου προς Κυριακή με τα κενά του, χρησιμοποιούνται ΠΑΛΙ ως περάσματα για τα δικά τους…. για νάρθει Ο Αναστάς Κύριος (παρότι άχρονος) εν χρόνω, (πάσχα και απόδοση πάσχα) για να καλύψει και πατήσει. Θα μπορούσε σαν παράδειγμα να λεχθεί, πως αυτοί (οι ανάσκητοι) που λένε ''έχουν γνώση οι φύλακες'' κάνουν πως φυλάνε την γνωστή ( ; ) πνευματική κερκόπορτα από την οποία μπαίνει ο εχθρός, αλλά δεν ρίχνουν σοφά άπλετο φως εστοχευμένα χωρικά και χρονικά στην θύρα, αλλά άσοφα στον τοίχο, άλλον χρόνο. Κι η πόρτα μένει αφύλαχτη κι ο εχθρός αλωνίζει και χαίρεται γιατί όταν αυτός ο κλέφτης θάρθει ο ''φύλακας'' ούτε θα προσεύχεται (Φως) αλλά σαν βαρύς και πονηρός δούλος, θα τρώει και θα κοιμάται. Και περιμένουμε προκοπή.... με σίγουρο άλλον έναν θρήνο για μια άλωση. Τώρα, όχι μια έξω Πόλη, αλλά έσω του καθενός, με τις ''ευλογίες'' των ''υπευθύνων.  

Πάλι εν αγνοία ή χειρότερα αδιαφορία για τα δαιμονικά, βάλανε πλάτη σε αυτά με τις αντιμετωπίσεις τους. Η ερώτηση είναι γιατί συνέβη και συμβαίνει; μισθωτοί γαρ;;;; 

Δολιότητος και υποκρισίας συνέχεια, η επιμονή να εορταστεί η Ανάσταση Σάββατο (με δικαιολογίες αδικαιολόγητες περί εκκλησιαστικού χρόνου) κι όχι όπως άγιοι αναφέρουν ΠΑΝΤΑ Κυριακή. Ζητάτε απόλυτη υπακοή από το ποίμνιο ενώ εσείς σαν ποιμενάρχες (καλό παράδειγμα) δεν κάνετε υπακοή σε αγίους. 

Παράβαση θείων κανόνων και σκάνδαλο να συνεορταστεί το νομικό φάσκα (1 Μαϊ Σάββατο) με το πάσχα το άγιο (2 Μαϊ Κυριακή). Ακόμη και λάθος να υπολόγισε τις εορτές το κανόνιον του οικουμενικού πατριαρχείου, ποια η δικαιολογία για εορτή πάσχα το Σάββατο; 

Ακούσιο λάθος που αποκαλύπτει μια άλλη πτυχή της ζωής και τρόπου λατρείας του χριστεπώνυμου λαού. 

Φοβάται και αντιδρά μην τύχει φέτος και εορτάσει ΜΑΖΙ με τους εβραίους (την σκιά του νόμου, που κι αυτό ουσιαστικώς απαγορεύεται) αλλά δεν φοβάται που χρόνια τώρα εορτάζει ΣΑΝ τους εβραίους και στεκόμενος έξω της Εκκλησίας 5 λεπτά μετά το Χριστός Ανέστη, διασκορπίζεται σαν εχθρός Του Αναστάντος. Γίνεται καπνός ίνα φάγη. Τότε οι φαρισσαίοι δεν εισήλθαν στο πραιτώριο ίνα μη μιανθώσι ίνα φάγωσι το πάσχα, τώρα δεν μπαίνουν στον ναό ίνα μη μιανθώσι (λόγω ιού) ίνα φάγωσι το πάσχα. 

Πόσο νομίζουμε απέχουμε και πόσο απέχουμε. Και άλλοι, δικαιολογώντας τα αδικαιολόγητα ισοπέδωσαν λογοπλοκικά, Τον τριήμερο με Τον διήμερο, κάνοντας ‘’οικονομία’’ του συμβόλου της Πίστεως, ή αφού πέρασε η δύση του ηλίου και ξεκινήσαμε και με τον εσπερινό της επομένης, άλλαξε και η ημέρα. 

Δεν είναι τελικά μόνο η μαγειρίτσα σούπα, είναι και η παραπάνω θεωρία που καθελκεί τον κόσμο στην σούπα πίστεων, όπως το ΠΣΕ καθορίζει και υπηρετείτε από ιεράρχες μας πρωτεργάτες στην παναίρεση του οικουμενισμού. Μερικοί παραδοσιακοί θα αντιδράσουν λέγοντας ε δεν φτάσαμε κι εκεί; πατέρες μας… προς τα εκεί οδηγείστε. Κι αν με τα αδικαιολόγητα εκκλησιαστικού χρόνου, ‘’επιτρέπεται’’ και η κρεοφαγία το μοναδικό Μ.Σάββατο αφού πέσει ο ήλιος, πόσο απέχει από την νοοτροπία των μουσουλμάνων; μήπως ιουδαΐζουμε, μουσουλμανίζουμε χριστιανονομικίζοντες; μπρος λοιπόν με τις ευλογίες και αποφάσεις σας προς το γνωστό chrislam*. 

Ασπαζόμαστε την δεξιά σας επειδή τελείται ισχύοντα μυστήρια κι όχι για τις αιρετικές ή αιρετίζουσες αποφάσεις σας που κρύβουν δόλο όχι άμεσο αλλά τον καλύπτετε και δεν τον ξεμπροστιάζετε, σαν να μην σας ενδιαφέρει, υποκρισία και θέσεις ασταθείς και ‘’καινοτόμες’’ που γίνονται όμως αιτία σκανδάλου. Γιατί ωθείται ή δέχεστε το ποίμνιο εξωτερικού να ασπάζεται την δεξιά του καρδιναλίου που τους δίνει αντίδωρο ή άρτο από αρτοκλασία; Τα βλέπετε ή κάνετε πως δεν τα βλέπετε;      

Προσοχή σε ποιον άνθρωπο θέλουμε να αρέσουμε**… γιατί η επιλογή μας θα έχει συνέπεια όχι μόνο στο πετσί, όχι μόνο στα κόκκαλά μας… αλλά και αιωνίως ψυχικά. Ή προς ανέλκυση και ανάσταση ή προς καθέλκυση και πτώση, όπως σαν σημείον αντιλεγόμενον Ο Κύριος γίνεται αιτία, ομόπνοα, Εσταυρωμένος και Σταυρός, που είναι δόξα των αγγέλων και τραύμα των δαιμόνων.   

…κι αν κάποιοι εθελουσίως τάσσονται αδιάκριτα με τους ενδόξους της γης χωρίς να ενδιαφέρονται για το έπεσαν στην παγίδα της δολιότητος, συμφώνησαν με την υποκρισία και δεν ενοχλήθηκαν για τον εαυτό τους και το ποίμνιο (που έχουν κρεμασμένο στον λαιμό τους) αλλά και ούτε δίνουν σημασία ότι γίνονται σκανδαλοποιοί, ορώντας τα πράματα υψηλοφρόνως εκ θέσεως υψηλής ως διακονούμενοι δεσπότες και όχι διακονούντες επίσκοποι, νομίζω ξέρουν ποια είναι η ‘’ευχή’’ της εκκλησίας για τους ενδόξους. 

Πολλές φορές σηκώνοντας τρικέρι και δικέρι ψάλλετε για την Άμπελο και στερέωσον… είστε εντός ή εκτός; με κατάληξη οίδα ή ουκ οίδα υμάς; Μακάρι καλή μετάνοια και μετάβαση σε αποφάσεις από το επιτρέπεται (όπως κολυμπάρι, τάχα πολλές εκκλησίες, μεταπατερικά, θεωρίες κλάδων, βαπτισματικές θολολογίες κι όχι ΕΝ ΒΑΠΤΙΣΜΑ… ανάσταση το Σάββατο) στην ευλογία. 

…ταῦτα ἐποίησας, καὶ ἐσίγησα· ὑπέλαβες ἀνομίαν, ὅτι ἔσομαί σοι ὅμοιος· ἐλέγξω σε καὶ παραστήσω κατὰ πρόσωπόν σου τὰς ἁμαρτίας σου. σύνετε δὴ ταῦτα, οἱ ἐπιλανθανόμενοι τοῦ Θεοῦ, μήποτε ἁρπάσῃ, καὶ οὐ μὴ ᾖ ὁ ρυόμενος. (ψαλμ.μθ’) 

ΔΙΣ και ΔΥΣ…. όπως λένε έτι και έτι…. 

…11 ὁ ἀδικῶν ἀδικησάτω ἔτι, καὶ ὁ ρυπαρὸς ρυπαρευθήτω ἔτι, καὶ ὁ δίκαιος δικαιοσύνην ποιησάτω ἔτι, καὶ ὁ ἅγιος ἁγιασθήτω ἔτι. 12 ᾿Ιδοὺ ἔρχομαι ταχύ, καὶ ὁ μισθός μου μετ᾿ ἐμοῦ, ἀποδοῦναι ἑκάστῳ ὡς τὸ ἔργον ἔσται αὐτοῦ. (Αποκ.κβ’) 

ακολουθούντες πορεία ευθέως Ι ή προς Ιησούν (ανάστασιν) ή Ι τάγμα δαιμόνων (καταβαράθρωση και απώλεια), και ελικοειδώς 9 ή 6… γιατί Ἡ αἰωνιότητα ὅπως καὶ ἡ ἱστορία δὲν εἶναι ἕνας κύκλος ἀλλὰ μία πορεία πρὸς τὰ πάνω. Δὲν εἶναι ἕνα γεωμετρικὸ σημεῖο ἀλλὰ μία ἑλικοειδὴς ἄνοδος…. συγγράφοντας από το δικό σας σοβαρότατο μετερίζι την ιστορία σας, που στα χέρια σας εν μέρει κρίνεται η τύχη της στρατευομένης εκκλησίας που θα έπρεπε ορθοδόξως, ασκανδαλίστως και καθόλου υποκριτικά να την συναρμόζετε με την θριαμβεύουσα, που συνοδοιπορούν. Που πάτε το ποίμνιο που αναλάβατε ως λειτουργοί Του Υψίστου και μπροστάρηδες;;; προς σαρκοποίηση του πνεύματος ή πνευματικοποίηση της σάρκας; υπέρ του α-νόητου σταυρωτού εξάκτινου ή του εξάκτινου ΜΕ Εμμανουήλ και δη Εσταυρωμένου; εσείς η ''κεφαλή'' ; 

κι εμείς (ανωνύμως, ή επωνύμως με κόστος, όπως και αν παρουσιάζονταν οι σκέψεις, αφού αν είναι ανώνυμος, ποιος του δίνει σημασία ή αφού είναι επώνυμος, σιγά!! με ποια ιδιότητα*** μας μιλά; ή διακρίνοντες Αλήθεια πίσω από επωνυμία ή ανωνυμία) προς δόξαν Θεού και μη αθετούντες λόγους αγίων, θα ευχόμαστε μυστικά και φανερά με το αίτει …. λάλησον αγαθά και διαφύλαξον…. Περὶ διαφυλάξεως τῆς Ἁγίας ἡμῶν Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἐξ αἱρέσεων -  Προσευχή... Γέρων Φιλόθεος Ζερβᾶκος. 

--- 

Ο εύσπλαγχνος Κύριος είδε την μετάνοια των νινευιτών και άλλαξε γνώμη. Δεν περιμένουμε την αλλαγή γνώμης σας (2) εκτός αν Ο Κύριος λαλήσει αγαθά στις καρδίες σας (πράμα που το ευχόμαστε) όντας αυτό η ΛΥΣΗ (1) του προβλήματος, για να κοπάσει το σκάνδαλο η υποκρισία και μην βρίσκει τόπο ο δόλιος να ενεργεί δι ημών και υμών… κείται ου μακράν ιστορικά και βιωματικά στην κατάληψη του ιούδα και τον πειρασμό του απ.Πέτρου, αποστόλων…. 

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ορθοδόξως. 

--- 

(1) στις 9 να πουν οι ιερείς το Χριστός Ανέστη αφού έτσι θέλετε, και αφού ο κόσμος που θέλει να φύγει φεύγει, ιουδαΐζοντες ίνα φάγωσι..  και μουσουλμανίζοντες, ανάλογο του ρεβεγιόν παραμονή Χριστουγέννων, έχοντας ο ''κόσμος'' δεδομένη την Γέννηση, την Ανάσταση (οπότε, γιατί να μην το γλεντήσουμε; ) .... πάντα με το όστις θέλει... (και κατανοητό ότι σαν πνευματικά νήπια δεν ήλθε η ώρα τους, αμήν να μην αργήσει η αφύπνισις... εξ ύπνου αμαρτίας) κλείνουν οι εκκλησίες και την επόμενη το πρωί, κυριώνυμη ημέρα αναστάσεως στις 5, όρθρου βαθέως… 6, 7 … όταν θα επιτρέπει ο καίσαρας, τον οποίον καλείστε να διορθώσετε και θεραπεύσετε κι όχι αυτός να σας ασθενεί και υποτιμά….  να γίνει η αναστάσιμος ακολουθία. Ή να συνεχίσει μετά  τις 9 αλλά να διαρκέσει πέραν τις 12, με ίσως μικρότερο πνευματικό κόστος, παρότι οι δεσποτάδες το παίρνουν επάνω τους [με χαμογελάκι, χωρίς να κατανοούν το βάρος (3) σε τι έγκειται].... Είναι θέμα συνειδήσεως. Η δε άριστη αντιμετώπιση, Ανάσταση στις 12, σε 1-2 εκκλησίες με τον επιθυμούντα κόσμο και ιερείς.  

Για τους βαρείς σχετικά χαρακτηρισμούς, η θέση είναι έμπονα συμπαθητική (απείρως μικρότερο αλλά ομόπνοο του… περίλυπος εστίν η ψυχή μου έως θανάτου) και η ''κρίση'' από πηλό προς πηλόν και καθόλου αφ'υψηλού. Άλλωστε, πλεονεκτώντας ειδωλολατρίζουμε, θυμώνοντας αποκτείνουμε, κατακρίνοντας δαγκώνουμε, επιθυμώντας μοιχεύουμε, έτσι και εκδικούμενοι οφθαλμόν έναντι οφθαλμού ιουδαΐζουμε, φιληδόνως μουσουλμανίζουμε.... Ποιος πρώτος αμαρτωλός ή άνομος να μιλήσει για τον συνδούλο του... ὅτι τὴν ἀνομίαν μου ἐγὼ γινώσκω, καὶ ἡ ἁμαρτία μου ἐνώπιόν μού ἐστι διαπαντός.... ΜΟΝΟ Κύριε ελέησον.  

Περί των χωρηών ή στο εξωτερικό ή στα στρατόπεδα που ακούγεται το Χριστός Ανέστη και στις 8 ή 9 … ΔΕΝ είναι ευσταθείς δικαιολογίες, παρότι   χρησιμοποιείται και αυτό, ως ένδειξη οικονομίας και τώρα τάχα ανάγκης και ανωτέρας βίας. ΟΧΙ ΚΑΤΩΤΕΡΑΣ ΕΙΝΑΙ. Χριστός Ανέστη ακούγεται. Όχι ακολουθία.    

(2) δεν περιμένουμε αλλαγή γνώμης σας γιατί έχετε μια υπερηφάνεια και θεωρείτε εκ του ασφαλούς ότι κάθε συνοδική σας απόφαση είναι εν πνεύματι αγίω. Αλλά δεν κάνετε τον κόπο να την ελέγξετε πάνω στην πέτρα των αγίων. Έτσι ξεφεύγετε και καινοτομείτε και λόγω ισχυρογνωμοσύνης δεν αλλάζετε γνώμη αφού δεν μετανιώνετε. Κι ερχόμαστε οι ποιμαινόμενοι, επειδή δεν έχουμε την αλαζονεία ότι είμαστε φωτισμένοι και εμπιστοσύνη στον λογισμό μας, και κρίνουμε τις αποφάσεις σας αμήν και μας, με το σίγουρο φίλτρο των αγίων. Εκεί η διάστασή μας, γιαυτό και οι, με υική αγάπη, παρατηρήσεις. 

Όλα αυτά, μερικώς άξια προς τα έξω. Γιατί, όπως στην Λέσβο βλέπαμε τρία πρόσωπα ''απέναντί'' μας προς κατάκρισιν δεν βλέπαμε τα ουσιωδέστερα προς τα μέσα που χρήζουν ''δουλειάς''. Εν-τυπώσεις και ουσία για την τόσο προβεβλημμένη επίσκεψη του πάπα στην Λέσβο…

Αν μας αναλογούσαν καλύτεροι άρχοντες (πολιτικά και θρησκευτικά)  ο καλός Θεός κατά τας καρδίας μας, θα μας τους έδινε. Έτσι οι όποιοι άρχοντες είναι η προβολή της κατάστασης της καρδίας μας. Απόκρισις περί αναξίων αρχόντων. Παρατηρούμε έξω, θυμώνουμε έξω αλλά δεν κάνουμε την μέσα δουλειά που μας αναλογεί για να γίνουμε καλύτεροι να μας αναλογούν καλύτεροι. 

Να ευχηθούμε στον καλό Θεό, όποιος προλάβει και γίνει καλύτερος και μετανιώσει πιο γρήγορα, ως προϋπόθεση φώτισης, ποιμένας (ως εξωτερική προβολή, χωρίς να χάνετε το ανεπανάλητπο και η ελευθερία του προσώπου) ή ποίμνιο (σαν καρδίες) να συμπαρασύρει και το άλλο σκέλος στην διόρθωση. Απαιτείται θυμός, αλλά εύστοχος προς τα μέσα. Έτσι, επειδή είναι σταυροκεντρικό το σύστημα αναφοράς μας και επί του σταυρού ''πρέπει'' να καρφώνονται (και ακινητούν) όλες οι αμαρτίες, αν κάποιος δεν είναι πράος και δεν μπορεί να μην θυμώσει, ας οργισθεί αλλά να μην αμαρτάνει. Αν θυμώσει με τον αρχιεπίσκοπο, τους επισκόπους, την ΔΙΣ, τους άρχοντες .... και δεν θυμηθεί ότι, ό,τι μας αναλογεί ο καλός Θεός αυτό μας δίνει, τότε αμαρτάνει, ''κινείται'' ταράσσεται, δεν σταυρώνεται με επόμενο να μην δει (και βιώσει) ανάσταση, αφού για το ένα είναι απαραίτητο το άλλο. Να στρίψει τις ψυχικές του δυνάμεις προς ευστοχία και να θυμώσει με τον εαυτό του και να βάλει το λιθαράκι του διορθούμενος, για έναν ''καλύτερο'' άρχοντα. Πολιτικό και θρησκευτικό.   

Αμήν να βάλουμε αρχή, η οποία πνευματικοποίηση εκατέρωθεν, ''υποχρεώνει'' σε φώτιση αφενός και πρόοδο αφετέρου, από Τον Αγαθοδότη Θεό για ορθόδοξη πορεία, με δύο σκέλη του ιδίου σώματος. Κλήρο και λαό... Με απλά λόγια, η θολούρα της καρδιάς και ζωής μας θα ''φωτίζει'' όσο μας αναλογεί τους ιεράρχες μας (άρα αν αποκτήσουμε αυτογνωσία δεν πρέπει να ζητάμε και πολλά προς τα έξω, αλλά αφενός να δουλεύουμε εντός και αφετέρου να κατανοοούμε ότι αυτό που φωτίστηκαν είναι η προβολή της δικής μας κατάστασης) αλλά και από την άλλη, η αγιότητα του καθενός ιεράρχη με λόγο και πράξη, θα μας διορθώνει και οδηγεί, όπως, άλλες φορές προηγείται το αριστερό πόδι κι άλλοτε το δεξί....  αλλά πάντα συνοδοιπορούντες σταυρικά.

(3) Κι έρχεται Ο Κύριος, κι έρχεται ο σταυρός και γίνεται αιτία το γένος των δαιμόνων να εκπορεύεται διά προσευχής και νηστείας. 

Η απόφαση να γίνει η Ανάσταση στις 9 αθετεί και τα 2 παραπάνω εφόδια και μέσα αποδίωξης. Η προσευχή και νηστεία τα εξάγει, η κατάλυσις σαν Μ.Σάββατο (το μόνο Σάββατο νηστείας) και η αφαίρεση ομαδικής προσευχής εν χρόνω γίνεται με αυτήν την καινοτομία μια τομή στο Σώμα Χριστού (στα βαπτισθέντα αλλά μη εν επίγνωση μέλη) και εισάγει αντί να εξάγει δαιμόνια. Είναι σίγουροι οι ποιμενάρχες ότι μετά το Χριστός Ανέστη (στις 9) ο κόσμος ΔΕΝ θα καταλύσει; Τουλάχιστον παραδοσιακά, όλα τα προηγούμενα χρόνια κατέλυαν Κυριακή, μετά τις 12. Το βάρος που ''ευχαρίστως'' (για χάριν υπακοής) αναλαμβάνουν οι ποιμενάρχες, είναι ότι δίνουν δικαιώματα να δαιμονιστεί ο κόσμος, αντί να τον λυτρώσει από αυτά, όπως ορίστηκε να πράττει η Εκκλησία και ορκίστηκαν οι λειτουργοί Της. 

Με την έννοια ότι ο Θεός επιτρέπει το κακό, επιτρέποντας με αυτήν την απόφαση ο κόσμος που δεν του φτάνουν όλα τα βάρη, αλλά και να δαιμονιστεί με μία ακόμη ''θρησκευτική'' αφορμή φαινομενικά καλή, μεγάλη και άγια (όπως συνηθίζουν να αυτοαποκαλούν τις αποφάσεις τους) με το πρόσχημα να χαίρεστε πέρσυ ήταν κλειστά... να περιμένουμε με την άρση της σκέπης, δεινά... Βάδιζε λαός μου, εἴσελθε εἰς τὸ ταμιεῖόν σου, ἀπόκλεισον τὴν θύραν σου, ἀποκρύβηθι μικρὸν ὅσον ὅσον, ἕως ἂν παρέλθῃ ἡ ὀργὴ Κυρίου.... δρώντας η ''εκκλησία'' όχι μόνο στέργοντας ή συγκαλύπτοντας την δολιότητα, βάζοντας πλάτες στο σύστημα, αλλά και συνεργαζόμενη με αυτό.      

Δρα σαν του Χριστού εκκλησία εσταυρωμένη ή πολέμια αυτής και ένοχοι αίματος από ΑΒΕΛ (αφού φιμώνει και ''αποκτείνει'' την κυκλική κίνηση νοός που σαν ευχή και πυρ κατέρχεται ελικοειδώς για να διαλύσει νέφη εχθρών σαν καπνό να λιώσει τον κηρό...) και Ζαχαρία (σαν εξομολόγηση και νηστεία, με προσευχή και νηστεία να συμπλέκονται σταυροειδώς) ; εορτάζοντας αυτό το Πάσχα όχι απλά μαζί, αλλά ''φαρισσαϊκώς''. Δυστυχώς, δεν είναι για χαμόγελα, αλλά για πικρά δάκρυα ενόψει των ουαί, που με τις ''ευλογίες'' της ''εκκλησίας'' οι έχοντες δεδομένη την ανάσταση και τα χριστούγεννα με τα ρεβεγιόν την παραμονή, τπτ δεν θα τους κρατήσει, ίσα ίσα σπρώξει προς καταπάτηση του Μ.Σαββάτου, πριν έλθει η Κυριακή και ΑΝΑΣΤΑΣΗ. Μακάρι ο κόσμος με την καλή ανησυχία να γνωρίσει την βαθύτητα της θεωρίας, των πράξεων και αποφάσεων.... και κανονίσει τα του οίκου του.  

Είναι βαρύς ο χαρακτηρισμός αλλά εκφράζεται ΜΟΝΟ ως καλό ερέθισμα αφύπνισης. Έλεγε ο π.Ιωάννης Ρωμανίδης χρόνια πριν, ότι ο διάβολος κάνει διακοπές αφού οι δεσποτάδες ανέλαβαν το έργο του.... και ομόπνοα: 

...Λίγες μέρες πριν κοιμηθεί ο π. Σάββας Αχιλλέως μετά την ψευτοσυνοδο τής Κρήτης του κολυμπαρίου που χαρακτηρίστηκε «Αγία και Μεγάλη Σύνοδος» ήταν καταβεβλημένος από τήν ασθένεια που τον ταλαιπωρούσε, ήταν Κυριακή, και οι δύο γυναίκες που τόν διακονούσαν στο σπίτι που τόν φιλοξενούσε σε κάποιο χωριό στο Νομό Ηλείας του έβαλαν να δει και να ακούσει τη Θεία Λειτουργία από τήν ΕΡΤ 1, χοροστατούσε από τη μητρόπολη Αθηνών τότε ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος. Ξυπνάει τότε και ρωτάει τις γυναίκες, ποια εκκλησία είναι αυτή; του λένε η Μητρόπολη Αθηνών. Τους απάντησε - Κλείστε την τηλεόραση, αυτή δεν είναι ή Εκκλησία του Χριστού, αλλά του αντιχρίστου!!! Του έβαλαν μετά τη λειτουργία από το εκκλησιαστικό κανάλι 4ε, σηκώνεται πάνω και τους λέει, ούτε και αυτή είναι η εκκλησία του Χριστού, είναι η εκκλησία του αντιχρίστου..

Αλοίμονό μας....

* Με αφορμή τον ‘’άγγελο’’ των τριών (μονοθεϊστικών) θρησκειών 

σχόλια πάνω στον ναό της πανθρησκείας 

** περί οστών ανθρωπαρέσκων …. δύο όψεις και προοπτικές 

*** Ο ιερέας, ο άγγελος και … το λάθος (ο διάκονος τον λειτουργούντα μετά των αγγέλων ιερέα) ή σαν τον αγ.Ιουστίνο πόποβιτς που έδινε λόγο στον ‘’αγράμματο και άσημο’’ αλλά βαπτισμένο κηπουρό του)…

Συγγνώμη για την έκφραση γνώμης… για το ογκώδες και τα ατάκτως ερριμμένα στοιχεία (λόγω διαδοχικών συμπληρώσεων), ευχόμενος τα ωφέλιμα να αποδώσουν καρπό και ο καλός Θεός να βοηθήσει την εν ημίν τάξι και τάξι της εκκλησίας... και, ΑΝ πείραξα και στεναχώρησα κάποιον αδίκως.