πύλαι ᾅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς

Οι «πύλες της κόλασης» δεν θα υπερισχύσουν έναντι της Εκκλησίας, αλλά, όπως φαίνεται από την εκκλησιαστική ιστορία, έχουν υπερισχύσει και μπορούν βεβαίως να υπερισχύσουν έναντι πολλών που θεωρούν τους εαυτούς τους στυλοβάτες της Εκκλησίας. - Αρχιεπίσκοπος Αβέρκιος 

Η Εκκλησία, είναι αλήθεια, δεν μπορεί να απομακρυνθεί εντελώς από τον κόσμο, γιατί οι άνθρωποι οι οποίοι εισέρχονται σ’ αυτήν ζουν ακόμα στη γη, και επομένως το “γήινο” στοιχείο στη σύνθεση και την εξωτερική οργάνωσή της είναι αναπόφευκτο. Ωστόσο, όσο λιγότερο υπάρχει σε αυτήν το “γήινο” στοιχείο, τόσο καλύτερα υπηρετεί τους αιώνιους σκοπούς της. Εν πάση περιπτώσει, αυτό το “γήινο” στοιχείο δεν πρέπει

να κρύβει ή να υποτάσσει το καθαρώς πνευματικό στοιχείο - το θέμα της σωτηρίας της ψυχής, της πορείας της προς την αιώνια ζωή, χάριν της οποίας η Εκκλησία και ιδρύθηκε και υπάρχει». 

Αυτά τα λόγια ήταν τελείως σύμφωνα με τον τρόπο σκέψης του π. Σεραφείμ. Αν και ο π. Σεραφείμ ήταν αφοσιωμένο μέλος της Ορθόδοξης Εκκλησίας, γνώριζε ότι δεν θα μπορούσε να έχει καμιά στοιχειώδη ελπίδα σε κανέναν εκκλησιαστικό οργανισμό. Γι’ αυτό, στην επιστολή σε έναν Ορθόδοξο ιερέα έγραψε: «Οι Ορθόδοξοι ποιμένες σήμερα περισσότερο από ποτέ πρέπει να προσέχουν όταν τοποθετούν την ελπίδα τους σε κάποιο «οργανισμό», περισσότερο πρέπει να ατενίζουν συνεχώς προς τον Αρχιποιμένα Χριστό». 

Σε κάποια άλλη επιστολή, έχοντας περιγράψει τη μικρή Ορθόδοξη κοινότητα της Έτνα, ο π. Σεραφείμ δήλωσε: «Εμείς οι ίδιοι έχουμε μια αίσθηση - που δεν εδράζεται σε κάτι συγκεκριμένο μέχρι τώρα - πως η καλύτερη ελπίδα για τη διατήρηση της αληθινής Ορθοδοξίας στα προσεχή χρόνια θα υπάρξει σε τέτοιες μικρές συναθροίσεις πιστών, όσο το δυνατόν περισσότερο «ενός νου και μιας ψυχής». 

Η ιστορία του εικοστού αιώνα μας έχει ήδη φανερώσει ότι δεν μπορούμε να περιμένουμε πολλά από τον «εκκλησιαστικό οργανισμό8». Εκεί, εκτός από τις αιρέσεις, υπάρχει έντονη εκκοσμίκευση.

8 Καλύτερα θα ήταν αν αντί «εκκλησιαστικού οργανισμού» λέγαμε «εξωτερική εκκλ. οργάνωση», και αντίστοιχα «πνευματικό οργανισμό» ή «πνευματική δομή» γι’ αυτό που είναι βασικά η Εκκλησία, ως Σώμα Χριστού. 

--- 

από  Seraphim-Rose-Ορθόδοξες-επισημάνσεις-του-π-Σεραφείμ-Ρόουζ 

πύλαι ᾅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς (Ματθ.ιστ’ 18) 

… για τη διατήρηση της αληθινής Ορθοδοξίας στα προσεχή χρόνια θα υπάρξει σε τέτοιες μικρές συναθροίσεις πιστών, όσο το δυνατόν περισσότερο «ενός νου και μιας ψυχής». 

Περί συγ-χώρεσης και συγ-γνώμης 

Σώμα Χριστού, που τα μέλη χρειάζονται οργανικούς δεσμούς σαν την φλέβα (εξομολόγηση) αρτηρία (Θ.Κοινωνία) και νεύρο (προσευχή και ευχή)…. δεσμούς ουράνιους, μυστικούς και μυστηριακούς που αναδεικνύουν στον κόσμο τον θησαυρό της Ζωής, παρότι (όσο είναι δυνατόν να ισχύει το) ουκ εκ του κόσμου τούτου πολίτες, επιτελώντας το ‘‘ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου, γενηθήτω τὸ θέλημά σου, ὡς ἐν οὐρανῷ καὶ ἐπὶ τῆς γῆς …’’, παρότι η άλλη η τυφλή, η του αντιχρίστου με διάφορα όργανα και υπηρέτες εντός και εκτός της κοσμικής εξουσίας,  επείγεται να εγκατασταθεί, σκιωδώς, ειδωλικώς, για να δεσμεύσει αιωνίως τους ειδωλολατρικώς διάγοντες σε θεωρία και πράξη. 

Είναι, η άλλη όψις. Κι επειδή τελειολογικά, έτσι κι αλλιώς ΟΛΟΙ θα δουν την δόξα του Θεού, ΜΟΝΟ η ορθοδοξία ως θεραπεία μπορεί να αναβιβάσει τον άνθρωπο από το να Την δει και βιώνει αιωνίως ως πυρ καυστικό σε πυρ λαμπρότητος και Φωτός. Αμήν γένοιτο.  

Βιολογικό σώμα, κοινωνικά σώματα και Σώμα Χριστού = Ορθόδοξη Εκκλησία

Fr Peter Heers: Η Εκκοσμίκευση στην Εκκλησία (On Secularism: In Greek)

και.... σε συνάφεια με το έκθεση σε πειρασμούς και το ''σημείο'' εισόδου τους… στον καθένα ξεχωριστά και στο σύνολο της Εκκλησίας σαν καράβι, η κερκόπορτα και πύλη κολάσεως που θα μπορούσε ΟΧΙ το Σώμα Χριστού αλλά εμάς και τον οργανισμό μέσα στον οποίο κοσμικώς επαναπαυόμαστε, να βυθίσει είναι η ανομία της πτέρνης μας που μας κυκλώνει....   Κύριε φύλαξε!!!