περί επιθυμιών και υλοποίησής τους… οι πολιτικοί και η πολιτεία μας

Φυσικό και θεμιτό η ύπαρξη επιθυμιών στον άνθρωπο, αφού αυτές τον υποκινούν και κινούν. Πάλι φυσικό, μέσα στην ελευθερία αυτοδιάθεσής του, εργάζεται με βοηθούς πρακτικούς και θεωρητικούς, (σωματικά και πνευματικά) για την υλοποίησή τους, όταν δίνεται όλος σε αυτές. 

Στον αγωνιστικό χώρο της γης (+) όλα μα όλα, έχουν μια προοπτική, που είναι και το τέρμα της κινήσεως των επιθυμιών. Τον εξοστρακισμό μέσω ορμής, προς τα άνω, 9 (και 999 ΤΡΙΑΔΙΚΟΣ ΘΕΟΣ, αληθινός Θεός και ενσωμάτωση στον ‘’ήλιο’’ ως σωτηρία) ή προς τα κάτω, 6 (και 666 αληθοφανή ποιητή ουρανού και γης, ΙΑΠΕΤΟΣ, απώλεια) όπως στο περί της κλίμακος και των ακραίων πλατύσκαλων…. (φυσική και θεολογική προσέγγιση) κάπως αναλύθηκαν. Κι η ορμή (1) εκ των έσω, παρασύρει και τα έξω, όπως η μηχανή το σκαρί του οχήματος. Οδηγεί τον όλον εαυτό βάσει των επιθυμιών. Το φυγόκεντρο γενηθήτω το θέλημά ΜΟΥ (ε-γώ εικών επί γης) σε σχέση με το κεντρομόλο γενηθήτω Κύριε το θέλημά ΣΟΥ (ε-αυτό, ως εικών Αυτού που ποθεί την επανένωση, από εκεί που ανοήτως και δολίως του άλλου, απεκόπη). 

Προχωράμε, έτσι κι αλλιώς σε μια εθελουσία πνευματοκατάληψη.... εθελούσια δαιμονοκατάληψη... με μας να πρέπει να διακρίνουμε το πρόσημο και σε ποιον

η κοιλάδα του κλαυθμώνος, η κοιλάδα του ιωσαφάτ και η ανάσταση νεκρών…

χρειάζεται μια νοηματική συνέχεια του… από Κυριακή κρίσεως έως Κυριακή μνήμης εξορίας του ΑΔΑΜ ώστε πιάνοντας τον μίτο από την αντίστροφη, μήπως και από την Κυριακή εξορίας (σε αυτόν τον τόπο, μακράν και κατέναντι και εν σκότει…) επιστρέψουμε δια ευσπλαγχνικής (ευτυχώς και όχι μόνο δικαίας) κρίσεως …στην Κυριακή, την πρώτη και αιώνια ογδόη* (η’). 

Ζούμε ως πάροικοι σε αυτήν την κοιλάδα των θλίψεων. ‘’Ζούμε’’ προς στιγμήν βιολογικά αλλά αυτή η ζωή δεν υποχρεώνει και δυστυχώς δεν συνοδοιπορεί πάντα με την πνευματική ζωή, την οποία όσο υστερούμαστε και απέχουμε (μυστικά και μυστηριακά) δεν διαφέρουμε από τους νεκρούς, αφού είμαστε τεθανατωμένοι τη αμαρτία, σε στάση κατά του Θεού, που με λίγη αυτογνωσία και χάρι, κάθε άνθρωπος έννους ζητά αλήθεια, ανάσταση, ζωή, Χριστό. 

Το ότι θα ξυπνήσουμε (εξ ύπνου αμαρτίας) αλλά και σαν κεκοιμημένοι θα εγερθούμε και θα αναστηθούμε, αυτό είναι σίγουρο για όλους, οι μεν εις ανάστασιν ζωής οι δε εις ανάστασιν κρίσεως…. όπως αναφέρεται στο ευαγγέλιο : …25 ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ἔρχεται ὥρα, καὶ νῦν ἐστιν, ὅτε οἱ νεκροὶ ἀκούσονται τῆς φωνῆς τοῦ υἱοῦ τοῦ Θεοῦ, καὶ οἱ ἀκούσαντες ζήσονται· 26 ὥσπερ γὰρ ὁ πατὴρ ἔχει ζωὴν ἐν ἑαυτῷ, οὕτως ἔδωκε καὶ τῷ υἱῷ ζωὴν

Τα τεχνάσματα του πονηρού και η αντιμετώπισή τους (αγ.Θεοφάνης έγκλειστος)

Η ΧΑΡΗ του Θεού να ‘ναι μαζί σου!

«Είμαι λυπημένη», γράφεις. «Δεν μπορώ να βρω ειρήνη πουθενά. Κάτι με καταθλίβει. Την καρδιά μου την πλάκωσε ένα βάρος και την τύλιξε ένα σκοτάδι».

Η δύναμη του Σταυρού είναι μαζί μας! Πάρε θάρρος και στάσου ακλόνητη. Ο εχθρός αντιλήφθηκε ότι θέλεις να εγκαταλείψεις τον κόσμο, όπου άνετα αποκομίζει κέρδη, κι έτσι σε… αποχαιρετά μ’ αυτές τις δυσκολίες, τη μελαγχολία ,την ατονία, τη χαύνωση. Δεν είσαι η μόνη? όλοι όσοι θέλουν ν’ αφιερωθούν ολοκληρωτικά στον Θεό, δέχονται τέτοιες επιθέσεις, ο καθένας όμως με διαφορετικό τρόπο.

Εσύ βασανίζεσαι από το πλάκωμα της καρδιάς και το σκοτάδι? άλλος παραλύει από το φόβο? κάποιος τρίτος πνίγεται μέσα σ’ ένα πέλαγος άτοπων λογισμών? κι ένας τέταρτος ταλαιπωρείται από αλλεπάλληλους πειρασμούς.

Ο πονηρός, για να πετύχει τους ανόμους σκοπούς του, χρησιμοποιεί σε κάθε άνθρωπο και σε κάθε περίπτωση και τους πιο αποτελεσματικούς τρόπους, σκοτίζοντας το νου και αναστατώνοντας την καρδιά. Συνήθως αυτό συμβαίνει ξαφνικά, σαν ξέσπασμα καταιγίδας. Τέτοια είναι τα τερτίπια των εχθρών μας, των δαιμόνων. Τριγυρνούν παντού, όπως οι συμμορίες των ταραχοποιών . Όταν βρουν πόρτες ανοιχτές και αφύλαχτες, ορμούν μέσα στα σπίτια μας και αναποδογυρίζουν τα πάντα.

Αφού τα κάνουν γυαλιά-καρφιά, εμφανίζονται, αφήνοντάς μας σε κατάσταση

το κράτος της καρδίας

"Το Πνεύμα το Άγιον σκεπάζει την ψυχήν που εύχεται. Εισέρχεται μέχρι τα βάθη της ψυχής, ελέγχει όλον τον εσωτερικόν κόσμον της ψυχής και τον κατευθύνει προς το θέλημα του Θεού το Άγιον . Τότε μόνον η ψυχή έχει την δύναμιν να ειπή μαζύ με τον Προφήτην. «Ευλογεί η ψυχή μου τον Κύριον και πάντα τα εντός μου, το όνομα το Άγιον αυτού» (Ψαλ. 102, 1). Λέγε λοιπόν την ευχήν διά να έχης την σκέπην του Αγίου Πνεύματος."

Η διδασκαλία του παππού μας Ιωσήφ και του Γέ­ροντος μας Έφραίμ, αποτελεί συνέχεια της διδασκα­λίας του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά. Η πείρα του Γέροντος μας Εφραίμ εις την νοεράν προσευχήν, όπως μας την παρέδωσεν, αποτελεί συνέχεια όλης της νηπτικής ασκητικής παραδόσεως.

Λέγει ο Γέροντας Εφραίμ: «Η καρδία του άνθρωπου είναι το κέντρον των υπέρ φύσιν, των κατά φύσιν και των παρά φύσιν κινήσεων. Τα πάντα ξεκινούν από την καρδίαν. Εάν η καρδία του ανθρώπου καθαρισθή, τότε βλέπομεν τον Θεόν. Ο Θεός είναι αθεώρητος· ο Θεός είναι Πνεύμα. Δύναται όμως να βασιλεύση εις την καρδίαν του ανθρώπου, όταν γίνη αυτή καθαρόν δοχείον.

Διά να γίνη δεκτικόν δοχείον η καρδία του ανθρώπου, πρέπει να γίνη καθαρή. Δηλαδή, να γίνη καθαρή από ακάθαρτους λογισμούς. Διά να καθαρισθή όμως η καρδιά, πρέπει να μπη εις αυτήν κάποιο φάρμακον. Το φάρμακον αυτό είναι η

Αφιέρωμα στην εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου

TOY EN ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΤΟΥ ΣΤΟΥΔΙΤΟΥ

Φωνή κεράτινης σάλπιγγας, που να αντηχή δυνατώτερα από ανθρώπινη φωνή και να συγκλονίζη τα πέρατα, απαιτεί ένας λόγος προς τιμήν της ιεράς αυτής ημέρας, αγαπητοί μου. γι’ αυτό και κινδυνεύει ν’ αποτύχη τώρα, καθώς ακούγεται προερχόμενος από το ασθενές φωνητικό μου όργανο. Η Κυρία όμως και Βασίλισσα του παντός, έτσι καθώς είναι αφιλόδοξη, θα δεχτή νομίζω κι αυτόν εδώ τον σύντομο και πενιχρό λόγο που της προσφέρουμε οι δούλοι της, όμοια με εκείνους τους διεξοδικούς και αστραφτερούς των σπουδαίων ομιλητών, με το να παρακινείται σε συμπάθεια από τις προσευχές αυτού που με προστάζει να ομιλήσω. επειδή ακριβώς και ένα μόνο πράγμα προσέχει η φιλάγαθη: την πρόθεσι.

Εμπρός λοιπόν, συνάξου ολόκληρη η οικουμένη, ιεράρχες και ιερείς, μοναχοί και κοσμικοί, βασιλείς και άρχοντες, άνδρες και γυναίκες, αγόρια και κορίτσια, φυλές και γλώσσες, με όλο μαζί το έθνος και το πλήθος, και αφού αλλάξης τα φορέματα των αρετών σου, «ντυμένη» κι εσύ «στα κρόσσια τα χρυσά και στολισμένη»1, πρόβαλε με πρόσωπο φαιδρό και όλο χαρά γιόρτασε της Κυριοτόκου Μαρίας την εορτή, την επικήδεια συγχρόνως και διαβατήρια. διότι φεύγει από εδώ κάτω και πηγαίνει κοντά στα όρη τα αιώνια, το όρος όντως το Σιών, στο οποίο ευδόκησε ο Θεός να κατοική, όπως ψάλλει η λύρα του ψαλμωδού. Σήμερα λοιπόν ο επίγειος ουρανός περιβαλλόμενος την στολή της αφθαρσίας αποκτά νέα διαμονή, την

η κατέναντι ζωή….

[με αφορμή την πρόσφατη δολοφονία του φιλάθλου από αλλόφυλους οπαδούς... αλλά και την περιρρέουσα ''πραγματικότητα'' που ολοέν είναι πιο σκοτεινή... και γίνεται απάνθρωπη, σκληρή, δαιμονιώδης. Αλλά!!! ...οὗ δὲ ἐπλεόνασεν ἡ ἁμαρτία, ὑπερεπερίσσευσεν ἡ χάρις, (Ρωμ.ε'20) ...υπάρχει μέσα στην ζοφερή πραγματικότητα κι η άλλη όψις, που περιμένει να βιωθεί.]

λέει ο Γέροντας Εφραίμ Σεραγιώτης: … Οι Βυζαντινοί, δεν απαγόρεψαν τους Ολυμπιακούς αγώνες, αλλά τους καταργήσανε, με το σκεπτικό, ότι εξέλειπαν οι προϋποθέσεις της αγνής αθλήσεως. Και αυτό γιατί αγωνίζονταν μόνο για το οικονομικό όφελος και όχι για την απλή συμμετοχή, στους αγώνες αυτούς. Επίσης πολλοί αθλητές δεν ήταν θεοσεβείς και μετέδιδαν την διαστροφή τους και στους άλλους αθλητές. Σήμερα ο αθλητισμός έγινε επάγγελμα και η διαστροφή στο χώρο αυτό δεκαπλασιάστηκε. Λέμε ναι στον αθλητισμό και όχι στον πρωταθλητισμό, γιατί αυτός δεν προτάσσει την άθληση, αλλά το συμφέρον και τα οικονομικά οφέλη και χάνεται έτσι η ουσία της άθλησης. Φτάσαμε σήμερα στο σημείο, εξαιτίας του αθλητισμού να χωρίζονται οι άνθρωποι σε παρατάξεις και όπου χωρίζονται οι άνθρωποι, μπαίνει ο διάβολος στη μέση. Αντίθετα ο Χριστός πάντα ενώνει. 

Είναι κάποια κομβικά αγιογραφικά σημεία, που με την γνώση τους ξεκαθαρίζουν μερικά πράματα και συγχρόνως δίνονται εφόδια υπέρβασης του κακού… 

14 καὶ εἶπε Κύριος ὁ Θεὸς τῷ ὄφει· ὅτι ἐποίησας τοῦτο, ἐπικατάρατος σὺ ἀπὸ πάντων τῶν κτηνῶν καὶ ἀπὸ πάντων τῶν θηρίων τῶν ἐπὶ τῆς γῆς· ἐπὶ τῷ στήθει σου καὶ τῇ κοιλίᾳ πορεύσῃ καὶ γῆν φαγῇ πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς σου. 15 καὶ

παιδεία ‘’ελληνική’’

Στο άρθρο 16 παράγραφος 2, το σύνταγμα της Ελλάδος γράφει: … H παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του Kράτους και έχει σκοπό την ηθική, πνευματική, επαγγελματική και φυσική αγωγή των Eλλήνων, την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης και τη διάπλασή τους σε ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες. 

Στα χαρτιά, η εθνική συνείδηση είναι αποστολή του κράτους, αλλά επί του πρακτέου, χρόνια τώρα, να μην πούμε αιώνες το κράτος αποδεικνύεται εθνοκτόνο, με άρχοντες και πολλούς εργάτες διεθνιστές, εθνομηδενιστές, που πολεμούν με κάθε μέσο την φιλάνθρωπη ελληνορθόδοξη παιδεία. 

Οι σταυρωτές Του Ανθρώπου και με το ίδιο πνεύμα συνεχιστές της σταύρωσης του ανθρώπου (ιστορικά κι όχι αντισημιτικά) έχουν εισαγάγει όργανά τους στο καιριότερο υπουργείο. Κι εκεί που η ελληνική παιδεία γαλουχούσε την φυσική συνέχεια ηρώων και αγίων σε αυτόν τόπο, η επίμονη παρέμβαση του ΚΙΣ στα

τροφή και παχυσαρκία (υπό φιλοσοφική και τεχνολογική έποψη)

Οι ερευνητές εντόπισαν για πρώτη φορά στον εγκέφαλο ένα «διακόπτη λίπους», που ρυθμίζει πόσο λίπος καίει ένας άνθρωπος μετά το φαγητό και ο οποίος στους παχύσαρκους είναι «κολλημένος» και μένει συνεχώς ενεργοποιημένος.

Οι επιστήμονες ελπίζουν ότι θα κατορθώσουν να ελέγξουν τη λειτουργία του «διακόπτη», έτσι ώστε οι άνθρωποι στο μέλλον να μπορούν να ελέγχουν καλύτερα τον τρόπο που το σώμα τους «χειρίζεται» το λίπος. 

συνειρμικά… κι αν αυτό κατορθωθεί ιατρικά, ή όπως τεχνολογικά θα ‘’θέλανε’’ κάποιοι, αυτό θα αφορά απλά την πρόσκαιρη χοϊκή μας παρουσία, κενόδοξα πιο εύμορφοι με λίγο οικονομικό κέρδος που θα συμπορεύεται και με την υγεία, αφού η παχυσαρκία είναι αιτία πολλών (επίγειων και ολίγον ψυχολογικά) ασθενειών…. 

Ο άνθρωπος όμως είναι διττός. Σώμα ΚΑΙ πνεύμα, ύλη και ενέργεια (οι δύο όψεις του αυτού νομίσματος και ενιαίου ανθρώπου). Είναι σαν πυραμίδα και δεν