Από τις αμαρτίες μας αρρωσταίνει και το σώμα, όπως δείχνεται από την ίαση του επί 38 έτη παραλύτου, για την οποία εξηγεί ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: ''..Ακουσε τι λέει ο Χριστός: Να, έγινες υγιής, να μην αμαρτάνεις πλέον, για να μη σου συμβεί τίποτα χειρότερο..'' (Πηγή: PG 48:999)
''Ὁταν τό σῶμα μας πάθῃ ἔστω καί μικράν βλάβην, καταβάλλομεν κάθε προσπάθειαν, διά νά τό ἀπαλλάξωμεν ἀπό τήν ἀσθένειαν, διά τοῦτο πολλάς φοράς ὁ Θεός τιμωρεῖ τό σῶμα διά τά ἁμαρτήματα τῆς ψυχῆς, ὥστε μέ τήν τιμωρίαν τοῦ μικροτέρου νά θεραπευθῇ τό μεγαλύτερο... (η ψυχή δηλαδή).
Τί συμβαίνει λοιπόν; Ὅλα τά νοσήματα, θά ἐρωτήσῃς, προέρχονται ἀπό ἁμαρτίας; Ὄχι βέβαια ὅλα, πάντως τά περισσότερα...'' ~ Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου (Πηγή: ΕΠΕ 13, 378-381)…
Στο αίμα είναι οι αμαρτίες, λέει ο γέροντας Γαβριήλ, γιατί οι αμαρτίες επηρεάζουν το σώμα, που κρατιέται στη ζωή μέσω του αίματος το οποίο το διατρέχει και το τρέφει... (...)
στο αίμα το πρόβλημα, στο Αίμα η λύση…. εισάγεται στο αίμα το δηλητήριο του θανάτου, εισάγουμε το Αίμα προς θεραπεία και Ζωή…
…που πυρ τυγχάνει, αφενός καίει τα αγκάθια αλλά και φλέγων
αναξίους. Όχι ως προς την ‘’αξιότητα’’ αφού ουδείς άξιος, αλλά αμήν όχι αμετανόητος και
ανεξομολόγητος….
Φρίττω δεχόμενος τὸ πῦρ, μὴ φλεχθῶ ὡσεὶ κηρὸς καὶ ὡσεὶ χόρτος. Ὤ φρικτοῦ Μυστηρίου! Ὤ εὐσπλαγχνίας Θεοῦ! Πῶς θείου Σώματος καὶ Αἵματος ὁ πηλὸς μετέχω καὶ ἀφθαρτοποιοῦμαι;
αμήν... Ὡς πῦρ γενηθήτω μοι καὶ ὡσεὶ φῶς τὸ Σῶμά σου καὶ τὸ Αἷμα, Σωτήρ μου, τὸ τιμιώτατον, φλέγον ἁμαρτίας τὴν ὕλην, καὶ ἐμπιπρῶν παθῶν τὰς ἀκάνθας καὶ ὅλον φωτίζον με προσκυνεῖν σου τὴν Θεότητα.
Μακάριοι είναι όσοι έχουν στην καρδιά τους άξονα τον Χριστό και περιστρέφονται
χαρούμενοι γύρω από το άγιο όνομά του, νοερώς και αδιαλείπτως. Άγιος Παΐσιος---
(1) αναδιπλωτική αρχή (3 άρθρα) ...αρχή* κάπως άγνωστη αλλά ισχύουσα στην πράξη... εισάγοντας (εν ημίν) και εξάγοντας (εκδηλώνοντας δι ημών) πυρ... αμήν ελθέτω η βασιλεία Σου, αμήν έρχου και ανάστα Κύριε, αμήν ελθέ** και σκήνωσον εν ημίν και καθάρισον και σώσον... vs του ενσωματούμενου από άγνοια, αδιαφορία και ενεργούντα πάθη, του άλλου πυρός με τα αντίθετα (όχι μόνο ψυχοβλαβή, αλλά συνολικά στον διττό άνθρωπο) αποτελέσματα...
* εναλλασσόμενες η υλοποίηση / αφυλοποίηση (με όρους φυσικής, 24 φορές το δευτερόλεπτο, ως δεξιά / αριστερή επίγνωση, ορατοποίηση / αορατοποίηση…, που μπορεί κάπως να μελετήσει) αλλά και μεταφρασμένους στην ορθοδοξία ως πνευματικοποίηση / σαρκοποίηση, (άνω και κάτω, σύνολο σταυρικώς) αποδεικνύοντας την αλληλοεξάρτηση και την συνεχή αλληλεπίδραση… νου και χου εν μέσω θολούρας (χνου)... (Δεξιά και αριστερή επίγνωση, άνω και κάτω… σταυροειδώς) ...πάντα ανάλογα των επιλογών μας... Σαρκοποίηση του πνεύματος ή πνευματικοποίηση της σάρκας έλκοντας και συμπαρασέρνοντας ή ο νους τον χου προς λεπτότητα ή ο χους τον νουν προς παχυλότητα και αντίθετα, ανάλογα το θέλημα και νοο-τροπία, μέσα στην τρεπτότητα του ανθρώπου....
σε μια συνεχή αλληλεπίδραση … Μολυνόμενος ο νους από πονηρούς λογισμούς, ενεργείται η δαιμονική επήρρεια και το πάθος στα αισθητά μέλη και προσβάλλεται και το σώμα. Μολυνόμενο το σώμα γίνεται γεώδης και ο νους. Αυτή η αλληλεπίδρασις είναι ένα μυστήριο που κάνει τον άγιο Ιωάννη της κλίμακος να πη: ‘’θαύμα ιδέσθαι νουν ασώματον υπό σώματος μολυνόμενον και σκοτούμενον και πάλιν δια πηλού τον άϋλον ανακαθαιρόμενόν τε και λεπτυνόμενον’’. Δλδ είναι θαυμαστό πράγμα να βλέπης τον ασώματο νου μας να μολύνεται και να σκοτίζεται από το σώμα. Και πάλι ο άυλος νους να ξανακαθαρίζει και να λεπτύνεται από τον πηλό (δλδ από τις ασκήσεις του σώματος).
κι όποιο σκέλος, προλάβει να ενεργήσει θεάρεστα (νους ή χους), ας βιαστεί να συμπαρασύρει και το άλλο… μη μένοντας στην αδιάκριτη ‘’έχθρα’’ μεταξύ σαρκός και πνεύματος, αλλά εφαρμόζοντας μια διακριτική συνεργασία, υπό του ενός θελήματος. Θελήματος σωτηρίας. Είναι σύμφωνο με το σκεπτικό του αγ.Ιωάννη κλίμακος: … σώμα μου!! αν σε πιέσω υπέρ μέτρον, δεν θα αντέξεις και θα με προδώσεις… αν σου κάνω τα χατήρια θα υπερισχύσεις πάνω στο πνεύμα μου και δεν πρέπει. Μαζί θα αγιαστούμε, μαζί θα κολαστούμε… ανάστα να εργαστούμε ΜΑΖΙ την σωτηρία μας… κι όλα για την ‘’κατάκτηση’’ της φλόγας της πεντηκοστής vs της καυστικής άλλης και τις μεθοδείες της…. όπως ο Όσιος Θεόδωρος Εδέσσης σημειώνει…. Κανένας από εμάς δεν μπορεί με την δική του δύναμη να γλυτώσει από τις μεθόδους και τις τέχνες του πονηρού, παρά μόνο με την ανίκητη δύναμη του Χριστού. Μάταια λοιπόν πλανιούνται όσοι υπερηφανεύονται και φουσκώνουν διαφημίζοντας ότι με τις ασκήσεις που κάνουν και με το αυτεξούσιό τους καταργούν την αμαρτία, η οποία καταργείται μόνο με τη χάρη του Θεού, καθώς έχει νεκρωθεί δια του μυστηρίου του σταυρού. Γι’ αυτό και ο φωστήρας της Εκκλησίας Ιωάννης ο Χρυσόστομος λέει ότι δεν αρκεί η προθυμία του ανθρώπου, αν δεν δεχτεί και τη βοήθεια του ουρανού. Και ότι πάλι, δε θα κερδίσομε τίποτε από την θεία βοήθεια, αν δεν έχομε προθυμία. Αυτά τα δύο τα φανερώνουν ο Ιούδας και ο Πέτρος. Ο Ιούδας αν και είχε πολλή βοήθεια, δεν ωφελήθηκε τίποτε, γιατί δεν θέλησε, ούτε συνεισέφερε τη δική του προαίρεση και προθυμία. Ο Πέτρος πάλι, αν και είχε προθυμία, επειδή δε βοηθήθηκε, κατέπεσε. Γιατί η αρετή συνυφαίνεται από τα δύο, τη βοήθεια του Θεού και την προθυμία του ανθρώπου. Γι’ αυτό σας παρακαλώ, λέει, ούτε να αναθέσομε το παν στο Θεό κι εμείς να κοιμόμαστε, ούτε όταν έχομε προθυμία, να νομίζομε ότι το παν το κατορθώναμε με τους δικούς μας κόπους.
αρχή ινδίκτου και αρχή θεραπείας… εισερχόμενοι σε αυτήν την ευλογημένη ανοδική έλικα [που χαιρετάτε από τον αγ.Νεόφυτο έγκλειστο Η Θεοτόκος [Η ολκάς των θελόντων (2) σωθήναι]... Χαίρε σίφων (3) ουράνιε, δι΄ ης βροτοί ανειλκύσθησαν άνω] και που είναι παράλληλα, ο λειτουργικός κύκλος της ορθοδόξου εκκλησίας…
(2) θελόντων... όπως ‘’λειτουργεί’’ Ο Κύριος… (κατά τον αγ.Λουκά). Όχι με το ζόρι.
Άξιον εστί και θεραπεία [θεραπεία οίκου (χερουβείμ) σαν καθαρότητα και οχήματος (σεραφείμ) σαν λειτουργικότητα, δι ευχών και ενεργείας Της τιμιωτέρας και ενδοξοτέρας]
Θεραπευτική Αγωγή της Ορθόδοξης Εκκλησίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου