οικουμενισμός

Ὁ οἰκουμενισμός; Εἶνε ἡ αἵρεσι ὅλων τῶν αἱρέσεων! Ἡ πτῶσι τῆς Ἐκκλησίας ἀπὸ τοὺς ἰδίους της τοὺς ὑπηρέτες, τὰ ὄργανα τῆς Δύσης. Τὰ ἀποτελέσματά του εἶνε τὰ σάπια συντρίμμια ποὺ πέφτουν, ἀκόμα κι ἂν εἶνε ἐπίσκοποι, ἱερεῖς, μοναχοὶ ἢ λαϊκοί...

Ἂς ἐπιστρέψουμε στὴν ἁγία παράδοσι, στὰ δόγματα καὶ στοὺς κανόνες τῶν ἁγίων πατέρων τῶν 7 οἰκουμενικῶν Συνόδων. Διαφορετικά, θὰ πᾶμε στὴν κόλασι, συμπεριλαμβανομένων καὶ τῶν ἐπισκόπων μας! Θεὸς φυλάξοι! ~ π. Ἀρσένιος Μπόκα ο θαυματουργός († 28 Νοε 1989)

---

«Το όραμα του Αγίου Πέτρου Αλεξανδρείας»

Έβαλε ο Άρειος πολλούς ιερείς και διακόνους να μεσολαβήσουν προς τον άγιο Πέτρο και να του δώσει τη συγχώρεση, ως εύσπλαχνος που ήταν, τώρα πριν το τέλος του αγίου…

Οι ιερείς και οι διάκονοι, μη γνωρίζοντας τις πονηρές διαθέσεις του Αρείου, πήγαν στη φυλακή και, αφού προσκύνησαν τον αρχιερέα τους, του είπαν:

– Δέσποτα και άγιέ μας, όλοι εμείς σε παρακαλούμε με δάκρυα στα μάτια, να μας κάνεις μια χάρη. Επειδή ο Θεός σε προσκαλεί κοντά Του με το μαρτύριο και πρόκειται να πεθάνεις σήμερα ή αύριο, (ο Άγιος κατά προσταγή του βασιλιά, ετελειώθη δι’ αποκεφαλισμού…) και να δοξαστεί το όνομα του Κυρίου με το αίμα του μαρτυρίου

O Πατριάρχης και ο Βασιλεύς εκοιμήθησαν (οπτασία γερ.Φιλοθέου Ζερβάκου)

«Νύκτα τινά είδον κατ΄ όναρ ότι ευρέθην εν Κωνσταντινουπόλει εντός του Ιερού Ναού της του Θεού Αγίας Σοφίας, ιστάμενος μόνος εις το αριστερόν κλίτος του Ναού.

Εις το δεξιόν κλίτος ευρίσκοντο άνδρες και γυναίκες ολοφυρόμενοι και γοερώς κλαίοντες. Τινές ήλθον προς με και κλαίοντες μοι είπον. O Πατριάρχης και ο Βασιλεύς εκοιμήθησαν και δεν εγείρονται. σε παρακαλούμεν ελθέ να τους εγείρης. 

Έσπευσα και είδον τον Πατριάρχην ενδεδυμένον την πατριαρχικήν στολήν, εξηπλωμένον κείμενον ωσεί νεκρόν εν τω εδάφει του Ναού. Κατ΄ αρχάς τω εφώνησα μεγαλοφώνως. εγέρθητε Μακαριώτατε, λυπηθήτε το ποίμνιόν σας, τους χριστιανούς οι οποίοι κλαίοντες και οδυρόμενοι αναμένουν να εξυπνήσετε. Αλλ΄ επειδή ο Πατριάρχης έμενε νεκρός ακίνητος, επλησίασα, έθεσα την δεξιάν μου επί τον νώτον αυτού και προσεπάθουν να τον εγείρω. Μετά πολλού κόπου τον εσήκωσα έως δύο σπιθαμάς, αλλ΄ ήτο τόσον βαρύς, ώστε η χειρ μου εκ του βάρους ησθανόμην ότι εκινδύνευε να εξαρθρωθεί, και μη δυνάμενος να τον κρατήσω έπεσε πάλιν ως νεκρός.

Μετ΄ ολίγον η χειρ μου η δεξιά η οποία έτρεμε και επόνει έπαυσε να πονεί και να

συνειρμικές σκέψεις, σχετικές με την θάλασσα του κόσμου

ο άγιος, συμπύκνωσε λιτά την διάβαση της θάλασσας του κόσμου στο παραπάνω σχήμα (δεσμό). 

Με το στώμεν καλώς του αρχ.Μιχαήλ οι δαίμονες ακινητοποιήθηκαν όπου βρέθηκαν. Άλλοι στο υγρό στοιχείο, άλλοι στο χοϊκό, άλλοι στον αέρα (τα εναέρια τελώνια) κι άλλοι στο πυρ.... 

Ο άνθρωπος, εμπεριέχων όλα αυτά τα στοιχεία (ΓΗ-ΥΔΩΡ-ΠΥΡ-ΑΗΡ και πεμπτουσία ΑΙΘΗΡ) καλείται να ''καθαρίσει'' δι ευχών την φύση του από όλα αυτά. Έτσι, ο δρόμος προς την κατά Θεόν ελευθερία (και την εντός ημών βασιλεία), πρέπει να περάσει νικηφόρα και από την γη (την σάρκα και κοσμικό φρόνημα) τον δυσώδη αέρα (αμαρτία και ανομία, δια του οξυγόνου προσευχής), αλλά και το πυρ του κόσμου, δια του άλλου πυρός XC... ώστε να νικηθεί όλη η παλαιά κτίσις προκειμένου μεθέξουμε της καινής.

Κατάσταση εφικτή ΜΟΝΟ δια Της Θεοτόκου, που εμφάνισε νέα κτίση [με ουράνια, άφθαρτα ''στοιχεία'' τον ίδιο Τον Χριστό, ως γη, τροφή, ως ύδωρ, λάλον ύδωρ, ως αέρα (ορθοδοξία) και ως πυρ κοινωνίας και επικοινωνίας (ευχής και προσευχής)] .... Νέαν ἔδειξε κτίσιν, ἐμφανίσας ὁ Κτίστης… Την Μεσσίτρια, που σαν κλίμαξ επουράνιος κατέβη Ο Θεός και σαν γέφυρα μετάγει τους εκ γης προς ουρανόν. Την τα εναντία εις ταυτό αγαγούσα... Την ολκάδα των θελόντων σωθήναι (9), αλλιώς θα κατελχθούμε (6) , σαν από ρουφήχτρα 12 μυστηριώδεις δίνες, αυτογνωσία, κοσμογνωσία και θεογνωσία. 

Ελευθερία κατὰ την Ορθόδοξη Εκκλησία [όπου, ο π. Ἰωάννης Ρωμανίδης σημειώνει: "Ἐλεύθερος κατὰ τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία εἶναι ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος βρίσκεται σὲ κατάσταση φωτισμοῦ" ... "Λοιπόν, ἐλεύθερος κατὰ τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία εἶναι ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος βρίσκεται σὲ κατάσταση φωτισμοῦ. Γι' αὐτὸ καὶ λέμε στὴν Ἐκκλησία «Εἰρήνη πάσι», διότι ἔτσι ἔχει τὴν εἰρήνη. «Εἰρήνην τὴν ἐμὴν δίδωμι ὑμὶν» (Ἰω Ιδ’, 27). Καὶ ὅταν λέει ὅτι σᾶς δίδω εἰρήνη, σημαίνει ὅτι σᾶς δίδω Πνεῦμα ἅγιον, προσευχὴ στὴν καρδιά, καὶ ἔτσι ὁ ἄνθρωπος εἰρηνεύει, ἔχει τὴν δικαίωση. Ἔχει τὴν καταλλαγὴ μὲ τὸν Θεό. Ἀρχίζει νὰ γίνεται φίλος τοῦ Θεοῦ μὲ τὸν φωτισμὸ καὶ μετὰ στὴν θέωση εἶναι 100% πλέον φίλος τοῦ Θεοῦ καὶ ἐλεύθερος. Αὐτὴ εἶναι ἡ ἐλευθερία τοῦ ἀνθρώπου, ὅταν φθάνει στὸ νὰ ἀπαλλαγεῖ, ὄχι μόνο ἀπὸ τὴν συμφεροντολογία, ὅπως στὴν κατάσταση τοῦ φωτισμοῦ, ἀλλὰ καὶ στὴν κατάσταση τῆς Θεώσεως ἀπαλλάσσεται ἀπὸ τὴν δουλεία καὶ τὰ.... στοιχεῖα τῆς φύσεως, διότι τρέφεται ἀπὸ τὸν Ἴδιο τὸν Θεὸ... (1)

...αμήν περνώντας δι ευχών και ενεργείας Της Θεοτόκου από τα κάτω ύδατα στα άνω, όπως υμνείται στον παρακλητικό Της η Παναγία πορταΐτισσα: ... Χαίρε πύλη, και γέφυρα και κλίμαξ, εκ θανάτου προς την αθανασίαν, δι΄ης χωρούμεν διαπεραιούμενοι, την υγράν του βίου θάλασσαν και γήθεν, υψούμεθα προς πόλον.

καθώς... και υποβρύχιο νουν (κάτω των υδάτων) διαθέτουμε και με αυτόν κοσμικώς λειτουργούμε... Ὡς βαρὺς τῇ γνώμῃ Φαραὼ τῷ πικρῷ γέγονα, Δέσποτα, Ἰαννὴς καὶ Ἰαμβρής, τὴν ψυχὴν καὶ τὸ σῶμα, καὶ ὑποβρύχιον νοῦν· ἀλλὰ βοήθησόν μοι. (από τον μεγάλο κανόνα) 

...με τον καθένα μας, στο πρόσωπο του απ.Πέτρου (την πράξη) να κράζουμε καταποντιζόμενοι στην θάλασσα του κόσμου, Κύριε σώσον με (Ματθ.ιδ'30) 

Ὅτι τὸ πέλαγος πολύ, τῶν παραπτωμάτων μου Σωτήρ, καὶ δεινῶς βεβύθισμαι ταῖς πλημμελείαις μου, δός μοι χεῖρα σῶσόν με, ὡς τῷ Πέτρῳ ὁ Θεός, καὶ ἐλέησόν με.

ή όπως αναφέρεται στο ειλητάριο του αγ.Ιωάννου δαμασκηνού: ...Ναυτιών τώ σάλω, τών βιωτικών μελημάτων, συμπλόοις ποντούμενος αμαρτίαις, καί ψυχοφθόρω θηρί προσριπτούμενος, ως ο Ιωνάς Χριστέ βοώ σοι.

αμήν δι ευχών του πρωτοκορυφαίου και του πρωτοκλήτου και πάντων των αγίων, εξαιρέτως Της Θεοτόκου, η ανέλιξις... ομόρροπο της έλξεως του ΑΔΑΜ από Τον Κύριο κάθοδο εις άδην και ανάσταση... (4) 

άγιοι προστάτες

Ο λαός μας από την μακραίωνη πείρα του και από την μακρόχρονη Παράδοσή, έχει αποδώσει  στους Αγίους κάποια χαρίσματα που ενεργούν στους πιστούς που προσφεύγουν σαυτή τη χάρη. 

Σαν να λέμε "ειδικότητες" Αγίων όπως ακριβώς συμβαίνει και με τους εν ζωή γιατρούς! 

Παρέχουν προστασία , χάρη , ιάσεις από τη δική τους χάρη που απέκτησαν όσο ζούσαν. 

Ο κατάλογος χαρίτων των Αγίων έχει ως εξής 

- Άγιος Αρτέμιος, προστάτης των Αστυνομικών.

– Άγιος Αντύπας προστάτης των οδοντιάτρων (και αγ.Απολλωνία 30 Οκτ) 

– Αγία Βαρβάρα προστάτης του πυροβολικού (λοιμωδών νόσων και αιφνιδίου θανάτου)

– Άγιος Γεώργιος προστάτης του πεζικού

- Άγιος Ευφρόσυνος προστάτης των μαγείρων

– Προφήτης Ηλίας προστάτης των γουνοποιών (στην Καστοριά θα τον έχουν σε μεγάλη εκτίμηση)

– Άγιος Μιχαήλ Μαυρουδής, προστάτης των αρτοποιών (τον άρτον ημών τον επιούσιον).

– Άγιος Ματθαίος ο Ευαγγελιστής, προστάτης των τελωνειακών

– Άγιος Μόδεστος προστάτης οικόσιτων ζώων

– Άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ, προστάτης των δασικών υπαλλήλων

κάθαρση - φώτιση - θέωση

Ο Μέγας Ρωμανίδης

Οι βαθμοί της Ιερωσύνης αντιστοιχούσαν με τους βαθμούς της πνευματικής ζωής.

Ο Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης μας το λέει καθαρά, ότι ο Διάκονος αντιστοιχεί με το στάδιο της καθάρσεως, ο Πρεσβύτερος με το στάδιο του φωτισμού και ο Επίσκοπος με το στάδιο της Θεώσεως.

Αυτό φαίνεται και από την πράξη της Εκκλησίας, σύμφωνα με την οποία για να γίνει κανείς Κληρικός δεν έπρεπε να είναι νεοφώτιστος.

Ο Κλήρος είναι μια ομάδα από ανθρώπους, οι οποίοι βρίσκονται τουλάχιστον στην κατάσταση του φωτισμού, κατά την διδασκαλία των Πατέρων.

Εάν δεν βρίσκεται στην κατάσταση του φωτισμού, τότε οι αδυναμίες του Κλήρου πρέπει να αναπληρωθούν.

Δια μέσου των αιώνων, όταν έπεσε ο Κλήρος γενικά από την κατάσταση του

Ἡ θάλασσα τοῦ κόσμου

Ὁ ὅσιος Νήφων προσευχόταν πάλι μία μέρα, ὅταν ὁ νοῦς του πῆγε στὸν θάνατό του καὶ στὴν ἀναχώρησή του γιὰ τὴν ἄλλη ζωή. Κι ἐνῶ συλλογιζόταν ἐκείνη τὴν μεγάλη καὶ φοβερὴ ὥρα, ἔπεσε σὲ ἔκσταση.

Βλέπει τότε μία μεγάλη θάλασσα, ὅπου κολυμποῦσαν ἀναρίθμητοι ἄνθρωποι. Ὅλοι ἔδειχναν πὼς ἀγωνίζονταν νὰ φτάσουν σὲ κάποιαν ἀκτή, ποὺ βρισκόταν ἀπέναντι, ἀρκετὰ μακριά. Μερικοὶ ὅμως, καθὼς κολυμποῦσαν, σήκωναν στοὺς ὤμους τους τεράστια φορτία – πέτρες, λάσπη, ξύλα, στάχτη, μπακίρι, χρυσάφι…, ὅλα τὰ ὑλικὰ τοῦ κόσμου. Οἱ πιὸ πολλοὶ ἀπ’ αὐτοὺς – ἀλίμονο! – πνίγονταν κάτω ἀπ’ τὸ βάρος τοῦ φορτίου τους. Ἄλλοι πάλι σήκωναν μικρὰ φορτία, κολυμπώντας ὅμως μάζευαν κι ἄλλα πράγματα. Κι ἐνῶ οἱ ταλαίπωροι βούλιαζαν, πρόσθεταν συνέχεια βάρος στὸ φορτίο τους, ὥσπου πνίγονταν κι αὐτοί!

Ἡ θάλασσα ἦταν φουρτουνιασμένη. Κι ὁλόγυρά της βασίλευε σκοτάδι πηχτό. Παγωνιὰ καὶ φόβος παντοῦ.

Ἀρκετοὶ κολυμβητὲς δὲν εἶχαν φορτία. Ὁρισμένοι προχωροῦσαν σταθερὰ πρὸς τὴν ἀκτή, περνώντας ἄνετα μέσ’ ἀπὸ τὰ κύματα. Ἄλλοι ὅμως, ἐκεῖ ποὺ κολυμποῦσαν,

επουράνιες δυνάμεις… γιατί γιορτάζονται 8 νοε

Ο άγιος Δημήτριος του Ροστώφ, αναφέρει πως η Ορθόδοξη Εκκλησία έχει τοποθετήσει τη "σύναξη" των αγίων αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ και όλων των "επουράνιων δυνάμεων" στις 8 Νοεμβρίου, για τον εξής λόγο:

Κατά το αρχαίο ρωμαϊκό ημερολόγιο, πρώτος μήνας του χρόνου ήταν ο Μάρτιος και ο Νοέμβριος ήταν ένατος (το λέει και τ" όνομά του, "ένατος" στα λατινικά). Επειδή οι άγγελοι διακρίνονται σε εννέα "τάγματα", η γιορτή τους τοποθετήθηκε τον ένατο μήνα.

Επειδή εξάλλου οι άγγελοι (όπως φαίνεται π.χ. στο Ματθ. κε’, 31, και σε όλη την έκταση της Αποκάλυψης) θα συνοδεύσουν τον Ιησού Χριστό κατά τη δευτέρα παρουσία Του και θα συνεργαστούν ποικιλότροπα στην υπόθεση της σωτηρίας των ανθρώπων κατά την ανατολή της αιώνιας ημέρας, της "Όγδοης Ημέρας της Δημιουργίας", η γιορτή τους τοποθετήθηκε την όγδοη ημέρα του ένατου μήνα.

παραλαβή της ψυχής του αγ.Νεκταρίου από τον αρχ.Μιχαήλ (και δυο σχόλια)

Πριν ικανούς χρόνους ένας Ιερομόναχος από την Ιερά Μονή Ασωμάτων Πετράκη με την παρακάτω μαρτυρία του μας μετέφερε στις τελευταίες ώρες της επίγειας ζωής του ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ. 

Όπως μας είπε, εξομολογούσε την θυγατέρα (ηλικιωμένη κυρία) της νοσοκόμας που έκανε νυχτερινή βάρδια στο θάλαμο όπου νοσηλευόταν ο ΑΓΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ. 

Αυτά τα συγκινητικά της μετέφερε η μητέρα της από εκείνες τις στιγμές που κανείς μέσα στον νοσοκομείο του ΑΡΕΤΑΙΕΙΟΥ δεν γνώριζε πόσο υψηλό επισκέπτη είχαν. Η ταπεινότητα και η απλότητα του ΑΓΙΟΥ δεν έδινε σημεία μιας αρχιερατικής παρουσίας. 

Στον θάλαμο επικρατούσε ησυχία , είχε ήδη τελειώσει το απογευματινό επισκεπτήριο και οι νοσοκόμες εκτελούσαν τις τελευταίες οδηγίες για κάθε ασθενή που έλαβαν από τους γιατρούς. Έτσι βρέθηκα στο δωμάτιο του ΑΓΙΟΥ φυσικά αγνοώντας ποιος ήταν.  Η γερόντισσα που τον διακονούσε είχε γείρει το κεφαλάκι της αποκαμωμένη.

Την ώρα που έβλεπα προς το παράθυρο του  βορειοανατολικού δωματίου (όπου νοσηλευόταν ο ΑΓΙΟΣ)  αν είναι καλά κλειστό, βλέπω έξω από το παράθυρο  μια γιγαντόσωμη ανθρώπινη φιγούρα με φτερούγες να το ανοίγει και να μπαίνει στο χώρο. 

Με το σπαθί που έφερε, ακούμπησε το μέτωπο του ΑΓΙΟΥ και στο σημείο αυτό δημιουργήθηκε ένα δυνατό ΦΩΣ υπέρλαμπρο. Ήταν η στιγμή που παρελήφθει  η ψυχή του ΑΓΙΟΥ για να βρίσκεται σήμερα κοντά μας και να μεσιτεύει για όλους μας. 

Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας 

η αιμορροούσα και η κόρη του Ιαείρου....

με αφορμή το ''σημερινό'' ευαγγέλιο (1) ο αγ.Μάξιμος ομολογητής μας γνωρίζει  ότι... «Και η γυναίκα η Σαμαρείτιδα και εκείνη που πήρε τους εφτά αδελφούς ως άνδρες της, σύμφωνα με τους Σαδδουκαίους, και η αιμορροούσα, και εκείνη που έσκυβε στη γη, και η κόρη του Ιαείρου, και η Συροφοινίκισσα δηλώνουν και την ανθρώπινη φύση στο σύνολο της και την ψυχή του κάθε επί μέρους ανθρώπου και κάθε μια σημαίνει, σύμφωνα με τη διάθεση που υπόκειται στο πάθος, τόσο τη φύση όσο και την ψυχή.

Για παράδειγμα· η γυναίκα των Σαδδουκαίων είναι η φύση ή η ψυχή, που συνοίκησε βέβαια άγονα με όλους τους Θείους νόμους που δόθηκαν από τους αιώνες, δεν αποδέχεται όμως την προσδοκία των μελλοντικών.

Η αιμορροούσα επίσης είναι η φύση και η ψυχή, που με τα πάθη αφήνει να της γλιστρήσει πρός την ύλη η δύναμη που της δόθηκε για τη δημιουργία έργων και λόγων δικαιοσύνης.

Η Συροφοινίκισσα είναι η ίδια φύση και ψυχή του κάθε ανθρώπου, που έχει κόρη της τη διάνοια αιμορραγεί ασταμάτητα εξαιτίας της αγάπης πρός την ύλη. Η κόρη του Ιαείρου είναι επίσης η σύμφωνα με το νόμο φύση και ψυχή, που έχει τέλεια νενεκρωθεί από το να μην πράττει τις νομικές εντολές και να μην εκτελεί τα Θεία προστάγματα. Η συγκύπτουσα γυναίκα είναι η φύση και η ψυχή