αγγέλων το σύστημα και ανθρώπων το γένος…

με αφορμή την διαφορετική θέση του αρχ.Γαβριήλ πέριξ του θυσιαστηρίου στην σκιώδη ΠΔ, σε σχέση με την θέση του στην χάρη της Καινής…  

…ὤφθη δὲ αὐτῷ ἄγγελος Κυρίου ἑστὼς ἐκ δεξιῶν τοῦ θυσιαστηρίου τοῦ θυμιάματος… καὶ ἀποκριθεὶς ὁ ἄγγελος εἶπεν αὐτῷ· ἐγώ εἰμι Γαβριὴλ ὁ παρεστηκὼς ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, καὶ ἀπεστάλην λαλῆσαι πρός σε καὶ εὐαγγελίσασθαί σοι ταῦτα. (Λουκ.α’5-25) το αναγινωσκόμενο ευαγγέλιο στη σύλληψη του αγ.Ιωάννου προδρόμου… (23 Σεπ). 

Στην καινή κτίση, … λειτουργούσε κάποτε ο πατήρ Τύχων ο Ρώσος, τον οποίο διακονούσε ο Άγιος Παϊσιος και στη μεγάλη είσοδο, μετά την είσοδο των Τιμίων Δώρων, εισήλθε ο πατήρ Τύχων στο Άγιο Βήμα και βλέπει τους αρχαγγέλους Μιχαήλ και Γαβριήλ και τους λέει με τα σπαστά Ελληνικά του: 

- Μιχαήλο ντεξιά και Γαβριήλο αριστερά! Τους υπέδειξε με το χέρι, που ακριβώς να πάρουν θέση για να κυκλώσουν την Αγία Τράπεζα. 

Και άγγελε φύλακα μου, ντίπλα μου και εννοούσε τον άγγελο φύλακά του!

Και να τα ακούει όλα αυτά, ο Άγιος Παΐσιος και βρύσες δακρύων τα μάτια του! 

Τι μυσταγωγία ήταν εκείνη! 

Τι Θεία Λειτουργία ήτανε εκείνη, που ένωσε τα ουράνια με τα επίγεια!. + Γέροντας Εφραίμ Σεραγιώτης 

‘’βλέπουμε’’ στην αγιογραφία του ναού, στις κολώνες μέσα στο ιερό από την αριστερή πλευρά να ίσταται ο αγ.Ιωακείμ ενώ στην δεξιά πλευρά η αγ.Άννα, (που μας χαρίζουν Την Πλατυτέρα) παρότι οι ‘’θέσεις’’ των ανδρών είναι δεξιά και των γυναικών αριστερά. Αυτό σχηματίζει ένα (κατοπτρικό) Χ, όπως ‘’συνδέονται’’ στα βιολογικά, η κεφαλή με το όλο σώμα. Είναι η χιαστί σχέση δεξιού μέρους του εγκεφάλου (που ελέγχει και κινεί) την αριστερή πλευρά και το αριστερό μέρος του εγκεφάλου που κινεί το δεξιό τμήμα του σώματος. 

Στην Ωραία Πύλη έχουμε τον ευαγγελισμό, όπου Ο Λόγος σαρξ εγένετο, αλλά και διαχρονικά Ο Λόγος (συλλαμβάνεται ως άλλος ευαγγελισμός) και αρχίζει να σαρκούται στους μετέχοντες την Θεία Κοινωνία, το άγιο μανδήλιον όπου όπως τότε εκτυπώνεται η μορφή Του Κυρίου στο μανδήλιον (και φύση μας, αμήν να μορφωθεί Ο Χριστός εν ημίν) και Ο Σταυρός πάνω από το δείπνο το μυστικό… 

Όσο βρισκόμαστε στον ναό και έχουμε απέναντί μας το ιερό, οι αγιογραφίες των θυρών πέριξ Της Θύρας (Χ) Χριστού, θύρες κι αυτές, κοσμούνται από τον αρχάγγελο Μιχαήλ αριστερά και τον αρχάγγελο Γαβριήλ δεξιά. … δίνοντάς μας μια υποψία της σκιώδους παρουσίας μας στον ναό (όπως συνέβαινε στην ΠΔ, με τον αρχ.Γαβριήλ στα δεξιά)…. διάταξη που προτείνει την με διαφάνεια ζωής, πέρασμα στο ιερό προς την τελειότητα και καινή κτίση.

 

 

…κι όλοι ξεκινάμε από την ίδια αφετηρία, (αν θέλουμε) να εισέλθουμε στον ναό… τυπική παρουσία, επίσκεψη σωματική, (ακόμη και φαρισσαϊκή*, δείχνοντας πως δεν έχει σημασία ο μετά Χριστόν χρόνος αλλά η με Χριστό συνοδοιπορία από Παλαιά έως Καινής προς αναγέννηση) ευχόμενοι να τελειωθεί η είσοδος και η προσκύνησή μας σε ουσία, εν πνεύματι και αληθεία. Τότε Ο Κύριος θα γνωριστεί σε καθαρή καρδία ως συγκείμενος κι όχι ως σκιωδώς αντικείμενος (ανεξάρτητα της εξωτερικής ιερωσύνης, που η παρουσία τους είναι εντός του ιερού). 

Στο πως προσεγγίζουμε το μυστήριο του θανάτου. - κ. Αθηνα Σιδερη - , η κυρία Αθηνά μας γνωρίζει έναν κ.Παναγιώτη που της ζήτησε πνευματικώ τω τρόπω να γράψει το όνομά του (μαζί και άλλων) προς μνημόνευση. Αργότερα, τον ‘’είδε’’ στα σκαλοπάτια που ανέβαιναν στην εκκλησία αλλά με αδυναμία να εισέλθει εντός. … 

Τα φαινόμενα πολλές φορές απατούν… πλανώντας τον νου και σε όσους εισέρχονται μέσα στο ναό αλλά και μερικές φορές και όσους εισέρχονται μετά παρρησίας (και ‘’δικαιωματικά’’ μέσα στο ιερό). Μακάρι η κατάστασή μας να μην εξαντλείται στα φαινόμενα… 

Η μετάβαση από την ΠΔ στην Καινή ιστορικά έρχεται με την βηθλεέμ και γέννηση Χριστού μέσα στο σπήλαιο. Αναλογικά βιωματικά, το πέρασμα γίνεται με την εν ημίν γέννηση Του Κυρίου στο σπήλαιο της καρδιάς με αντανάκλαση αυτού του (άλλου μη κατοπτρικού αλλά ευθέως) φωτισμού στην όλη ζωή. 

Αποτυπώνεται στο έδαφος της εκκλησίας, αλλά ο στόχος και σκοπός είναι ο εν ‘’ουρανοίς’’ (θόλο της εκκλησίας) Παντοκράτορας που προσεγγίζεται ελικοειδώς με το Ησαΐα χόρευε (9/5) και ευθέως με τα μυστήρια εξομολόγησης – θείας κοινωνίας και προσευχής, όπως ενδεικτικά ενώνεται το μέρος με το Όλον και στον βιολογικό οργανισμό με την φλέβα, αρτηρία και νεύρο, συστήνοντας και σε μας το απαραίτητο της οργανικής σχέσης με την Εκκλησία (αναστημένο Σώμα Χριστού, ορθόδοξη εκκλησία).      

Αλλά! ΕΔΑΦΟΣ = ΤΡΟΜΟΣ = ΟΦΙΣ = 780… με μια ταυτότητα νοηματική που θα μπορούσε να γίνει ένα καλό εφαλτήριο μετάθεσης του νου στα ουράνια και δια μετανοίας να ελχθεί όλος ο εαυτός (εικών Αυτού) στο καθ’ομοίωσιν… μακράν του τρόμου (κατέναντι) με πατημένο τον όφιν… 

Την πορεία από την αίγυπτο και αιχμαλωσία του ισραήλ (νους) προς την ελευθερία και βάση επί γης (Βηθλεέμ) την καταγράφει ο άλλος βηθλεεμίτης Δαβίδ στο ψαλτήρι. … στόχος είναι η έναρξη της ευχής (και ψαλτήριο) και υιοθεσίας (με το αββά ο πατήρ) τον πρώτο ευθύ (άμεσο) φωτισμό, ως αποτέλεσμα των τρίβων δικαιοσύνης και τήρηση των εντολών (ευθείας τρίβους). [με έναρξη τον α' ψαλμ. Μακάριος ἀνήρ, ὃς οὐκ ἐπορεύθη ἐν βουλῇ ἀσεβῶν καὶ ἐν ὁδῷ ἁμαρτωλῶν οὐκ ἔστη καὶ ἐπὶ καθέδρᾳ λοιμῶν οὐκ ἐκάθισεν. ἀλλ᾿ ἤ ἐν τῷ νόμῳ Κυρίου τὸ θέλημα αὐτοῦ, καὶ ἐν τῷ νόμῳ αὐτοῦ μελετήσει ἡμέρας καὶ νυκτός.... και κατάληξη τον τύπο της αναστάσεως και νίκη του φιλισταίου (κρήτη, γαστέρα και δράκοντος) στον τύπο του θανάτου ... ἐξῆλθον εἰς συνάντησιν τῷ ἀλλοφύλῳ, καὶ ἐπικατηράσατό με ἐν τοῖς εἰδώλοις αὐτοῦ· ἐγὼ δέ, σπασάμενος τὴν παρ᾿ αὐτοῦ μάχαιραν, ἀπεκεφάλισα αὐτὸν καὶ ἦρα ὄνειδος ἐξ υἱῶν ᾿Ισραήλ. (ψαλμ.ρνα')]

Κι αν δεν κρατήσει στο έδαφος (και υπνώσει και καθυποτάξει το σαρκικό και γαιώδες φρόνημα) τα τέκνα της αμαρτίας, δεν προχωρά προς βηθλεέμ αλλά επιστρέφει στην αιχμαλωσία, ενώ αν σαν προφ.Ηλίας εδαφιεί τα νήπια στην πέτρα Χριστό και δι αρετών ολοέν και γίνεται ευάρεστο δοχείο (το σπήλαιον) γέννησής Του δι ενεργείας Της Θεοτόκου. [μακάριος ὃς κρατήσει καὶ ἐδαφιεῖ τὰ νήπιά σου πρὸς τὴν πέτραν σε εμάς να εναπόκειται η συμπεριφορά ως τα δύο ‘’Η’’ τα πέριξ της γεννήσεως. Ηρώδη (δερμάτινου και βρεφοκτόνου) ή Ηλία, προδρόμου της δευτέρας παρουσίας Χριστού, με κατάληξη τα δύο ‘’Ι’’ πέριξ Του Σταυρού Του  Κυρίου, ως Ιωάννης ο αγαπημένος μαθητής ο επιπεσών επί τω στήθει Του Κυρίου ή του κρεμασθέντος στην συκή (δερμάτινους χιτώνες) Ιούδα… με άλλον έναν σκιώδη τύπο της κατάληξης των δύο εκατέρωθεν συσταυρωθέντων ληστών και κρίσεως δια Σταυρού. Του μεν καταγομένου (Ι,6, φυγόκεντρο) του δε κουφιζομένου (Ι,9, κεντρομόλο)… ]. 

‘’βλέπουμε’’ και χαιρόμαστε το πώς πατά Ο Κύριος τον θάνατο…. (δια της αναστάσεως, θανάτω θάνατον πατήσας). Βλέπουμε ομόπνοα τον Δαβίδ να ‘’πατά’’ τον φιλισταίο (κρητικό φύλο, γαστέρα), να εδαφιεί τα νήπια του βάαλ ο Ηλίας, να πατά ο αρχ.Μιχαήλ τον αντίδικο, αλλά δυστυχώς για πολλούς μας, ανάλογα ισχύει και το αρνητικό πρόσημο. Πόσους νόες (τέκνα ισραήλ) δεν χτυπούσαν έως θανάτου σε πέτρα οι ιερείς του βάαλ; πόσα νήπια κατέσφαξε ο ηρώδης; πόσους πάτησε ο γολιάθ; (και διαχρονικά χτυπά και σφάζει και πατά ο αντίδικος…, όχι μακράν, αλλά ο εν ημίν, 

…αν κλίνει η ζυγαριά της θέλησής μας υπέρ της ειδωλολατρίας, σαρκολατρείας, υλοφροσύνης, ηρώδη (δερμάτινου), και ιούδα (του κρεμάσαντος την ζωή του στη συκή)… δίνοντας του συνόλου της αληθοφανείας (ΙΑΠΕΤΟΣ – 666) και πατέρα του ψεύδους, δικαιώματα). 

Το ‘’σύστημα’’ των αγγέλων θέλει να υπηρετήσει το γένος των ανθρώπων, όπως Τον Βασιλέα έτσι και το βασιλόπαιδο [όχι αυτόν ως αποκομμένο (εγωιστή) αλλά Τον εν ημίν Κύριο, δλδ τον έχοντα ταπεινά υποδεχθεί Τον Βασιλέα των όλων μέσα του… Εις Αυτόν πρέπει πάσα δόξα, τιμή,  ευχαριστία και προσκύνησις…]. … όπως μας γνωρίζει Ο Κύριος δια του προφητάνακτος Δαβίδ) στον κεραυνόμορφο κόππα ( ϟ ), 90ό ψαλμό: … ὅτι ἐπ᾿ ἐμὲ ἤλπισε, καὶ ρύσομαι αὐτόν· σκεπάσω αὐτόν, ὅτι ἔγνω τὸ ὄνομά μου. κεκράξεται πρός με, καὶ ἐπακούσομαι αὐτοῦ, μετ᾿ αὐτοῦ εἰμι ἐν θλίψει· ἐξελοῦμαι αὐτόν, καὶ δοξάσω αὐτόν. μακρότητα ἡμερῶν ἐμπλήσω αὐτὸν καὶ δείξω αὐτῷ τὸ σωτήριόν μου. … τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ ἐντελεῖται περὶ σοῦ τοῦ διαφυλάξαι σε ἐν πάσαις ταῖς ὁδοῖς σου· 

Τότε και έτσι υπηρετούν οι άγγελοι Τον Βασιλέα Άνθρωπο και το  βασιλόπαιδο άνθρωπο που Του ωμοιάζει, όπως συνέβη ιστορικά αμήν και σε μας βιωματικά, μετά την νηστεία στο σαραντάρειο… 11 Τότε ἀφίησιν αὐτὸν ὁ διάβολος, καὶ ἰδοὺ ἄγγελοι προσῆλθον καὶ διηκόνουν αὐτῷ. (Ματθ.δ’) 

Δι ευχών και ενεργείας…. Επi Σoί Χαίρει, Κεχαριτωμένη, Πάσα Η Κτίσις,
Αγγέλων Τό Σύστημα Καί Ανθρώπων Τό Γένος, Ηγιασμένε Ναέ Και Παράδεισε Λογικέ, Παρθενικόν Καύχημα, Εξ Ής Θεός Εσαρκώθη Και Παιδίον Γέγονεν, Ο Πρό Αιώνων Υπάρχων Θεός Ημών· Τήν Γάρ Σήν Μήτραν Θρόνον Εποίησε, Καί Τήν Σήν Γαστέρα Πλατυτέραν Ουρανών Απειργάσατο. Επί Σοί Χαίρει, Κεχαριτωμένη, Πάσα Η Κτίσις Δόξα Σοι. 

Αμήν δια Της γεννησάσης Τον Χ, πέρασμα σαν γέφυρα, από την αρά (και σκιά) στην χ+αρά και χάρι… από την γη στον ουρανό και την άλλη όψη και θέση στην ζωή μας, των αγγέλων. Όχι μόνο θεωρητικά ως διάνοιξη οφθαλμού (του ηγεμονικού) σαν όραση των μυστηρίων Του, αλλά σαν υποδοχή σε καρδίαν καθαράν… κι ό,τι μας δείξει και αναλογεί προς ωφέλεια και οικοδομή. Αμήν γένοιτο. 

--- 

* φαρισσαϊκή.... επιδερμική, με όση ρηχότητα στην αυτογνωσία (και μεγάλη αυτοεκτίμηση) τόσο μακράν του ύψους και βάθους (σπλάγχνων) θεογνωσίας... κατά το... Ο Θεός μας δείχνει τον εαυτό μας σιγά σιγά, γιατί δεν θα αντέξουμε το σκοτάδι μας... ~ Άγιος Εφραίμ ο Κατουνακιώτης (εκτιμώντας ότι προηγείται το φως της αυτογνωσίας του σκότους μας για την πρόσθεση του Φωτός θεογνωσίας, που κι αυτό δεν αντέχεται από μη ταπεινό...

Μιχαήλ, Αρχιστράτηγε των Αγγέλων, σώσε με, κινδυνεύω! 

η προσωπική σχέση του καθενός με τον Τίμιο Πρόδρομο σαν μετάνοια 

Αμήν να βάλουμε αρχή και να συλλάβει χάριτι και θεία επιστασία η ψυχή και ζωή μας ‘’σωματικώς’’ το πνεύμα της μετανοίας (23/9) μετανοίας αρχή και ανεύρεση του Θησαυρού… του εμβασμένου θησαυρού (τιμία κεφαλή Ιωάννου) μέσα σε οστράκινο σκεύος, που μετά την αποτομή, κρύφτηκε στο παλάτι του ηρώδη (δερμάτινος)…    

Οι 7 ηλικίες του ανθρώπου στην παλαιά και καινή διαθήκη (ηλικία και οι πέριξ του Ηλίου έλικες, ανάβασης… ). 

Κύριος, προφ.Ηλίας παιδεία και παιδία 

Ο εν ημίν ήλιος…. 

κύκλος Αληθείας και κύκλος ασεβείας… αυτός είναι ο επί γης νοητός παράδεισος (ορθόδοξη εκκλησία) σαν Μητέρα και Μήτρα που κυοφορεί τον κάθε εν πνεύματι και αληθεία εισερχόμενο, χαρίζοντάς του Την υψοποιό Οδό, την αρχή (Α) και σύλληψη, κυοφορία, αναγέννηση, ανάσταση (Μνήμη θανάτου, ναΐν και ‘’νυν’’) φωτισμό και τελειότητα (Ω) δια Της Θεοτόκου, με διακόνους του ανθρωπίνου γένους αγγέλους και το σύστημά τους, που συγχρόνως φυλά την πύλη αυτού, διαχωρίζοντας τους δύο κύκλους Ζωής από τον θάνατο, ασέβεια και α-νοησία (χωρίς νου Χριστού)…. Αμήν ΤΑΥΤΑΣ οὖν ἔχοντες τὰς ἐπαγγελίας, ἀγαπητοί, καθαρίσωμεν ἑαυτοὺς ἀπὸ παντὸς μολυσμοῦ σαρκὸς καὶ πνεύματος, ἐπιτελοῦντες ἁγιωσύνην ἐν φόβῳ Θεοῦ. (Β'Κορ.ζ'1)

περιπλάνηση 40 ετών στην σκιώδη έξοδο, ευθεία τεσσαρακοστή και εξομολόγηση… 

Σώσόν με από πηλού, ίνα μη εμπαγώ» (Ψαλ. 68,15) 

επουράνιες δυνάμεις… γιατί γιορτάζονται 8 νοε 

Οι άγγελοι είναι οι μεγάλοι μας αδελφοί... μεγάλοι αδελφοί, που διακονούν τους μικρότερους και άτακτους…. 23 καὶ εἶπε Κύριος αὐτῇ· δύο ἔθνη ἐν γαστρί σου εἰσί, καὶ δύο λαοὶ ἐκ τῆς κοιλίας σου διασταλήσονται· καὶ λαὸς λαοῦ ὑπερέξει, καὶ ὁ μείζων δουλεύσει τῷ ἐλάσσονι.  

δύο έθνη, ένα γένος ανθρώπων και ένα σύστημα αγγέλων, δύο όψεων και προοπτικών. [περί της κλίμακος και των ακραίων πλατύσκαλων…. (φυσική και θεολογική προσέγγιση)]... Φωτεινή και σκοτεινή όλοι  διάκονοι οι μεν προς σωτηρία και Αλήθεια, οι δε προς φαντασία και απώλεια … 

Με αυτήν την αναπόφευκτη συνύπαρξη** ορατού και αοράτου κόσμου και την συσχέτισή τους, οι άγγελοι δεν διακονούν μόνο τους ανθρώπους, αλλά και εμείς υπηρετώντας αυτούς (φωτεινούς ή σκοτεινούς) επί του πρακτέου η διακονία μας και η ''φιλία'' μας (χειρόνων, βόσκοντες χοίρους και τρεφόμενοι από την τροφή τους σε χώρα μακράν της Οικίας Του Πατρός ή αγγέλων) μεταβαίνει στον κύριό τους, Πόδα (999) ή αντίποδα (666), μέσω της ενάσκησης αρετών ή υπηρέτησης παθών. Κι όταν χαροποιούμε τους αγγέλους μοιραία στεναχωρούμε τους δαίμονες και το αντίθετο. Πάλι επί του πρακτέου γινόμαστε ο καθένας εργάτης (και συνεργάτης) του ενός σχεδίου ή του άλλου. Του θείου φιλανθρώπου ή του απάνθρωπου. Υπηρέτες Θεού ή υπηρέτες του ''συστήματος'' (κοσμοκράτορα, φαραώ, καίσαρα...). Έτσι μέσα στην τρεπτότητά μας μην νομίζει κάποιος ότι η χάρη επειδή απλά ζει χρονικά μετά Χριστόν είναι δεδομένη. Μήπως το ''σύστημα'' ως άλλος φαραώ δεν δυσχεραίνει την έξοδο από αυτό προς ελευθερία, λόγω σκληροκαρδίας ; μήπως δεν (κατα)διώκει με το στράτευμα του τον κόσμο που βγήκε στην έρημο (και άσκηση) ; μήπως ο (ειδωλολατρικός) καίσαρας δεν ζητά μόνο τα δικά του αλλά και την ψυχή μας; φοβίες, απειλές, πληγές, σύνθλιψη, διωγμοί (τώρα ως προέσχατα και αργότερα ως των εσχάτων), υφιστάμεθα σαν την ΠΔ, η οποία δεν είναι απλά μια ιστορία των εβραίων, αλλά βιώματα, ανεξαρτήτως χρόνων. Αλλά, πρέπει να αντιλαμβανόμαστε και τις δύο όψεις...  από την μία την ψυχική και σωματική ταλαιπωρία και από την άλλη την θεία  παρηγοριά. 

...επειδή ζούμε εν μέσω σχημάτων, σκιών και εννοιών όπως αυτά δόθηκαν στην ΠΔ και επειδή παραπλησίως ζούμε με πειρασμούς και το θλίψεις έξετε, όπως συνέβαινε με τον στρατό του φαραώ (τώρα δαίμονες) που καταδίωκε τον ισραήλ και τώρα καταδιώκει τον νου, αλλά με Θεό οδηγό και βοηθό, μας συμφέρει να αναζητούμε (1) και αποδεχόμαστε την μετάφραση αυτής (ΠΔ) από τους αγίους, για να διακρίνουμε τι θέλει να μας πει Ο Κύριος και πως νουθετεί τον λαό Του, μέσω των Γραφών... (αλλά και εμπράγματα μέσω των λόγων της φύσης, τους δύο ισότιμους ταυτοδιδάσκαλους... προφ.Ηλία και προφ.Μωυσή, παραστάτες και βοηθούς και στην δική μας μεταμόρφωση σε τέκνα Φωτός).  

Χαρακτηριστικό παράδειγμα το κείμενο από ΤΟ ΜΕΓΑ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟΝ Περί τελειότητας: ...Είπε ο αββάς Ποιμήν: «…Η επαγρύπνηση και η προσοχή στον εαυτό μας και η διάκριση, αυτές οι τρεις αρετές είναι οδηγοί της ψυχής…». Είπε επίσης: «…Η φτώχεια, η θλίψη και η διάκριση, αυτά είναι τα εργαλεία του μοναχικού βίου. Γιατί είναι γραμμένο: «…Εάν υπάρχουν οι 3 αυτοί άνδρες, ο Νώε, ο Ιώβ και ο Δανιήλ, ζω εγώ λέει ο Κύριος (Ιεζ.ιδ'14). Το όνομα Νώε εκπροσωπεί την ακτημοσύνη, το όνομα Ιώβ τον πόνο και το όνομα Δανιήλ τη διάκριση. Εάν λοιπόν υπάρχουν οι 3 αυτές λειτουργίες μέσα στον άνθρωπο, κατοικεί μέσα σ’ αυτόν ο Θεός…». Αμήν τας εννοίας κάθαρον, αμήν ελθέ και σκήνωσον και καθάρισον και φώτισον... (γιατί η βεβαία και αληθής γνώση ξεκινά από την καθαρότητα) και τι φοβερό να συνοδοιπορεί Ο Κύριος με τον λαό Του και αμήν να οικεί στον ναό Του!! αντιλαμβανόμενοι ότι με την κακώς χρησιμοποιούμενη πολυκτημοσύνη (για μας τους κοσμικούς), τον γογγυσμό (μη άρση του σταυρού μας) και αδιακρισία, Τον απωθούμε οικειοθελώς …    

[Μέ τόν τρόπον αὐτόν ἐβγῆκαν ὅλες αἱ πλάνες καί ἔγιναν αἱ αἱρέσεις ∽ Όσιος Ιωσήφ Ησυχαστής † ''Οἱ δαίμονες εἶναι πνεύματα. Λοιπόν συγγενεύουν καί ἀφομοιοῦνται μέ τό ἰδικόν μας πνεῦμα, τόν νοῦν. Ὁ δέ νοῦς ὡς τροφοδότης τῆς ψυχῆς ὅπου εἶναι — καθότι αὐτός φέρει πᾶσαν νοερᾶς κινήσεως ὄψιν καί νόησιν εἰς τήν καρδίαν, ἡ δέ καρδία τό διυλίζει καί τό δίδει πρός τήν διάνοιαν — ὁ νοῦς λοιπόν ἀπατᾶταικατά τό παράδειγμα τῆς πηγῆς. Ἤγουν κλεψιμαίω τῶ τρόπο τό ἀκάθαρτον πνεῦμα θολώνει τόν νοῦν καί αὐτός τό δίδει πρός τήν καρδίαν, ὅπως εἶναι, κατά συνήθειαν. Ἄν ἡ καρδία δέν εἶναι καθαρά, σκοτεινῶς τό δίδει εἰς τήν διάνοιαν. Καί σκοτίζεται τότε καί ἀμαυροῦται ἡ ψυχή. Καί ἔκτοτε ἀντί θεωρίας δέχεται διαρκῶς φαντασίες. Καί μέ τόν τρόπον αὐτόν ἐβγῆκαν ὅλες αἱ πλάνες καί ἔγιναν αἱ αἱρέσεις.'']

Κι όπως εκείνο το σταυροειδές σώμα στην έρημο το έτρεφε και το  οδηγούσε ο Θεός, το ίδιο συμβαίνει και μέσα στην εκκλησία (και Σώμα Του)... Αρκεί να εισέλθουμε και μετέχουμε οργανικά σε Αυτήν, προς αίσιο τέρμα. Τότε επίγειο, τώρα επουράνιο. Θαρσείτε.... Αμήν να προλάβουμε. Η ποταμοφόρητος Εκκλησία, ο όφις και η έρημος

για την φοβία του κόσμου…. ο νέος φαραώ, η έρημος και η εκκλησία

η μεταξύ γης και ουρανού Ναυς…

...σαν ευάλωτοι στην διαστρέβλωση, (αμήν τας ψυχάς αγίασον, τα σώματα άγνισον, τας εννοίας κάθαρον, τους λογισμούς διόρθωσον...) χτυπήθηκαν οι ανάγκες, οι προτεραιότητες και στόχοι με αποτέλεσμα η πολιτεία μας να μην βαδίζει επί ευθείας τρίβους αλλά σκαμβή*** (με διαπροσωπικές σχέσεις προς Θεό κι ανθρώπους (+) προβληματικές, άρρωστες, θανατηφόρες...) απροσανατόλιστη, χαμένη.... (μετά τις φυσιολογικές και βιολογικές ανάγκες, τι; )... όλα εξαρτώμενα από το θέλημά μας. Αμήν γενηθήτω Κύριε το θέλημά Σου, καν θέλω καν δεν θέλω... 

** με σκεπτικό την βαθύτερη έννοια του υπ-άρχω και υφ-ίσταμαι υπάρχουμε υπό Τον ΑΡΧΩ και πάντων Βασιλέα, που δια Του ονόματός Του (ζήσεις με) μας εξάγει από το υπόγειο (παρούσα κατάσταση) στο κατά φύσιν (επίγειο) και τέλος στο ανώγειο και υπερώο όπου διαδραματίζονται τα μυστήρια του Θεού του Ζώντος... και κλίνει παν γόνυ καταχθόνιο επίγειο και επουράνιο (όχι σε εμάς ως εγώ) αλλά Στον υψηλό ενοικούντα εν ημίν Βασιλέα και τέλος συνοικώντα μετά Της Θεοτόκου, όπως έλαβε εις τα ίδια Αυτήν (Ιωαν.ιθ'26) ο αγαπημένος μαθητής Του Κυρίου. Αμήν δια της προόδου εις αγνότητα, πολιτείας μας, πρώτα υπό την σκέπη Της και μετά μαζί... αφού κατά τον Φώτη Κόντογλου (1895-1965) - Ἁγιογράφο & Λογοτέχνη, Ὀρθόδοξο & Ἕλληνα : «Καλό είναι να υπάρχεις, αλλά να ζεις είναι άλλο πράγμα». 

Ἀπόστολε, Χριστῷ τῷ Θεῷ ἠγαπημένε, ἐπιτάχυνον, ῥῦσαι λαὸν ἀναπολόγητον· δέχεταί σε προσπίπτοντα, ὁ ἐπιπεσόντα τῷ στήθει καταδεξάμενος, ὃν ἱκέτευε θεολόγε, καὶ ἐπίμονον νέφος ἐθνῶν διασκεδάσαι, αἰτούμενος ἡμῖν εἰρήνην, καὶ τὸ μέγα ἔλεος.

*** Ἔλεος καὶ κρίσιν ᾄσομαί σοι, Κύριε· ψαλῶ καὶ συνήσω ἐν ὁδῷ ἀμώμῳ· πότε ἥξεις πρός με; διεπορευόμην ἐν ἀκακίᾳ καρδίας μου ἐν μέσῳ τοῦ οἴκου μου. οὐ προεθέμην πρὸ ὀφθαλμῶν μου πρᾶγμα παράνομον, ποιοῦντας παραβάσεις ἐμίσησα· οὐκ ἐκολλήθη μοι καρδία σκαμβή. ἐκκλίνοντος ἀπ᾿ ἐμοῦ τοῦ πονηροῦ οὐκ ἐγίνωσκον. τὸν καταλαλοῦντα λάθρᾳ τὸν πλησίον αὐτοῦ, τοῦτον ἐξεδίωκον· ὑπερηφάνῳ ὀφθαλμῷ καὶ ἀπλήστῳ καρδίᾳ, τούτῳ οὐ συνήσθιον. οἱ ὀφθαλμοί μου ἐπὶ τοὺς πιστοὺς τῆς γῆς τοῦ συγκαθῆσθαι αὐτοὺς μετ᾿ ἐμοῦ· πορευόμενος ἐν ὁδῷ ἀμώμῳ, οὗτός μοι ἐλειτούργει. οὐ κατῴκει ἐν μέσῳ τῆς οἰκίας μου ποιῶν ὑπερηφανίαν, λαλῶν ἄδικα οὐ κατεύθυνεν ἐνώπιον τῶν ὀφθαλμῶν μου. εἰς τὰς πρωίας ἀπέκτεινον πάντας τοὺς ἁμαρτωλοὺς τῆς γῆς τοῦ ἐξολοθρεῦσαι ἐκ πόλεως Κυρίου πάντας τοὺς ἐργαζομένους τὴν ἀνομίαν. (ψαλμ.ρ') με το 100, κατά τον αββά Δωρόθεο, το άριστα της ψυχής. Αμήν ελθέ και σκήνωσον και καθάρισον ... 

(1) Εάν κανείς δεν γνωρίζει περί νοεράς προσευχής, δεν μπορεί να ερμηνεύσει σωστά τον Απόστολο Παύλο. Ορθή γνώση, ερμηνεία και εφαρμογή της Παλαιάς και Καινής Διαθήκης, κάνει εκείνος που μετέχει της φωτιστικής και θεοποιού ενεργείας του Θεού. Εάν κανείς δεν έχει δική του εμπειρία, πρέπει να ερμηνεύει με βάση την ερμηνεία των θεουμένων. 

Η μελέτη της Αγίας Γραφής χωρίς θεόπτη, φωτισμένο και θεούμενο, δεν οδηγεί στην ορθή ερμηνεία και κατανόηση. Ο αναγνώστης πρέπει να είναι θεόπνευστος για να είναι καλός ερμηνευτής. 

Η Αγία Γραφή δεν δίνει στους ανθρώπους νοήματα, για να σταθούν σε αυτά. Τους δίνει τα νοήματα, για να φτάσουν δια της καθάρσεως στον φωτισμό και τελικά στην θέωση. Αυτός είναι ο σκοπός των νοημάτων της Αγίας Γραφής»... - πατήρ Ιωάννης Ρωμανίδης