αυτογνωσία…

Όποιος αισθάνθηκε τις αμαρτίες του, είναι ανώτερος από εκείνον που ανασταίνει νεκρούς με την προσευχή του. 

Όποιος στενάζει μια ώρα για την ψυχή του, είναι ανώτερος από εκείνον που ωφελεί όλον τον κόσμο. 

'Οποιος αξιώθηκε να δει τον εαυτόν του, είναι ανώτερος από εκείνον που αξιώθηκε να δει αγγέλους. 

Σε αυτόν που γνώρισε τον εαυτόν του, δίνεται η γνώση των πάντων. Διότι η γνώση του εαυτού μας είναι πλήρωμα της γνώσης των πάντων! 

Άγιος Ισαάκ ο Σύρος 

--- 

... όταν ο νους δεν σκορπίζεται στα εξωτερικά πράγματα, ούτε διαχέεται στο κόσμο από τίς αισθήσεις, γυρίζει στον εαυτό του και μέσα από τον εαυτό του ανεβαίνει στην έννοια του Θεού· - μέγας Βασίλειος 

...εισέρχεται εντός εαυτού και ανεβαίνει (με τις δύο κινήσεις, δυνάμει του Σταυρού) …. αφομοιώνοντας τους καρπούς του δέντρου της γνώσης. Αυτογνωσίας,

φυσιογνωσίας και τέλος θεογνωσίας, ευρισκόμενα όλα εντός, όπου και η βασιλεία….  αφού σε αυτόν τον κόσμο είμαστε μόνον εγώ και ο Θεός (αββάς Αλώνιος)

Ανάβασις* ευθέως (ψυχικά) Ι δια της κυκλικής κίνησης του νοός (μόνος μόνω τω Θεώ), και μετά σώματος (με την ευθεία κίνηση του νοός) ελικοειδώς (9) και όσο γίνεται προσπάθεια να γίνονται διάφανα (κατά αγ.Μάξιμο ομολογητή)… 

 

Ἡ αἰωνιότητα ὅπως καὶ ἡ ἱστορία δὲν εἶναι ἕνας κύκλος ἀλλὰ μία πορεία πρὸς τὰ πάνω. Δὲν εἶναι ἕνα γεωμετρικὸ σημεῖο ἀλλὰ μία ἑλικοειδὴς ἄνοδος. 

Να βρεθούν όλα τα ιστορικά πρόσωπα των Γραφών, εντός βιωματικά, σκαλοπατάκι σκαλοπατάκι από γενέσεως και ΑΔΑΜ, από Αβραάμ (ορθοδόξως) έως της συντελείας με Τον Κύριο συμπλέοντα, συνοδοιπορούντα, Ιατρό ψυχών και σωμάτων, ακολουθώντας την κεντρομόλο στην ‘’ιστορία’’, αντί της φυγοκέντρου και μετεωρισμού και εξωστρεφούς ‘’καταρτίσεως’’ θεολογικής φιλοκαλικής και φιλοσοφικής. 

Με σκεπτικό ότι η έξω Ζωή εξήλθε εκ της πλευράς του πρώτου ΑΔΑΜ (Γεν.γ'20) και ότι το πέρασμα για την έσω Ζωή περνάει από την πλευρά Του δευτέρου ΑΔΑΜ / Χριστού, αμήν να εισέλθουμε σε αυτήν. (κι αλλιώς εκ-τυπωμένα) αμήν να ανέλθουμε δια Της Θεοτόκου (και φλεγομένης και μη καιομένης βάτου) από τους πρόποδες του όρους Σινά, όπου προσκυνούνται τα είδωλα**, στην κορυφή για την παραλαβή των θείων εντολών. Όχι εν λιθίναις πλαξί, αλλά εν πλαξί (εν-τυπωμένες) σε σαρκίναις καρδίαις, όπου το Πνεύμα του Θεού του Ζώντος*** εγγράφει... Κύριε ελέησον!! Να μας θεραπεύσει και ανορθώσει τον νου, σαν άλλη συγκύπτουσα που βλέπει μόνο σκιές... (ο σταυρός του ευχελαίου, ο έρωτας, το πνεύμα του αντιχρίστου και το σφράγισμά του …) και λάμψει εν ημίν ο ήλιος και μη μείνουμε στην εξωτερική φωταγωγία.... και φαινόμενα. 

Να φωτιστεί εκ Θεού η έσω πραγματικότητά μας και ‘’δούμε’’ τις αστοχίες / αμαρτίες μας… γιατί χωρίς Πνεύμα Άγιoν να μας ενημερώνει για την ζοφώδη κατάσταση καρδίας, νοός, ζωής, είμαστε εξωστρεφείς, εκτός εαυτού και Αυτού… Αφορμάς μετανοίας παράσχου ημίν… Κι αν δεν έλθει το Φως το αληθινό εντός μας, παρά την έξω φωταγωγία του φυσικού ήλιου, εντός είναι σκότος. Μέσα στον οίκο μας, χωρίς φως και μέσα στην τύφλα μας, σκοντάφτουμε στα έπιπλα και ούτε την μύτη μας δεν βλέπουμε (ποιος με τέτοια κατάσταση μπορεί να καυχηθεί ότι έχει αυτογνωσία; ) και .... μόνο όταν έλθει το Φως, αρχίζουν και διακρίνονται τα αντικείμενα. Κι όσο αυτό πληθαίνει, τόσο ''αναδεικνύει'' τις ατέλειες... τις σκόνες τις αράχνες ... τα χαρακτηριστικά του προσώπου ώστε σιγά σιγά να ''μορφωθεί'' Ο Χριστός εν ημίν... και διαλύοντας το σκότος να εισάγει Φως, δι ευχών και ενεργείας

       

ελικοειδής κίνηση νοός (21) 

αυτογνωσία και θεογνωσία (44) 

πνευματική φυσιολογία νεφρών και καρδιάς και ψαλμό 44 … 

* με ανάβαση και ύψωση, νάχει μία πρακτική παράμετρο συμπεριφοράς… … 11 ὅτι πᾶς ὁ ὑψῶν ἑαυτὸν ταπεινωθήσεται καὶ ὁ ταπεινῶν ἑαυτὸν ὑψωθήσεται. (Λουκ.ιδ’)  συμ-περι-φοράς… [6 ή 9 παραδίδοντας εαυτό (+) και δίνοντας δικαιώματα στον Έναν (9) ή στον άλλον (6) προς ανέλκυση ή καθέλκυση από τώρα και στους αιώνες...] με τον ταπεινώνοντα εαυτόν να ανέλκεται (9) εκ χειρός Θεού (ιδ’) και ευλογείται και δίδεται χάρη, σε σχέση με τον υποβιβάζοντα τους άλλους υψηλοφρονών όχι μόνο να παραμένει στα χαμηλά, μη αποκτώντας πνευματικό ύψος, ούτε τελικά ακριβή αυτογνωσία και θεογνωσία, αλλά να σκοτίζεται και να καθέλκεται (6) από τον αντίδικο…  αφού...ὁ Θεὸς ὑπερηφάνοις ἀντιτάσσεται, ταπεινοῖς δὲ δίδωσι χάριν. (Ιακ.δ'6) ... με την διαρκή  αυτοδικαίωση ένεκα του εγωισμού, ασυγχωρεσιά, ανελεημοσύνη.... ασυνεννοησία και μη κατανόηση του άλλου, μη συμπάθειας, νάναι ''παιδικές ασθένειες'', που μουδιάζουν και τελικά παραλύουν τον άνθρωπο... μια θέωση του αυτοειδώλου που καταλήγει σε ακινησία κατά τον ψαλμ. ριγ'... τὰ εἴδωλα τῶν ἐθνῶν, ἀργύριον καὶ χρυσίον, ἔργα χειρῶν ἀνθρώπων· στόμα ἔχουσι, καὶ οὐ λαλήσουσιν, ὀφθαλμοὺς ἔχουσι, καὶ οὐκ ὄψονται, ὦτα ἔχουσι, καὶ οὐκ ἀκούσονται, ρῖνας ἔχουσι, καὶ οὐκ ὀσφρανθήσονται, χεῖρας ἔχουσι, καὶ οὐ ψηλαφήσουσι, πόδας ἔχουσι καὶ οὐ περιπατήσουσιν, οὐ φωνήσουσιν ἐν τῷ λάρυγγι αὐτῶν. ὅμοιοι αὐτοῖς γένοιντο οἱ ποιοῦντες αὐτὰ καὶ πάντες οἱ πεποιθότες ἐπ᾿ αὐτοῖς. ... καταδικάζοντας τα 5 αισθητήριά τους και όλον τον εαυτό, να παραμένουν εκτός Νυμφώνος...

Η σημασία της ευαγγελικής περικοπής των δέκα παρθένων (Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)

 

πως η διπλή πεντάδα αισθήσεων γίνεται απλή… και λίγα τινά περί έρωτος, που πετυχαίνει την ένωση   

** 16 τίς δὲ συγκατάθεσις ναῷ Θεοῦ μετὰ εἰδώλων; ὑμεῖς γὰρ ναὸς Θεοῦ ἐστε ζῶντος, καθὼς εἶπεν ὁ Θεὸς ὅτι ἐνοικήσω ἐν αὐτοῖς καὶ ἐμπεριπατήσω, καὶ ἔσομαι αὐτῶν Θεός, καὶ αὐτοὶ ἔσονταί μοι λαός. (Β’Κορ.ς’) 

*** 3 φανερούμενοι ὅτι ἐστὲ ἐπιστολὴ Χριστοῦ διακονηθεῖσα ὑφ᾿ ἡμῶν, ἐγγεγραμμένη οὐ μέλανι, ἀλλὰ Πνεύματι Θεοῦ ζῶντος, οὐκ ἐν πλαξὶ λιθίναις, ἀλλὰ ἐν πλαξὶ καρδίαις σαρκίναις. (Β’Κορ.γ’)