Θεραπευτική Αγωγή της Ορθόδοξης Εκκλησίας ~ Όσιος Γέρ. Αναστάσιος Κουδουμά Κρήτης

Όταν βαπτιστήκαμε λάβαμε το Άγιο Πνεύμα, και το Άγιο Χρίσμα λάβαμε ''πακέτο''. Όλα τα Χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος. Πήγε το Φως του Αγίου Πνεύματος μέσα στην βαθεια καρδία, στόν πάτο -πάτο, μέσα εκεί έχουμε ένα Εκκλησάκι πάνφωτο...

Δεν το βλέπουμε, γιατί από τις αμαρτίες είναι τυφλός ο νους, ο οφθαλμός της ψυχής. Οι αμαρτίες είναι μπάζα, που σκεπάζουν αυτό το αναμμένο κάρβουνο που σε όλους υπάρχει, αλλά δεν φαίνεται.

Με την εξομολόγηση αρχίζουμε να ξεμπαζώνουμε. Κατεβαίνει προς την καρδιά, προς τα κάτω η Χάρις και βλέπουμε σαν από προβολέα περισσότερο τον εαυτό μας.

Μας δείχνει η Χάρις και άλλα παλαιά αμαρτήματα, που ήταν στοιβαγμένα εκεί και τα είχαμε ξεχάσει ή δεν τα είχαμε σωστά αξιολογήσει. Αυτή την διαδικασία δεν πρέπει να την θεωρούμε σοκαριστική.

Είναι ένδειξη πνευματικής υγείας. Κατεβαίνει το τρυπάνι και βρίσκει και άλλα στρώματα μέχρι να φτάσουμε στον άνθρακα του βαπτίσματος.

Όταν ολοκληρωθεί η κάθαρση της καρδιάς από το ξεμπάζωμα της μετανοίας οδηγουμεθα σε 2ο επίπεδο πνευματικής ζωής, στον φωτισμό του νου.

Θεριεύει η φλόγα του Αγίου Πνεύματος που ήταν σκεπασμένη από τις αμαρτίες και κρυμμένη εκεί μέσα, λαμπαδιαζει με ουράνιο φώς ολόκληρον τον άνθρωπο.

Ο Νους φεύγει από τον εγκέφαλο, όπου ήταν σφηνωμένος, και κατεβαίνει μέσα

το σύμπαν του Θεού και το μετασύμπαν του ανθρώπου….

με αφορμή το άρθρο : Γεγονός η νέα εποχή για το Facebook - Ο Μ. Ζούκερμπεργκ παρουσίασε το νέο λογότυπο του Meta που παρουσιάστηκε* την 28 Οκτ, ίδια μέρα που η Ελλάδα εορτάζει την επέτειο του ΟΧΙ... δυο συνειρμικές ελληνορθόδοξες σκέψεις….

Συγγράφεται η ιστορία σε δύο επίπεδα/όψεις, με τους ''ιστοριογράφους'' να ''παθαίνουν'' από τον ενιαίο σταυρό, ό,τι αναλογεί στον καθένα. Σταυρός.... η δόξα των αγγέλων και το τραύμα των δαιμόνων. Λέει ο ψαλμός: ἐνεπύρισαν ἐν πυρὶ τὸ ἁγιαστήριόν σου, εἰς τὴν γῆν ἐβεβήλωσαν τὸ σκήνωμα τοῦ ὀνόματός σου. εἶπαν ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτῶν αἱ συγγένειαι αὐτῶν ἐπὶ τὸ αὐτό· δεῦτε καὶ καταπαύσωμεν πάσας τὰς ἑορτὰς τοῦ Θεοῦ ἀπὸ τῆς γῆς [ψαλμ.ογ’ (73)]. Μετά από αυτό, ο φιλόθεος νους όταν αντιληφθεί την χωρίς έπαρση ταυτότητα ότι η Ελλάς είναι μητέρα αγίων και ηρώων, η βεβήλωση του σκηνώματος αφορά την αποδέκτη της χάριτος, ρωμηοσύνη, που πάντα ήταν αγκάθι και εμπόδιο στα σχέδια του ''κόσμου'' (και τώρα παγκοσμιοποιητών) και ''πρέπει'' να εκμηδενιστεί. Έχουν βέβαια αυτοί τα σχέδιά τους έχει και ο καλός Θεός. Έχουν αυτοί εργάτες υλοποίησης των σχεδίων τους... μακάρι να αναδειχθούν κι οι εργάτες του θείου σχεδίου στην σημερινή ''δύσκολη εποχή''.

Στην προσπάθεια με επίγνωση ή εν αγνοία λόγω σαρκικού φρονήματος κατάπαυσης των εορτών του Θεού που προάγουν την Αλήθεια και Ελευθερία, έρχεται ‘’συμπτωματικά’’ η παρουσίαση στον κόσμο ‘’εορτής’’ που προάγει την φαντασία και ανελευθερία. Είναι οι δύο όψεις... το ορθόδοξο συναξάρι και οι παγκόσμιες ημέρες με μας να επιλέγουμε (ΑΝ θέλουμε) σε ποια από τις δύο όψεις θα συμμετέχουμε ως εργάτες. Με ποια φωτιά θα διώχνουμε  την άλλη....  Ή με Τον Κύριο και Αλήθεια και ανάσταση ή με τον ‘’άνθρωπο’’ τον κόσμο, την φαντασία και επανάσταση τεχνολογική που διαφημίζει ο Μ.Ζ…. την κατά πόδας όμοια επανάσταση κατά του Θεού, όπως τότε με το προπατορικό αμάρτημα που στρέφει τα νώτα του ο άνθρωπος στην Αγάπη και κυνηγά γνώσεις και δυνάμεις, το αυτοείδωλό του, να γίνει θεός χωρίς Θεό... (το αντίθετο της πεντηκοστής και φωτισμού, σκοτισμός).  

Η Ελλάδα του ΟΧΙ έγινε κυματοθραύστης στην αυτοκρατορία του γ’ ράιχ και αφού αυτό δεν ήταν μια φωτοβολίδα δόξας αλλά συνέχεια άλλων ομόπνοων αγώνων ενάντια σε άλλες αυτοκρατορίες, (περσική, ρωμαϊκή, οθωμανική…) συνέχεια

ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΑΣ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΤΗ ΡΩΜΑΙΑ και εγκώμια

Ευλογήσαντος του ιερέως, λέγομεν τον Ψαλμόν ρμβ (142)': 
Και ευθύς το θεός Κύριος, και τα παρόντα τροπάρια 

Ήχος δ'. Ό υψωθείς εν τω Σταυρώ 

Υπ' αμετρήτων αναγκών και κακώσεων, και αφορήτων πειρασμών οι στενούμενοι,εν μετανοία σπεύσωμεν, βοώντες θερμώς• Μάρτυς αξιάγαστε, αθληφόρε Κυρίου, σπεύσον έξανάστησον, εκ παθών ημάς πάντας, εξαιτουμένους την σήν αρωγήν, Αναστασία, της Ρώμης το βλάστημα. 

Δόξα. Το αυτό. Καί νυν. θεοτοκίον. 
Ου σιωπήσομεν ποτέ θεοτόκε, τας δυναστείας σου λαλείν οι ανάξιοι. Ει μη γαρ συ προίστασο πρεσβεύουσα, τις ημάς ερρύσατο εκ τοσούτων κινδύνων; Τις δε διεφύλαξεν έως νυν ελευθέρους; Ουκ αποστώμεν Δέσποινα εκ σου σους γαρ δούλους σώζεις αεί εκ παντοίων δεινών. 

ΨΑΛΜΟΣ Ν'. 50. και αρχόμεθα του κανόνος, ου η ακροστιχίς• 
ΔΙΑΣΩΣΟΝ ΜΕ ΟΣΙΟΜΑΡΤΥΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ. 

Ωδή α'. Ήχος πλ. δ'. Υγράν διοδεύσας. 

Αγία του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών 
Δειναίς χειμαζόμενος προσβολαίς, προς σε ανατρέχω, εκζητών την αναψυχήν ώ μάρτυς Χριστού Αναστασία, εξ ομιχλώδους θυέλλης με λύτρωσαι. 

Αγία του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών 
Ιάσεων χάριν παντοδαπών, και δύναμιν πάσαν, διασώζειν εκ συμφορών, λαβούσα

τα άγια και τα άγια των αγίων στον νόμο και στην χάρι...

με αφορμή την Σκέπη της Παναγίας (28^η Οκτ, μετατεθείσα από 1 Οκτ) και την σχέση Της με τον αναγινωσκόμενο απόστολο και ευαγγέλιο* της ημέρας και όλα τα παραπάνω που αφορούν Τον Λόγο, την σχέση Του με όλους τους λόγους, εμάς. 

Στα άγια ευρισκόντουσαν η λυχνία καὶ ἡ τράπεζα καὶ ἡ πρόθεσις τῶν ἄρτων. Μετά το δεύτερο καταπέτασμα τα άγια των αγίων έχουσα, χρυσοῦν θυμιατήριον καὶ τὴν κιβωτὸν τῆς διαθήκης περικεκαλυμμένην πάντοθεν χρυσίῳ, ἐν ᾗ στάμνος χρυσῆ ἔχουσα τὸ μάννα καὶ ἡ ράβδος ᾿Ααρὼν ἡ βλαστήσασα καὶ αἱ πλάκες τῆς διαθήκης, (1)

Με τον Νόμο ενδεικτικό εν σκιά της ακολουθούσης χάριτος διαβάζουμε στον οίκο ‘’ψ’’ … Χαῖρε, σκηνὴ τοῦ Θεοῦ καὶ Λόγου.  χαῖρε, Ἁγία Ἁγίων μείζων, Χαῖρε, κιβωτὲ χρυσωθεῖσα τῶ Πνεύματι. ευχόμενοι, μην μείνουμε στους οδοδείκτες, αλλά δια Της Οδού, εγγίσουμε και μεθέξουμε της έσω Βασιλείας. 

Χωρίζει ο Νόμος και η σκηνή δύο χώρους…. αυτόν της ανομίας προς τα έξω και ασεβείας, όπου δρα εν αγνοία ο λαός σαν εξώτερος κύκλος…. και αυτόν που βρίσκεται ‘’αόρατος’’ (2) για τα αμύητα μάτια, της χάριτος, ως πυρήνας. Κι εκεί μέσα

δοξολογία 28ης Οκτ

Ἱερεύς: Εὐχαριστοῦμέν σοι, Κύριε ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὅτι καὶ αὖθις ἐπὶ τὴν εὔσημον ταύτην ἡμέραν ἤγαγες ἡμᾶς, ἐπινίκιον ᾠδὴν σοὶ ἀναμέλψαι τῷ εὐεργέτῃ καὶ σωτῆρι ἡμῶν. Ἰδοὺ γὰρ οἱ Ἄρχοντες ἡμῶν καὶ πᾶσα συναγωγὴ λαοῦ ἐπὶ ταὐτὸ συναχθέντες ἀνάμνησιν ἐπιτελοῦμεν ἔργου θαυμαστοῦ καὶ μεγάλου, ὃ ἡ δεξιά σου εἰργάσατο ἐν ταῖς ἡμέραις ἡμῶν, εἰς ἔνδειξιν, ὅτι ἡμέρα Κυρίου ἐπὶ πάντα ὑβριστὴν καὶ ὑπερήφανον καὶ ἡμέρα πτώσεως ἐπὶ πάντα ὑψηλὸν καὶ μετέωρον· τοὺς γὰρ ἐνδόξους συνετάραξας μετὰ ἰσχύος καὶ τοὺς ὑψηλοὺς τῇ ὕβρει συνέτριψας μετὰ δυνάμεως, Διὰ τοῦτο, Κύριε, σήμερον τῆς αἰνέσεώς σου πλήρης ἡμῶν πᾶσα ἡ γῆ καὶ ἐν εὐγνωμοσύνῃ καὶ ἀγαλλιάσει βοῶμέν σοι· Τὰς ὁδούς σου, Κύριε, γνώρισον ἡμῖν καὶ τὰς τρίβους σου δίδαξον ἡμᾶς, νομοθέτησον ἡμᾶς ἐν τῇ ὁδῷ σου καὶ ὁδήγησον πάντας, τοὺς Ἄρχοντας καὶ τὸν Λαόν, ἐπὶ τὴν ἀλήθειάν σου, ὅτι πολλοὶ κυκλόθεν οἱ ἐχθροὶ ἡμῶν καὶ μακάριος ὁ λαός, οὗ ἐστι βοηθὸς Κύριος ὁ Θεὸς αὐτοῦ, Ἔτι δὲ καὶ ὑπὲρ τῶν ψυχῶν τῶν μαρτύρων ἀδελφῶν ἡμῶν δεόμεθά σου, τῶν τε ἐν πολέμῳ πεσόντων, τῶν τε ἀναιρεθέντων καὶ τῶν ἐν αἰχμαλωσίᾳ καὶ ἐξορίᾳ τελειωθέντων, ἵνα αὐλισθῶσιν ἐν ἀγαθοῖς καὶ ἀναπαύσωνται μετὰ δικαίων καὶ ἵνα τὰ ὀστᾶ αὐτῶν ὡς βοτάνη ἀνατείλῃ, ὅπως ἂν οἵ τε ζῶντες καὶ οἱ ἐπ' ἐλπίδι ἀναστάσεως κεκοιμημένοι εὐχαριστήριον αἶνον καὶ δοξολογίαν σοὶ ἀναπέμπωμεν τῷ κραταιῷ Βασιλεῖ τῶν αἰώνων εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν.

πηγή


---

Ἄνωθεν ἐφαπλοῦσα, τὴν ἁγίαν σοῦ Σκέπην, Παρθένε Θεοτόκε Μαρία, σκέπεις καὶ σῴζεις τὸν σὸν λαόν, καθ' ὥραν σε Ἁγνὴ ἐπιβοώμενον‧ νῦν δὲ σου τὰ θαυμάσια, εὐγνωμόνως ὑμνεῖ κραυγάζων‧
Χαῖρε τοῦ κόσμου ἡ Σωτηρία
Χαῖρε Ἑλλάδος ἡ προστασία.

Ἐγκώμιον εἰς τὸν ἅγιον καὶ ἔνδοξον μεγαλομάρτυρα τοῦ Χριστοῦ, ΔΗΜΗΤΡΙΟΝ - Ἅγιος Νεόφυτος ὁ ἔγκλειστος

«Χαῖρε, ἀσυναγώνιστε στρατιώτη τοῦ Χριστοῦ τρισευτυχισμένε Δημήτριε, διότι σύμφωνα μὲ τὸν Παῦλο, ἀγωνίστηκες τὸν ὡραῖο ἀγώνα, ἔχεις τρέξει τὸν δρόμο μέχρι τὸ τέρμα, ἔχεις διαφυλάξει τὴν πίστη καὶ στεφανώθηκες ἐπάξια ἀπὸ τὸν Θεὸ μὲ τὸν στέφανο τῆς δικαιοσύνης.

Χαῖρε μάρτυρα Δημήτριε, διότι ἂν καὶ ἔχεις δεχτεῖ καὶ σὺ στὸ σῶμα σου τὶς πληγὲς ποὺ δέχτηκε ὁ Χριστός, ἀνέβηκες στὸν ἴδιον μὲ χαρὰ καὶ ἀγαλλίαση.

Χαῖρε, μάρτυρα Δημήτριε, διότι ἔγινες πράγματι μιμητὴς τοῦ Χριστοῦ. Ἐκεῖνος βέβαια γιὰ χάρη ὅλων μας δέχτηκε τὴν λόγχη ἀπὸ τὸν ἀσεβῆ στρατιώτη στὴν ἀμόλυντη πλευρά του καὶ σὺ ὡς εὐσεβὴς στρατιώτης του γιὰ χάρη τῆς ἀγάπης του δέχτηκες τὴν λόγχη στὴν φυλακὴ ἀπὸ ἀσεβεῖς στρατιῶτες.

Χαῖρε, μάρτυρα Δημήτριε, διότι ἔχεις πλουτίσει μὲ τὴν ἀγγελικὴ χάρη καὶ ἀποδεικνύεσαι ἐπίγειος ἄγγελος καὶ οὐράνιος ἄνθρωπος γεμάτος δόξα.

Χαῖρε, μάρτυρα Δημήτριε, διότι εἶσαι μυημένος στὴν χάρη καὶ ἐλευθερωτὴς τῶν αἰχμαλώτων καὶ πολὺ γρήγορος ἰατρὸς τῶν διαφόρων ἀσθενειῶν»

(Ἅγιος Νεόφυτος ὁ ἔγκλειστος, Ἐγκώμιον εἰς τὸν ἅγιον καὶ ἔνδοξον

μεγαλομάρτυρα τοῦ Χριστοῦ, ΔΗΜΗΤΡΙΟΝ)

από την γη στον ουρανό … αντιστοιχίσεις της εξωτερικής ιστορικής αναδρομής με την έσω

Έχουν στηθεί οδοδείκτες και σημάδια στην όλη έξω ‘’ιστορία’’, ενδεικτικά της έσω κατάστασης και αμήν κατάκτησης της ανάστασης, ανάληψης και φωτισμού (πεντηκοστής). Όλα προς  ακριβή αυτογνωσία και βάση θεογνωσίας. Ερεθίσματα προόδου.

Στα άκρα και ζεύγη γη – ουρανό, θάνατο - ζωή …. Η τα εναντία εις ταυτό αγαγούσα γίνεται γέφυρα.  

Ο Ἅγιος Συμεὼν ὁ Νέος Θεολόγος, μας πληροφορεί:   …''Αὐτὸς ὁ ἴδιος κατεβαίνει ἀπὸ τοὺς οὐρανούς, εἰσέρχεται στὸ σῶμα μας σὰν σὲ τάφο, ἑνώνεται μὲ τὶς νεκρωμένες πνευματικὰ ψυχές μας καὶ τὶς ἀνασταίνει. Ἔτσι παρέχει τὴ δυνατότητα σ᾿ ἐκεῖνον ποὺ συναναστήθηκε μαζί του νὰ βλέπει τὴ δόξα τῆς μυστικῆς του ἀναστάσεως.''

Μπορεί οι δημιουργιστές με τους εξελικτικούς να βρίσκονται σε μια διαρκή κόντρα και υποτίμηση του ενός προς τον άλλον, αλλά η Δημιουργία δίνει την λύση. Ναι

ὁ δὲ ἀγαπῶν τὴν ἀδικίαν μισεῖ τὴν ἑαυτοῦ ψυχήν (ψαλμ.ι') …

με αφορμή την θέση του στο ψαλτήρι, ως ψαλμός δέκατος (ι’) σε συνδυασμό με την ευθεία, κυκλική και ελικοειδή κίνηση του νοός. 

Ανέφερε συχνά ο άγιος Παΐσιος… Μην αδικείς τον εαυτόν σου, παιδί μου. Όταν δεν έχεις ζώσα (1) σχέση με τον Θεόν, αυτή είναι η μεγαλύτερη αδικία που μπορείς να κάνεις στον εαυτόν σου”.   

Είναι ο ε-αυτός, εικών Αυτού εντυπωμένη βαθέως στην καρδιά του καθενός, ως έχοντες του Ανδρός (ανθρ) την όψη (ωπος) σε σχέση με το ε-γώ, εικών επί γης, σκιερή, αμαυρωμένη. 

Κι έρχεται η έννοια της ψυχής που θα προσδώσει ή αφαιρέσει ύψος από αυτό που πρωτοέδωσε ο Θεός στον άνθρωπο.  

Κι η ψυχή, η μοναδική και ανεπανάληπτη, η δοθείσα ως πνοή από Τον Κύριο για να Τον αναζητεί φυσικώς!! κλήθηκε να ακολουθεί το Ι της κεντρομόλου [σαν επιστροφή, μετά την μετάστασή του σε χώρους απέναντι και κατέναντι (Γεν.γ’24 και Γεν.δ’16)] το Ι, Ιησού κι όχι το άλλο Ι της φυγοκέντρου, το Ι τάγμα δαιμόνων που οδηγούν δια της αδικίας στην απώλεια. Γιαυτό και ο άγιος παρακαλεί την νεολαία και όλους μας, να μην αδικούμε τον εαυτό μας. 

Αυτά ως ευθέως (Ι), άνοδος ή κάθοδος, είναι αντίστοιχα ως κινήσεις ελικοειδείς, η μία ως 9 ανελκόμενος δια Της ολκάδος των θελόντων σωθήναι και η άλλη, ως 6 καθελκόμενος.... Έχοντες ελεύθερη επιλογή ποιο από τα δύο Ι θα ακολουθήσει η πρόσκαιρη σαν αστραπή ζωή μας (πας άνθρωπος ψεύστης, με την έννοια του

Το μυστήριο της Βασιλείας του Θεού στην καρδιά μας - ΑΓΙΟΥ ΛΟΥΚΑ ΤΟΥ ΙΑΤΡΟΥ

Όπως φυτρώνει το φυτό, όπως σχηματίζεται το έμβρυο (1) στη μήτρα της μητέρας, με τον ίδιο μυστικό τρόπο αρχίζει και γίνεται πραγματικότητα η Βασιλεία του Θεού μέσα στην ψυχή ενός χριστιανού. Και το μυστήριο αυτό είναι ακόμα βαθύτερο από το μυστήριο της γέννησης και της ανάπτυξης των ζωντανών οργανισμών. Εδώ η θεία χάρη ενεργεί μέσα στην καρδιά που διψά την αλήθεια, την καρδιά που έχει αγαπήσει τον Χριστό. Αυτή η χάρη γεννά μέσα μας τις αρετές και μας οδηγεί στην πνευματική τελείωση, η οποία τελείωση γίνεται η Βασιλεία του Θεού μέσα μας. 

Δεν γνωρίζουμε πώς λειτουργεί η θεία χάρη μέσα στην καρδιά μας, πολλές φορές οι ενέργειές της είναι εντελώς απαρατήρητες και όμως η χάρη λειτουργεί, λειτουργεί ασταμάτητα. Ο Θεός αδιαλείπτως οικοδομεί στην ψυχή μας τη μεγάλη και ένδοξη Βασιλεία του. Δεν υπάρχει μυστήριο μεγαλύτερο απ’ αυτό. 

Δεν γνωρίζουμε τις οδούς της θείας χάρης, όπως δεν γνωρίζει ο γεωργός με ποιο τρόπο ο σπόρος γίνεται στάχυ. Κοιμάται το βράδυ και ξυπνάει το πρωί, κάνει τη δουλειά του και ο σπόρος βλασταίνει και αυξάνει. Αυτός μόνο περιμένει να έλθει ο καιρός του θερισμού. Το ίδιο και στην πνευματική μας ζωή. Δεν γνωρίζουμε

με αφορμή τον εορτάζοντα αγ. Αρτέμιο (20 Οκτ) ακτίνα ΦΩΤΟΣ και θείου έρωτος προς αρτιότητα...

Ο Κύριος είναι αδελφός (1) με τον καθένα μας και εντυπούται βαθέως στις εικόνες Του ως δίδυμος. Σε όλους εμάς, τους έχοντες του Ανδρός (ανθρ) την όψη (ωπος). Κι εμείς, ως άλλοι φιλισταίοι (κρήτες – κοιλία και σαρκικό φρόνημα) σκεπάζουμε με χώματα και θάβουμε τα πηγάδια (που ως λάλον ύδωρ και θησαυρό, μπορεί να μας ξεδιψάσει και πλουτίσει) που διανοίγει ο Ιακώβ… (στον τύπο του Αγίου Πνεύματος, όπως μας γνωρίζει ο αββάς Δωρόθεος για την συνείδηση).  

Δίδυμος μεθερμηνεύτηκε και ο απ.Θωμάς, ως πανομοιότυπος Του Κυρίου, μία κολώνα εκ των 12 αποστόλων. Πανομοιότυπα με Τον Κύριο, αγιογραφείται και ο αγ.Αρτέμιος ο μεγαλομάρτυρας, άλλη μία κολώνα Φωτός, που μακάρι να διαλύει τα ενδιάμεσα νέφη που μας απαγορεύουν να την δούμε και αξιοχρέως να παρακαλέσουμε την μεσιτεία και δοξάσουμε. Χειρ Θεού (14) που επισκιάζει και αναπλάθει τους θέλοντες να ανεβούν δια αυτών των αγίων ''ακτίνων'' από τον κοσμικό στον θείο έρωτα (6/20 Οκτ) και στον κατ’ευδοκίαν δίδυμό μας…. όπως συστοιχούνται ομότροπα η εορτή των αγγελικών ασωμάτων δυνάμεων και Της τιμιωτέρας και ενδοξοτέρας αυτών και των εισοδίων Της (8/21 Νοε) ... τα Χριστούγεννα (25/12) ή Θεοφάνεια κατά τον αγ.Γρηγόριο θεολόγο, με τα άγια Θεοφάνεια/Επιφάνεια (6/1) εορταζόμενα παράλληλα (και δυστυχώς ξεχωριστά, μέσα στο επιτρέπεται του καλού Θεού, ΧΩΡΙΣ ΑΛΛΟΙΩΣΗ δογμάτων) από το παλαιό και νέο ημερολόγιο (που κακώς και διχαστικώς λαμβάνει διαστάσεις δογματικές)....  (ζητώντας συγγνώμη για το περίπου των ημερομηνιών και της συσχέτισης, αλλά συνειρμικά, αυτά μου θύμισαν, ως ''τρόπος ενεργείας Κυρίου''... περί διδύμων, ως την υπέρχρονη κορυφή Λ στα 2 κάτω άκρα και χρονικές ορθόδοξες προσεγγίσεις Του, βάσεις).  

Η διαφάνεια των δερματίνων χιτώνων ή η αδιαφάνεια (κατασπίλωση) αναδεικνύει ή αντίθετα κρύβει και αλλοιώνει το πρωτότυπο. Εικόνα και μήνυμα. Φως με γνώση και πληροφορία… 

Αναπτύσσεται ένας δρόμος καθαρότητος από την γη στον ουρανό, κι όσοι κατόρθωσαν την διάβαση, εκπέμπουν ακτίνες ουρανίου Φωτός, ώστε όποιος τις ‘’συλλάβει’’ και τις ακολουθήσει ως οδοδείκτες, να βρεθεί δια της Οδού, στην Ζωή. Ακτίνες δόξης από θεοπτία και μετοχής Του, όπως βαδίζεται αυτός ο δρόμος από τους πρόποδες του όρους Σινά όπου προσκυνούνται τα είδωλα, δια Της Θεοτόκου (φλεγομένης και μη καιομένης βάτου) (2) ως την κορυφή.  

Ακούγεται στην νεκρώσιμη ακολουθία… Εἰκών εἰμι, τῆς ἀρρήτου δόξης σου, εἰ καὶ στίγματα φέρω πταισμάτων, οἰκτείρησον τὸ σὸν πλάσμα, Δέσποτα, καὶ

περιεχόμενα ορθόδοξη παιδεία - ΦΩΣ ΛΟΓΟΣ και λόγοι Φωτός (δ' τόμος)

Εισαγωγή    

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ     

Τό φάρμακο στήν τρέλα τῶν σκέψεων Ἁγίου Ἰουστίνου Πόποβιτς

έρημος… και θεραπεία    

ο εκ γενετής τυφλός και η μετενσάρκωση υπό την οπτική Του Σταυρού           

λαός - ναός, η η’ εβδομάδα από αναστάσεως (πεντηκοστή) και ο η’ αιών

Η ψυχή είναι πολύ βαθιά και μόνο ο Θεός τη γνωρίζει! Άγιος Πορφύριος

πως γίνεται η προσευχή με κομποσχοίνι

 

χθων και αντιχθών

…με αφορμή το άρθρο Αντιχθών: Ο δίδυμος πλανήτης της Γης που έψαχναν οι αρχαίοι Έλληνες πίσω από τον Ήλιο δυο συμπληρωματικές σκέψεις. 

Στο συνείδηση και επιγνώσεις γίνεται μνεία για την δεξιά και αριστερή επίγνωση που συναντάμε στην κοσμοθεωρία των ινδιάνων…. και με ‘’τυχαία’’ ταυτότητα άρθρου 25 , κάπως ενδεικνύει την ευθεία κατοπτρική σχέση του 2 και 5 που και σε άλλα άρθρα παρουσιάστηκε. Είναι το ευθέως απέναντι της ΠΔ. (Γεν.γ’24) Και μετά, έρχεται το εν σκότει και σκιά θανάτου κατέναντι (Γεν.δ’16) για να θολώσει τον νου ακόμη περισσότερο. 

Με αφορμή τον εορτάζοντα πριν λίγες μέρες απ.Θωμά (μεθερμηνευόμενο δίδυμο) ο εντοπισμός του διδύμου της χθονός δεξιά - αριστερά, (όπως και στην ινδιάνικη κοσμοθεωρία) και επίγνωσή της, δεν αρκεί. Υστερεί στην άνω και κάτω ύπαρξη

η μεγάλη, η μικρή αρκάνα και το αρκαλοχώρι….

Ας ξεκινήσουμε από το αρκαλοχώρι κρήτης…. εκεί που το 2021 έγινε ο πρώτος γάμος παπά και η πρώτη εκκλησιά «εμβ*λιαστικό» κέντρο και καταχώθηκε η Αγία Παρασκευή για να φτιαχτεί το νέο αεροδρόμιο για τους τουρίστες* . 

‘’Σήμερα’’ , είναι ημέρα μνήμης του αποστόλου Θωμά. Σήμερα ξαναδιαβάζεται το ευαγγέλιο περί ψηλαφήσεως Του Λόγου από τον απόστολο που θα ήθελε ψαυστά ‘’σημεία’’ για να πιστέψει. 

Μπορεί η πρόταση να έγινε στον απόστολο Θωμά , αλλά αφορά και όλους εμάς που θα θέλαμε να ψηλαφήσουμε λόγους και αιτίες ώστε να οδηγηθεί όποιος θέλει από την πίστη μετ’αποδείξεων προς την μακαρία πίστη. 

Θωμάς μεθερμηνεύεται δίδυμος κι ήταν πανομοιότυπος με Τον Κύριο. 

Κι όπως ο Λόγος σαρξ εγένετο, έτσι και οι λόγοι σαρκούνται λαμβάνοντας μορφή και σχήμα. Ψηλαφείται Ο Λόγος, ψηλαφούνται και οι λόγοι και αιτίες για να επιστρέψουμε Στο Πρωταίτιο Λόγο δια πίστεως. 

Όλοι μας είμαστε δίδυμοι, με έναν αδελφό τον βιολογικά περιορισμένο και τον άλλον ελεύθερο στην προετοιμασμένη απ’αιώνων θέση που όρισε ο καλός Θεός. 

Μεταξύ των δύο, μια ευθεία δρόμος. Από το ίχνος οδοδείκτη μέχρι την αιτία που

ο φόβος θανάτου σε πιστούς και απίστους ....

"Η ζωή για τον άπιστο, δεν είναι άλλο από τον άνεμο του θανάτου, άνεμο που φυσά και καταρρίπτει την πεθαμένη του στάχτη ..."

Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς: «Γιά τόν ἄπιστο ἄνθρωπο ὁ θάνατος εἶναι ὁ μοναδικός Θεός»

Πρόσφατα ρώτησα έναν υγιή ηλικιωμένο, τι θα ήθελε περισσότερο σ’ αυτό τον κόσμο από το Θεό. Βάζοντας το χέρι στο στήθος, μου απάντησε:

-Το θάνατο και μόνο το θάνατο!

-Και πιστεύεις στη ζωή μετά το θάνατο;

-Ακριβώς επειδή το πιστεύω, επιθυμώ όσο πιο σύντομα το θάνατο, είπε ο γέρων.

Οι άπιστοι τρέμουν το θάνατο, επειδή ισχυρίζονται ότι ο θάνατος είναι η πλήρης εξαφάνιση της ζωής. Πολλοί πιστοί πάλι, φοβούνται το θάνατο επειδή νομίζουν ότι δεν έχουν ολοκληρώσει τις υποχρεώσεις τους στον κόσμο αυτό, δεν έβαλαν τα παιδιά τους σε μια σειρά, ή δεν αποτελείωσαν αυτό που έχουν ξεκινήσει.

Ακόμη και κάποιοι άγιοι άνθρωποι, φοβήθηκαν κατά την ώρα του θανάτου. Όταν οι Άγγελοι κατέβηκαν για να παραλάβουν τον Όσιο Σισώη, εκείνος ο αγγελικός άνθρωπος προσευχόταν να τον αφήσουν λίγο ακόμη σ’ αυτή τη ζωή για να

αγ.Διονύσιος αρεοπαγίτης από αγ.Ιγνάτιο Μπριατσανίνωφ

Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσανίνωφ

Παραθέτουμε στη συνέχεια τη μαρτυρία για τη Θεομήτορα ενός συγχρόνου της, του άγιου Διονυσίου του Αρεοπαγίτη, μορφωμένου και ονομαστού Αθηναίου, που μεταστράφηκε στη χριστιανική πίστη από τον Απόστολο Παύλο. Ο άγιος Διονύσιος, τρία χρόνια μετά τη μεταστροφή του, επισκέφτηκε την Υπεραγία Θεοτόκο στα Ιεροσόλυμα, στο σπίτι του Ευαγγελιστού Ιωάννου, όπου εκείνη έμενε μετά την Ανάληψη του Κυρίου. Να τι γράφει σχετικά με την επίσκεψη αυτή σε μιαν επιστολή του προς τον Απόστολο Παύλο:

«Δεν πίστευα —το ομολογώ ενώπιον του Κυρίου, ω θαυμάσιε οδηγέ και ποιμένα μας— ότι εκτός από τον ύψιστο Θεό ήταν δυνατό να υπάρχει οποιοδήποτε πρόσωπο που να είναι γεμάτο από θεία δύναμη και θεία χάρη. Όμως, κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να φανταστεί αυτό που είδα και κατάλαβα όχι μόνο με τα ψυχικά μου μάτια αλλά και με τα σωματικά Είδα, λοιπόν, με τα μάτια μου τη θεόμορφη και αγιότερη απ’ όλα τα ουράνια πνεύματα Μητέρα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Ήταν ένα δώρο της χάριτος του Θεού, της συγκαταβατικότητας του κορυφαίου αποστόλου (Ιωάννου), καθώς και της απέραντης καλοσύνης, ευσπλαχνίας και ευμένειας της ίδιας της Παρθένου. Ομολογώ ξανά και ξανά μπροστά στον παντοδύναμο Θεό, μπροστά στον πανάγαθο Σωτήρα και μπροστά στην ένδοξη και πάντιμη Μητέρα Του, πως, όταν με