για τον Απόστολο Θωμά

Μετά την Ανάσταση Του Κυρίου και την τριήμερη έγερση, οικοδομήθηκε ο πνευματικός ναός του Σολομώντα, όπως εννοούσε το Αναστημένο Σώμα Του Ο Κύριος, σε αντικατάσταση του παλαιού χειροποίητου ναού, που: Ο Θεός ου κατοικεί(ομολογία πρωτομάρτυρος Στεφάνου). Στην παλαιά Διαθήκη, του Νόμου, υπάρχουν μερικά ευδιάκριτα και άλλα δυσδιάκριτα σημάδια προτυπώματα, τα οποία βλέπουμε να αναπτύσσονται στην Καινή, την Διαθήκη της Χάριτος. Ένα από τα ευδιάκριτα, είναι ότι οι 12 άψυχες π.Χ. κολώνες του ναού του Σολομώντα, αντικαθίστανται με τις 12 έμψυχες, τους 12 Αποστόλους της Ορθόδοξης Εκκλησίας, Του Σώματος Του Χριστού.

Αφού έτσι καθόρισε και έταξε Ο Κύριος, ας διακρίνουμε τις διαχρονικές ενέργειες του Αποστόλου Θωμά, για την οικοδομή μέσα μας, αυτού του αχειροποίητου ναού, οπότε η παρατήρησή τους, γίνονται ενδείξεις της προόδου ανύψωσης της Εκκλησίας, χάριτι του απεριόριστου Τριαδικού Θεού, μέσα στον περιορισμένο μας εαυτό.

Επειδή Ο Κύριος σέβεται την ελευθερία του καθενός, η αύξηση της πνευματικής ηλικίας ακόμη και αυτών των Αγίων Αποστόλων ερχόταν ως χάρι μετά από τις εύστοχες επιλογές τους.

Προσαρμόζοντας στη δική μας χωροχρονική και πνευματική μικρότητα τις ανάλογες επιλογές, οι ’γιοι Απόστολοι μας βοηθούν, λαμβάνοντας πνευματικό ύψος σαν κολώνες μέσα μας. Ζώντας μαζί μας.

Ο Απόστολος Θωμάς αυξάνεται μέσα μας σαν κολώνα, με μια ιδιαιτερότητα. Θωμάς σημαίνει δίδυμος. Αν το δούμε από θεολογικής απόψεως και προοπτικής, κάθε άνθρωπος είναι δίδυμος. Ο ένας αδελφός (το ένα σκέλος) είναι ο βιολογικά περιορισμένος και ο άλλος ελεύθερος. Ο ένας εικόνα και ο άλλος (εν δυνάμει για μάς) ομοίωμα. Μπροστά στην ένωση, όπου η γνώση δεν είναι κατοπτρική και σπασμένη, αυτοί οι δύο είναι ένας δίδυμος, ο Θωμάς.

Η βιολογική συνέπεια κάθε όντος που γεννιέται, είναι ο θάνατος.

Ο Θωμάς, συντονιζόμενος ως δίδυμος με τον βιολογικά περιορισμένο εαυτό, (συνείδηση πριν την Πεντηκοστή και την απόκτηση του τελείου φωτισμού του Αγίου Πνεύματος), ζητά αποδείξεις της Αναστάσεως, η οποία δεν είναι σύμφωνη με τη βιολογική νομοτέλεια.

Αμέσως δια της πίστεως, αποστολικά και με το αιώνιο τίμημα να τον αποκαλούν οι κακότροποι, άπιστο Θωμά, περνάει τις συνειδήσεις των ανθρώπων από την πίστη με αποδείξεις στη μακαρία πίστη. Κατά τον ίδιο Τον Χριστό: "μακάριοι οι μη ιδόντες και πιστεύσαντες " (Ιωαν. κ’ 29).

Οι συνειδήσεις κινούμενες από τον περιορισμό στο απεριόριστο, φωτίζονται καταρχάς από το φως των βιολογικών περιορισμών, της νομοτέλειας και στη συνέχεια από το φως της Αναστάσεως, της απελευθερώσεως από τη φθορά, ο δε Απόστολος Θωμάς μας χειραγωγεί σε αυτό το πέρασμα ανοίγοντας το δρόμο και την είσοδο για την προετοιμασμένη από Τον καλό Θεό, θέση μας.

Μεταξύ του βιολογικά περιορισμένου ανθρώπου (ασκούμενου) και του ελεύθερου (στο χώρο του χαριτωμένου Λόγου), μπορούν και επεμβαίνουν, οι δαίμονες κατά παραχώρηση Του Κυρίου.

(από άγιο Μάξιμο:

  

Όπως ο σίδηρος επηρεάζεται από το μαγνήτη και κολλά ή έλκεται από αυτόν, η αντίστοιχη πνευματική αρνητική επιρροή συνίσταται στην κόλληση της συνείδησης με τον βιολογικά περιορισμένο, που απομακρύνει τον άνθρωπο από την Αλήθεια, φέρνοντάς τον στη λήθη και εκτός πραγματικού εαυτού.

Όσο αμαρτάνουμε - αστοχούμε, (άρα έχουμε κάτι δικό τους), τόσο δίνουμε λαβές προσβολής, αιτίες πειρασμών, με συνέπεια την απομάκρυνσή μας από την Αλήθεια. 

Η συνείδησή μας προσκολλάται στο βιολογικό, περιορίζεται σε εικόνα, χάνει πνευματικό ύψος και τέλος απομακρύνεται ο λόγος μας από το Λόγο – Χριστό, μακρυά από την Αλήθεια, στη λήθη, από το πρόσωπο στο προσωπείο, από την ζωογόνα ουσία στο ζωογονημένο καλούπι.

Μια φορά κάποιος νεαρός μοναχός, βλέποντας τον πνευματικό του πατέρα να νηστεύει και να μην τρώει μέχρις ότου νύχτωνε, παρά την μεγάλη του ηλικία, τον ρώτησε συμπαθητικά:

- Γιατί Γέροντα δεν τρως μετά την ενάτη (τρεις το μεσημέρι) που είσαι και άρρωστος και μεγάλος, αλλά πολύ πιο αργά, μόνο όταν νυχτώσει; Αυτός δε, του απάντησε:

- Όταν ήμουν μικρός, σε μια κηδεία ενός μοναχού, είδα να ακολουθούν την πομπή πλην των άλλων και δύο ωραίοι νέοι. Ο ένας μπροστά και ο άλλος πίσω. Τους ρώτησα να μου πουν ποιοι ήταν, γιατί πρώτη φορά τους έβλεπα. Ο πρώτος που προηγείτο μου απάντησε, εμένα με λένε Τετάρτη και ο ακολουθών, εμένα Παρασκευή. Επειδή ο μοναχός που κοιμήθηκε, τηρούσε στη ζωή του τις νηστείες της Τετάρτης και Παρασκευής, πάμε να παρασταθούμε στο Δεσπότη Χριστό για να τον βοηθήσουμε στην κρίση. Μετά από αυτήν την θεόσταλτη όραση παιδί μου, τηρώ όσο μπορώ τις νηστείες για να τους έχω κι εγώ παραστάτες και βοηθούς στη δύσκολη εκείνη ώρα της κρίσεως.

Προέχει βέβαια η αποφυγή της αμαρτίας και κάθε κακίας, αλλά μη νηστεύοντας τις Τετάρτες και τις Παρασκευές στην κυριολεξία δυσκολευόμαστε να συμμετέχουμε στην ανάπλαση της Φύσης και της φύσης μας. Αυτό συνειρμικά ισχύει από τη συσχέτιση των 6 ημερών πλάσης με έβδομη την στάση (προ Χριστού Δημιουργία) και των 6 ημερών της Εβδομάδας των Παθών ως ανά-πλαση με έβδομη την Ανά-σταση (μετά Χριστόν και διά Χριστού, Αναδημιουργία).

Επειδή την Μ. Τετάρτη έγινε η προδοσία και την Μ. Παρασκευή η Σταύρωση Του Κυρίου, από τον κόσμο, αποφεύγοντας τα του κόσμου (νηστεύοντας) τις Τετάρτες και Παρασκευές, σταυρώνουμε το θέλημά μας, αντιτασσόμαστε και προσπαθούμε κατά την παραίνεση Του Κυρίου, να νικήσουμε τον κόσμο.

Ο Απόστολος Θωμάς, ο αμιγής και ενωμένος αρρήκτως ως δίδυμος (πάνω και κάτω) στο χώρο του Λόγου, μάς βοηθά μυστικά σε αυτήν την ένωση με την αποφυγή της αμαρτίας οι οποίες προβάλλονται στη συνείδησή μας ως βιολογικοί και φυσιολογικοί περιορισμοί. (Για την ένδειξη μάλιστα της τελειώσεως του Αποστόλου, ο Απ. Θωμάς που έμοιαζε πανομοιότυπα (σαν δίδυμος) με Τον Χριστό, μαρτύρησε λογχιζόμενος στην ίδια πλευρά με αυτήν Του Κυρίου (+6 Οκτ)).

Ανυψούμενος ο Απόστολος σαν κολώνα μέσα στην Εκκλησία, αποδυναμώνει τους δαίμονες που θα ήθελαν να ενεργήσουν κατεπάνω μας ώστε σιγά σιγά να βιώσουμε το Αναστάσιμο Ευαγγέλιο, όπου ο διάβολος κατήργηται, ο θάνατος τεθανάτωται...

Μετά από τα παρατεθέντα, ο Απόστολος είναι ένας ιστορικά επίσημος "δύσπιστος" ή "άπιστος", ή δουλεύει μυστικά (όπως κάθε εργάτης του Ευαγγελίου) διαχρονικά για μας; Νομίζω πως είναι καιρός να συνοικοδομήσουμε με τον ’γιο αυτήν την κολώνα της πίστης (και της δια της ανιχνεύσεως των σημαδιών και της μακαρίας) και να συνδοξάσουμε Τον Κύριο για την οικονομία Του!

Δια πρεσβειών του Αγίου Αποστόλου Θωμά, ας είναι η προσωπική μας επιλογή και πόθος και η πηγή δύναμης για αυτήν την εργασία, δηλαδή να ζούμε με την αδιάψευστη ελπίδα της αιωνίου Ζωής, (αποφεύγοντας την υποταγή στο θάνατο και περιορισμό), να παρατείνουμε το λαμπροφόρο μήνυμα, για όλο τον χρόνο

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!!!

(...και ο ναός δομείται εν ημίν με κολώνες ζωντανές..., μία εκ των οποίων ο άγιος και απόστολος Θωμάς)  

--------------

μέρος του βιβλίου

(κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΕΠΤΑΛΟΦΟΣ - κεντρική διάθεση ΠΕΡΙΒΟΛΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ (25310283805)

στο νετ δεν εμφανίζεται το οπισθόφυλλο, που για πνευματικούς λόγους φαίνεται μόνο στην αναλογική του έκδοση....

υπόλοιπο συγγραφικό έργο

ή αν τα θέλετε σε έντυπη μορφή, (ένα τυχαίο) εδώ

-----

προτεινόμενα για ανάγνωση, (με σχετική αναφορά και βίωμα για τον αγαπημένο Απόστολο...) Η Κλίμαξ, ως δρόμος από το κατ’εικόνα στο καθ’ωμοίωσιν.

ΜΗ ΜΟΥ ΑΠΤΟΥ και ΦΕΡΕ ΤΟΝ ΔΑΚΤΥΛΟΝ ΣΟΥ ΩΔΕ… αντίφασις ή καθορισμός ‘’ορίων’’ ΧΩΡΟΥ;

πορεία Του Λόγου από προ εξ ημερών, μέχρι μεθ' ημέρας οκτώ (μια συνοδοιπορία Λόγου και λόγου, αρχής γενομένης από την ''ψηλάφηση'' και πίστη, έως την ανάστασή μας) 

ο κατά πλάτος βίος (από συναξαριστή)