Είναι ευκόλως εννοούμενο ότι το όντως καλό (σαν δικό Του) θα οδηγήσει στο Καλό και το όντως κακό (σαν δικό του) πέραν των φαινομένων, θα μας οδηγήσει στον αντίποδα. Εκεί ανάμεσα, μακάρι στην ζωή μας να γινόμαστε αγωγοί του καλού, (2) αυτό με άριστα Την πηγή κάθε καλού (Κύριο και Λόγο) να εισέρχεται και εξέρχεται δια των θυρίδων (και καρδίας) και μονωτές του κακού, ούτε να εισέρχεται μέσα μας αλλά ούτε και να εξέρχεται (και εκδηλώνεται στον κόσμο) δι ημών εκ της διανοίας εν τοις μέλεσι ενεργουμένης. Αμήν …τας ψυχάς αγίασον, τα σώματα άγνισον, τους λογισμούς διόρθωσον τας εννοίας κάθαρον….
Εν τω μεταξύ, η χρηστή ή όχι διαχείριση των κλείθρων των δύο θυρών, μέσα στο τριώροφο οικοδόμημά μας (υπόγειο σαν παραφύση – επίγειο σαν φύση και
υπερώο σαν υπερφύση) κάτω από προϋποθέσεις (χάριτι ευσπλάγχνου Κριτού) μπορεί να ανοίξει την Θύρα της βασιλείας…Μέσω αυτών, εισάγουμε μέσα στον κόσμο εν επιγνώσει ή το Φως (από το υπερώο στην φύση) ή το σκότος (από το παραφύση στην φύση μας), την ευωδία ή δυσωδία την τάξη ή την αταξία…
Στο τέλος, όποιους ευχαριστούμε μας πλησιάζουν και γινόμαστε οικείοι αυτών, οι δε στεναχωρούμενοι, απομακρύνονται… σε όποιους ανοίξαμε τις πόρτες της καρδιάς μας, με αυτούς θα καταλήξουμε…
αντικειμενικά, δουλεύοντας τα πάθη γινόμαστε φίλοι των χειρόνων και τρώμε τα ξυλοκέρατα της παραβολής του ασώτου εις χώραν μακράν, καταντώντας σαρκικοί σε σχέση με την εργασία των εντολών που μας κάνει πνευματικούς με τροφή το μεγάλο δείπνο στην Οικία του Πατρός.
Σαν αυτογνωσία και κοσμογνωσία πρέπει να εντοπιστούν τα δύο όρια εαυτού και κόσμου…. Το άνω, όπου οι αγγελικές δυνάμεις*** βρίσκονται γύρω από την ψυχή ως εικόνα του Βασιλέως (κατά το ανθρ-ωπος, ο έχων Του Ανδρός την όψη) σε σχέση με το κάτω την σάρκα που εύκολα πιάνεται στην παγίδα, περιτριγυρίζονται από πονηρά πνεύματα.
Κι μεις, δι ευχών και ενεργείας της μίας συνδετικής ‘’κολώνας’’ [απόστολος Θωμάς (7)] ανερχόμαστε από τα σαρκικά στα πνευματικά (από τα ψηλαφητά στην μακαρία πίστη) και τις ανάλογες ‘’παρέες’’ που οι μεν χαροποιούν, καθαρίζουν, εξυγιαίνουν, φωτίζουν, λαμπρύνουν, ευωδιάζουν … σώζουν ενώ οι δε μας θλίβουν, μολύνουν, σκοτίζουν, μας γέμουν δυσωδίας, μας ασθενούν και πεθαίνοντάς μας πεθάνουμε, μας οδηγούν στην αιώνια απώλεια… Αμήν να διαλέξουμε έμπρακτα και θεωρητικά, τα συμφέροντα…
Έτσι, όσον αφορά την ενσωμάτωση (σε σώμα και πνεύμα) ο λόγος θα στραφεί στην τροφή και νομή (που μας γίνετε μνεία με τις εισόδους και εξόδους) αφού γέγραπται, οὐκ ἐπ᾿ ἄρτῳ μόνῳ ζήσεται ἄνθρωπος, ἀλλ᾿ ἐπὶ παντὶ ρήματι ἐκπορευομένῳ διὰ στόματος Θεοῦ. (Ματθ.δ’4) και (Λουκ.δ’4) ώστε να τα αναζητήσουμε αφού μας τρέφουν ψυχοσωματικά.
Αφού
ο άγιος Συμεών ο νέος θεολόγος, μας πληροφορεί : Ότι και πάντες οι
Άγιοι τον Λόγον του Θεού εν εαυτοίς συλλαμβάνουσι τη Θεοτόκω παραπλησίως και
γεννώσιν αυτόν και γεννάται εν αυτοίς και γεννώνται υπ’ αυτού και πως υιοί και
αδελφοί και μητέρες αυτού χρηματίζουσιν για την γέννηση Του Κυρίου (βιωματικά
μετά το ιστορικό συμβάν) εν ημίν, απαραίτητη προϋπόθεση είναι η παρουσία στον
κόσμο μας Της Παναγίας και η είσοδός Της στα άγια των αγίων. Είναι εκεί Η
Παναγία, τρέφεται με ουράνια τροφή.
Ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς
αναφερόμενος σέ αυτόν τόν ευλογημένο άρτο πού έτρεφε τήν Παναγία λέγει ότι ο
Θεός έστελνε «τροφήν άνωθεν απόρρητον εκεί τή Παρθένω δι' αγγέλου». Όμως δέν
ήταν ένας συνηθισμένος άρτος τόν οποίον ο άγγελος έπαιρνε από κάποιο σπίτι καί
τόν μετέφερε στήν Παναγία, αλλά στήν πραγματικότητα ήταν η άκτιστη ενέργεια τού
Θεού.
Είναι προφανές ότι δέν ήταν μιά κτιστή τροφή, ένας υλικός άρτος, αλλά μιά άλλη διαφορετική, ξένη τροφή, δηλαδή ήταν η ενέργεια τού Θεού η οποία ενδυνάμωνε τό σώμα τής Παναγίας γιά νά έχη νοερά προσευχή καί θεωρία Θεού. Αυτό σημαίνει ότι η Παναγία γιά δώδεκα χρόνια ήταν μέσα στό Φώς τού Θεού καί είχε κοινωνία μαζί Του, είχε φθάσει στήν θέωση. Στήν πραγματικότητα ζούσε όπως ζούσαν ο Αδάμ καί η Εύα στόν Παράδεισο πρίν τήν πτώση, γι' αυτό καί όταν τήν επισκέφθηκε ο άγγελος κατά τόν Ευαγγελισμό γιά νά τής αναγγείλη ότι θά γίνη Μητέρα τού Χριστού τήν απεκάλεσε Κεχαριτωμένη
Παράλληλα, κατά τον αγ.Ανδρέα δια XC σαλό, σε τρεις περιπτώσεις Ἄγγελοι θυμιάζουν καί μυρώνουν , μία ὅταν διαβάζουν τά ἱερά βιβλία, ὁπότε τούς κυκλώνουν γιά ν' ἀκούσουν κι αὐτοί και άλλη ὅταν προσεύχονται καί συνομιλοῦν μέ τόν Θεό, συμπροσεύχονται κι ἐκεῖνοι μέ πόθο.…
Κι αυτά τα ρήματα, αυτοί οι λόγοι είναι αναγκαία για την Ζωή της άσιτης, παραμελημένης και λιμοκτονούσας ψυχή μας. (… περί ψυχής και ο ρόλος του οφθαλμού αυτής στην επίγνωση της Αληθείας).
Όταν η φυσική ασθένεια μας κάνει να μην έχουμε διάθεση να φάμε και αντίθετα η εξυγίανση να ενδεικνύεται με την αύξηση της όρεξης, κάτι ανάλογο ισχύει και στα πνευματικά…
για να πιάσει τόπο η στιχομυθία… του αγ. Παϊσίου, που παραινεί Να δίνουμε στην ψυχή την τροφή που επιθυμεί
- Γέροντα, όταν δεν έχω όρεξη για
πνευματικά, πώς να βάλω αρχή;
- Να κάνης κάτι πνευματικό που σε ευχαριστεί, και θα σου έρθη η όρεξη και για
τα άλλα. Να απλώσης μπροστά σου την πνευματική τράπεζα και να βρης τί τραβά η
όρεξή σου. Θέλεις να διαβάσης λίγο;
Θέλεις να κάνης ένα κομποσχοίνι Θέλεις να κάνης μία Παράκληση; Θέλεις να
διαβάσης Ψαλτήρι ή να κάνης λίγες μετάνοιες; Αν δεν έχης όρεξη για τίποτε, ε,
τότε θέλεις βρεγμένη σανίδα.
εκεί Ο Τροφεύς γίνεται τροφή (ως Λόγος και λόγοι Του)* για την ενηλικίωση και τελικά Ζωή μας… όλα δώρα Θεού… (γάλα και οίνος) για κάθε πνευματική ηλικία**
Ο αγ.Παΐσιος στο Η σημασία των αγίων εικόνων στα σπίτια μας (Οσίου Παϊσίου Αγιορείτου) αναφέρει : … Όταν ασπάζεται ο άνθρωπος με ευλάβεια και θερμή αγάπη τις άγιες εικόνες, παίρνει τα χρώματα από αυτές και ζωγραφίζονται οι Άγιοι μέσα του. Οι Άγιοι χαίρονται όταν ξεσηκώνονται από τα χαρτιά ή από τα σανίδια και τυπώνονται στις καρδιές των ανθρώπων. Όταν ασπάζεται ο Χριστιανός με ευλάβεια τις άγιες εικόνες και ζητάει βοήθεια από τον Χριστό, την Παναγία, τους Αγίους, με τον ασπασμό που κάνει με την καρδιά του, ρουφάει μέσα στην καρδιά του όχι μόνον τη χάρη του Χριστού, της Παναγίας ή των Αγίων, αλλά και τον Χριστό ολόκληρο ή την Παναγία ή τον Άγιο, και τοποθετούνται πιά στο τέμπλο του Ναού του. «Ναός του Αγίου Πνεύματος είναι ο άνθρωπος» (Α΄ Κορ. γ’16 και ς’19).
‘’ασπαζόμενος’’ (δλδ αποδεχόμενος και συμφωνώντας με πίστη) ο άνθρωπος τους λόγους των αγίων πατέρων που είναι ρήματα και λόγοι Του Θεού, εντυπώνονται αυτά στις καρδιές, τρέφεται μυστικά η ψυχή με ουράνιο άρτο και μαζί με την δόμηση του εν ημίν ναού, αυτός ευπρεπίζεται.
῾Ως ἠγάπησα τὸν νόμον σου, Κύριε· ὅλην τὴν ἡμέραν μελέτη μού ἐστιν. (ψαλμ.ριη’)
…ὅλην τὴν ἡμέραν μελετᾶν τὴν δικαιοσύνην σου·
…αμήν να εισέλθουμε στο Σώμα Του, στην Ἄκτιστη Ἐκκλησία.
κι όπως λένε οι άγιοι... "Με την προσευχή απευθυνόμαστε εμείς στο Θεό. Με την ανάγνωση ιερών βιβλίων απευθύνεται ο Θεός σε μας" (Απόφθεγμα των Αγίων Πατέρων)
Επειδή ακόμη και τα ιμάτια Του Κυρίου θεραπεύουν (όπως φαίνεται στο ευαγγελικό ανάγνωσμα με την θεραπεία της αιμορροούσας που διαβάζεται και στην εορτή της αγ.πανσόφου νύμφης Αικατερίνης), ο καλός Θεός ανεβάζει το σκήνωμά της στην κορυφούλα του όρους Σινά, από την αλεξάνδρεια που μαρτύρησε. Φαίνεται εξ αυτού, ότι η δια εμμέσων σημείων και πνευματικών αναγωγών προσέγγιση, (χαρακτηριστικό της αλεξανδρινής σχολής), σαν θεραπεία του ασθενούς εκ των ιματίων, δεν υστερεί αυτή η προσέγγιση και η εξ αυτής, πίστη. Προσέγγιση κατά την φύση και ανάγκες (στον τρόπο λειτουργίας) του καθενός, με ισορροπημένα σκέλη (Λ) όπως γνωρίζεται Ο Κύριος στο όρος Θαβώρ.
Τα ίδια ιμάτια (που περιβάλλουν Τον Κύριο) και που στο όρος Θαβώρ … ἔλαμψε τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ὡς ὁ ἥλιος, τὰ δὲ ἱμάτια αὐτοῦ ἐγένετο λευκὰ ὡς τὸ φῶς (Ματθ.ιζ’2) δεν είναι άλλο, από το Φως που ερανείζονται και ανταναλκάται από το πρόσωπό τους των δορυφόρων Του, (όπως λάμπει η ετερόφωτος σελήνη από τον αυτόφωτο ήλιο), και αντιστοιχεί στην πνευματική γνώση των λόγων της φύσης (προφ.Ηλίας) και πνευματική γνώση των λόγων των Γραφών (προφ.Μωυσής) …
Μακάρι ψηλαφώντας και
πλουτίζοντας η ψυχή μας από τέτοιους λόγους να βαδίζει στον δρόμο από τον έξω
τυπωμένο φωτισμό (βιβλία που τα αναφέρουν), στο εν ημίν θαβώρ και ανέσπερο Φως…
Το σώμα ζει όταν κατοικεί μαζί και η ψυχή, ενώ η ψυχή ζει όταν κατοικεί μέσα της ο Θεός. Έτσι, υπάρχουν άνθρωποι που έχουν μέσα τους ζωντανές ψυχές, και άλλοι που έχουν πεθαμένες. Όσιος Αρσένιος Μπόκα (✞ 28 Νοεμβρίου 1989)
.JPG)
[έξω ο παλαιός ΑΔΑΜ, ο τεθανατωμένος λόγω αμαρτίας, έσω, ο νέος ΑΔΑΜ XC, Ο χορηγός Ζωής. Εκ της πλευράς του πρώτου ΑΔΑΜ η έξω ζωή (Εύα) Γεν.γ'20, που κοινωνούμε τον θάνατο, εκ της πλευράς του δευτέρου ΑΔΑΜ Χριστού η προς τα έσω Ζωή που μετέχουμε σε Αυτήν. Μακάρι να προλάβουμε (να αιτηθούμε και λάβουμε) Αλήθεια, Φως, Ζωή και Ανάσταση, πριν μας βρει ο βιολογικός θάνατος, κενούς ...].
…''Αὐτὸς ὁ ἴδιος κατεβαίνει ἀπὸ τοὺς οὐρανούς, εἰσέρχεται στὸ σῶμα μας σὰν σὲ τάφο, ἑνώνεται μὲ τὶς νεκρωμένες πνευματικὰ ψυχές μας καὶ τὶς ἀνασταίνει. Ἔτσι παρέχει τὴ δυνατότητα σ᾿ ἐκεῖνον ποὺ συναναστήθηκε μαζί του νὰ βλέπει τὴ δόξα τῆς μυστικῆς του ἀναστάσεως.'' Ἅγιος Συμεὼν ὁ Νέος Θεολόγος
Κι Ο Κύριος χαίρεται γα την καλή προαίρεση του ανθρώπου που κινείται προς ανακάλυψή Του και του αποκαλύπτει Τον Εαυτό Του (στον προσεγγίζοντα Την Αλήθεια έστω κι έτσι). Άλλωστε δεν απέφυγε την ψηλάφηση του απ.Θωμά, ίσα ίσα του πρότεινε να προχωρήσει … κατά το πώς σημειώνεται στον κατηχητικό λόγο του αγ.Ιωάννου χρυσοστόμου για την λαμπροφόρο ανάσταση… Καὶ τὰ ἔργα δέχεται, καὶ τὴν γνώμην ἀσπάζεται. Καὶ τὴν πρᾶξιν τιμᾷ, καὶ τὴν πρόθεσιν ἐπαινεῖ·
---
(1) …13 Τίς σοφὸς καὶ ἐπιστήμων ἐν ὑμῖν; δειξάτω ἐκ τῆς καλῆς ἀναστροφῆς τὰ ἔργα αὐτοῦ ἐν πραΰτητι σοφίας. 14 εἰ δὲ ζῆλον πικρὸν ἔχετε καὶ ἐριθείαν ἐν τῇ καρδίᾳ ὑμῶν, μὴ κατακαυχᾶσθε καὶ ψεύδεσθε κατὰ τῆς ἀληθείας. 15 οὐκ ἔστιν αὕτη ἡ σοφία ἄνωθεν κατερχομένη, ἀλλ' ἐπίγειος, ψυχική, δαιμονιώδης. 16 ὅπου γὰρ ζῆλος καὶ ἐριθεία, ἐκεῖ ἀκαταστασία καὶ πᾶν φαῦλον πρᾶγμα. 17 ἡ δὲ ἄνωθεν σοφία πρῶτον μὲν ἁγνή ἐστιν, ἔπειτα εἰρηνική, ἐπιεικής, εὐπειθής, μεστὴ ἐλέους καὶ καρπῶν ἀγαθῶν, ἀδιάκριτος καὶ ἀνυπόκριτος. 18 καρπὸς δὲ τῆς δικαιοσύνης ἐν εἰρήνῃ σπείρεται τοῖς ποιοῦσιν εἰρήνην. (Ιακ.γ’)
(2) Σαν σήμερα, 25η Μαρτίου, τετραγωνίστηκε ο κύκλος... φιλοσοφική και θεολογική βοήθεια στην προσπάθεια του καθενός που θέλει να εκδηλωθεί ο Θεός (και ολότητα κύκλος) στην φύση (4 και τετράγωνο) και μέσω αυτής … χωρίς αλλοίωση και διαστρέβλωση Αμήν δι ευχών και ενεργείας εν ημίν Της Θεοτόκου.
* Ο πολλαπλασιασμός των άρτων (Αγ. Νικόλαος Βελιμίροβιτς)
5 άρτοι και 2 ιχθείς (αγ.Νικολάου Βελιμίροβιτς)
Η ευδοκία της Σιών και η ανοικοδόμηση των
τειχών της Ιερουσαλήμ
Μεταβολισμός φυσικός και πνευματικός
τι συμβαίνει στον σταυροειδή μεταβολισμό μας όταν εντάσσουμε στην ζωή μας την προσευχή και την νηστεία...κι η
φυσική τροφή (απαραίτητη για την διατήρηση της βιολογικής ζωής) αν δεν
συνδυαστεί με την πνευματική, καταντά τον άνθρωπο ''ξύπνιο'' στα εξωτερικά
αισθητήρια (παρότι το φαγητό προκαλεί υπνηλία αφού κατεβαίνει το αίμα από το
κεφάλι στο στομάχι) αλλά ''κοιμισμένο'' στα εσωτερικά αισθητήρια, παχυλότητα
που ενεργοποιεί φαντασίες, μέχρι νάρθει η καλή προαίρεση, εξ αυτής η κατά τάξη
χάρις και η ‘’ώρα’’ του καθενός.... μακάρι να προλάβουμε να εξ-υπνήσουμε από
τον ζοφερό ύπνο της αμαρτίας... (ύπνου και ξύπνου μας). Οι άνθρωποι του
κόσμου αγαπούν τον κόσμον, επειδή δεν εγνώρισαν ακόμη την πικρίαν αυτού. Είναι
ακόμη τυφλοί στην ψυχήν και δεν βλέπουν τι κρύπτεται μέσα εις αυτήν την
προσωρινήν χαράν. Δεν ήλθεν ακόμη είς αυτούς φώς νοητόν· δεν έφεξεν ακόμη ημέρα
σωτηρίας ~ Άγιος Ιωσήφ ο Ησυχαστής
...δίδαξόν με τοῦ ποιεῖν τὸ θέλημά σου, ὅτι σὺ εἶ ὁ Θεός μου· τὸ πνεῦμά σου τὸ ἀγαθὸν ὁδηγήσει με ἐν γῇ εὐθείᾳ. ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου, Κύριε, ζήσεις με (ψαλμ.ρμβ')
Περί νοεράς προσευχής - Γέροντας Αμφιλόχιος Μακρής
ελευθερία κατὰ την Ορθόδοξη Εκκλησία π. Ἰωάννης Ρωμανίδης: "Ἐλεύθερος κατὰ τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία εἶναι ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος βρίσκεται σὲ κατάσταση φωτισμοῦ" σημειούμενο από τον άγιο ότι… στὴν κατάσταση τοῦ φωτισμοῦ, ἀλλὰ καὶ στὴν κατάσταση τῆς Θεώσεως ἀπαλλάσσεται ἀπὸ τὴν δουλεία καὶ τὰ.... στοιχεῖα τῆς φύσεως, διότι τρέφεται ἀπὸ τὸν Ἴδιο τὸν Θεὸ
…ώστε ικανή και αναγκαία συνθήκη για να δούμε και ζήσουμε την ευαγγελιζόμενη νέα κτίση, η αντίληψη ότι Ο Ίδιος Ο Χριστός είναι ΠΥΡ (ως θεία κοινωνία που πυρ τυγχάνει) και ΥΔΩΡ (λάλον) και ΑΗΡ (ορθοδοξία) και ΓΗ (τροφή και παράδεισος), ως 4 άκρα και μέσον την πεμπτουσία (+). (Νέαν ἔδειξε κτίσιν, ἐμφανίσας ὁ Κτίστης…).
** για το Όραμα του αγίου Γρηγορίου Παλαμά - Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς ο αγ.Γρηγόριος ερμήνευσε το μεν γάλα ως την κοινή γνώση του κόσμου, συνυφασμένη με το κατά κόσμον πολιτεύεσθαι, το δε κρασί ως την Ορθόδοξη διδασκαλία και ζωή.
Οι 7 ηλικίες του ανθρώπου - Αγίου Αναστασίου Σιναΐτου
με συνειρμικές σκέψεις στο Οι 7 ηλικίες του ανθρώπου στην παλαιά και καινή διαθήκη
*** Οι άγγελοι είναι οι μεγάλοι μας αδελφοί... αγ.Εφραίμ φιλοθεΐτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου