το βαθύτερο νόημα του ‘’μάννα’’ εξ ουρανού

..είναι λογικό και αναμενόμενο, η έννοια του μάννα να έχει πολλές μεταφράσεις. Πάντα όμως θα καλύπτει τις ανάγκες του ανθρώπου. Από φυσιολογικές, βιολογικές μακάρι όμως και ιδίως τις πνευματικές*. 

Ο ορισμός που δίνεται σε διάφορα λεξιλόγια, είναι ότι το μάννα είναι εκείνο το αγαθό, που το αποκτούμε ανέλπιστα εξ ουρανού, τη στιγμή που το χρειαζόμαστε. 

Κι όσο εμείς ανεβαίνουμε προς τον ουρανό σαν αλήθεια, τόσο η δικαιοσύνη του Θεού διακύπτει εκ των άνω προς τα κάτω, προς συνάντησή μας… [ἀλήθεια ἐκ τῆς γῆς ἀνέτειλε, καὶ δικαιοσύνη ἐκ τοῦ οὐρανοῦ διέκυψε. (ψαλμ.πη’ 84). Είναι η συμπλοκή και ‘’εμφάνιση’’ του 8 και θείου πνεύματος μέσα στην φύση (4)]. Θα μπορούσε κάποιος να κλείσει τα παντζούρια για να μην μπει φως από τον ήλιο, ή να αποδώσει το ερχόμενο σε σύμπτωση ή στην τύχη και πιθανότητες. Είναι θέμα προσωπικής φιλοσόφησης και κατά πόσο αισθάνεται ο καθένας ότι ζει σε τάξη ή αταξία (σε φυσικό και πνευματικό επίπεδο). ... η τάξις στον ψυχισμό, οι αιτίες της αταξίας και η αποκατάσταση

Το θέμα είναι, πως…  21 ὅπου γάρ ἐστιν ὁ θησαυρὸς ὑμῶν, ἐκεῖ ἔσται καὶ ἡ καρδία ὑμῶν (Ματθ.ς’) , σαν παραίνεση, να μην μείνει η καρδιά μας με την αίσθηση των ‘’αναγκών’’ της, στα της γης. Στα της αιγύπτου. Κι όπως ο πάγκαλος Ιωσήφ (στον τύπο Του Χριστού) διαχειριζόταν σοφά τον πλούτο της αιγύπτου και έτρεφε τον κόσμο σε καιρούς ασιτίας, έτσι και Ο Κύριος τρέφει, βρέχει, επί δικαίων και αδίκων, φωτίζει ως ο ήλιος τους πάντες. Στον καθένα εναπόκειται και τον συμφέρει να μείνει σε αυτήν την εξωτερική τροφή και κοινή επιφάνεια, αλλά να εμβαθύνει. Να πεινάσουμε και διψάσουμε για κάτι παραπάνω από τα πρόσκαιρα. 

Κι αν εξέλθει ο νους από τα τετριμμένα και γήινα στην έρημο, θα ‘’δει’’ και θα βιώσει την επόμενη βαθμίδα τροφής, όπως ο Κύριος έτρεφε τους ισραηλίτες 

(όπου ισραήλ νους ορώμενος τω Θεώ) και πέραν της αιγύπτου, πιο βαθειά, στην έρημο (με το γνωστό μάννα εξ ουρανού) και από τον έναν ουρανό, στους επόμενους [όσοι κι αν αριθμούνται αυτοί… 2 πνευματικός και φυσικός, 3 (κατά απ.Παύλο), 7 (κατά τους οφθαλμούς και κέρατα Του Αρνίου της αποκαλύψεως), 9 κατά αγ.Γαβριήλ δια XC σαλό…]. Μια διαμπερής ''θεία αγάπη'' σαν πρόνοια (2), κάλυψης όλων των αναγκών που ωφελούν, ψυχή τε και σώματι..  [φυσικά και δεν συμπεριλαμβάνεται στην έννοια ''μάννα εξ ουρανού'' κάθε εκπλήρωση παραφυσικής (ψυχοβλαβούς) ανάγκης. Εκεί, κάποιος άλλος γίνεται πρόθυμος υπηρέτης των παθών... Ο καλός Θεός να μας δίνει διάκριση πνευμάτων (προέλευσης ''δωρεών'') κι εμείς να αποδίδουμε δόξα τιμή ευχαριστία (3) και προσκύνηση στον Τριαδικό Θεό, αιτούμενοι μείωση έως μηδενισμό ''αναγκών''... πλην κοινωνίας με XC (Λόγο ρήματα και λόγοι Του - Ήλιο και ακτίνες Του. Άμεσα, ευθέως (Ι) μέσω κυκλικής κίνησης νοός εν τη καρδία και έμμεσα ελικοειδώς (9) μέχρι να φτάσουμε εκεί, δι ευχών και ενεργείας (4)]. 

Εκείνο το μάννα, είχε την ιδιότητα να προσαρμόζεται στις φυσιολογικές ανάγκες (υγείας) του καθενός τρεφόμενου. Το μάννα της ΠΔ, ήταν φυσική σκιά του άλλου, που είναι η θεία κοινωνία και Ο ίδιος Ο Κύριος (Τροφεύς και Τροφή)**, και συγχρόνως συνοδοιπόρος και Ιατρός ψυχών και σωμάτων. Ο Άρτος που κατέρχεται εξ ουρανού***. 

Άρτος που αγιάζει, αγνίζει, διορθώνει, καθαρίζει … Τας ψυχάς ημών  αγίασον, τα σώματα άγνισον, τους λογισμούς διόρθωσον, τας εννοίας κάθαρον … (ανα)πλάθοντας εξαρχής και τα αισθητήρια που θα Τον υποδεχτούν, όπως πήρε πηλό και έφτιαξε μάτια (στον εκ γενετής τυφλό) για να Τον δουν. [θεραπεύοντας Ο Κύριος τον τυφλό (νου)]. 

Ο Κύριος προβαίνει δια της θείας κοινωνίας στην ανάπλαση όλων των αισθητηρίων εξαρχής (και καρδία και νεφρούς και χέρια και πόδια και αυτιά και νου …) για να λειτουργούν όλα τα χοϊκά αισθητήρια, όχι περιορισμένα στην αίσθηση και αντίληψη του εξωτερικού κόσμου και ‘’ζωής’’ αλλά δι αυτών την αντίληψη της έσω Ζωής αφού εμβεί η χάρις Του Κυρίου και μας εξάγει εκ των κάτω (διαθλαστικών) υδάτων****… 

Ο Κύριος (σαν νοηματική συνέχεια) ‘’σηκώνει’’ τον παράλυτο που ήταν κοντά στην σιλωάμ την πέντε στοάς έχουσα (ανάλογο των 5 παραλύτων και ακινητούντων χωρίς XC, αισθητηρίων), προσκαλεί μέσω της μεσοπεντηκοστής τον κόσμο… ο διψών ερχέσθω και πινέτω… της σαμαρείτιδος παρά του φρέατος του Ιακώβ για να την ξεδιψάσει και μεταφέρει από τους παλαιούς νόμους (άνδρες) στο ευαγγέλιο…  

Είναι η Εύα [η έξω ζωή (Γεν.γ’20)] που προήλθε εκ της πλευράς του πρώτου ΑΔΑΜ αφού ο καλός Θεός τον ύπνωσε και η απαραίτητη για την πνευματική Ζωή συμπλήρωση, η οποία εγκαινιάζεται στον καθένα ΕΑΝ ΘΕΛΕΙ ( και υπό προϋποθέσεις), εκ της πλευράς του δευτέρου ΑΔΑΜ / XC.

Μη μείνουμε στο εγώ και την επί γης (πρόσκαιρη) εικόνα μας, ως κέντρο του κόσμου, αλλά να ανεβεί ο εαυτός (η εικών Αυτού) δι Αυτού σαν ανάληψη***** (στο καθ’ωμοίωσιν) εκ της γης στον ουρανό, βρούμε Θεό εν ημίν και ενοικήσουμε χάριτι στην βασιλεία Του.           

Διαβάζουμε από τον Δημήτριο Παναγόπουλο Ιεροκήρυκα † 

… O άνθρωπος που μεταλαμβάνει των Αχράντων Μυστηρίων, κοινωνεί όλο το σώμα του Χριστού και όλο το Αίμα Του. 

Ξέρετε γιατί; 

Για να κάνει ο άνθρωπος τον νου του Χριστό, για να κάνει σπλάχνα Χριστού, για να κάνει πόδια Χριστού, για να κάνει μάτια Χριστού, να είναι όλο το είναι του Χριστός! (5) Έτσι αλλάζει η φύση του ανθρώπου, χωρίς να το καταλάβει και δημιουργεί συγγένεια ο άνθρωπος με το Χριστό, γίνεται κατά Χάρη αδερφός του Χριστού. 

Όσοι όμως δεν Κοινωνούν από αδιαφορία και όχι εξαιτίας κανόνος, δεν μπορούν να έχουν γνωρίσματα του Χριστού και ούτε το «Πάτερ ημών» δεν πρέπει να λένε! Γιατί, για να έχω Πατέρα τον Θεό, πρέπει να έχω αδελφό το Χριστό. 

Ο άνθρωπος χωρίς την Θεία Κοινωνία, χωρίς το Χριστό είναι ένα θηρίο, ένας αγριάνθρωπος, γιατί στερείται τις ιδιότητες του Χριστού και δεν είναι καν άνθρωπος. 

Μην περιμένετε λοιπόν, ο κόσμος να πάψει να είναι ζούγκλα, εάν οι άνθρωποι δεν προσέρχονται στο Μυστήριο της Θείας Κοινωνίας. Γιατί ο Χριστός είναι ο μόνος που μπορεί να εξημερώσει τον άνθρωπο! 

Ο προφ.Ελισσαίος ήταν ο διάδοχος του προφ.Ηλία και ασχολιόταν με την γη…. 

Το ίδιο Πνεύμα θα ήθελε και μας να μας ανεβάσει εκ γης στον ουρανό… (πως ενεργεί Το πνεύμα του Θεού Του Ζώντος). Αμήν ελθέ και σκήνωσον και καθάρισον... αμήν καρδίαν καθαράν και πνεύμα ευθές... 

Σχετικά, ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης (τ. Β΄ σ. 203) αναφέρει ότι όταν γεννήθηκε ο Προφήτης Ελισσαίος, η χρυσή δαμάλα, που προσκυνούσαν εκεί βόησε τόσο δυνατά που ακούστηκε στην Ιερουσαλήμ. Ο λαός ανατρίχιασε στο άκουσμα αυτό και ο Αρχιερέας αφού κοίταξε τις δύο πέτρες που κρέμονταν στο στήθος του, από τις οποίες η μία ονομαζόταν Δήλωση και άλλη Αλήθεια, σηκώθηκε όρθιος και σε στάση προσευχής, ύψωσε τα μάτια του στον ουρανό και φώναξε:  «Αυτή τη στιγμή προφήτης μεγάλος γεννάται, ο οποίος θα συντρίψει και κρημνίσει τα γλυπτά και τα χωνευτά είδωλα». 

Να μας ανεβάσει από τους πρόποδες του όρους Σινά όπου προσκυνούνται τα είδωλα (δια Της Θεοτόκου, φλεγομένης και μη καιομένης βάτου) στην κορυφή του όρους, ακρόαση και τήρηση των εντολών. Όχι απλά σε λίθινες πλάκες αλλά αμήν σε σαρκίναις καρδίαις…   επιλογή ζωής... Χριστόφιλος ἢ Χριστομάχος Τοῦ Ὁσίου Ἰουστίνου Πόποβιτς

Όπως και παράλληλα ο αγαπημένος μαθητής Του Κυρίου Ιωάννης θεολόγος (8Μαϊ) που από την μια ‘’μαρμαρώνει’’ τον μάγο κύνωπα στο λιμάνι της Πάτμου και από την άλλη όψη, το πνεύμα του Θεού Του Ζώντος, τον κυνόμορφο Χριστοφόρο (9Μαϊ) μεταμορφώνει σε άγιο, αφού ‘’φέρει’’ Αυτόν.   

Αμήν δι ευχών και ενεργείας, να μπούμε στην διαδικασία μεταστροφής, ανακαίνισης, ζώωσης κάθε μέλους (1) με αντίστοιχη νέκρωση μελών αμαρτίας… 

Μοιάζει με οξύμωρο σχήμα αλλά έχει την πνευματική του προϋπόθεση και αξία, με  αρχή και τέλος το Πνεύμα το Άγιον... λέμε, ελθέ και σκήνωσον εν ημίν και καθάρισον και συγχρόνως αν δεν βρει καθαρό τοπίο (καρδία) δεν επικάθεται (όπως το περιστέρι στην κιβωτό). Σκοπός είναι να κατανοήσουμε το... χωρὶς ἐμοῦ οὐ δύνασθε ποιεῖν οὐδέν.... (Ιωαν.ιε'5) να θελήσουμε την ακινησία (νέκρα) του ενός σώματος με τα μέλη του (σώμα αμαρτίας) για να αρχίσει να κινείται και ''ζει'' κάθε μέλος και όλο το σώμα Χριστού εντός μας.

--- 

(1) Θεουργὸν Αἷμα φρίξον, ἄνθρωπε, βλέπων·
ἄνθραξ γάρ ἐστι τοὺς ἀναξίους φλέγων·
Θεοῦ τὸ Σῶμα καὶ θεοῖ με καὶ τρέφει·
θεοῖ τὸ πνεῦμα, τὸν δὲ νοῦν τρέφει ξένως. 

…μᾶλλον δίελθε πρὸς μελῶν μου συνθέσεις,
εἰς πάντας ἁρμούς, εἰς νεφρούς, εἰς καρδίαν·
φλέξον δ᾿ ἀκάνθας τῶν ὅλων μου πταισμάτων.

Ψυχὴν κάθαρον, ἁγίασον τὰς φρένας·
τὰς ἰγνύας στήριξον ὀστέοις ἅμα·
αἰσθήσεων φώτισον ἁπλῆν πεντάδα·
ὅλον με τῷ σῷ συγκαθήλωσον φόβω.

Ἀεὶ σκέπε, φρούρει τε καὶ φύλαττέ με
ἐκ παντὸς ἔργου καὶ λόγου ψυχοφθόρου.

Ἅγνιζε καὶ κάθαρε καὶ ῥύθμιζέ με·
κάλλυνε, συνέτιζε καὶ φώτιζέ με·
δεῖξόν με σὸν σκήνωμα Πνεύματος μόνου,
καὶ μηκέτι σκήνωμα τῆς ἁμαρτίας· 

αμήν να ξεκινήσει μια ελικοειδής (και ευθεία) άνοδος δια της περιτομής των αμαρτιών… η κοσμική έναρξη της έλικος του ενιαυτού… και η περιτομή 

ψυχική αγνότητα για να αναπαύεται η χάρις

Η καθαρή καρδιά γίνεται θρόνος του Θεού. Άγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως

(2) κι ενώ η πρόνοια αφορά τους πάντες και τα πάντα, το δεύτερο και τρίτο ''π'' σαν άλλος ουρανός αφορά την προστασία και τον παράκλητο και εξαρτάται από την ''π''ίστη που θα επιδείξει μια ψυχή για να περάσει από την μία βαθμίδα στην άλλη. Από τον έναν ουρανό στον άλλον... [εμείς από κάτω προς τα πάνω θα καταθέτουμε την πίστη μας (αμήν πρόσθες ημίν, Κύριε βοήθει τη απιστία ...) και από πάνω προς τα κάτω θα κατέρχεται η ατμίδα νέφους, ο έτερος παράκλητος (Άγιο Πνεύμα) για να επιτελεστεί η προσωπική πεντηκοστή και φωτισμός και αποκάλυψις (π+ατμος)] ... 

Πεντηκοστή σκηνοπηγία, Παναγία Τριάς και πρόσωπα...

(3) Ο κάθε άνθρωπος εις αυτό τον κόσμο, ολίγον ή πολύ ο καθένας μας είναι αχάριστος. Μας τρέφει, μας ενδύει, μας φρουρεί, μας έχει δώσει άγγελο φύλακα, μας τρέφει με τα άγια μυστήρια Του, με την Σάρκα Του και το Αίμα Του, μας έχει ετοιμάσει απέραντη βασιλεία, μας ανέχεται παραστρατούντας, μας δέχεται μετανοούντας. Τον βλασφημούμε, ασεβούμε, Τον υβρίζομε, Τον καταφρονούμε, και Αυτός μακροθυμεί και ανέχεται, μας περιμένει. Εμείς δε σαν να Τον έχουμε υπόχρεο τον Θεό, ούτε καν περνά από την μνήμη μας ο φόβος Θεού, ο σεβασμός μας προς Αυτόν, η ευλάβεια που πρέπει να έχουμε έμπροσθεν εις την μνήμη και την παρουσία Του, να κύπτουμε την κεφαλή προσκυνούντες τον μέγα Αυτόν Θεό, τον πολυθαυμαστό και ανεξιχνίαστο, τον απεριόριστο και γλυκύτατο Θεό. Αν είχαμε μύρια στόματα ο καθένας, δεν θα ημπορούσαμε να Τον εξυμνήσουμε αξίως και πρεπόντως, έναντι των άπειρων Αυτού προς εμάς δωρεών! Γέροντος Εφραίμ Φιλοθεΐτου

κατά της Μ.Πέμπτης το αντίφωνο... Τάδε λέγει Κύριος τοῖς Ἰουδαίοις· Λαός μου τί ἐποίησά σοι, ἢ τί σοι παρηνώχλησα; τοὺς τυφλούς σου ἐφώτισα, τοὺς λεπρούς σου ἐκαθάρισα, ἄνδρα ὄντα ἐπὶ κλίνης ἠνωρθωσάμην. Λαός μου, τί ἐποίησά σοι, καὶ τί μοι ἀνταπέδωκας; ἀντὶ τοῦ μάννα χολήν, ἀντὶ τοῦ ὕδατος ὄξος, ἀντὶ τοῦ ἀγαπᾶν με, σταυρῷ με προσηλώσατε· οὐκέτι στέγω λοιπόν, καλέσω μου τὰ ἔθνη, κᾀκεῖνα με δοξάσουσι, σὺν τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Πνεύματι, κᾀγὼ αὐτοῖς δωρήσομαι, ζωὴν τὴν αἰώνιον.

λαός - ναός, η η’ εβδομάδα από αναστάσεως (πεντηκοστή) και ο η’ αιών

[αμήν λαός Του, όχι όπως εν σκιά ήταν περιορισμένος σαν περι-ούσιος λαός, αλλά ουσιαστικά, όπως ''μεταφράζεται'' ο όρος ιούδας, που σημαίνει εξομολόγηση... και που περνάει τους πέριξ Αυτού, στον Εαυτό Του γενόμενος ο καθένας ναός Του. … δίνοντας τα βάρη σαν με φλέβα και παίρνοντας εφόδιο ζωής αιωνίου σαν από αρτηρία… (μια οργανική ενσωμάτωση του μέρους με το Όλο αναστημένο Σώμα XC (ορθόδοξη εκκλησία), με φλέβα – αρτηρία και νεύρο) Αμήν ελθέ και σκήνωσον εν ημίν και καθάρισον... είναι οι τανυσμένες επί Σταυρού χείρες, που πάντα τα έθνη καλεί και συγχρόνως το (της εξομολογήσεως και αφέσεως) ...28 Δεῦτε πρός με πάντες οἱ κοπιῶντες καὶ πεφορτισμένοι, κἀγὼ ἀναπαύσω ὑμᾶς. (Ματθ.ια')].

(4) Τῆς Ὁδηγητρίας τήν θαυμαστήν, δεῦτε νῦν Εἰκόναν, προσκυνήσωμεν εὐλαβῶς, ἐξ ἧς θεία χάρις προέρχεται ὡς μάννα, τάς τῶν πιστῶν καρδίας, ἀεί ἐκτρέφουσα.

(5) ο τελικός σκοπός κάθε ανθρώπινης προσπάθειας αγ Νικολάου Καβάσιλα

* μετά τις φυσιολογικές και βιολογικές ανάγκες, τι;

** 5 άρτοι και 2 ιχθείς ( 8 ) Ο Κύριος τρέφει (σοφία του κόσμου και βιωματική θεολογία)

ελευθερία κατὰ την Ορθόδοξη Εκκλησία

...τρέφοντας Ο Κύριος με Τον εαυτό Του ως άλλη γη, άλλο αέρα, άλλο πυρ, άλλο ύδωρ για να ανακαινίσει την φύση του ανθρώπου και ελευθερώσει από την δουλεία στα στοιχεία της φύσης... (Γαλ.δ'3)


*** 13 καὶ οὐδεὶς ἀναβέβηκεν εἰς τὸν οὐρανὸν εἰ μὴ ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβάς, ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ὁ ὢν ἐν τῷ οὐρανῷ. (Ιωαν.γ’)

ἐγώ εἰμι ὁ ἄρτος ὁ καταβὰς ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, (Ιωαν.ς’41)

51 ἐγώ εἰμι ὁ ἄρτος ὁ ζῶν ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβάς· ἐάν τις φάγῃ ἐκ τούτου τοῦ ἄρτου, ζήσεται εἰς τὸν αἰῶνα. καὶ ὁ ἄρτος δὲ ὃν ἐγὼ δώσω, ἡ σάρξ μού ἐστιν, ἣν ἐγὼ δώσω ὑπὲρ τῆς τοῦ κόσμου ζωῆς. 52 ᾿Εμάχοντο οὖν πρὸς ἀλλήλους οἱ ᾿Ιουδαῖοι λέγοντες· πῶς δύναται οὗτος ἡμῖν δοῦναι τὴν σάρκα φαγεῖν; 53 εἶπεν οὖν αὐτοῖς ὁ ᾿Ιησοῦς· ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐὰν μὴ φάγητε τὴν σάρκα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου καὶ πίητε αὐτοῦ τὸ αἷμα, οὐκ ἔχετε ζωὴν ἐν ἑαυτοῖς. 54 ὁ τρώγων μου τὴν σάρκα καὶ πίνων μου τὸ αἷμα ἔχει ζωὴν αἰώνιον, καὶ ἐγὼ ἀναστήσω αὐτὸν ἐν τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ. 55 ἡ γὰρ σάρξ μου ἀληθῶς ἐστι βρῶσις, καὶ τὸ αἷμά μου ἀληθῶς ἐστι πόσις. 56 ὁ τρώγων μου τὴν σάρκα καὶ πίνων μου τὸ αἷμα ἐν ἐμοὶ μένει, κἀγὼ ἐν αὐτῷ. (Ιωαν.ς’)

είναι το εξ ουρανού μάννα, με δύο σκέλη ένα πρωτεύον μυστηριακό και ένα δευτερεύον αλλά όχι ανούσιο, μυστικό, όπου Ο Κύριος καλύπτει κάθε ανάγκη.... (όπως σημειώνεται και σε κάθε ακολουθία) ... κατὰ τὴν ἑκάστου ἰδίαν χρείαν, τοῖς πλέουσι σύμπλευσον, τοῖς ὁδοιποροῦσι συνόδευσον, τοὺς νοσοῦντας ἴασαι, ὁ ἰατρός τῶν ψυχῶν καί τῶν σωμάτων ἡμῶν.

**** Ὡς βαρὺς τῇ γνώμῃ Φαραὼ τῷ πικρῷ γέγονα, Δέσποτα, Ἰαννὴς καὶ Ἰαμβρής, τὴν ψυχὴν καὶ τὸ σῶμα, καὶ ὑποβρύχιον νοῦν· ἀλλὰ βοήθησόν μοι (από τον μέγα κανόνα)

κι εμείς... παίρνουμε ξανά από την αρχή την δημιουργία, με άλλη οπτική και άλλο πνεύμα. Αναβαθμισμένη με αμήν Πνεύμα Άγιο.... και Φως Χριστού, Χριστό, από το κοσμικό φρόνημα και ''νοοτροπία'' και λοξό άξονα κίνησης της γης πέριξ του ηλίου, σε ευθείς τρίβους με πνεύμα ευθές...

ΕΝ ἀρχῇ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν. 2 ἡ δὲ γῆ ἦν ἀόρατος καὶ ἀκατασκεύαστος, καὶ σκότος ἐπάνω τῆς ἀβύσσου, καὶ πνεῦμα Θεοῦ ἐπεφέρετο ἐπάνω τοῦ ὕδατος. 3 καὶ εἶπεν ὁ Θεός· γενηθήτω φῶς· καὶ ἐγένετο φῶς. (Γεν.α')

...ελικοειδώς πέριξ του νοητού Ηλίου για την αναγέννησή μας και τελειότητα, δια XC εν XC, γενόμενοι διάφανοι.... (όπως την όρισαν και βάδισαν οι άγιοι)

Ἡ αἰωνιότητα ὅπως καὶ ἡ ἱστορία δὲν εἶναι ἕνας κύκλος ἀλλὰ μία πορεία πρὸς τὰ πάνω. Δὲν εἶναι ἕνα γεωμετρικὸ σημεῖο ἀλλὰ μία ἑλικοειδὴς ἄνοδος.

[Οι 7 ηλικίες του ανθρώπου - Αγίου Αναστασίου Σιναΐτου

Οι 7 ηλικίες του ανθρώπου στην παλαιά και καινή διαθήκη]

Υπενθυμίζει ο Δημήτριος Παναγόπουλος ο Ιεροκήρυκας (1916 – 1982) για την ερχόμενη μετά την ανάσταση και ανάληψη, πεντηκοστή και την γονυκλισία μας... (αμήν όχι τυπική)...
... Φοβηθείτε μεθαύριο της Πεντηκοστής, και να γονατίσετε. Οι άνθρωποι που έχουν επίγνωση, φοβούνται που θα γονατίσουνε.
Γιατί ξέρετε τί πάει να πει να γονατίσεις μεθαύριο;
Πάει να πει: Είμαι εντάξει, ταπεινώθηκα… και περιμένω την επιφοίτηση του Πνεύματος του Αγίου.
Να έρθει αυτή η περιστερά που κατεβαίνει από τον Ουρανό, να καθίσει και σε μένα τον αμαρτωλό.
Αλλά αυτή η περιστερά, η Χάρις του Πνεύματος του Αγίου, είναι η περιστερά της Κιβωτού.
Θυμόσαστε όταν ο Νώε απέλυσε τον κόρακα, για να δει κατά πόσο κόπασαν τα ύδατα, δεν επέστρεψε πίσω. Τράφηκε με τα πτώματα.
Έπειτα ο Νώε απέλυσε την περιστερά. Βγήκε η περιστερά, αναφέρει η Γραφή και πέταξε. Αλλά η περιστερά δεν κάθεται στο βρώμικο.
Δεν κάθεται πάνω στα θνησιμαία αυτά και στη βρώμα και στη δυσωδία που υπήρχε επί της επιφανείας των υδάτων, λόγω του κατακλυσμού. Και μη έχουσα που να ξεκουράσει τας πόδας της, επέστρεψε εις την Κιβωτόν.
Αυτό θα συμβεί σε πολλούς από εμάς. Θα γονατίσουμε και θα πούμε:
– Δεύτε κλίνατε στο γόνυ…
Και θα πέσουμε κάτω στρωματσάδα. Θα βγει η περιστερά από το Ιερό και θα αρχίσει να πετά στους γονυκλιμένους ανθρώπους και θα τους εξετάζει. Τί θα βρει επάνω μας;
Θα βρει αγάπη; Θα βρει παιδοποιϊα; Θα βρει νηστεία; Θα βρει εξομολογημένους ανθρώπους; Θα βρει αγαπημένους ανθρώπους; Τί θα βρει;
Πείτε μου, εάν πάμε την Κυριακή της Πεντηκοστής στην Εκκλησία και γονατίσουμε, θα καθίσει και σε εμάς το Πνεύμα το Άγιο;
Θα πάει εδώ… δεν μιλάει με την συννυφάδα της.
Θα πάει εκεί… ψευδορκίστηκε χθες.
Θα πάει πιο κάτω… έφαγε τον παπά με τη γλώσσα της.
Θα πάει πιο πέρα… σκότωσε τα παιδιά της.
Θα πάει παραπέρα… κλέβει με το ζύγι.
Θα πάει, θα πάει, θα πάει… πείτε μου που θα καθίσει; Και από εκεί μπορεί να καταλάβει ο άνθρωπος, σε ποιά κατάσταση βρίσκεται.
Θα φτάσει κάτω μέχρι το παγκάρι και θα ξαναγυρίσει. Και όπου βρει καθαρότητα και ετοιμασία, θα καθίσει.
Όπου όμως δεν βρει, δεν πρόκειται να καθίσει.
Δεν εκβιάζεται η Χάρις. Η Χάρις είναι βασίλισσα και όπου θέλει πνει (Ιωάν. 3,8). Δεν διατάσσεται!
– Πήγαινε εκεί, γιατί το είπε η μητέρα. Να αγιάσει το γιό, τον πόρνο. Να αγιάσει την κοπέλα που χώρισε το ανδρόγυνο…
Δεν τα κάνει αυτά το Πνεύμα το Άγιο. Δεν διατάσσεται!
Γι’ αυτό οι άνθρωποι έχουν αγριέψει.
Γι’ αυτό οι άνθρωποι έχουν κάνει ένα τρελοκομείο σήμερα και δεν έχουν κάνει την ωραία οικογένεια, με την αγάπη, την ειρήνη, με τη χαρά, με τη χρηστότητα, με την μακροθυμία, με τα πάντα που είναι καρποί της Χάριτος του Πνεύματος του Αγίου.

***** Η ΑΝΑΛΗΨΙΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ : ΜΕΤΑΞΥ ΟΥΡΑΝΟΥ ΚΑΙ ΓΗΣ

πότε αρχίζει επί του πρακτέου η ανάληψις…. και πως τελειούται

από την ανάσταση στην ανάληψη και διάνοιξη ‘’ουρανών’’ ουρανών και οφθαλμών.

Η σχέση του νοός με τα σχήματα και ουσία … επί πώλου όνου, χερουβείμ, Ανάσταση και Ανάληψη