Ένα
σχήμα που θα μπορούσε αρχικά να περιγράψει την τριαδικότητα του Θεού στην φύση και
μετά να ανυψώσει το νου από ίχνος προς την ενέργεια, είναι ο ήλιος, αν λογισθεί
ως ο πατήρ, η ακτίνα ως γεννητός υιός και το πνεύμα το Άγιο όλη τη ζώσα φύση****.
Θα
μπορούσαμε να αποδώσουμε ότι ‘’υπεύθυνο’’ για την ολότητα της ζωής (βιολογικής),
αλλά και το ευ ζειν και το μακαρίως ζειν (πνευματικώς), είναι το Άγιο Πνεύμα Η
απόκτηση Του οποίου είναι σκοπός της Ορθοδοξίας. Αυτή ‘’συμπίπτει’’ ως
ταμειούχος της χάριτος με το Αναστημένο Σώμα και Μία Εκκλησία, υπό Την Μία Κεφαλή. Αρκεί η ενσωμάτωσις Σε Αυτό, η μυστική και μυστηριακή κοινωνία με
Τριαδικό Θεό.
Η
ευθεία κίνηση του νοός καταφέρνει να ανεβάσει νου και χου και καρδία και όλον
τον εαυτό, δια των δημιουργημάτων Στον Δημιουργό. Η διατρητικότητα του νοός
διαμέσου της ύλης έχει ‘’φυσικά’’ και τις αντιστάσεις της.