Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2016

Ήλιος – ακτίνα - ζωή

Ένα σχήμα που θα μπορούσε αρχικά να περιγράψει την τριαδικότητα του Θεού στην φύση και μετά να ανυψώσει το νου από ίχνος προς την ενέργεια, είναι ο ήλιος, αν λογισθεί ως ο πατήρ, η ακτίνα ως γεννητός υιός και το πνεύμα το Άγιο όλη τη ζώσα φύση****.

Θα μπορούσαμε να αποδώσουμε ότι ‘’υπεύθυνο’’ για την ολότητα της ζωής (βιολογικής), αλλά και το ευ ζειν και το μακαρίως ζειν (πνευματικώς), είναι το Άγιο Πνεύμα Η απόκτηση Του οποίου είναι σκοπός της Ορθοδοξίας. Αυτή ‘’συμπίπτει’’ ως ταμειούχος της χάριτος με το Αναστημένο Σώμα και Μία Εκκλησία, υπό Την Μία Κεφαλή. Αρκεί η ενσωμάτωσις Σε Αυτό, η μυστική και μυστηριακή κοινωνία με Τριαδικό Θεό.



Η ευθεία κίνηση του νοός καταφέρνει να ανεβάσει νου και χου και καρδία και όλον τον εαυτό, δια των δημιουργημάτων Στον Δημιουργό. Η διατρητικότητα του νοός διαμέσου της ύλης έχει ‘’φυσικά’’ και τις αντιστάσεις της.  

Τετάρτη 26 Οκτωβρίου 2016

Γιατί ο Χριστιανισμός δεν πρέπει να αλλάζει με τους καιρούς; (Αγίου Θεοφάνους του Εγκλείστου)



Έφθασε στ' αυτιά μου ότι, καθώς φαίνεται, θεωρείτε τα κηρύγματά μου πολύ αυστηρά και πιστεύετε ότι σήμερα κανένας δεν θα έπρεπε να σκέπτεται έτσι, κανένας δεν θα έπρεπε να ζη έτσι και επομένως κανένας δεν θα έπρεπε να διδάσκη έτσι. Οι καιροί έχουν αλλάξει!
Πόσο χάρηκα που το άκουσα. Αυτό σημαίνει ότι ακούτε προσεκτικά ό,τι λέγω, και όχι μόνο ακούτε, αλλά και είστε διατεθειμένοι να το τηρήσετε. Τι περισσότερο θα μπορούσαμε να επιθυμήσουμε εμείς που κηρύττουμε όπως διαταχθήκαμε και όσα διαταχθήκαμε;...

Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2016

Κλονίζεται το Ουδετερόθρησκο Οικoδόμημα στη Γαλλία

Κωνσταντίνος Χολέβας, Πολιτικός Επιστήμων

Η επίσημη επίσκεψη του Γάλλου Προέδρου Νικολά Σαρκοζί στο Βατικανό, στις 20-12-2007, πέρασε σχεδόν απαρατήρητη από τα ελληνικά Μ.Μ.Ε., ιδίως τα ηλεκτρονικά. Και όμως θα έπρεπε να ασχοληθούμε λίγο περισσότερο, διότι ο Γάλλος Πρόεδρος έθεσε μία σειρά ζητημάτων που αφορούν το θρησκευτικό φαινόμενο και αποτελούν αντικείμενο σοβαρών συζητήσεων σε όλη την Ευρώπη.


Ο Σαρκοζί συνήντησε τον Πάπα Βενέδικτο ΙΣΤ και ανεκηρύχθη «επίτιμος κληρικός» μέσα στην βασιλική του Αγίου Ιωάννου του Λατερανού. Πραγματοποίησε μία εκτενή ομιλία στο Ναό αυτό και παραχώρησε μία ενδιαφέρουσα συνέντευξη στην επίσημη εβδομαδιαία εφημερίδα της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, τον «Ρωμαίο Παρατηρητή» (25-12-2007). Εάν επρόκειτο για τον αρχηγό ενός άλλου κράτους δεν θα μας έκαναν εντύπωση όλα αυτά. Όμως η Γαλλία από το 1905 και υπό την επίδραση των αντιεκκλησιαστικών ιδεών της Γαλλικής Επαναστάσεως έχει επιβάλει τον πλήρη χωρισμό του δημοσίου βίου από το θρησκευτικό φαινόμενο και θεωρείται ο παράδεισος των οπαδών του ουδετερόθρησκου κράτους (ETAT LAIQUE).

H απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης

Η Θεσσαλονίκη είναι μιά τεράστια αγκαλιά, είναι "νύμφη", "μάνα", "φτωχομάνα", είναι η αγκαλιά που δέχθηκε τον τεράστιο αριθμό των προσφύγων μετά την Μικρασιατική καταστροφή το 1922. Είναι πόλις πολύπαθη.

Αλώθηκε από τους Οθωμανούς το 1430 και το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού σφαγιάστηκε από τους κατακτητές, σε σημείο που να είναι πλέον έρημη πόλη. Με απόφαση του Σουλτάνου Μουράτ, μεταφέρθηκαν από άλλα σημεία της επικράτειας κυρίως Μουσουλμάνοι, αλλά δόθηκαν και προνόμια στου διασωθέντες Ρωμιούς, ενώ τους αποδόθηκε και η περιουσία τους. Κατα τον 17ο αιώνα δέχθηκε ένα τεράστιο κύμα Εβραίων προσφύγων από την Ισπανία, μετά το διωγμό του Βασιλιά Φερδινάρδου, και έφτασαν στην Θεσσαλονίκη μαζικά περίπου 30.000 Εβραίοι που κατοίκησαν στο ιστορικό κέντρο της πόλης, από την Εγνατία μέχρι την παραλία. Σιγά σιγά ξαναέγινε κέντρο εμπορίου και στις αρχές του αιώνα μας αριθμούσε περίπου 65.000 Εβραίους, 45.000 Μουσουλμάνους, 30.000 Ορθόδοξους και 6.500 Βούλγαρους. Πολυπολιτισμική κοινωνία.

Δευτέρα 24 Οκτωβρίου 2016

Σαρκοποίηση του πνεύματος ή πνευματικοποίηση της σάρκας

Όσο τα χρόνια περνούν και έρχεται το γήρας, ο άνθρωπος μεταβάλλεται· είτε προς το καλλίτερο, είτε προς το χειρότερο. Αν είναι μοναχός η έγγαμος που ζει κατά Θεόν, προχωρεί πνευματικά και αγιάζεται. Αν δεν ζει κατά Θεόν και κατά Πνεύμα, εγκλωβίζεται όλο και περισσότερο στα δεσμά των παθών και του διαβόλου.

Οι Άγιοι Πατέρες λένε ότι με την πάροδο του χρόνου ένα από τα δύο γίνεται στον άνθρωπο: η σαρκοποιείται το πνεύμα η πνευματικοποιείται η σάρκα· στασιμότητα δεν μπορεί να υπάρξει. Αυτό είναι μία μεγάλη αλήθεια. Όταν ο άνθρωπος σταματάει να αγωνίζεται πνευματικά, δεν μένει εκεί που έχει φτάσει με την, μέχρι τότε, πνευματική του προσπάθεια, αλλά χάνει συνεχώς έδαφος. Γίνεται όλο και περισσότερο σαρκικός.

Πέμπτη 20 Οκτωβρίου 2016

Προσέγγιση στην αγιογραφία του αγίου Αρτεμίου


Ένας λογισμός.


Διαβάζουμε στον συναξαριστή του αγίου αποστόλου Θωμά, το εξής, που ''εξηγεί'' αυτήν την ομοιότητα:
  

Ευχή Αγίου Δημητρίου Μητροπολίτου Ροστόφ εις την Υπεραγίαν Θεοτόκον

Υπεραγία Θεοτόκε Παρθένε, σκέπε με και διαφύλαττε με, τον δούλον σου, από παντός κακού ψυχής τε και σώματος, και από παντός εχθρού ορατού και αοράτου.

Χαίρε, κεχαριτωμένη Μαρία ο Κύριος μετά σου. Ευλογημένη συ εν γυναιξί και ευλογημένος ο καρπός της κοιλίας σου, ότι Σωτήρα έτεκες των ψυχών ημών. 
Χαίρε και ευφραίνου, Θεοτόκε Παρθένε, και πρέσβευε υπέρ του δούλου σου.
Κυρία και Δέσποινα των Αγγέλων και Μήτηρ των χριστιανών, βοήθησαν μοι τω δούλω σου. Ώ Μαρία παναμώμητε, χαίρε νύμφη ανύμφευτε·
χαίρε, η χαρά των θλιβομένων και ή παραμυθία των λυπουμένων χαίρε, η τροφή των πεινώντων και ο λιμήν των χειμαζομένων

χαίρε, των αγίων αγιωτέρα και πάσης κτίσεως τιμιωτέρα 
χαίρε, του Πατρός αγίασμα, του Υιού το σκήνωμα, και του Αγίου Πνεύματος το επισκίασμα 
χαίρε, του πάντων Βασιλέως, Χριστού του Θεού ημών, το τερπνόν παλάτιον 
χαίρε, η Μήτηρ των ορφανών και η βακτηρία των τυφλών 
χαίρε, το καύχημα των χριστιανών και των προσκαλουμένων σε η ετοίμη βοηθος.

Τετάρτη 19 Οκτωβρίου 2016

‘’πέφτοντας’’ πάνω σε λόγους Του πανταχού παρόντος Λόγου…

Η έννοια του πανταχού παρόντος και τα πάντα πληρούντος Τριαδικού Θεού (όπως καθημερινά αναπέμπουμε με την προσευχή Βασιλεύ ουράνιε παράκλητε…) εκφράζεται δια λόγων, υπό την ευλογία του παντεπόπτου Λόγου.

…27 ζητεῖν τὸν Κύριον, εἰ ἄρα γε ψηλαφήσειαν αὐτὸν καὶ εὕροιεν, καί γε οὐ μακρὰν ἀπὸ ἑνὸς ἑκάστου ἡμῶν ὑπάρχοντα. 28 ἐν αὐτῷ γὰρ ζῶμεν καὶ κινούμεθα καὶ ἐσμέν, ὡς καί τινες τῶν καθ᾿ ὑμᾶς ποιητῶν εἰρήκασι· (πραξ.ιζ’)
            
Ψηλαφούμε και βρίσκουμε ότι δεν είναι μακράν από έναν έκαστο. Εν αυτώ γαρ ζώμεν και κινούμεθα και εσμέν…

‘’Πέφτουμε’’ πάνω σε ακτίνες και λόγους εκ Λόγου, πτώση όμως, που ενέχει ανάσταση. Κι αυτήν αναζητούμε καθ’ημέραν για να στηριχθούμε και πορευθούμε.   

Τρίτη 11 Οκτωβρίου 2016

Ο προσευχόμενος νους ζητά ένωση με την καρδιά


Άγιος Ιγνάτιος Brianchaninov

Κλείστηκαν οι θύρες των αισθημάτων: Η γλώσσα σωπαίνει, τα μάτια είναι σφαλισμένα, τ’ αυτιά δεν ακούνε τίποτε απ’ όσα συμβαίνουν γύρω μου.

Ο νούς, αποτινάζοντας τον ζυγό των γήινων λογισμών, ντύνεται την προσευχή και κατεβαίνει στον εσωτερικό θάλαμο της καρδιάς.

Η θύρα, όμως, του θαλάμου είναι κλειστή. Παντού σκοτάδι, σκοτάδι απροσπέλαστο. Καί ο νούς, καθώς βρίσκεται σε απορία, αρχίζει να χτυπά με την προσευχή τη θύρα της καρδιάς. Στέκεται υπομονετικά μπροστά της και τη χτυπά· περιμένει· πάλι χτυπά· πάλι περιμένει· πάλι προσεύχεται... Καμιά απάντηση, καμιά φωνή δεν ακούγεται! Νεκρική ησυχία, ταφική σιωπή και ζοφερό σκοτάδι. Ο νούς φεύγει από τη θύρα της καρδιάς λυπημένος, θρηνώντας πικρά και ζητώντας παρηγοριά. Δεν του επιτράπηκε να σταθεί μπροστά στον Βασιλέα των βασιλέων μέσα στο αγιαστήριο του εσωτερικού θαλάμου της καρδιάς.


Παρασκευή 7 Οκτωβρίου 2016

ΝΙΨΟΝΑΝΟΜΗΜΑΤΑΜΗΜΟΝΑΝΟΨΙΝ...


η γνωστή καρκινοειδής γραφή, δεν εξαντλείται στα γράμματα. Επεκτείνεται και στους αριθμούς.

Το ζωδιακό σύμβολο του καρκίνου είναι του τύπου 6 - 9.

Υπάρχει αρκετή φιλολογία αλλά και ουσιαστική όσον αφορά αυτά τα δύο σύμβολα, ανοδικά 9 και καθοδικά 6.

Σπειροειδώς προς τα άνω και Μία Αλήθεια, σπειροειδώς προς τα κάτω προς πανθρησκεία (σούπα αληθοφανειών = ψεύδος). Και το ΤΑΟ, (επί του σώματος της Ελλάδος, που μας αφορά, ως ‘’φωτισμός’’ νύχτας σε σχέση με τον ολόφωτο ήλιο, την ημέρα και ορθόδοξο ΣΤΑΥΡΟ) επίσης.   

Με αυτό ως καλή αφορμή, επιτρέψτε μου δυο συνειρμικές σκέψεις.

Πέμπτη 6 Οκτωβρίου 2016

επιστροφή βραβείου

ΣΤΕΛΝΕΙ ΠΙΣΩ ΤΟ ΒΡΑΒΕΙΟ ΤΩΝ ΡΟΤΑΡΥ Ο ΜΟΝΑΧΟΣ ΕΠΙΦΑΝΙΟΣ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΣΑΛΟ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ!! Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ.

ΕΠΙΣΤΟΛΗ από τον μοναχό Επιφάνιο Μυλοποταμινό, προς τον Όμιλο Ροταριανών Θεσσαλονίκης. ''Δεν αποδέχομαι την εν λόγω διάκριση''. 


Ἐν Ἁγίῳ Ὄρει 16.4.2014
Πρός τόν Ὄμιλον Ροταριανῶν Θεσσαλονίκης Ἀνατόλια 

Κύριοι
Διά τῆς παρούσης μου ἐπιστολῆς ἐν βαθυτάτῃ λύπῃ καί ἀγανακτήσει ἐπιθυμῶ νά διευκρινίσῳ πρός ὑμᾶς ὅτι ὡς ὀρθόδοξος χριστιανός καί δή ἁγιορείτης μοναχός, ουδεμιάν σχέσιν, προσέγγισιν, ταύτησιν ἰδεῶν πεποιθήσεων καί ἐπιδιώξεων ἔχω μετά τοῦ ὑμετέρου ὁμίλου.

Τετάρτη 5 Οκτωβρίου 2016

αγάπη εχθρών (κατά Θεόν και κατ'άνθρωπο)

Ό Ιερός Χρυσόστομος μάς υποδεικνύει έναν πρακτικό τρόπο γιά νά μπορούμε νά συγχωρούμε εύκολώτερα τους αδελφούς μας: Νά βλέπουμε τις δικές μας αμαρτίες και νά κατηγορούμε τον εαυτό μας γι' αυτές. 

Εφαρμόζοντας τή μέθοδο αυτή, βρίσκουμε ελαφρυντικά γιά τους άλλους και επιπλέον διορθώνουμε τον εαυτό μας. 

Ακόμη, νά σκεφτώμαστε ότι ό άνθρωπος πού μάς κάνει κακό οδηγείται στις πράξεις του από τον Διάβολο: «"Οταν κάποιος σου κάνη κακό, μη βλέπης αυτόν άλλα τον δαίμονα πού τον κινεί. Όλη την οργή σου στρέψε την σ' αυτόν, ενώ τον άνθρωπο πού κινείται άπ' αυτόν πρέπει και να τον σπλαγχνισθής». *

Ο άγιος Σιλουανός ό Άθωνίτης γράφει άπό την πείρα του για την αγάπη προς τους εχθρούς: «Στην αρχή βίαζε τήν καρδιά σου ν' αγαπά τους εχθρούς, και ό Κύριος, βλέποντας τήν αγαθή σου προαίρεση, θα σου δώση κάθε βοήθεια... 

Χωρίς τήν χάρι του Θεού δεν μπορούμε ν' αγαπούμε τους εχθρούς».


----

από αγ.Νήφωνα : 

Δευτέρα 3 Οκτωβρίου 2016

Ο Φίλης, νονός... η άλλη όψις

…και το όνομα του παιδιού, Ίωνας.

Μπορεί το παραπάνω γεγονός να έχει ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων στο χριστεπώνυμο πλήρωμα, με εκστόμιση πλήθους υποκοριστικών, αλλά ‘’πίσω’’ από αυτό επιβάλλονται 2 σκέψεις. 

Η αντίληψη της άλλης όψης, της αληθούς αφού …12 βλέπομεν γὰρ ἄρτι δι᾿ ἐσόπτρου ἐν αἰνίγματι …αμήν να οδηγήσει νου και λογισμό στον Λόγο. Σκέψεις, κρύφιες εκ βάθους καρδίας, που όταν φανερώνονται τα σκιώδη, γέμουν φως, αρκεί να ακολουθήσουμε τον ''μίτο'' που μας εξάγει από τα αποτελέσματα και αιτιατά στις αιτίες και πρωταίτιο.

Ο καλός Θεός, χαρίζοντας ρήματα και λόγους (εμμέσους δια σημείων) διαρκώς και χωρίς ασυνέχεια, μας μιλά.