Ο ἄνθρωπος πού προσεύχεται, ἡ Χάρη τοῦ Θεοῦ τόν προστατεύει

Μάλιστα είδαν οι Πατέρες τη Χάρη αυτή και την περιγράφουν σαν μία σειρά από 7 τοίχους που περικυκλώνουν τον άνθρωπο και είναι αδύνατον στον διάβολο να διαπεράσει τους «τοίχους» αυτούς και να εισχωρήσει στον άνθρωπο.

Ο άνθρωπος είναι ένας οπλίτης και ο διάβολος ένας τοξότης. Εκτοξεύει ο διάβολος τις σαΐτες του (τους λογισμούς) και εάν ο άνθρωπος είναι απροστάτευτος, διότι δεν έχει κατάσταση προσευχής, οι σαΐτες τον προσβάλλουν και διαπράττει την αμαρτία.

Εάν όμως ο άνθρωπος προσεύχεται, οι σαΐτες του διαβόλου προσκρούουν στα «τοίχη» και δεν τον προσβάλλουν. Μάλιστα τα βέλη αυτά επιστρέφουν στον τοξότη διάβολο και τον πλήττουν καίρια και οδυνηρά.

Γέροντας Εφραίμ της Σκήτης του Αγίου Ανδρέα

γκρίνια στην οικογένεια θυμός και αμαρτία

γερ.Αρσενίου Μπόκα 

Όλα έχουν την προέλευσή τους από την αμαρτία

Η έχθρα στό σπίτι προέρχεται άπό τήν άμαρτία. Ό­λα έχουν τήν προέλευσή τους άπό τήν άμαρτία. Όπωσδήποτε έρχεται η έχθρα στό σπίτι:

α. Έάν ό γάμος άρχισε μέ προγαμιαίες σχέσεις καί δέν άκολούθησε μετάνοια.

β. Έάν οί σύζυγοι ζουν χωρίς εκκλησιαστικό γάμο. Αύτή είναι η πρώτη άμαρτία τήν όποία πληρώνουν όλοι με την αμοιβαία έχθρα. Γι αυτό όλοι πρέπει νά γίνουν φρόνιμοι καί νά συνδεθούν έκκλησιαστικά μέ τήν ευλογία του γάμου.

Γ. Έάν υπάρχουν άνεξομολόγητες πορνικές πράξεις πού έγιναν πρίν ή καί μετά τόν γάμο. «Ετσι, εισήλθαν σ’ ένα νέο σπίτι μέ τήν δαιμονική σφραγίδα τής άμαρτίας στό σώμα τους καί στήν ψυχή τους.

δ. Έάν ό γάμος έγινε γιά τήν προίκα. Ό γάμος αύτός δέν είναι τού Θεού και η συμβίωσις δέν θά είναι ειρηνι­κή.

ε. Έάν ύπάρχη μεγάλη διαφορά ήλικίας. Υπάρχουν γονείς πού ύπανδρεύουν τά

πνευματική αντιμετώπιση στα της αγιαΣοφιάς….

φυσικά και δεν προσμετρώνται ως μέρος λύσης τα διάφορα λογύδρια ειδικά των πολιτικών που αναφέρονται σε ουνέσκο, σε κληρονομιές σε μνημεία βγάζοντας σπυράκια περί ορθοδοξίας και λογικής λατρείας. Τι το όφελος όταν διαμηνύω αυστηρά ότι θα το πω στην μαμά μου ΕΕ ή στην δύση και στον πάπα, που ήταν ο πρώτος και καλύτερος στην σύληση…. Δεν περιμέναμε φυσικά από στοανθρώπους και απνευμάτιστους ουσιαστικό λόγο και ουσιαστική αντίδραση.

Από την άλλη, ποιο το όφελος των λογυδρίων των ‘’πνευματικών’’ όταν δεν θυμούνται ότι χωρίς Εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν και μη προτείνοντες προσευχή που θα φωτίσει σε ομόρροπη δράση; ματαίως αγρυπνά ο φύλαξ… ματαίως κοπιάζει ο οικοδομών, ματαίως ο ορθρίζων…

Μετά από αυτήν την λιτή περιήγηση στα τεκταινόμενα στον κόσμο, χωρίς Τον αρχηγό του κόσμου, οπότε και αδιέξοδα, παραμένων ουσιαστικά ο ίδιος αχνός φωτισμός….   δυο σκέψεις.

Εκ του ψαλμ.118, διαβάζουμε: …ἑπτάκις τῆς ἡμέρας ᾔνεσά σε ἐπὶ τὰ κρίματα τῆς δικαιοσύνης σου και οι οποίες σαν τάξη της εκκλησίας που διαρκώς εύχεται, είναι

ΓΙΑΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΣΗΜΕΡΑ ΝΑ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΑΛΩΣΗ

                                                 Κωνσταντῖνος Χολέβας

                                                  Πολιτικός Ἐπιστήμων

          Πεντακόσια πενήντα χρόνια πέρασαν ἀπό τήν ἀποφράδα ἐκείνη ἡμέρα τῆς 29ης Μαΐου 1453. Τότε πού ἀκούστηκε ἡ κραυγή "Ἑάλω ἡ Πόλις" καί ἡ Βασιλεύουσα, ἡ Πόλη τῶν Ἁγίων, τῶν Αὐτοκρατόρων καί τῶν θρύλων, πέρασε ὑπό τήν κατοχή τοῦ Ὀθωμανοῦ δυνάστη. Ἔτσι ἄρχισε ἡ Τουρκοκρατία. Τό Γένος ἐπεβίωσε, ἀλλά ἡ Κωνσταντινούπολις καί ἡ Ἁγιά Σοφιά παραμένουν σέ ξένα χέρια. Σήμερα τιμοῦμε τούς πεσόντες κατά τήν πολιορκία καί κατά τήν Ἅλωση, διαβάζουμε τούς θρήνους καί τούς θρύλους, συγκινούμεθα καί διδασκόμεθα. Διότι αὐτή εἶναι ἡ ἀξία τῆς ἱστορικῆς μνήμης. Νά ἀποτελεῖ μάθημα ἐς ἀεί γιά τίς νεώτερες καί τίς ἐπερχόμενες γενιές.

          1) Πρέπει νά θυμόμαστε τήν Ἅλωση γιά νά ἀποτίουμε ἕνα διαρκῆ καί μεγάλο φόρο τιμῆς στό Βυζαντινό κράτος, τήν Ρωμανία ὅπως τήν ἀναφέρουν τά κείμενα τῆς ἐποχῆς, τό ἐκχριστιανισθέν ρωμαϊκό κράτος τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἔθνους , ὅπως τό χαρακτηρίζει ὁ νεώτερος βυζαντινολόγος Διονύσιος Ζακυθηνός. Ἡ

σύντομη αναφορά ιστορικού πρότασης αγίου Παϊσίου

ήταν παραμονές εθνικών εκλογών 18 Ιουν 1989, όταν επισκέφτηκε ο άγιος Παΐσιος ένα μοναστήρι της περιοχής μου. Πολύς κόσμος παρακολούθησε την ομιλία του στον ναό της μονής και αμέσως μετά κατευθυνθήκαμε στο αρχονταρίκι.

Βρήκα την ευκαιρία να ζητήσω την ευχή του και να του καταθέσω τον προβληματισμό μου, αν κάνω καλά που κατεβαίνω ως υποψήφιος στις ερχόμενες βουλευτικές εκλογές. Αφού συμφώνησε με την υποψηφιότητά μου, ανέφερε το όνομα του κόμματος που πρέπει να υπάρχει στην Ελλάδα και είναι : ‘’ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ’’.

Πέρασε καιρός και τελικά στις 9 Ιουλ 1999 κατοχύρωσα στον Άρειο Πάγο, την ονομασία του κόμματος, που μου πρότεινε ο άγιος ως ευλογία για την Ελλάδα.

Π.Δ.Π

---

(ΥΓ) Σήμερα, όσο ποτέ άλλοτε με την διαρκή ανάδειξη κομμάτων πατριωτικών που κομματιάζουν τον χώρο και που κακώς αντιμάχονται μεταξύ τους, χρειάζεται η ενότητα υπό την σκέπη του ονόματος που πρότεινε ο άγιος, νοούμενη ως θεόσδοτη λύση ονοματοδοσίας εν μέσω πολλών καλοδιάθετων εμπνεύσεων.

Εφόσον λοιπόν η ένωση του φιλόπατρι και φιλόχριστου λαού, είναι πλέον μονόδρομος, ιδού πεδίο, προς δόξαν Θεού και ανάσταση πατρίδος.