συγκέντρωση νοός

Γιατί όμως, Γέροντα, δεν μπορώ εύκολα να συγκεντρωθώ;
– Γιατί είσαι ακόμη στο πρώτο στάδιο του αγώνος καί, αν γινόταν αυτό, θα ήταν αφύσικο·
θα ήταν σαν να είχε γεννηθή ένα παιδί με δόντια.
Ο νούς μοιάζει με ένα μικρό πουλαράκι, το οποίο στην αρχή τρέχει για λίγο πίσω από την μάνα του, αλλά αμέσως ξεχνιέται και τρέχει μακριά· παίζει, τρώει χορταράκια, δοκιμάζει ό,τι βρή, ώσπου σε μια στιγμή συνέρχεται και βλέπει ότι έχασε την μάνα του. Τρέχει τότε να την βρή, αλλά σε λίγο και πάλι ξεχνιέται. 

χριστιανικός αγώνας (αγ.Πορφύριος)

Ο Άγιος Πορφύριος, παρουσίαζε με απλό παραστατικό και κατανοητό τρόπο, τα μυστικά του πνευματικού αγώνα.

Μας έλεγε: “Τι είναι χριστιανικός αγώνας; Να, η ψυχή είναι ένας κήπος χωρισμένος σε δύο μέρη. Στον μισό φυτρώνουν αγκάθια, στον άλλο μισό λουλούδια. Και έχομε μια δεξαμενή νερού ( τις δυνάμεις της ψυχής ) με δυο βρύσες και δυο αυλάκια. Η μιά κατευθύνει το νερό στα αγκάθια και η άλλη στα λουλούδια. Κάθε φορά μόνο μια βρύση μπορώ να ανοίξω.

Αφήνω απότιστα τα αγκάθια και μαραίνονται, ποτίζω τα λουλούδια και ανθίζουν *

διάκριση μεταξύ λογικής (κόσμου) και υπέρκοσμου Λόγου

…ένας φίλος μου, στην αρχή αναζητήσεως της Αληθείας, την θεώρησε ως αναβαθμιζόμενη λογική με τέλος τον Λόγο.

Έτσι φαινόταν ένας δρόμος που ξεκίνησε με καλές προϋποθέσεις και στο τέλος του θα ήγγιζε το υπέρλογο Λόγο. Την όντως (φύσει) Αλήθεια. Όχι σε απάντηση του τι είναι αλλά τις είναι. Κι όμως. Στο τέρμα του δυνατού (ανθρώπινου και κοσμικού) λογικού, εμφανίστηκε ένας διαχωριστικός μεγάλος γκρεμός. Απέναντί του Ο Κύριος, πάνω σε πλάκες όπως φαίνονται στην αγιογραφία το όρος Θαβώρ (Μεταμορφώσεως) που να τον προσκαλεί με γλυκύτατο χαμόγελο: - έλα πήδα… κι είναι απαραίτητο το άλμα της πίστεως, η μετοχή 

για τους μάρτυρες...

από την κη' ομιλία του γέρ.Εφραίμ του Φιλοθεΐτη, 19-10-1986 Καναδά

(με κλικ πάνω στην εικόνα μεγεθύνεται...) 

Ἐπιστολή Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς γιά τή μυστική προσευχή!

~ Με ρωτάς αν πρέπει να προσευχόμαστε φανερά ή μυστικά. Και το ένα και το άλλο.

Μόνο να γνωρίζουμε ότι στη φανερή προσευχή πρέπει να φυλαγόμαστε από την υποκρισία μπροστά στους ανθρώπους και στη μυστική από τη δικαιολόγηση του εαυτού μας μπροστά στον Θεό. Να ένα παράδειγμα μυστικής προσευχής, που βρέθηκε ανάμεσα στα χαρτιά του μητροπολίτη της Μόσχας Φιλάρετου, μετά τον θάνατό του:

«Κύριε, δεν ξέρω τι να ζητιανέψω από Εσένα. Μόνον εσύ γνωρίζεις τι μου χρειάζεται. Συ με αγαπάς περισσότερο από όσο εγώ ξέρω να αγαπώ τον εαυτό

O καλόγερος που δεν πάταγε στη γη…

Αληθινές ιστορίες προσκυνητών απο τον Άθωνα
(Εμφάνιση αόρατου ασκητή)

Η αναμονή για το καράβι στόν αρσανά της Ιβήρων περνούσε ανέμελα, άλλοι έκαναν βόλτες αγναντέβοντας την γαλήνη και την ηρεμία της θάλασσας, άλλος μίλαγε στο τηλέφωνο…

Με τον Χρήστο τραβήξαμε κατά την προβλήτα, πιάσαμε τα περί Θεού… το ακατάληπτο τούτο μυστήριο, που κάνει τις ψυχές των ανθρώπων να διψούν να μάθουν, να κατανοήσουν, να βρούν την Αλήθεια…. Ξαφνιάστηκα καθώς τον άκουσα…

»Αυτό που θα σου πω δεν το έχω πει σε κανέναν ποτέ στην ζωή μου φίλε…»Πάνε 10 χρόνια τώρα, που ήρθα πρώτη φορά στο Όρος, και αυτό που έγινε τότε δεν τόλμησα να το πω ποτέ σε κανέναν….

Αγιος Πορφύριος ... αγάπη και προσευχή

Όταν βλέπουμε τους συνανθρώπους μας να μην αγαπούν τον Θεό, στενοχωρούμαστε. 

Με τη στενοχώρια δεν κάνουμε απολύτως τίποτα. Ούτε και με τις υποδείξεις. Ούτε αυτό είναι σωστό.

Υπάρχει ένα μυστικό· αν το καταλάβουμε, θα βοηθήσομε. Το μυστικό είναι η προσευχή μας, η αφοσίωσή μας στον Θεό, ώστε να ενεργήσει η χάρις Του. Εμείς, με την αγάπη μας, με τη λαχτάρα μας στην αγάπη του Θεού, θα προσελκύσουμε την χάρη, ώστε να περιλούσει τους άλλους, που είναι πλησίον μας, να τους ξυπνήσει, να τους διεγείρει προς το θείο έρωτα.

Ή, μάλλον, ο Θεός θα στείλει την αγάπη Του να τους ξυπνήσει όλους. Ό,τι εμείς δεν μπορούμε, θα το κάνει η χάρις Του.

Με τις προσευχές μας θα κάνομε όλους άξιους της αγάπης του Θεού.


Αγιος Πορφύριος.

---

Είπα σε κάποιον μια φορά: « Τί είσαι εσύ; Μαχητής του Χριστού ή μαχητής του πειρασμού; 

Ξέρεις πως υπάρχουν και μαχητές του πειρασμού;». Ο Χριστιανός δεν πρέπει να είναι φανατικός ,αλλά να έχη αγάπη για όλους τους ανθρώπους. Όποιος πετάει λόγια αδιάκριτα ,και σωστά να είναι, κάνει κακό. Γνώρισα έναν συγγραφέα που είχε ευλάβεια πολλή, αλλά μιλούσε στους κοσμικούς με μια γλώσσα ωμή, που προχωρούσε όμως σε 

Άγιος Λουκάς Κριμαίας: Κάποιος Άλλος αδερφέ κυβερνάει το σύμπαν

Άγιος Λουκάς Κριμαίας,

Θυμήσου, θυμήσου αγαπημένο μου παιδί όλα τα συμβάντα της ζωής μας είναι μέρος της παντελώς άγνωστης οικονομίας του Θεού. Τώρα δεν καταλαβαίνουμε τη σημασία τους, αλλά πιο αργά θα τα καταλάβουμε. Τώρα αισθανόμαστε ότι είμαστε αδικημένοι και λοιδορούμενοι. Αργότερα θα καταλάβουμε ότι από τα πάντα θα μπορούσαμε να έχουμε ένα τεράστιο όφελος: τον ταπεινό λογισμό.
Εσύ τώρα να προσπαθήσεις να πλησιάσεις το Θεό όσο πιο πολύ μπορείς με την προσευχή και την άσκηση. Τήρησε τον κανόνα που σου έχει δώσει ο πνευματικός σου και προσπάθησε να αισθανθείς τον Θεό.

Το μάθημα της πεταλούδας

Μια μέρα σε ένα κουκούλι εμφανίστηκε μια μικρή τρύπα. Ένας άνθρωπος που πέρναγε τυχαία, στάθηκε και για ώρες παρατηρούσε την πεταλούδα που προσπαθούσε να βγει από τη μικρή αυτή τρύπα.

Μετά από κάμποσες ώρες, η πεταλούδα φάνηκε σαν να εγκατέλειπε τις προσπάθειες, ενώ η τρύπα παρέμενε το ίδιο μικρή. Ήταν σαν η πεταλούδα να είχε κάνει ότι μπορούσε και να είχε πλέον παραδώσει δυνάμεις.

Τότε ο άνθρωπος αποφάσισε να βοηθήσει την πεταλούδα. Έτσι, πήρε ένα σουγιά, άνοιξε το κουκούλι και τότε η πεταλούδα βγήκε..

Όμως το σώμα της ήταν αδύνατο και μουδιασμένο. Τα φτερά της δεν ήταν αρκετά ανεπτυγμένα και μόλις που κουνιούνταν.

εμφάνιση αγ.Κοσμά

Την παραμονή των ψήφων ,στις 19 - 9 - 2015 , ένας παππούλης πήγαινε με το αμάξι του στον ναό του.

Στον δρόμο του έκανε ένας κοντός παππούλης στοπ για να τον πάρει μαζί του. 

Σταμάτησε ο ιερέας με το αμάξι του και τον πήρε. 

Κατά την διαδρομή μιλούσαν για τα γεγονότα της Ελλάδας μας. 

Του λέει ο παππούλης : 

- άκουσε παιδί μου, να ξέρεις ότι πάνω απ την Ελλάδα μας είναι η Παναγία μας και κρατάει η Ίδια το τιμόνι. 

Και ο ιερέας γυρνάει και του λέει : 

- ποιος είσαι γέροντα;

- Ο ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ.......ΚΙ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΗΚΕ ΑΜΕΣΩΣ !

Ἕνας οὐράνιος Κρίνος στή γῆ!

Εις τα μέρη της πρεσβυτέρας Ρώμης ήταν ένας άνθρωπος ονόματι Ιωάννης, κατά πολύ ευλαβής και πλούσιος, όμως είχε το νου δύσκολον τόσο, οπού δεν μπορούσε να μάθει γράμματα, ούτε και μια προσευχή, να την λέγει κατά την τάξη των Χριστιανών.

Γι’ αυτό, πήγε σε Μοναστήρι, και αφιέρωσε σ’ αυτό όλα τα υπάρχοντά του για να μαθαίνουν οι αδελφοί γράμματα, οι οποίοι τον εδέχθησαν για τον πολύ πλούτον, που τους έδωσε και όλοι του ερμήνευαν τους ψαλμούς και ευχές, αλλά δεν μπορούσε να μάθει τίποτα.

Τότε ένας αδελφός έμπειρος και ενάρετος, του ανάγνωσε όλες τις ευχές μία προς μία, τον ρώτησε, ποία από όλες του φαίνεται ωραιοτέρα να μάθει. Αυτός είπε ότι το, Χαίρε Μαρία, του άρεσε περισσότερο. Έβαλαν λοιπόν πολύ κόπο, και του έμαθαν τον Χαιρετισμό του Αγγέλου. Θεοτόκε Παρθένε, χαίρε Κεχαριτωμένη Μαρία και τα υπόλοιπα, τον