– Γιατί είσαι ακόμη στο πρώτο στάδιο του αγώνος καί, αν γινόταν αυτό, θα ήταν αφύσικο·
θα ήταν σαν να είχε γεννηθή ένα παιδί με δόντια.
Ο νούς μοιάζει με ένα μικρό πουλαράκι, το οποίο στην αρχή τρέχει για λίγο πίσω από την μάνα του, αλλά αμέσως ξεχνιέται και τρέχει μακριά· παίζει, τρώει χορταράκια, δοκιμάζει ό,τι βρή, ώσπου σε μια στιγμή συνέρχεται και βλέπει ότι έχασε την μάνα του. Τρέχει τότε να την βρή, αλλά σε λίγο και πάλι ξεχνιέται.
Όταν μεγαλώση λίγο, το πιάνουν και το δένουν πίσω από την μάνα του, και έτσι παραμένει κοντά της. Θέλω να πω ότι και ο νούς στις αρχές είναι φυσιολογικό να φεύγη την ώρα της προσευχής.
Με την επιμονή όμως θα δεθή από τον Θεό και δεν θα Τον αποχωρίζεται· θα θέλη να προσεύχεται συνεχώς. Ύστερα από αυτό, έρχεται μία τελεία νέκρα· κανένας λογισμός δεν πλησιάζει την ώρα της προσευχής και ο νούς μένει άδειος από λογισμούς132.
Μετά και από αυτό το στάδιο έρχεται η θεωρία.
Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου.
132 Κατάσταση πνευματική κατά την οποία ο άνθρωπος, όταν καθαρθή από τα πάθη,δεν έχει πλέον λογισμούς.
Όπως γράφει ο Αββάς Ισαάκ, η ψυχή δέχεται την ειρήνη των λογισμών και από την ειρήνη των λογισμών ανυψώνεται στην καθαρότητα του νού. Από την καθαρότητα δε του νού ο άνθρωπος φθάνει να βλέπη τα μυστήρια του Θεού, φθάνει δηλαδή στην θεωρία.
Έχει την αίσθηση του Θεού, απολαμβάνει τον Θεό. (Βλ. Αββά Ισαάκ του Σύρου, Οι Ασκητικοί Λόγοι, Λόγος Θ΄, σ. 38).
---
Η ζημιά που προξενεί ο μετεωρισμός κατά τη διδασκαλία του Οσίου Ιωσήφ του Ησυχαστού
----
μέσω κοίλου (και κοιλιάς) κατόπτρου, ο μετεωρισμός και διάσπαση προσοχής, μέσω κυρτού (και ταπεινότητος) η συγκέντρωση στην καρδιά, όπου παρατηρείται πρώτα η θερμότητα και μετά παίρνει ''φωτιά'' ...
---
όσο εργαζόμαστε τα περιγάστρια πάθη (κοίλο κάτοπτρο και εγώ) ο νους θα διασπάται και θα διαχέονται οι δυνάμεις του, ενώ εργαζόμενοι αρετές, με υψίστη την ταπεινότητα (κυρτό κάτοπτρο και εαυτός), ο νους θα μαζεύεται, ικανός να δώσει χάριτι την άλλη φωτιά. Μόνη προϋπόθεση για εν XC ζωή.
μέσω κοίλου (και κοιλιάς) κατόπτρου, ο μετεωρισμός και διάσπαση προσοχής, μέσω κυρτού (και ταπεινότητος) η συγκέντρωση στην καρδιά, όπου παρατηρείται πρώτα η θερμότητα και μετά παίρνει ''φωτιά'' ...
---
όσο εργαζόμαστε τα περιγάστρια πάθη (κοίλο κάτοπτρο και εγώ) ο νους θα διασπάται και θα διαχέονται οι δυνάμεις του, ενώ εργαζόμενοι αρετές, με υψίστη την ταπεινότητα (κυρτό κάτοπτρο και εαυτός), ο νους θα μαζεύεται, ικανός να δώσει χάριτι την άλλη φωτιά. Μόνη προϋπόθεση για εν XC ζωή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου