Υπαρξιακό πρόβλημα λέγεται κατά τον Όσιο Πορφύριο τον καυσοκαλυβίτη, η διάπυρη λαχτάρα της ψυχής, να συναντήσει το Aρχέτυπο* της δημιουργίας της.
Απεκάλυψε σε μαθητή του, ότι την στιγμή της συλλήψεως κάθε ανθρώπου, επιστατεί ο Παράκλητος, το Πνεύμα της Αληθείας, και δημιουργεί εκ του μηδενός την καθαρότατη και αρτιότατη αθάνατη ψυχή.
Η ψυχή δεν έχει κληρονομικότητα. Έχει τελειότητα. Τότε, ο νους, ο οφθαλμός της ψυχής, για δευτερόλεπτα ορά τον Χριστό ως Θεάνθρωπο «εν τω Ακτίστω Φωτί»! μάλιστα, σεβόμενος την ελευθερία ενός εκάστου, ερωτά εκείνη την στιγμή την νεόπλαστη ανθρώπινη ύπαρξη αν θέλει να ζήσει!
Την εμπειρία αυτή την μεγαλειώδη και καθοριστική, την διακρατεί η καρδιακή μνήμη** του εμβρύου. Συνοδεύει κάθε άνθρωπο σε όλη την εξελισσόμενη επίγεια πορεία του.
Δεν ενθυμείται αυτό το γεγονός η μη ανεπτυγμένη εγκεφαλική μνήμη, αλλά η παράλληλη και απείρως δυνατότερη, η επονομαζομένη καρδιακή. Αυτή την διακρατεί μνημονικά ανεξίτηλη και γευστικά απαιτητική. Επομένως, την αναζητά διακαώς σε όλη την μετέπειτα ενδοκοσμική διαδρομή της
(μερικά ακόμη συλλεχθέντα σχόλια αδελφού, πάνω στο θέμα…)
- Ο Αγιος Πορφύριος είχε πει, ότι την ώρα της σύλληψης του εμβρύου, στην ψυχή