(Ματθ. ιδ’ 14-22)
Όλα όσα κάνει ο Ύψιστος, είναι απαραίτητα. Δεν κάνει τίποτα
άσκοπο, τίποτα υπερβολικό, τίποτα που να μη χρειάζεται. Γιατί μερικοί
άνθρωποι περιφέρονται τόσο άσκοπα και κάνουν τόσο αδιάφορα πράγματα; Επειδή δεν
είναι βέβαιοι για το σκοπό της ζωής τους, για τον προορισμό τού επίγειου
ταξιδιού τους. Γιατί μερικοί άνθρωποι υπερφορτώνονται με άσκοπες υποχρεώσεις,
προβαίνουν σε υπερβολικές ενέργειες, σε σημείο που να μην μπορούν να κινούνται
ελεύθερα κάτω από τέτοιο βάρος υποχρεώσεων; Επειδή δε γνωρίζουν το ένα πράγμα,
«ού εστι χρεία».
Για να βοηθήσει ο Κύριος τον άνθρωπο να μαζέψει το
διασκορπισμένο νου του, να θεραπεύσει τη διχασμένη καρδιά του και να
συγκροτήσει την ανεξέλεγκτη δύναμή του, αποκάλυψε τον ένα και μοναδικό στόχο
που είναι απαραίτητος: τη Βασιλεία του Θεού. Πόσο άσκοπη είναι
αλήθεια η ζωή τού ανθρώπου που αγωνίζεται να επιτύχει διάφορους στόχους! Πόσο
αναίσθητη είναι η διχασμένη καρδιά! Πόσο αδύναμη είναι η θέληση, όταν η δύναμή
της κατακερματίζεται!