Τέσσερις οι τοίχοι της απωλείας, τέσσερις και της σωτηρίας…

Τέσσερις είναι οι τοίχοι του νέου πύργου της Βαβέλ: Ο πρώτος τοίχος είναι η επιστήμη, ο δεύτερος είναι η βιομηχανία, ο τρίτος τοίχος είναι η πολιτική και ο τέταρτος τοίχος είναι ο εγωκεντρισμός. Και οι τέσσερις τοίχοι δεν έχουν την ευλογία του Θεού και είναι ενάντια* στο Θεό. Είναι σκοτεινοί σαν νύχτα χωρίς αστέρια και φεγγάρι. Σ’ αυτό τον πύργο κατοικούν κάποιοι σκοτεινοί άνθρωποι στους οποίους το σκοτάδι είναι πιο αγαπητό και από το φως. Από οποιαδήποτε πλευρά του πύργου και να σταθείτε, θα ακούσετε να φιλονικούν.

Μπροστά στον τοίχο των επιστημόνων θα ακούσετε παραμύθια για τον κόσμο και τον άνθρωπο και τόση φασαρία που θα βιαστείτε να φύγετε μακριά. Αν βρεθείτε στον τοίχο της βιομηχανίας, πάλι θα ακούσετε να φιλονικούν. Θα δείτε την

βάρη ζωής και εμπιστοσύνη

"Ἀφήνω στὸ Θεὸ τὶς στενοχώριες μου, καὶ Αὐτὸς θὰ μὲ διαθρέψη"

(Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)

και με φυσικά σχήματα που ενδεικνύουν ευθέως τα πνευματικά ... Ἕνας γέροντας μιλοῦ­σε σὲ κάτι νεαρὰ παιδιά…Κάποια στιγμὴ σήκωσε ἕνα ποτήρι νερό, καὶ ὅλοι ὑπέθεσαν ὅτι θὰ τοὺς ἀπευθύνη τὴν κλασικὴ ἐρώτηση «εἶναι μισοάδειο ἢ μισογεμάτο».Ἀντὶ αὐτοῦ, μὲ ἕνα χαμόγελο στὸ πρόσωπο, ρώτησε: «Πόσο βαρὺ εἶναι αὐτὸ τὸ ποτήρι νερό;» Οἱ ἀπαντήσεις ποὺ ἀκούστηκαν κυμαίνονταν ἀπὸ 250 σὲ 600 γραμμάρια. Ἐκεῖνος ὅμως ἀπάντησε: «Τὸ ἀπόλυτο βάρος δὲν ἔχει σημασία… Ἐξαρτᾶται ἀπὸ τὸ πόσο διάστημα τὸ κρατάω. Ἐὰν τὸ κρατήσω γιὰ ἕνα λεπτό, δὲν εἶναι ἕνα πρόβλημα. Ἐὰν τὸ κρατήσω γιὰ μία ὥρα, θὰ ἔχω ἕνα πόνο στὸν βραχίονά μου. Ἂν τὸ κρατήσω γιὰ μία μέρα, τὸ χέρι μου θὰ μουδιάση καὶ θὰ ἀρχίση νὰ παραλύη. Σὲ κάθε περίπτωση, τὸ βάρος τοῦ γυαλιοῦ δὲν ἀλλάζει, ἀλλὰ ὅσο πιὸ πολὺ τὸ κρατάω, τόσο πιὸ βαρὺ γίνεται». Ὁ γέροντας συνέχισε λέγοντας, «Τὰ ἄγχη καὶ οἱ ἀνησυχίες

περί του θείου σχεδίου

Το χαρακτηριστικό του Νοός του Θεού που και σε μας το προτείνει, και εξ Αυτού μεταγγίζεται χάρις, ο θέλων ομοιάσαι Αυτόν νους, σαν με κλεψύδρα, είναι η γρηγοράδα του, ο σώφρων λογισμός και η νήφουσα καρδία. 

Δυστυχώς δεν βλέπουμε πέραν του παρόντος προς το μέλλον, ούτε ένα κλάσμα δευτερολέπτου, του τι πρόκειται να συμβεί, παρά τις λογικοφανείς και νομοτελειακές υποθέσεις που μπορούμε να κάνουμε, κι αυτές καλυπτόμενες από πολλούς αστάθμητους παράγοντες, στο μέτρο της διακρίσεως, πίστεως (που μπορεί ο Θεός να επέμβει) αλλά και φαντασίας μας. 

Κατά τον αγ.Μάξιμο ομολογητή, Ο Λόγος και ο λόγος, είναι δύο πρόσωπα σε έναν χωρίς ασυνέχεια διάλογο. 

Κι Ο παντοδύναμος Κύριος που κλίνει ουρανούς μέσα στην ευσπλαγχνία Του και στέρεο θέλημά Του (θέλει τους πάντας σωθήναι και εις επίγνωσιν Αληθείας ελθείν) δυναμικά προσαρμόζει το σχέδιο σωτηρίας σύμφωνα με τις ανθρώπινες επιλογές που προηγούνται. Για τον καθένα ξεχωριστά και όλους μαζί, ως

περιεχόμενα από α' έως και γ' τόμο (η έσω Ζωή)

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ α’τόμου

 

λιτή περιγραφή και παρουσίαση (προεισαγωγικό σημείωμα)

Εισαγωγή    

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ     

ΘΕΩΡΗΤΙΚΟ ΥΠΟΒΑΘΡΟ          

Καρδία          

Πως γίνεται μέσα στην καρδιά μας η Ύψωση του Τιμίου Σταυρού. Οσίου Θεοφάνους του Εγκλείστου        

Τα δύο άκρα του φωτισμού (από την είσοδο έστω και μιας ακτίνας Φωτός έως της πλήρους μετοχής)         

η πορεία του ισραήλ (νους ορώμενος τω Θεώ) στην έρημο...

Για τον θεόπτη προφ.Μωυσή     

Ο Κύριος, ο σατανάς και τα πουλιά του ηλικιωμένου ιερέα           

Τι συμβαίνει όταν ο Αρχάγγελος έρχεται να πάρει τη ψυχή!

μνήμη Θεού και προσευχή (αγ.Θεοφάνης έγκλειστος)        Μετεωρισμός           

ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΡΑΚΤΕΟΥ       

Ἡ Ἄκτιστη Ἐκκλησία (κατά τον αγ.Πορφύριο)          

περιεχόμενα από α' έως και ε' τόμο (Η είσοδος του Παντοκράτορος στον κόσμο κι η έξοδος του κόσμου μας, προς Αυτόν)

(από αρθρογραφία)

 

 

 

 

Περιεχόμενα 5^ου α

 

·       Εισαγωγή    

·       Ψυχή. Πότε δημιουργείται, που κατοικεί, τι είναι, τα μέρη της...  

·       Ο ΘΕΟΣ vs ΤΡΙΑΔΙΚΟΣ ΘΕΟΣ  

·       Τριάδα και αυτογνωσία. Αυτογνωσία και Τριάδος θεογνωσία.     

·       γενεαί δεκατέσσερας...    

·       Ενχρονίσθη και εχωρήθη

·       Οδοδείκτες και Οδός, Αγάπης και Αλήθειας (πνευματική προπαιδειά και κυρίως παιδεία).    

·       Οι δρόμοι και Ο Δρόμος   

·       Μεταβολισμός φυσικός και πνευματικός       

πρότυπα ανθρώπων σε σχέση με το Φως

Κι ο άνθρωπος λόγω της ελευθερίας του και της μοναδικής και ανεπανάληπτης κατάστασης που βιώνει, δίνει πολλές ερμηνείες για ποιο φως μιλάμε. Άλλοι αναφέρονται για το τεχνητό ή επιστημονικό φως, άλλοι για το φυσικό των άστρων (με πόδα τον ήλιο και αντίποδα τα άστρα και την σελήνη) και άλλοι (μάλλον λίγοι επί γης) ορθοδόξως για το Φως το άδυτον.

Αποδεκτά και υπαρκτά όλα, αλλά μας συμφέρει να περάσει η συνείδησή μας από το ένα στο άλλο και υψηλότερο και πνευματικότερο και αιώνιο.

Μας συμφέρει η επιστροφή και μετοχή μέσα στο Φως  (2), νάμαστε λόγοι όπως προπτωτικά μέσα στον Λόγο, παρά απέναντι (5) όπως εκάθησε ο έκπτωτος ΑΔΑΜ (Γεν.γ’24) φωτιζόμενοι από το Φως (και ήλιο), αλλά ωδυρόμενος για το χάσιμο του παραδείσου, και ακόμη καλύτερα από το κατέναντι  (Γεν.δ’16) όπου στήθηκε ο Κάιν μετά τον φόνο του Άβελ, φωτιζόμενος από αστέρες και σελήνη, πέφτοντας από τον φωτισμό στον διαφωτισμό, από την μονοθεΐα στην πολυθεΐα και ειδωλολατρεία. Κι αυτό γιατί ανάλογα με το αν είναι ευθύς ή από διάχυση φωτισμός της ψυχής και συνείδησης, ‘’κυνηγά’’ ή την όαση (999) ή τον ομοιάζοντα αντικατοπτρισμό (666) και είδωλο της όασης, με επόμενη βεβαία κατάληξη. Ή σωτηρία ή απώλεια. Ή ξεδίψασμα και Ζωή ή θάνατος.    

παραστατικά κάπως…

Εκ της θέσεως του ανθρώπου και διαθέσεως φωτισμού, η προοπτική.

Αναφέρει Ο Κύριος : … 14 ῾Υμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου. οὐ δύναται πόλις κρυβῆναι ἐπάνω ὄρους κειμένη· 15 οὐδὲ καίουσι λύχνον καὶ τιθέασι αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον, ἀλλ᾿ ἐπὶ τὴν λυχνίαν, καὶ λάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ. 16 οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοῖς. 17 Μὴ νομίσητε ὅτι ἦλθον

εκ των χαρισμάτων του γέροντα Αμβροσίου

Ό Γέροντας είχε ακόμα το χάρισμα να βρίσκει νερό στο έδαφος, και μάλιστα να γνωρίζει το βάθος στο οποίο είναι και την ποιότητα του! Έκανε έναν μορφασμό με τα χείλη και τη γλώσσα σαν να το γευόταν και σου έλεγε τη γεύση του!

Είχε πει, πώς τού είχε μεταδώσει αυτή την ικανότητα ο Γέροντας Πορφύριος ακουμπώντας τον στον ώμο. Κι αυτό το πετύχαινε, είτε περπατώντας σ' ένα συγκεκριμένο μέρος και απλώνοντας προς το έδαφος το χέρι του, πού έτρεμε ολόκληρο ανεξέλεγκτα και με μεγάλη δύναμη λες και είχε εξαρθρωθεί, είτε τοποθετώντας την παλάμη του πάνω σ' ένα χάρτη, ή και σ' ένα πρόχειρο σχεδιάγραμμα.

Επίσης, μπορούσε να βρίσκει σε ποιο μέρος είχε πολλά ψάρια. Έτσι, όταν μερικοί από τη Θεσσαλονίκη τού πήγαν κάποτε ένα χάρτη, πέρασε από πάνω το χέρι του και στα σημεία οπού τρεμόπαιζε τούς αποκάλυψε ότι ήταν ψαρότοποι !

Οι άνθρωποι διαπίστωσαν αργότερα ότι όλες οι περιοχές πού έδειξε ήταν γεμάτες, αλλά και προστατευόμενες από την Ελληνική πολιτεία, οπότε απαγορεύεται το

διερχόμενοι δια πυρός και ύδατος (και περί τεστ ιού και Υιού)

Πολύς λόγος γίνεται αυτές τις μέρες, με το αν θα περνούσαμε το πολυδιαφημισμένο τεστ, αν θα έβγαινε αυτό θετικό ή αρνητικό για να χαρούμε ή όχι. Να φοβηθούμε, να πάρουμε μέτρα….

Πέραν όμως το άστατον της κοσμικής και χοϊκής χαράς ή λύπης που εναλλάσσονται διαρκώς, κρύβεται πίσω από τα φαινόμενα ένα είναι πραγματικής αιώνιας χαράς ή λύπης, ανάλογα με το αν περάσουμε άλλο τεστ. Φυσικοπνευματικό.

Καλούμαστε να διέλθουμε δια πυρός και ύδατος.

…‘’σήμερα’’ Κυριακή 9 αυγ ακούστηκαν τα αναγνώσματα*, αποστολικό και ευαγγέλιο, που αφορούν την διέλευσή μας δια πυρός και ύδατος. Το σήμερον της εκκλησίας, ως συμπόρευση (έως της συντελείας) με Του Πατρός το απαύγασμα Φως, και Κύριο, είναι κάθε μέρα.  

Ο Θεός πυρ τυγχάνει… ναός του Θεού είμαστε και, ανάλογα με τι υλικά θα διαλέξουμε να οικοδομήσουμε το οικοδόμημά μας, το ερχόμενο πυρ θα αποδείξει αν θα περάσουμε το τεστ ή όχι.

Αν χρησιμοποιήσουμε πολύτιμα υλικά, όπως χρυσό, άργυρο, τιμίους λίθους…. θα αντέξουν στο πυρ. Αν χρησιμοποιήσουμε άχυρο, θα καεί.

Αν στην πνευματική οικοδομή χρησιμοποιήσουμε την προσευχή, την νηστεία, την ακρόαση και τήρηση (σταυρός) τα μυστήρια της εξομολογήσεως και θείας κοινωνίας, θα αντέξει. Όλα τα υλικά του κόσμου και τα διανοήματά του σαν αρχές και αξίες, σαν άχυρα θα καούν καθώς αυτά δεν αντέχουν στο πυρ της

ο ιός φωτιζόμενος και κρινόμενος από μια ακτίνα του θαβωρείου Φωτός του Υιού

…ίσως απαραίτητα εισαγωγικά και διευκρινιστικά του προηγούμενου άρθρου με τίτλο : πέραν της αντικειμενικής και υποκειμενικής, η σταυρική αντιμετώπιση του covid, αλλά και κάθε ασθένειας. 

Μια απαραίτητη εισαγωγή, γιατί το ενιαίο σύνολο χωρίστηκε σε δύο στρατόπεδα. Προσεγγίζοντας το θέμα των ημερών/μηνών που είναι ο ιός, από διαφορετική άποψη, η κάθε μερίδα κατέχοντας και προβάλλοντας την μερική αλήθεια, (αντικειμενιστών και υποκειμενιστών) λόγω γενόμενης ταραχής ενώ έχουν δίκαιο, χάνουν την χάρι και την άλλη, την άνω οπτική. 

Ρώτησαν μια φορά τον διάβολο, πόσους νικά στον κόσμο κι αυτός με έπαρση απάντησε όλους.

- μα πως το καταφέρνεις;

- να! τους μισούς τους βάζω και κάνουν την αμαρτία, και τους άλλους μισούς τους βάζω και κατακρίνουν τους πρώτους. Έτσι, δεν μου ξεφεύγει κανένας… 

Φαίνεται, πως έπιασε κάθε μερίδα ανθρώπων το ένα μέρος της  αληθείας και αφού έδωσε όλην του την πίστη σε αυτήν την άποψη (δεξιά ή αριστερά), θεωρώντας ότι έχει δίκηο, αναλώνεται ο μεν σε κατάκριση και ο έτερος σε ειρωνία στους μη ομοϊδεάτες και αντιπάλους της πίστης του. 

Ο ελκόμενος από το φως της αληθείας, καλείται να προσπεράσει το εκατέρωθεν

Η αντιμετώπιση των ασθενειών – Οσίου Θεοφάνους του Εγκλείστου

Όλα δίνονται από το Θεό. Και όλα δίνονται για τη σωτηρία μας. Μ’ αυτή τη σκέψη να δεχθείς κι εσύ την ασθένειά σου, ευχαριστώντας το Θεό, που φροντίζει για τη σωτηρία σου. Τώρα, το πως συντελεί στη σωτηρία μας οτιδήποτε παραχωρεί ο Κύριος, μόνο Εκείνος το γνωρίζει. Εμείς συνήθως δεν μπορούμε να το αντιληφθούμε. Στέλνει λ.χ. μια συμφορά άλλοτε για να μας παιδαγωγήσει, άλλοτε για να μας αφυπνίσει πνευματικά, άλλοτε για να μας γλυτώσει από ένα μεγαλύτερο κακό, άλλοτε για να μας αυξήσει τον ουράνιο μισθό, άλλοτε για να μας απαλλάξει από κάποιο πάθος κ.ο.κ.

Εσύ, λοιπόν, ν’ αναλογίζεσαι τις αμαρτίες σου και να λες: «Δόξα σ’ Εσένα, Κύριε, που με τιμωρείς δίκαια!». Να συλλογίζεσαι ότι πρωτύτερα είχες ξεχάσει το Θεό και να λές: «Δόξα σ’ Εσένα, Κύριε, που μου έδωσες αφορμή και γνώση για να Σε θυμάμαι συχνά!». Να σκέφτεσαι ότι, αν ήσουν υγιής, πιθανότατα δεν θα έκανες το καλό, και να λές: «Δόξα σ’ Εσένα, Κύριε, που μ’ εμπόδισες από την αμαρτία!». Αν

πέραν της αντικειμενικής και υποκειμενικής, η σταυρική αντιμετώπιση του covid, αλλά και κάθε ασθένειας

ίσως απαραίτητα εισαγωγικά

(από τον αγ.Πορφύριο) ….Ο Γέροντας, καθισμένος κάτω από ένα πεύκο, ένα καλοκαιρινό απόγευμα, μας μιλούσε για την απεριόριστη εμπιστοσύνη που πρέπει να έχουμε στην πρόνοια του Θεού: «Ξέρετε, αυτό που λέει η Γραφή “και αι τρίχες της κεφαλής υμών ηριθμημέναι εισί”, είναι πραγματικότητα. Έτσι είναι.

Τίποτε στη ζωή μας δεν είναι τυχαίο. Ο Θεός φροντίζει ακόμη και για τις πιο μικρές λεπτομέρειες της ζωής μας. Δεν αδιαφορεί για μας, δεν είμαστε μόνοι στον κόσμο. Μας αγαπά πολύ, μας έχει στο νού του κάθε στιγμή και μας προστατεύει. Πρέπει να το καταλάβουμε αυτό και να μη φοβόμαστε τίποτε». Ρωτούσαμε τον Γέροντα Πορφύριο, μετά την εισβολή, τι θα γίνει με την Κύπρο κι έλεγε: «Ας κάνει ο Θεός τη δουλειά Του». Το ίδιο έλεγε, όταν γίνονταν οι μεγάλοι σεισμοί στην Ελλάδα κι έμενε ανεπηρέαστος από την κατάσταση.

Έλεγε: «Εμείς να γίνουμε καλοί κι ο Θεός ας κάνει ό,τι θέλει». «Σού έρχονται φοβίες μερικές φορές, όπως μου λες, γιατί δεν αγαπάς πολύ τον Χριστό. Αυτό είναι όλο. Άντε πήγαινε τώρα…»

“Ανθολόγιο συμβουλών”, Γέροντος Πορφυρίου, σελ. 432-433.

 

…Μέσα στο αναστημένο Σώμα XC, την ορθόδοξη ΜΙΑ Εκκλησία, ο θάνατος καταργείται, όπως ψάλλουμε στα μνημόσυνα … ο τον θάνατον καταργήσας τον δε διάβολον καταπατήσας. Μας τόχει δώσει και σε ίχνος ψαυστό, αχειροποίητο, στο