Λίγα λόγια για τον κίνδυνο της γιόγκα και του διαλογισμού

εκ του Γραφείου κατά των αιρέσεων της Ιεράς Μητροπόλεως Πάφου 

Η λέξη «Γιόγκα» προέρχεται από τη σανσκριτική ρίζα «Yuj», που σημαίνει «ενώνομαι» ή «ζυγώνω» ή «ενώνω». Σύμφωνα με τις γραφές της Γιόγκα, η πρακτική της Γιόγκα οδηγεί στην ένωση της «ατομικής συνείδησης» με τη λεγόμενη «Παγκόσμια Συνείδηση». 

Ο στόχος της γιόγκα είναι να συνδέσεις τη θέλησή σου με «το φίδι Κουνταλίνι» (ψευδής «θεϊκή» ενέργεια στο σώμα) και να την ανυψώσεις σε «Σίβα» (έναν δαίμονα) και να βιώσεις τον «αληθινό» εαυτό σου (που σημαίνει πνευματική εξαπάτηση). Όλα τα μονοπάτια της γιόγκα συνδέονται μεταξύ τους σαν κλαδιά δέντρου. Για το λόγο αυτό, η γιόγκα προσπαθεί να ενώσει το μυαλό/σώμα ή τον εαυτό του με τον Shiva (έναν δαίμονα). Ο απώτερος στόχος της γιόγκα είναι να αφυπνίσει την «κουνταλίνι (δηλαδή σατανική) ενέργεια κουλουριασμένη στη βάση της σπονδυλικής στήλης» στην εικόνα ενός φιδιού (Σατανά). 

Μέσω της γιόγκα, σιγά σιγά, «εκμεταλλεύεται το shakti» (το shakti είναι η σατανική δύναμη) την οποία οι γιόγκι αναφέρουν ως «θεϊκή Μητέρα», η οποία στην πραγματικότητα είναι η «σκοτεινή θεά» που συνδέεται με άλλους

σημαντικούς «ινδουιστές θεούς» (τους δαίμονες). Αυτή η ενέργεια που προέρχεται από την πρακτική της γιόγκα δεν είναι το Άγιο Πνεύμα. Είναι απάτη να πιστεύεις ότι η πρακτική με τη γιόγκα φέρνει ευεξία. Αυτό που βιώνουν οι άνθρωποι σαν ευεξία και χαλάρωση είναι μιά «εσωτερική ειρήνη» που προέρχεται από μιά εωσφορική αλαζονεία υπεροχής έναντι των άλλων ανθρώπων που δεν κατέχουν αυτά τα «ιερά μυστικά» για βαθύτερη πνευματική ζωή. 

Η γιόγκα είναι συνδεδεμένη με τον Ινδουισμό και τον Θιβετιανό Βουδισμό. Οι στάσεις της γιόγκα δεν είναι θρησκευτικά ουδέτερες. Όλες οι «κλασικές ασάνες» έχουν πνευματική σημασία. Άλλωστε, πολλές είναι οι στάσεις της γιόγκα όπου ο ασκούμενος παίρνει επακριβώς τις στάσεις όπως αυτές απεικονίζονται να τις παίρνουν ινδουιστικές θεότητες σε εικονογραφίες που αναπαριστούν αυτές τις θεότητες. Και όπως αναφέρει ο προφητάναξ Δαυίδ “οἱ θεοὶ τῶν ἐθνῶν δαιμόνια” (ψαλμός ϞΕ, 5). Για παράδειγμα, αυτός που ονομάζεται «Χαιρετισμοί στον Ήλιο», —ίσως η πιο γνωστή σειρά «ασάνας», ή στάσεων, της χάθα γιόγκα είναι κυριολεκτικά μια ινδουιστική τελετουργία, ειδωλολατρία. Συνίσταται σε μια ολόκληρη σειρά τελετουργικών λατρείας στον ήλιο ως «θεό», να τον ευχαριστούμε γι’αυτή την πηγή ενέργειας. Η γιόγκα παίρνει τον ήλιο ως «θεό», πέφτοντας σε μια ξεκάθαρη δαιμονική και ειδωλολατρική πρακτική. Τέλος, στη Γιόγκα, είναι η «θεά Κάλι» (η οποία είναι η θεά του θανάτου), που προσπαθεί να ενώσει τους ασκούμενους της γιόγκα μέσω του «shakti» (σατανική δύναμη), με τον «Shiva» (έναν δαίμονα). Σημαίνει ότι είναι η ένωση με δαίμονες μέσω της εξαπάτησης μιας φαινομενικής «αθώας» και «προγονικής» δραστηριότητας του Ινδουισμού. 

Επίσης, πολύ διαδεδομένος στην δύση είναι ο Ταντρικός Βουδισμός ή ο Θιβετιανός Βουδισμός του οποίου πνευματικός ηγέτης είναι ο Δαλάι Λάμα, με βοηθούς του πολλούς άλλους «δασκάλους» οι οποιοί μαθητεύσαν σε «μοναστήρια» και «ασκηταριά» του Θιβέτ κοντά σε επιφανείς Θιβετιανούς Δασκάλους και μάγους του Ταντρικού Βουδισμού και άλλων δαιμονικών διδασκαλίων που διδάσκουν «τα μυστικά της φύσης» του νου. Αυτές οι διδασκαλίες διακατέχονται από πληθώρα «διδασκαλιών» και πρακτικών που σκοπό έχουν να γίνει ο άνθρωπος ένα «φωτισμένο όν» απελευθερωμένο από την «σαμσάρα», τις μέριμνες και έννοιες του κόσμου τούτου, όχι όμως σαν Χάρη και δώρο από τον Τριαδικό Θεό αλλά σαν αποτέλεσμα της προσωπικής «άσκησης» που εμπεριέχει κυρίως την εμπλοκή του ανθρώπου σε όλου του είδους τις σαρκικές αμαρτίες και άλλες δραστηριότητες που σκοπό έχουν να ερεθίσουν όλα τα πάθη του ανθρώπου όπως οργή, ζήλια, σαρκικές ηδονές κ.τ.λ., έτσι ώστε αυτά τα πάθη αντί να ενοχλούν τον άνθρωπο και να ελέγχουν την συνείδησή του για να τον οδηγήσουν στην μετάνοια, τον οδηγούν στο να χρησιμοποιεί όλα αυτά τα πάθη σαν δήθεν «καύσιμα» στο να προχωρήσει στην πνευματική του ζωή και να αποκτήσει «πνευματικές» εμπειρίες, όπως την όραση διαφόρων φωτών και άλλων πνευμάτων. 

Ας κρατηθούμε λοιπόν μακρυά από σατανικές πρακτικές (γιόγκα) που ύπουλα μας παρασέρνουν μακρυά από την αγιοπνευματική διδασκαλία και εμπειρία των Αγίων Πατέρων μας, και μας ρίχνουν στα δίκτυα του μισόκαλου διαβόλου. Αν πραγματικά θέλουμε να έρθει η κατά Θεόν Ειρήνη στην ψυχή μας, ο αγιασμός και ο φωτισμός στη ζωή μας, ας ακολουθήσουμε την εμπειρία των Αγίων μας. Μας χρειάζεται ένας καλός πνευματικός εξομολόγος, να έχουμε μυστηριακή ζωή (να μετέχουμε στο μυστήριο της Θείας Κοινωνίας) και να ακολουθούμε την άσκηση της νηστείας, της εγκράτειας από τα πάθη. Βοηθούν επίσης οι μετάνοιες, η νοερά προσευχή με την ευχή του πνευματικού μας, και η ανάγνωση της Αγίας γραφής και πατερικών βιβλίων. Με αυτά πραγματικά ο άνθρωπος βρίσκει την απαλλαγή από δαιμονικές ενέργειες και επιτυγχάνει τον αγιασμό, τον κατά Χριστό φωτισμό του νου και εισέρχεται και βιώνει από εδώ, τη Βασιλεία του Θεού στη ζωή του. 

Με εν Χριστώ αγάπη

εκ του Γραφείου κατά των αιρέσεων

της Ιεράς Μητροπόλεως Πάφου 

πηγή 

---

σχόλια συνειρμικά...  

Αυτή είναι και η γυμνή αλήθεια για τις διαδομένες και πολυδιαφηιισμένες πρακτικές ‘’βελτίωσης’’ σώματος και νου…. 

Ο ενασχολούμενος με αυτά ας θυμηθεί, πως το πρώτο δόλωμα του αρχεκάκου σε ΑΔΑΜ και ΕΥΑ ήταν γνώσεις και δυνάμεις. Να στραφεί το πρόσωπό του (120 μοίρες όρασης, θέασης, στόχου) σε σημεία και σοφία, απομακρυνόμενος του Θεού και παραδείσου, με την συμβουλή της φυγοκέντρου Ι, (ι’ τάγματος δαιμόνων). Μια πρόταση (και τάνυσμα φυγής) που ισχύει όχι μόνο στα ιστορικά πρόσωπα, αλλά στον καθένα μας διαχρονικά…. Να γίνουμε θεοί (χωρίς Θεό, αυτάρκεις) με αποτέλεσμα, αν συνεχίζουμε να έχουμε αυτήν την νοοτροπία σαν κυνήγι γνώσεων (υπερβατικών και φύσης) και δυνάμεων, να στρέφουμε τα νώτα μας προς την Αγάπη, αποφεύγοντας τον Σταυρό, Φως και Αγάπη Θεού αντικαθιστώντας Τον με άλλες ‘’αγάπες’’…

Στον καθένα επαφίεται ο προσανατολισμός (σαν ΑΔΑΜ όπου το όνομα σημαίνει σαν αρχικά και Ανατολή, Δύση, Αρκτο/βορρά, Μεσημβρία/νότο) στα πρόσκαιρα φαινόμενα και φανταστικά αντί στην επιστροφή στην αιώνιο Ουσία και Αλήθεια…   

Στο περί κραδασμών, τσάκρας και ΣΤΑΥΡΟΥ, δίνονται κάποια λιγοστά στοιχεία για το πέρασμα, με σκεπτικό, ου γαρ ήλθον καταλύσαι, αλλά πληρώσαι….  (αμήν ελθέ και σκήνωσον εν ημίν και καθάρισον…. ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών, ΑΝ Του το επιτρέψουμε… Να ανοίξουμε τα παντζουράκια μας να εισέλθει Φως… και γίνουμε με προϋποθέσεις, καλοί αγωγοί Του, αντί μονωτές και αντιμαχόμενοι Αυτόν). 

Έτσι κι αλλιώς, με κοινό νου κατανοούμε ότι, ό,τι αγάπη πνέει στην καρδιά, αυτή θα διαχειρίζεται και όποια γνώση ή δύναμη επίκτητα θα αποκτήσουμε στην ζωή μας, όπως ο αντίχειρας ‘’διαχειρίζεται’’ τα υπόλοιπα δάχτυλα, έτσι και η καρδιά διαχειρίζεται τις γνώσεις (3 κέντρα κεφαλής) και δυνάμεις (3 κέντρα σώματος). 

Κι εμείς, μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, επί γης, επί της φύσης, θα απλώνονται δύο σκαλοπατάκια εμπρός μας. Ένα υπερφυσικό υπέργειο και ένα παραφύση υπόγειο. 

Από την ελευθερία μας εξαρτάται αν θα παραδώσουμε νου και χου στον έρποντα έκπτωτο όφι, όπως θα δει κάποιος την νεφερτίτη, τουταγχαμών (και όχι μόνο)  να έχουν ‘’ανεβάσει’’ την κόμπρα από την βάση της σπονδυλικής στήλης (κουνταλίνι, οφιοειδώς) στην κεφαλή, δλδ να χαρίζουν τον εαυτό τους με πρακτικές βαθύτερες των φαινομένων ‘’γυμναστικής’’ αλλά με στάση σώματος και νου, στον άλλον και να γίνονται κτήμα του (σαν κυριαρχία της φύσης μας από την παραφύση, σαν απόλυτος μολυσμός και ύβρις, κτήμα και βρώμα των αιθιόπων, σαν δηλητήριο και θάνατος) ή αντίθετα, με την πραγματική δύναμη του νου εκ Θεού και Σταυρό, να καταπατείται όλη η ενέργεια του εχθρού, παραδίδοντας την φύση μας στην υπερφύση, Ζωή και Φως και Αλήθεια (με κεφαλαία). Με το όριο να επιτυγχάνεται όχι απρόσωπα δια της αγνότητος, αλλά δι ευχών και ενεργείας Της… 38 εἶπε δὲ Μαριάμ· ἰδοὺ ἡ δούλη Κυρίου· γένοιτό μοι κατὰ τὸ ρῆμά σου. (Λουκ.α’) Δια Σταυρού*, δια Της Θεοτόκου δια της θείας Κοινωνίας…. [αφού ... 56 ὁ τρώγων μου τὴν σάρκα καὶ πίνων μου τὸ αἷμα ἐν ἐμοὶ μένει, κἀγὼ ἐν αὐτῷ. (Ιωαν.ς') με αυτήν την ''μεταφρασμένη'' γιόγκα ως ΕΝΩΣΗ, να γίνεται το ύψιστον και ποθητό αληθές όριο και όαση (ΤΡΙΑΔΙΚΟΣ ΘΕΟΣ 999), μπροστά στους φανταστικούς, αληθοφανείς (ΙΑΠΕΤΟΣ 666)  αντικατοπτρισμούς Αυτής...]. 

Ψυχὴν κάθαρον, ἁγίασον τὰς φρένας·
τὰς ἰγνύας στήριξον ὀστέοις ἅμα·
αἰσθήσεων φώτισον ἁπλῆν πεντάδα·
ὅλον με τῷ σῷ συγκαθήλωσον φόβω.

Ἀεὶ σκέπε, φρούρει τε καὶ φύλαττέ με
ἐκ παντὸς ἔργου καὶ λόγου ψυχοφθόρου.

Ἅγνιζε καὶ κάθαρε καὶ ῥύθμιζέ με·
κάλλυνε, συνέτιζε καὶ φώτιζέ με·
δεῖξόν με σὸν σκήνωμα Πνεύματος μόνου,
καὶ μηκέτι σκήνωμα τῆς ἁμαρτίας·
ἵν᾿ ὡς σὸν οἶκον εἰσόδῳ κοινωνίας,
ὡς πῦρ με φεύγῃ πᾶς κακοῦργος, πᾶν πάθος.

και συγχρόνως η μόνη θεραπεία των ‘’ισραηλιτών’’ (νους ορώμενος τω Θεώ) από τον θάνατο εκ δηλητηρίου στην έρημο, από τους έρποντες όφεις δια Του ορθίου κρεμασθέντος … (με προτύπωση τον χάλκινο όφι επί της ράβδου του Μωσέως)….

* όπως ο αγ.Θεόδωρος συκεώτης  να τα κλειδαμπαρώσουμε στο υπόγειο.... και μη επιτρέψουμε αυτά να εξέλθουν στην γη μας... τα κλειδιά και του υπογείου και του υπερώου μας τα έχει δώσει ο καλός Θεός να τα διαχειριστούμε.... μακάρι να γινόμαστε αγωγοί του καλού (στην γη) εισάγοντας την ευωδία του παραδείσου και συγχρόνως μονωτές του κακού, να μην το αφήνουμε να ανέρχεται από το δυσώδες και σκοτεινό υπόγειο, στην φύση μας...   

βίωμα ανθρώπου που τον ενδιέφερε ο διαλογισμός... η ‘’δύναμις’’ των δαιμονίων και η λύση του προβλήματος…