ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
αββά Κασσιανού για τις ἀδιάπτωτες φιλίες και δύο συνειρμικά σχόλια
από την ανάσταση στην ανάληψη και διάνοιξη ‘’ουρανών’’
μυστική μεθοδολογία προσέγγισης του θησαυρού των Γραφών…
θεωρία και πράξη (ορθοδόξως νοούμενες)
Ένας απλωμένος μυστικός μίτος αναλογίας ψαλμών, Κυρίου και ημών, εμπράγματα, ‘’σήμερον’’
πως λειτουργούν επί του πρακτέου οι αγ.Κωνσταντίνος και Ελένη, η σχέση τους με την βασιλίδα των πόλεων και την εν ημίν βασιλεία
Εισαγωγή
πως λειτουργούν επί του πρακτέου οι αγ.Κωνσταντίνος και Ελένη, η σχέση τους με την βασιλίδα των πόλεων και την εν ημίν βασιλεία
Εισαγωγή
Μετά
τους σταυροκεντρικούς α’ και β’ τόμους, κι αφού το κάθε φωτισμένο από μια
ακτινούλα πρόσωπο εκ Της τρισηλίου θεότητος, με την άπειρη αγάπη και πρόνοια
Του Τριαδικού Θεού, θέλει να προχωρήσει, όλος ο δρόμος είναι μια παιδεία και
νουθεσία Κυρίου. Με Τον Κύριο να συμπλέει, να συνοδοιπορεί, να θεραπεύει ως
Ιατρός ψυχών και σωμάτων, κατά την εκάστου ιδίαν χρείαν, συνήθως μυστικώς, αφού
τα μάτια μας ''κρατούνται'' ....
Με
το … καρδίαν καθαράν κτίσον εν εμοί ο
Θεός και πνεύμα ευθές εγκαίνισον εν τοις εγκάτοις μου… μακάρι ο καλός Θεός να
βρίσκει έστω και ένα μικρό σημείο καρδίας καθαράς (η προϋπόθεση της περαιτέρω
παιδείας και ενεργείας Του) και εγκαταθιστά πνεύμα υπακοής (απ.Πέτρος και πράξης), πνεύμα αγάπης και αγνότητος (απ.Ιωάννης και θεωρίας), πνεύμα θυσίας (απ.Ιάκωβος, σταυρός φιλοθεΐας + φιλανθρωπίας) για να μας αποκαλύπτει Την εαυτού
ΔΟΞΑ.
Μας
ενημερώνει και παραινεί για την χρησιμοποίησή τους, με το ειλητάριό του ο μέγας
Ευθύμιος, ότι… τα όπλα του μοναχού είναι η μελέτη, η προσευχή και η διάκρισις.
Αυτό αναφέρει και ο ψαλμωδός…. καὶ ἡ
παιδεία σου ἀνώρθωσέ με εἰς τέλος, καὶ ἡ παιδεία σου αὐτή με διδάξει. (ψαλμ.ιζ’)
Με
την πνευματική ανάβαση κατά τον αγ.Μάξιμο ομολογητή, προσπάθεια για διαφάνεια.
Κι επειδή Ἡ αἰωνιότητα
ὅπως καὶ ἡ ἱστορία δὲν εἶναι ἕνας κύκλος ἀλλὰ μία πορεία πρὸς τὰ πάνω. Δὲν εἶναι
ἕνα γεωμετρικὸ σημεῖο ἀλλὰ μία ἑλικοειδὴς ἄνοδος συγχωρέστε με που πάλι θα
χρησιμοποιηθούν ανάλογα σχήματα, ως οχήματα ‘’ανόδου/εξόδου’’.
Περνώντας
τα πάντα γραφόμενα στο παρόν, από το πατερικό κόσκινο, αμήν δι ευχών,
ευλογημένη συνέχεια, μη παύοντες να κρούουμε την θύρα του ελέους Του Κυρίου για
την είσοδό Του, ως σε
θρόνο κι όχι επί σταυρού, στην βαθεία καρδία.
…η
δε όλη προσπάθεια, με κάπως ισορροπημένα άρθρα γραπτών και φυσικών λόγων, που
συνακολουθούν τον τελειολογικό μας σκοπό, που για τον άγιο, όχι μόνο ο σκοπός αλλά και ο δρόμος για τον
σκοπό είναι άγιος, είχε ως ερέθισμα και άξονα το παρακάτω λιτό κειμενάκι
του αγίου, που επιτρέψτε μου να το επαναλάβω:
…Στήν
πραγματικότητα, πρέπει κανείς νά βλέπη
μέσα σ’ ὅλα τά φαινόμενα τῆς φύσης καί τῆς ἱστορίας ὄχι μόνο τόν παράγοντα
φύση καί τόν παράγοντα ἄνθρωπος, ἀλλά ἐπίσης καί τόν ὑπέρτατο Λόγο, πού ὁδηγεῖ
και κρίνει λογικοποιώντας καί μιλώντας στους ἀνθρώπους μ’ αὐτό τόν
συγκεκριμμένο ἐμπράγματο τρόπο. Πρέπει νά βλέπη κανείς μέσα σ’ ὅλα τά πράγματα
καί τά φαινόμενα τοῦ κόσμου τήν ἔκφραση τοῦ ὑπέρτατου Προσώπου, πού χρησιμοποιεῖ
τούς λόγους τοῦ κόσμου προσαρμόζοντάς τους διαφορετικά πάντοτε, σύμφωνα μέ τίς
πνευματικές ἀνάγκες τῶν ἀνθρώπων και σύμφωνα μέ τό σχέδιο πού ἐκτυλίσσεται μέ
σκοπό την θέωση. Εἶναι μία παντοδυναμία προσωπική καί λογική συνάμα, πού ὁδηγεῖ
τά πάντα πρός ἕνα σκοπό στο πλαίσιο ἑνός
διαλόγου, πού ἐξηγεῖ ὅλη την ὕπαρξη. Τά πάντα ἀπορρέουν ἀπό τήν θέληση τῶν
προσώπων και ὁδηγοῦνται ἀπό τήν θέληση τῶν λογικῶν προσώπων. Παντοῦ εἶναι τό
πρόσωπο ἤ ἡ διαπροσωπική σχέση ἤ τό σῆμα αὐτῆς τῆς σχέσης καί γι’ αὐτό παντοῦ εἶναι
ὁ Λόγος. Ὅλα σημαδεύονται ἀπό μία λογική προσωποκρατία ἤ ἀπό ἕναν προσωπικό
λόγο. Μόνο ἡ διαρκής καινότητα τοῦ προσώπου μπορεῖ νά ἐξηγήση Τον πάντα νέο
δυναμισμό τοῦ λόγου καί τῆς κίνησης τοῦ κόσμου. (αγ.Μάξιμος ομολογητής)
…για νά βλέπη μέσα σ’ ὅλα τά φαινόμενα τῆς φύσης
καί τῆς ἱστορίας.. τόν ὑπέρτατο Λόγο, ο άνθρωπος χρειάζεται την ευθεία υγιή
κίνηση του νοός και ανακαίνιση, που ανάγει και ενώνει με λεπτό μίτο εξόδου, ένα
προς ένα τα φαινόμενα (όσα επιδέχονται εκμετάλλευσης, όντας βαθύτερα μιας απλής
σκιάς….) και δημιουργήματα Στον Δημιουργό, υγιή για την μη στρέβλωση του θείου
νοήματος που μας εμβάζει ο καλός Θεός, προς την σωτηρία και επίγνωσή Του.
Γιαυτό και η τόλμη σχολιασμού της
επικαιρότητος.
Αμήν
η καρδιά μας να γενεί εύφορη στους καθ’ημέραν εκ Θεού ερριπτομένων λόγων φύσης
και Γραφών και ρημάτων, που είναι και ένας χωρίς ασυνέχεια διαλόγου δύο
προσώπων, εκβλύσει τον καλό καρπό και τον αποδώσει Στον Κύριο. Όλα, προς δόξαν
Τριαδικού Θεού, Του ορθοδόξως προσεγγιζόμενου και μετεχόμενου.
---
με δυνατότητα ανάκτησης όλου του βιβλίου, εδώ
---
με δυνατότητα ανάκτησης όλου του βιβλίου, εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου