Ἰδού ἡ Ἀνατολή καί ἡ Δύση εἶναι στήν ψυχή σου... λέει ο αγ.Νικόλαος Βελιμίροβιτς, αλλά ως ΑΔΑΜ μέσα στην ψυχή μας, είναι και ο Άρκτος και η Μεσημβρία, (σύνολο σταυρός) αφού τα αρχικά του ΑΔΑΜ αντιστοιχούν με τα 4 σημεία του ορίζοντα. Όχι μόνο φυσικού αλλά και ιδίως εντός μας πνευματικού, που σαν ομόκεντροι ενεργούμενοι κύκλοι, επεκτείνονται* έως τα άκρα του σύμπαντος κόσμου.
Συντάχθηκαν και παρουσιάστηκαν πριν χρόνια το : σκέψεις με αφορμή το ‘’Ἀνατολή καί Δύση’’ του αγ. Νικολάου Βελιμίροβιτς και εκεί σκιαγραφήθηκε πάλι η προσπάθεια διχοτόμησης του σώματος της Ελλάδος στον 25ο (όχι τυχαία) μεσημβρινό.
Μια προσπάθεια τομής και φραγής σχέσης μετάβασης από το 5 (κατοπτρικά
απέναντι - Γεν.γ'24) στο 2 (και λόγοι εντός Του Λόγου και δευτέρου προσώπου της Αγίας Τριάδος).Αυτήν βέβαια την διασπαστική ενέργεια θα την δει κάποιος ΑΝ εξέλθει από τις σκιές και το 6 (ς’) , το αγιογραφικό κατέναντι (Γεν.δ’16). Σ’αυτό το κατέναντι ελλείπει δυστυχώς η ελάχιστη αυτογνωσία που παρότι διασπασμένοι σε πολλά κομμάτια σαν τα πήλινα βάζα που πέφτουν στην κέρκυρα (υπό τους πόδας του όρους παντοκράτορος) και σπάζουν σε χίλια κομμάτια και χύνεται το εσωκλειόμενο νερό…. νιώθει ο άνθρωπος ‘’ολοκληρωμένος’’ και ‘’ζωντανός’’ με τις κοσμικές ενασχολήσεις του. Και ΑΝ μακάρι κάποιος αρχίσει να βαδίζει τον δρόμο επιστροφής, θα ‘’δει’’ ότι όλην αυτήν την προς τα κάτω διάσπαση, θα του την ενοποιήσει ο σταυρός. Ο Ζωοποιός και Ζωοπάροχος Σταυρός. Όχι απλά στους πρόποδες και σπασμένος, αλλά στην αγκάλη Του σεσωσμένος (εκ του σώος, ολοκληρωμένος) και γεμάτος όπως προπτωτικά, Ζωή και χαρά. Πρόταση προσωπική και συλλογική. (3) προς άρση των πέπλων ή ακολουθώντας τα ίχνη των αγίων…
Λέγει ο Γέροντας Εφραίμ: «Η καρδία... του ανθρώπου είναι το κέντρον των υπέρ φύσιν, των κατά φύσιν και των παρά φύσιν κινήσεων. Τα πάντα ξεκινούν από την καρδίαν…. (4) και αντανακλώνται αυτά κατά τον αγ.Σιλουανό έως τα πέρατα του σύμπαντος κόσμου*
όχι ΜΟΝΟ αρνητικά, αλλά και θετικά. Όχι μόνο τις αστοχίες της καρδίας και παραφύσιν κινήσεις, αλλά και τις ευστοχίες της υπερφύσιν, οπότε νομίζω, αρχίζουμε να ψηλαφούμε και γνωρίζουμε βιωματικά ότι η σχέση μας με τον Σταυρό καθορίζει τις παραμέτρους και τις επιπτώσεις, όχι μόνο στα προσωπικά αλλά και στα συλλογικά.
Μπορεί να θυμώνουμε για τις έξω διχαστικές κινήσεις των υπηρετών της ντπ, που θέλουν να διαμελίσουν το σώμα της Ελλάδος, αλλά συνήθως μας διαφεύγει και δεν υπάρχει θυμός μέσα στην καρδία για τις διχαστικές ενέργειες του πολεμίου του Σταυρού, εντός μας, μέσω τέλεσής μας αμαρτιών και ανομιών.
Κι αν μείνουμε στον εξωτερικό
θυμό και εξαντλήσουμε την αντίδρασή μας στα εξωτερικά, αποτύχαμε και προσωπικά
και συλλογικά σαν Ελλάδα και κόσμος, γιατί Ο Καρδιογνώστης
που θέλει να δει μια ελάχιστη διάθεση διόρθωσης στα έσω, θα μας χαρίσει
πολλαπλάσιες δωρεές στα έξω. ....κι η αποτυχία και αστοχία έγκειται στο ότι αντιδράσαμε ΜΟΝΟ επιδερμικά και στον εξωτερικό φλοιό... χωρίς έσω διόρθωση και κίνηση.... δλδ είναι σαν να νίκησε η φυγόκεντρος που μας στρίμωξε στα έξω.... ακινητώντας μας στα σπουδαία και αιτίες και μας άφησε να κυνηγάμε σκιές και αποτελέσματα, επαναπαυόμενοι φανταστικά, ότι κάναμε το πατριωτικό και θρησκευτικό μας καθήκον.... (αλοίμονό μας όμως)
Βλέποντας μια σταυρωμένη Ελλάδα και σταυρωμένα τα κύτταρα/μέλη της, εντονοποιεί την δια Σταυρού ευλογία
και δεν επιτρέπει την διάσπαση (αυτού του εργαλείου) και εφ’ημών και επί της Ελλάδος.
Δεν θα επιτρέψει ούτε την φραγή της διαδρομής, από τους εναντιούμενους στον Σταυρό μετάβασής μας από το κατ’εικόνα στο καθ’ωμοίωσιν, οπότε και επί του σώματος της Ελλάδος την διχοτόμηση στον 25ο μεσημβρινό μεταξύ ΙΟΝΙΟΥ και ΙΩΝΙΑΣ, εντονοποιώντας εκτυπώτερα στις ψυχές μας το αίσθημα του υγιούς φαινομένου του φάσματος** αλλά και της διάσπασης/διχοτόμησης κεφαλής και κοιλίας (ΘΡΑΚΗΣ και ΚΡΗΤΗΣ – γαστέρας αργής κατά τον Απ.Παύλο) αφού το σώμα της Ελλάδος θα συνκρεμάται επί του ενωτικού κοιλίας – κεφαλής (νυν και αεί) σταυρού, και εφ’ημών αποτυπουμένη, 33 σπονδύλων όρθια σπονδυλική στήλη.
Και τι καλούμαστε να θυσιάσουμε, τι να κάνουμε σπονδή Στον κρεμασθέντα επί Σταυρού Κύριο; τις αμαρτίες και τα βάρη μας. Κι Αυτός θα μας ανταποδώσει εκ των 2 κρουνών της πλευράς Του, γνώση και συγχώρεση…. (όπως στον μέγα κανόνα υμνείται)… Κρατῆρα ἡ Ἐκκλησία ἐκτήσατο τὴν Πλευράν σου τὴν ζωηφόρον, ἐξ ἧς ὁ διπλοῦς ἡμῖν ἐξέβλυσε κρουνὸς τῆς ἀφέσεως καὶ γνώσεως, εἰς τύπον τῆς πάλαι, τῆς νέας, τῶν δύω ἅμα Διαθηκῶν, Σωτὴρ ἡμῶν. … περνώντας και προσωπικά και συλλογικά τον μετέχοντα στα θεία μυστήρια κόσμο, από την παλαιά και σκιές στην καινή Ζωή.
Καιρός να πετάξουμε τα μπάζα και τα σκουπίδια που μας κρύβουν τον εν ημίν σταυρό…. για να λάμψει και θαυματουργήσει. Να προσφέρει την ετοιμασμένη αλλά μη ενεργουμένη τώρα χαρά, αφού υπάρχουν πνευματικοί νόμοι και προϋποθέσεις για να ισχύσει το δια Σταυρού χαρά εν όλω τω κόσμω… και συγχρόνως να γίνεται ο Σταυρός και δόξα των αγγέλων ΚΑΙ τραύμα των δαιμόνων… Να ευστοχήσουμε στην άρση των αιτιών (που ενεργούν στην καρδιά και έσω ζωή) παρά να προβαίνουμε σε άστοχους θυμούς και μάταιο κυνήγι αποτελεσμάτων και σκιών… που εντοπίζουμε στο προβολικό επίπεδο που ονομάζεται έξω ζωή…
Πως γίνεται μέσα στην καρδιά μας η Ύψωση του Τιμίου Σταυρού. Οσίου Θεοφάνους του Εγκλείστου
περιτέμνοντας την αμαρτία, η ανάβασις από την κοιλία στην κεφαλή και από το ‘’αεί’’ όπου τυπούται το θανάτω θάνατον πατήσας… στο νυν και ανάσταση. Προσωπική και Ελλάδος και σύμπαντος κόσμου.
Αυτός (ο σταυρός) μας δόθηκε σαν σημάδι πάνω στο μέτωπό μας, όπως στον Ισραήλ δόθηκε η περιτομή·
Πολλές φορές νομίζω αναφέρθηκαν ότι τα σημεία προσβολής μας, τα δικαιώματα που δίνουμε στους πολεμίους του Σταυρού, έχουν άμεση σχέση με τον εγωισμό… και νομίζω πως κανείς δεν αμφιβάλλει ότι η ταπείνωση (1) προσωπική και κράτους, πάει σύννεφο πολυεπίπεδα. Κοινωνικά, θρησκευτικά, εθνικά…. Καιρός να εκμεταλλευτούμε τα εξωτερικά συνθλιπτικά συμβάντα, με πνευματικό τρόπο.
Και ενεργούντες κατά Θεόν εύστοχα (οργίζεστε αλλά μην αμαρτάνετε) όλες οι διαφημίσεις*** του πολύφημου, θα πέσουν στο κενό, μαζί με τα σχέδια και τους υπηρέτες αυτών.
Αμήν γένοιτο, δι ευχών.
Με τελικά, το ΕΛΛΗΝΑ και ΕΛΛΑΔΑ ξύπνα, να μην αφορά δράσεις, μόνο εξωτερικές, αλλά πρωτευόντως εκ του ζοφερού ύπνου της αμαρτίας (2). Τότε και έτσι η ευστοχία και προκοπή.
---
(1) Ο Θεός βρίσκεται παντού. Και σαν βρει καρδιά που δεν Του εναντιώνεται, καρδιά ταπεινή, μπαίνει μέσα της και τη γεμίζει χαρά. Τόση είναι η χαρά της καρδιάς που έχει μέσα της το Θεό, ώστε κολλάει πάνω Του και δεν θέλει ποτέ να Τον αποχωριστεί. Σε καρδιά φουσκωμένη από εγωισμό δεν πλησιάζει ο Κύριος. Κι έτσι αυτή καταθλίβεται, μαραζώνει και σιγολιώνει, βυθισμένη στην άγνοια, τη λύπη και το σκοτάδι.
Όσο αμαρτωλοί κι αν είμαστε, μόλις στραφούμε με μετάνοια και πόθο προς τον Κύριο, η θύρα της καρδιάς μας ανοίγει σ’ Εκείνον. Η εσωτερική ακαθαρσία ξεχύνεται έξω, για να παραχωρήσει τη θέση της στην καθαρότητα, την αρετή, τον ίδιο το Σωτήρα, τον μεγάλο Επισκέπτη της ψυχής, τον κομιστή της χαράς, του φωτός, του ελέους. Θείο δώρο είναι αυτή η ευλογημένη κατάσταση, όχι δικό μας κατόρθωμα. Και αφού είναι δώρο, πρέπει να ευχαριστούμε το δωρητή με ταπείνωση. Ταπείνωση! από : Η καρδιά και ο Θεός (Αγίου Θεοφάνους του Εγκλείστου)
καρδία συντετριμμένη και τεταπεινωμένη (αγ. Νήφων)
Άλλο να αμαρτάνεις από αδυναμία και άλλο από ιδεολογία!
…κι όπως δίνουμε δια του εγωισμού (και τις ακολουθούσες αμαρτίες) δικαιώματα στο έξω πυρ να μας πειράζει, καψαλίζει, παιδεύει στεναχωρεί… έτσι δια της κατά Θεόν ταπεινότητος, μια παλλόμενη πύρινη προσευχητική καρδιά, εκτοξεύει πυρηνικές ‘’βόμβες’’ στον απάνθρωπο αντίπαλο, ομόκεντρα έως περάτων της γης… με το ελέησόν με, το φύλαξε και σώσε Κύριε την οικογένειά μου, φύλαξε και σώσε την Ελλάδα, φύλαξε και σώσε τον καλοπροαίρετο κόσμο… πατώντας πάνω στην ευχή, ενεργεί Κύριος φιλάνθρωπα.
(2) Όταν Ξημερώσει η Ημέρα της Αφύπνισης… [ἕως πότε ὑψωθήσεται ὁ ἐχθρός μου ἐπ᾿ ἐμέ;ἐπίβλεψον, εἰσάκουσόν μου, Κύριε ὁ Θεός μου· φώτισον τοὺς ὀφθαλμούς μου, μήποτε ὑπνώσω εἰς θάνατον,...]
(3) Κάθετος πνευματικός κύκλος (οδοιπορικό σοφίας του ανθρώπου) σε ψηφιακή μορφή και σε έντυπη (για όποιον το επιθυμεί.
(4) εκεί στην καρδία βρίσκεται το νέφος που σκιάζει και ''απαγορεύει'' θέα και κίνηση από την γη στον ουρανό και από τα ορατά στα αόρατα. Εκεί κι ο άγιος Εφραίμ ο μεγαλομάρτυς κρατά με το αριστερό του χέρι μια ουράνια φλόγα, την μόνη ικανή για να γκρεμίσει το μεσότοιχο και πετύχουμε την ένωση των διασπασμένων μερών μας. Πρώτα εσωτερικά προσωπικά και κατ'αντανάκλαση στα έξω, στα συλλογικά της πατρίδος. Με μια καίρια παράμετρο… όσο εμείς καθόμαστε στον θρόνο της καρδιάς, με τα θέλω μας… τόσο Ο Κύριος θα είναι πάνω στον Σταυρό. Και μόνο όταν θα σταυρωθούμε εμείς στο άγιο θέλημά Του, μόνο τότε θα είναι στον θρόνο της καρδιάς μας Ο Κύριος. Αλλιώς ‘’θεωρίες’’… νάχαμε να λέγαμε ότι είμαστε πιστοί, εμείς και η Ελλάδα…
---
* Η αμαρτία μας αντανακλάται και στα πεπρωμένα του σύμπαντος κόσμου - Ἅγιος Σιλουανὸς Ἀθωνίτης
και ο καθένας μας κουβαλά στην καρδιά του το περιβάλλον στο οποίο ζει και δεν εξαντλείται το έξω μέσα στο μέσα μας, αλλά επιστρέφει δυναμικότερο εκδηλούμενο με πράξεις, στο έξω.
** για το φαινόμενο του ''φάσματος'' και πολιτικοθεολογική, τρεχούσης φύσεως, αναφορά
*** διαφημίσεις … wind
λογιζομένης ομόρροπης και της διαφήμισης χαλάλ, όπου τα προϊόντα που καταναλώνονται, δεν απέχουν εκ των ειδωλοθύτων, με επιπτώσεις στην κατ’άμφω υγεία των ελλήνων…
συνειρμικά και σχετικά:
Πνευματική έποψη του κοροναϊού
μια κουκίδα ο άνθρωπος (Σταυρός, Ζωή και θάνατος)
---
…για την ευστάθεια της προτεινόμενης αντιμετώπισης, (και της βαρύτητας που πρέπει να κλίνει η ζυγαριά της συνείδησής μας προς τα έσω που ρυθμίζουν τα έξω) καλό θα ήταν να αρχίσουμε να διακρίνουμε στην ζωή μας (και να μην περνάνε τα διδόμενα άνωθεν σημάδια ως τυχαία), την συνάφεια του εσωτερικού και του εξωτερικού κόσμου... (με δεσμό προς μια σχετική μικροαναφορά…) κουμπώνοντας τα των γραφών με τα της φύσης που ‘’τρέχουν’’ και μας διδάσκουν προς τον αυτό, άνω σκοπό.
Είναι μια ευκαιρία να φέρνουμε κάπου κάπου στην μνήμη μας την βιωτή του μεγάλου Αντωνίου και των ‘’παράλληλων’’ αγώνων του, που, όσο πολεμούσε τα εσωτερικά του πάθη, πάλευε και εξωτερικά με το λιοντάρι. Όταν εξήλθε νικητής των παθών και χαριτώθηκε από Τον Κύριο… το ίδιο το λιοντάρι τον υπηρετούσε.
Μη ξεχνώντας το … Κύριε, ὅπλον κατὰ τοῦ Διαβόλου τὸν Σταυρόν σου ἡμῖν δέδωκας· φρίττει γὰρ καὶ τρέμει, μὴ φέρων καθορᾶν αὐτοῦ τὴν δύναμιν, ὅτι νεκροὺς ἀνιστᾷ καὶ θάνατον κατήργησε. Διὰ τοῦτο προσκυνοῦμεν τὴν ταφήν σου καὶ τὴν Ἔγερσιν.
…και ευχόμενοι γενηθήτω Κύριε το θέλημά ΣΟΥ, ως εν ουρανώ και επί της γης…. προσωπικά και συλλογικά σαν Ελλάδα ιδιαίτερα, γιατί μέσα στο σώμα της ανήκουμε ως μέλη, αλλά και για όλον τον καλοπροαίρετο κόσμο (ως ΑΔΑΜ), που ασθενεί βαρέως, να εργαστούμε με αυτήν την παντοδύναμη οπλοφορία του ΣΤΑΥΡΟΥ… αφού δι Αυτού θα μας γιατρέψει και τελικά αναστήσει Ο Κύριος.
Περί οπλοφορίας, ως συνάφεια των επιγείων με τα επουράνια
---
Κατανοώ πως θα ήθελε κάποιος αναγνώστης να φτάσουμε πολύ πιο γρήγορα στο ‘’δια ταύτα’’ και επί του πρακτέου, για να φτάσουμε τάχιστα στον πυρήνα της πρότασης που είναι μετάνοια προσωπική και εξυγίανση του κάθε κυττάρου/μέλους του σώματος της Ελλάδος, (και παγκοσμίως σαν μέλος του παλαιού ΑΔΑΜ) με υπευθυνότητα για το υπόλοιπο σώμα, παρά να αμπελοφιλοσοφούμε…..
Συνηθίζουμε από την άλλη, να έχουμε την ψευδαίσθηση ότι όταν αμαρτάνουμε προσωπικά δεν επηρεάζουμε τους άλλους, αλλά δεν είναι έτσι. Λες και ένα κύτταρο είναι αυθύπαρκτο και αποκομμένο από τα άλλα, κι αν από αυτό εισέλθει ένα μικρόβιο, δεν θα είναι αιτία ασθένειας όλου του σώματος ούτε θα συνταράξει όλον τον οργανισμό…
Κι αφού φτάσαμε στο γενικώς και αορίστως ‘’πρέπει’’ (μετάνοια και σταύρωση για να ακολουθήσει η ανάσταση) είναι περιττό να απλωθούμε σε ‘’φιλοσοφίες’’.
Με την ελληνική προσέγγιση, αρχή σοφίας ονομάτων επίσκεψις με δε την εκ Θεού πρόταση, [(110ος)… ἀρχὴ σοφίας φόβος Κυρίου, σύνεσις δὲ ἀγαθὴ πᾶσι τοῖς ποιοῦσιν αὐτήν. ἡ αἴνεσις αὐτοῦ μένει εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος… (111ος) Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον, ἐν ταῖς ἐντολαῖς αὐτοῦ θελήσει σφόδρα· … γενεὰ εὐθέων εὐλογηθήσεται.] απλώθηκα φιλοσοφικά με στοιχεία, ονόματα (ΘΡΑΚΗ - ΚΡΗΤΗ - ΙΟΝΙΟ – ΙΩΝΙΑ σταυροειδως), αριθμούς (2-5,ς), σημεία επί γης καθόλου τυχαία, αφενός για να δει ο Έλληνας το πόσο ευλογημένος είναι ο χώρος που ζει και ανήκει σε αυτό το σώμα, με την μητέρα Ελλάδα, νάναι μητέρα αγίων και ηρώων, και αναλάβει την ευθύνη της συνέχειας και αφετέρου, να περάσει από την φιλοσοφία στην φιλοκαλία, βατά εκ ψηλαφήσεως των σημείων, και γίνει η γενεά που τώρα ασκείται και ελέγχεται, (εμείς και η επόμενη, εκπαιδεύοντάς την θεάρεστα και φιλοπάτριδα) γενεά ευθέων ώστε να ευλογείται από τον καλό Θεό, κι όχι στρεβλή. Μια στρεβλότητα πολυεπίπεδη, κοινωνική, ηθική, παιδείας, πολιτικής…. που το προσπαθούν αρκετά χρόνια τώρα, οι αντίθετοι και συγχρόνως αντίθεοι που είναι στα ηνία της χώρας....
Αμήν τέλος αυτές οι λίγες αράδες, να μας ερεθίσουν προσωπικά και στο σύνολο να οδηγηθούμε δι ευχών, από την αρά στην χαρά….
ΚΑΛΗ
ΔΥΝΑΜΗ με ΣΟΦΙΑ υπό την σκέπη της ΑΓΑΠΗΣ του Τριαδικού Θεού!!
Δεξιά και αριστερή επίγνωση, άνω και κάτω… σταυροειδώς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου