πύλες, κλείθρα… με αφορμή το ατύχημα του τραίνου (1 Μαρ), που συντάραξε το πανελλήνιο

‘’Σήμερα’’ σαν να άνοιξε άλλη μια φορά μια πύλη θανάτου, μια πύρινη κόλαση που καταβρόχθισε κόσμο…. ειδικά νέα παιδιά… 

Σήμερα σπάραξαν καρδιές από τον ανείπωτο πόνο, ράγισαν κι οι πέτρες (1). Θρηνούν όλες οι μάνες με πρώτη Την Μάνα παρηγορίτρια που κλαίει εδώ και καιρό για τον φυσικό χαμό (και ποιος ξέρει, ίσως και για τον αιώνιο πνευματικό). Είναι ανυπολόγιστοι σε πόνο κι οι δυο χαμοί, αλλά ποια η σύγκριση σώματος και ψυχής; Ο αγ.Εφραίμ κατουνακιώτης (+27 Φεβ) όταν έκλαιγε για την ξαδέλφη του, δεν έκλαιγε για τον βιολογικό θάνατο, αλλά για τον κολασμό της ψυχής της, που με κομποσχοίνι έμπονο την ανέσυρε Ο Κύριος, από την ζοφερή κατάσταση σε ιλαρή. Κι οι έχοντες παρρησία στον καλό Θεό, εύχονται για ανάπαυση των αποθανόντων και δύναμη στους παραμένοντες… Μνήσθητι Κύριε!! Και... ανάμεσα σε όλους τους θρηνούντες, που εισακούονται ή όχι (2), είναι ένας που χαίρεται...  

Λόγω των πολλών πολύνεκρων ατυχημάτων ‘’βαφτίστηκαν’’ τα Τέμπη, καταραμένο μέρος (λιτή προσέγγιση στα ενεργειακά, στο τέλος). 

Σαν ένα οικοδόμημα, μεταξύ υπερφύσης (υπερώο) φύσης (επίγειο) και παραφύσης (υπόγειο) υπάρχουν, όχι μόνο σκάλες συνδετικές, αλλά και 2 ενδιάμεσες πύλες

(μία μεταξύ υπερφύσης και φύσης και η άλλη μεταξύ φύσης και παραφύσης, όπως μπορεί κάποιος να τα σχηματοποιήσει με τους τρεις προαναφερθέντες ορόφους). Μεταξύ αυτών των επιπέδων, υπάρχουν πόρτες, που τα κλειδιά, βρίσκονται στο χέρι του κάθε ανθρώπου, για τον κόσμο του και κόσμο όλων. Με κάθε τέλεση εκ Θεού καλού εισάγεται στον κόσμο ευωδία και φως, ‘’κατεβάζει’’ ο άνθρωπος τον Θεό επί γης. Με κάθε όμως τέλεση (αντικειμενικού) κακού, εισάγουμε στην φύση, σαν από την καταπακτή, δυσωδία και σκότος…. ‘’ανεβάζοντας’’ τον διάβολο επί γης, αφού του ανοίγουμε την πύλη. Επίπεδα που παρά των κεκλεισμένων των θυρών, τα εκατέρωθεν πνεύματα (καλό ή κακό) ως λεπτά τις διαπερνούν, με τον καθένα να έχει, όχι μόνο σχετικές εμπειρίες αλλά και υπευθυνότητα για τον εαυτό του και όλον τον κόσμο όπως αναφέρεται στο … Η αμαρτία μας αντανακλάται και στα πεπρωμένα του σύμπαντος κόσμου - Ἅγιος Σιλουανὸς Ἀθωνίτης. Εμπειρίες, όχι μόνο θεωρητικές, αλλά επί του πρακτέου, (αρκεί να τις διακρίνουμε) όσο επιτρέπουμε την φύση μας (ως αγώγιμη) να την χρησιμοποιήσει ή Ο Ένας ή ο άλλος, ανάλογα με την αγωγιμότητα ή μόνωση. 

Η φύση μας, σαν δακτύλιος μεταξύ εξωτερικού και εσωτερικού απείρου (εμπεριέχοντες το ένα και εμπεριεχόμενοι στο άλλο), λογικά και μας συμφέρει, για όποιον θάθελε να καλυτερέψει ο κόσμος, να γινόμαστε αγωγοί του καλού και μονωτές του κακού (και από τις δύο κατευθύνσεις, είτε αυτό προέρχεται από μέσα μας προς τα έξω ή αντίθετα, από έξω προς τον εσωτερικό μας κόσμο)… κι αν είναι δυνατόν και σε απόλυτο βαθμό, με το μέτρο, τέλειοι γίνετε ότι τέλειος ειμί….     

Ευθέως, η αυτοδιάθεση της φύσης μας επί μίας κλίμακος, ολοέν εγγίζει την άνω ή κάτω όψη, εγγίζοντας Θεό αληθινό και ‘’εισάγοντάς’’ Τον δια Της αδιοδεύτου Πύλης (Θεοτόκου) στην φύση μας, ή απομακρυνόμενοι από Αυτόν, ‘’παραδίδοντας’’ τα κλειδιά της φύσης μας για να χρησιμοποιηθεί από τον αντίδικο, ως φυλακή μας, εν πέδαις σιδηραίς… . περί της κλίμακος και των ακραίων πλατύσκαλων…. (φυσική και θεολογική προσέγγιση) 

Από μέσα σε κάθε λόγο και προσέγγιση του ρδ’ ψαλμού, ας μου επιτραπεί μια λιτή επανάληψη…. ἐταπείνωσαν ἐν πέδαις τοὺς πόδας αὐτοῦ, σίδηρον διῆλθεν ἡ ψυχὴ αὐτοῦ μέχρι τοῦ ἐλθεῖν τὸν λόγον αὐτοῦ, τὸ λόγιον τοῦ Κυρίου ἐπύρωσεν αὐτόν. ἀπέστειλε βασιλεὺς καὶ ἔλυσεν αὐτόν, ἄρχων λαοῦ, καὶ ἀφῆκεν αὐτόν. κατέστησεν αὐτὸν κύριον τοῦ οἴκου αὐτοῦ καὶ ἄρχοντα πάσης τῆς κτήσεως αὐτοῦ τοῦ παιδεῦσαι τοὺς ἄρχοντας αὐτοῦ ὡς ἑαυτὸν καὶ τοὺς πρεσβυτέρους αὐτοῦ σοφίσαι. (ρδ’) 

(και… όπως κατά τον αββά Δωρόθεο – έργα ασκητικά – το άριστα της ύλης είναι 10, της ψυχής 100 και το άριστα του πνεύματος 1000), ο ρδ’ ψαλμός = 104 δείχνει ότι ΜΟΝΟ δια της μετανοίας (μυστικά και μυστηριακά) ανάγεται χάριτι η ψυχή (100) σε άλλη γη (4). Την προπτωτική, όπου πατούν πόδες πραέων. Κι είναι θείο θέλημα, αλλά μέσα στο αυτεξούσιο, ΜΟΝΟ δια μετανοίας και εξομολογήσεως μπορεί να επιτευχθεί και δοθεί η χάρις της μετοχής και Θείας Κοινωνίας. Κι η μεν αμαρτία δίνει δικαιώματα στον αντίδικο για την διατήρησή μας σε δουλεία, στον χώρο φθοράς και κατέναντι (ς’) δια δε της μετανοίας δίνονται τα ‘’δικαιώματα’’ Στον Κύριο να μας αναγάγει δια της δικαιοσύνης Του (ρ) στην πρότερη φύση (δ και 4)… ως λόγοι εν Λόγω, ελεύθεροι. 

Θραύση μοχλών και συντριβή πυλών δι εξομολογήσεως (ευχή αφέσεως) σφραγισμένη η άφεσις με το απόπλυνον τω Αίματί Σου τω Αγίω, διαμπερώς στην φύση (4 εκ του ρδ’ και παραφύση 6, ρς’), όπως ισχύει στο … ἐξομολογησάσθωσαν τῷ Κυρίῳ τὰ ἐλέη αὐτοῦ καὶ τὰ θαυμάσια αὐτοῦ τοῖς υἱοῖς τῶν ἀνθρώπων, ὅτι συνέτριψε πύλας χαλκᾶς καὶ μοχλοὺς σιδηροῦς συνέθλασεν. (ρς’) 

Όλα τα έξω εξελισσόμενα συμβάντα και γεγονότα, έχουν μια αντανάκλαση και ουσία πέραν των φαινομένων εντός μας προς εξέλιξη (ανέλιξη, 9) ή κάθελξη (6). Ελίξεις [προς ΚΑ(Λ)Ο ή ΚΑ(Κ)Ο] που ευχόμαστε ο καλός Θεός να μας δίνει διάκριση να αντιλαμβανόμαστε, στο τι συμβαίνει στην καρδία.... Ο Γέροντας Εφραίμ ο φιλοθεΐτης, αναφέρει σχετικά: «Η καρδία του ανθρώπου είναι το κέντρον των υπέρ φύσιν, των κατά φύσιν και των παρά φύσιν κινήσεων. Τα πάντα ξεκινούν από την καρδίαν. Εάν η καρδία του ανθρώπου καθαρισθή, τότε βλέπομεν τον Θεόν. Ο Θεός είναι αθεώρητος· ο Θεός είναι Πνεύμα. Δύναται όμως να βασιλεύση εις την καρδίαν του ανθρώπου, όταν γίνη αυτή καθαρόν δοχείον.

Διά να γίνη δεκτικόν δοχείον η καρδία του ανθρώπου, πρέπει να γίνη καθαρή. Δηλαδή, να γίνη καθαρή από ακάθαρτους λογισμούς. Διά να καθαρισθή όμως η καρδιά, πρέπει να μπη εις αυτήν κάποιο φάρμακον. Το φάρμακον αυτό είναι η νοερά προσευχή. Όπου πηγαίνει ο βασιλεύς, διώκονται οι εχθροί· και όταν μπη εις την καρδιά ο Χριστός, το όνομα Του το Άγιον, φυγαδεύονται των δαιμόνων οι φάλαγγες. Όταν ενθρονισθή μέσα καλά-καλά ο Χριστός, τότε υπάκουουν τα πάντα…. 

Είναι γνωστό το … δεῦτε καὶ καταπαύσωμεν πάσας τὰς ἑορτὰς τοῦ Θεοῦ ἀπὸ τῆς γῆς. (ογ’) και γιαυτό γίνεται οργανωμένη προσπάθεια να αντικατασταθούν τα συναξάρια αγίων που εισάγουν Φως ανέσπερο στην φύση μας, με τις παγκόσμιες ημέρες και το αχνό ενδοσυμπαντικό έρπων φως… οι δύο όψεις... το ορθόδοξο συναξάρι και οι παγκόσμιες ημέρες. 

Με την αποκοπή της φύσης από τον Θεό και απομόνωσής του, πολύ θα ήθελε ο αντίδικος να ισχύει το σατανικό του ‘’εορτολόγιο’’ που μάλλον προς στιγμήν, με το μελετούμενο μεγάλο δυστύχημα, ίσχυσε (ο ανίσχυρος) μέσα στο επιτρέπεται του Θεού, αφού ούτε πευκοβελόνα δεν πέφτει αν δεν το επιτρέψει Ο Κύριος… 

Χαρακτηρίζεται δε ως μυρμηγκολέων, ανάλογα των δικαιωμάτων που του δίνουμε κατά της φύσης μας και δι ημών, σε όλη την κτίση…      

1 Μαρτίου ξεκινούσαν τους πολέμους οι ρωμαίοι αυτοκράτορες, προς τιμήν του θεού άρη (mars εξού και Μάρτιος)... 1 μαρτίου και ο ερντογάν δέσμευσε εκείνα τα 2 παληκάρια στον έβρο πριν χρόνια.... 1 Μαρ... προτύπωση του επερχόμενου μετά σπουδής πολέμου (Κύριε ελέησον) ... που επιτάσσει να ασφαλιστούμε και μεριμνήσουμε, να εργαστούμε πάνω στο: …οἱ σπείροντες ἐν δάκρυσιν ἐν ἀγαλλιάσει θεριοῦσι. … (ψαλμ.ρκε’) παρά το αντίθετο …. (με ευχή και πράξη) τας  ψυχάς αγίασον, τα σώματα άγνισον, τους λογισμούς διόρθωσον τας εννοίας κάθαρον.... 

(από το σατανικό ''εορτολόγιο'') που δεν χρειάζεται αναδημοσίευσή του, διαβάζουμε ότι 1 Μαρ.... 1 - St Eichatadt Day: Blood rituals involving the drinking of human blood for strength and homage/honours to demons. Και δεν χρειάζεται να το φέρουμε στο φως, αφού η πιθανή πρόκληση φόβου και πανικού, χρησιμοποιείται σαν λεωφόρος ενάντιά μας. Με αυτό το ‘’όπλο’’ του, μας  μουδιάζει τις πνευματικές μας δυνάμεις και κάμπτει τυχόν αντιστάσεις… Είναι ο ίδιος ΟΦΙΣ που προξενεί ΤΡΟΜΟΣ ως έρπων πάνω στο ΕΔΑΦΟΣ (με λεξαριθμική ταυτότητα των κεφαλαίων, 780)… 

Κι οι σατανιστές, εωσφοριστές κυβερνήτες (υπόδουλοι του ΜΑΤΣ) μαζί με το βαρύ πυροβολικό που κρύβεται πίσω από αυτούς (πεντάλφα*), μας βάζουν στην διαδικασία να υποψιαστούμε για μια ακόμη θυσία… [ως άλλου μινώταυρου στον υπόγειο λαβύρινθο της κρήτης (γαστέρα, όπου εμφωλεύει ο δράκων), που περιμένει τον θησέα και τον μίτο εξόδου μας από εκεί…(αμήν πριν κοπεί το νήμα της ζωής μας)] αφού και το προανήγγειλαν, ακόμη και με τον (δικό τους) καζαμία ‘’προφητεύοντας’’ ότι εντός Μαρτίου θα γίνει σε ευρωπαϊκή χώρα, μεγάλο σιδηροδρομικό ατύχημα…   

Βέβαια, πολύ θα την ήθελε ο άλλος αυτήν την θυσία, αλλά ο καλός Θεός τα έτοιμα παιδιά τα παίρνει στην αγκαλιά Του σαν μάρτυρες και τα υπόλοιπα με τον πόνο και αιφνίδιο, πολλά παραγράφει, αμήν ως σωσμένους εκ θλίψεως και αδικίας.... [πόσα όμως παιδιά της σημερινής νεολαίας, μπολιασμένα από αντίχριστη και φιλοσαρκική παιδεία, ήταν έτοιμα, εξομολογημένα; Κύριε ελέησον… διόρθωσον, επίβλεψον… 

Μην τύχει και ο μηρός μας ακολουθεί υπνωτισμένα την πομπή του άλλου [παρομοιαζόμενο και το τραίνο με μορφή νεκροκεφαλής – θανάτου, αλλά και του καρνάβαλου (των ημερών), ευθέως με μορφή διαβόλου, τάχα παραδόσεως, που έτσι για διασκέδαση ‘’πρέπει’’ να τηρηθούν, αλλά στην ουσία, διονυσιακών προτύπων, μέθαις, ασέλγειες, κραιπάλες, κοίτες… εξού και η αγαπητική παραίνεση …34 Προσέχετε δὲ ἑαυτοῖς μήποτε βαρηθῶσιν ὑμῶν αἱ καρδίαι ἐν κραιπάλῃ καὶ μέθῃ καὶ μερίμναις βιοτικαῖς, καὶ αἰφνίδιος ἐφ᾿ ὑμᾶς ἐπιστῇ ἡ ἡμέρα ἐκείνη· (Λουκ.κα’34)…. ομόπνοο του απ.Παύλου …12 ἡ νὺξ προέκοψεν, ἡ δὲ ἡμέρα ἤγγικεν. ἀποθώμεθα οὖν τὰ ἔργα τοῦ σκότους καὶ ἐνδυσώμεθα τὰ ὅπλα τοῦ φωτός. 13 ὡς ἐν ἡμέρᾳ εὐσχημόνως περιπατήσωμεν, μὴ κώμοις καὶ μέθαις, μὴ κοίτας καὶ ἀσελγείαις, μὴ ἔριδι καὶ ζήλῳ, 14 ἀλλ᾿ ἐνδύσασθε τὸν Κύριον ᾿Ιησοῦν Χριστόν, καὶ τῆς σαρκὸς πρόνοιαν μὴ ποιεῖσθε εἰς ἐπιθυμίας. (Ρωμ.ιγ’)] που δυστυχώς διανοίγει τις πύλες κολάσεως και ανεβαίνει με θρασύτητα επί γης, ζητώντας θυσίες νέων… 

Κι η άλλη όψις είναι η σύνταξη με τον μηρό του Δυνατού, που ισχύει δια της πρακτικής μετανοίας και ακολούθησης της εκκλησίας στην έρημο, με σκοπό την Ανάσταση, δια της Σταύρωσης, Θυσίας και παθών Του…]. 

Θυσίες κι οι δυο, αλλά εκ διαμέτρου αντίθετες που ζητάνε την διάκρισή μας. Όχι απλά συναισθηματική ή θρησκόληπτη, αλλά οντολογική και υπαρξιακή όπως διαδραματίζεται στην συνομιλία… Ο Κύριος, ο σατανάς και τα πουλιά του ηλικιωμένου ιερέα. Μας έχει ο διάβολος σαν παιχνίδι με σκοπό να μας πάρει μαζί του στην φλογερή κόλαση.

-Πόσο θέλεις γι‘ αυτούς, ρώτησε ο Ιησούς

-Θέλεις αυτούς τους ανθρώπους; Αυτοί είναι άχρηστοι, θα σε μισούν, θα σε φτύσουν, θα σε προδώσουν, θα σε αρνηθούν, δεν μπορεί να θέλεις αυτούς τους ανθρώπους! Δεν αξίζουν το έλεος σου.

Τι θέλεις για αυτούς τους ανθρώπους; Ο Ιησούς ρώτησε ξανά.

Ο Σατανάς, κοιτάζοντας τον Ιησού, είπε, όλο το αίμα σου! Όλα τα δάκρυα σου! Την ζωή σου!”

Σύμφωνοι, απάντησε ο Κύριος. Και πλήρωσε το τίμημα… 

Φιλοσοφώντας όλοι μας για το πρόσκαιρο και αβέβαιο της ζωής μας, καλή είναι η προετοιμασία. Γενόμενο δε το ατύχημα στις 23.22’ (28 Φεβ) λίγα λεπτά προ εισόδου του μηνός Της Θεοτόκου, που φέρνει το χ της χ+αράς από την αρά… αρχής γενομένης των χαιρετισμών με το … Χαῖρε, δι' ἦς ἡ χαρὰ ἐκλάμψει, χαῖρε, δι' ἦς ἡ ἀρὰ ἐκλείψει. 

Είναι οι 22 μαντικές κάρτες του ΤΑΡΩ [στην σκιά της ψυχωφελούς παιδείας (edifying), με το στερητικό (un) ως ψυχοβλαβής**] και το 22 του νόμου (και των σκιών) όσα τα γράμματα της εβραϊκής αλφαβήτου, που έχει ανάγκη τον Α+Ω (για την πληρότητα της 24γράμματης ευλογημένης ελληνικής), Τον, Χ που θα μας εξάγει από την κατάρα του νόμου. Χρειάζεται όμως, ένα κλειδί. Αυτό, που κατά την ερμηνεία Ψαλμών κατά τον Άγιο Αρσένιο τον Καππαδόκη είναι ο κγ’ 23^ος ψαλμός…. 23. Για να ανοίξει η πόρτα, όταν χαθεί το κλειδί. 

(όχι το κλειδί του κλειδούχου κατηγορούμενου σταθμάρχη, αλλά του εν ημίν). Αμήν να εισέλθει Ο Κύριος στην ζωή και καρδιά μας ως Θεία Κοινωνία βιωματικώς, ώστε να αρθούν οι πύλες που μας απαγορεύουν την μετοχή στην χαρά…. ἄρατε πύλας, οἱ ἄρχοντες ὑμῶν, καὶ ἐπάρθητε, πύλαι αἰώνιοι, καὶ εἰσελεύσεται ὁ βασιλεὺς τῆς δόξης. … δια Της Θεοτόκου που ταυτίζεται για το άνοιγμα Πύλη ουρανού και καρδιάς… όπως το είδαμε στον Ιακώβ, Θεοτόκος/κλίμαξ, Αγία Φωτεινή και τα προτεινόμενα βιώματα εξ αυτού του ‘’χώρου’’ : καὶ ἰδοὺ κλίμαξ ἐστηριγμένη ἐν τῇ γῇ, ἧς ἡ κεφαλὴ ἀφικνεῖτο εἰς τὸν οὐρανόν, καὶ οἱ ἄγγελοι τοῦ Θεοῦ ἀνέβαινον καὶ κατέβαινον ἐπ᾿ αὐτῆς. 13 ὁ δὲ Κύριος ἐπεστήρικτο ἐπ᾿ αὐτῆς καὶ εἶπεν· ἐγώ εἰμι ὁ Θεὸς… (Γεν.κη’) …ὡς φοβερὸς ὁ τόπος οὗτος· οὐκ ἔστι τοῦτο ἀλλ᾿ ἢ οἶκος Θεοῦ, καὶ αὕτη ἡ πύλη τοῦ οὐρανοῦ.  

Κολοβώνονται οι ημέρες (Φεβ) για να έλθει η αρτιότητα του Μαρτίου, αλλιώς ου σωθήσεται πάσα σαρξ… 

Σημειώνει ο δρ Βαρδάκας ότι το συμβάν έγινε 37 λεπτά προ έναρξης του ευλογημένου μήνα Της Θεοτόκου. 

Ενός σωτήριου μήνα, όπου 23/3 έγινε η Σταύρωση, 25 Μαρ η Ανάσταση και όπως αναφέρει κι η παράδοση, ίδια ώρα και ημέρα που άκουσε η Εύα το λυπηρό της εκδιώξεως από τον παράδεισο, ίδια ώρα και ημέρα άκουσε Η Θεοτόκος (και δι Ης εμείς) το χαρμόσυνο της επανεισόδου με τον Ευαγγελισμό. Κι αυτά τα μείον 37’ , είναι αυτά που μας λείπουν σαν πρόσωπα και σαν έθνος, για να γίνουμε άρτιοι. Η παρουσία του Τριαδικού Θεού (3) και η κατά Θεόν τελειότητα (7) των επτά και σεπτά σεβάσμια βιώματα, με άξονα τον Σταυρό, προσευχή – νηστεία, ακρόαση και τήρηση.     

Κατ’ άλλη χρονική προσέγγιση, χωρίς ΦΥΣΙΚΑ να δογματοποιείται (αυτό έλειπε), απλά χρησιμοποιούμενο το ‘’τυχαίο’’ ίχνος για να δείξει ‘’κάτι’’, ‘’μοιάζει’’ το κλειδί (23) της 11^ης ώρας, (προεσχάτων) να βρίσκεται στο 21 (κα’) του νόμου (22) και λοιπών λεπτομερειών, όπως σημειώνονται στο Λουκ.κα’34…. περί αιφνιδίου… Κύριε ελέησον!!! 

Η μία όψις ο θάνατος κι η άλλη η Ζωή. Αμήν σε Αυτήν που αξίζουν οι ελληνόπαιδες … για όσους φύγαν καλό παράδεισο και όσους θαυμαστά μείναν (αναφέρθηκαν πολλά τέτοια ‘’τυχαία’’ συμβάντα) , καλή μετάνοια!!     

Κύριε ελέησον δι ευχών και ενεργείας εξαιρέτως Της Θεοτόκου και πάντων των αγίων… μη αδικώντας πρωτίστως τον εαυτόν μας, όπως ανέφερε συχνά ο άγιος Παΐσιος… Μην αδικείς τον εαυτόν σου, παιδί μου. Όταν δεν έχεις ζώσα σχέση με τον Θεόν, αυτή είναι η μεγαλύτερη αδικία που μπορείς να κάνεις στον εαυτόν σου”. Ακόμη και να αποδοθεί πλήρως η δικαιοσύνη, (πράμα δύσκολο έως αδύνατο, αφού η κοσμική δικαιοσύνη είναι σχετική***) είμαστε εμείς έτοιμοι να αποδώσουμε λόγο για τα δικά μας (ενάντια στον ε-αυτό μας, εικόνα Αυτού) εγκλήματα; Ὢ πῶς ἐζήλωσα Λάμεχ τὸν πρῴην φονευτήν, τὴν ψυχὴν ὥσπερ ἄνδρα, τὸν νοῦν ὡς νεανίσκον, ὡς ἀδελφὸν δέ μου τὸ σῶμα ἀποκτείνας, ὡς Κάϊν ὁ φονεύς, ταῖς φιληδόνοις ὁρμαῖς! 

Θα στήσει ο κόσμος κατηγορητήρια ενάντια στον σταθμάρχη (το εύκολο θύμα) και όλους τους (σε βάθος) υπεύθυνους, ζητώντας δικαιοσύνη***. Κι αν (όσο) υπάρξει έξω δικαίωση τι γίνεται με τα έσω βαρύνοντα στον δικό μας ‘’σταθμάρχη’’ [θα διορθώσουμε την φονική πορεία, που για 12 λεπτά στέλνει (σαν άλλος κρεμασμένος βλέποντάς τα ανάποδα τα πράματα) τον εαυτό του προς αυτοκτονία; ], τον εν ημίν πολιτικό και διαχειριστή πνευματικού πλούτου, νου; [σπαταλών όχι περι-ουσία αλλά την ουσία της ψυχής του; ενθυμούμενος για να αλλάξει άξονα ζωής, με κλειδί το μνήσθητι σαν άλλος ληστής.... το : ...8 ὅτι ὁ σπείρων εἰς τὴν σάρκα ἑαυτοῦ ἐκ τῆς σαρκὸς θερίσει φθοράν, ὁ δὲ σπείρων εἰς τὸ πνεῦμα ἐκ τοῦ πνεύματος θερίσει ζωὴν αἰώνιον. (Γαλ.ς'8) και από το 6 στο 8 και Ιησού; ] Κύριε ελέησον!! αμήν ευπρόσδεκτον απολογίαν επί του φοβερού βήματός Σου!!   

Κι όλα αυτά γιατί.... είναι η άκρη του παγόβουνου αυτό που φαίνεται (η ακολούθηση της εξωτερικής πομπής) και το 9/10 που δεν φαίνεται. Σαν κάτω από την θάλασσα, ύφ-αλος είναι αυτό που κάνει την σοβαρότερη ζημιά, γιατί αυτά που φαίνονται αρκετοί τα αποφεύγουν, ενώ τα κρύφια και βαθύτερα είναι τα επικίνδυνο πάνω στα οποία βράχια (που εκ πρώτης όψεως ΔΕΝ ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ), τα καράβια τσακίζονται... Είναι αυτό που εμείς, με κάθε αμαρτία μας, ακολουθούμε το άρμα, που ενώ ξεκινάει έρποντας επί της γης, κατάληξη έχει υπό της γης... στα τρίσβαθα και απώλεια Κύριε ελέησον....

--- 

περί βαθύτερων αστοχιών / αμαρτιών…. 

«…ἐκ τῶν κρυφίων μου καθάρισόν με» Ψαλμός ιη', 13

Σώσόν με από πηλού, ίνα μη εμπαγώ» (Ψαλ. 68,15)

Θυσίες, ανθρωποθυσίες και Ανθρώπου Υπέρτατη και ασύλληπτη Θυσία 

περάσματα και Θύρα  

Δεξιά και αριστερή επίγνωση, άνω και κάτω… σταυροειδώς [και στο μέσον αυτών η καρδιά, που μπορεί νέφος να απαγορεύει θέα και κίνηση από τα ορατά στα αόρατα και από τα χρονικά (κοιλία – αεί) στα άχρονα (κεφαλή και νυν)… ]. 

περιπλάνηση 40 ετών στην σκιώδη έξοδο, ευθεία τεσσαρακοστή και εξομολόγηση… 

ελευθερία κατὰ την Ορθόδοξη Εκκλησία 

Η καθαρή καρδιά γίνεται θρόνος του Θεού. Άγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως 

ψυχική αγνότητα για να αναπαύεται η χάρις 

από το Ο Ων, στο έρχομαι ταχύ αποδούναι εκάστω…

Γέννηση Διονύσου από τον μηρό του Διός (συνάφεια μυθολογίας με το σήμερα. Κυριακή εσπέρας, των δύο όψεων. Της συγγνώμης και του καρνάβαλου) 

---

(1) Η γλυκειά μας Παναγία, συνθρηνεί με όλες τις μάνες, αλλά είναι δυνατόν ο καλός Θεός να κάνει πως δεν ακούει; νάναι σαν από πέτρα η καρδιά Του; 

Επ'αυτού, μας γνωρίζει ο αγ.Νικόλαος βελιμίροβιτς στο Η Ουράνια Λειτουργία.(Αγ.Νικολάου Βελιμίροβιτς) ότι.... Τη δυστυχία τους έκλαιγαν οι Σέρβοι,
αλλ’ ο ζωντανός Θεός δεν τους θυμήθηκε-
γιατί εκείνοι δε θυμήθηκαν το Θεό,
ούτε τις αμαρτίες τους.... 

Μόνο που, η γλώσσα της Αγίας Γραφής και η γλώσσα των αγγέλων (σημάδια) ''χρειάζονται'' μετάφραση. Και.... Ζαχαρίας μεθερμηνεύεται, αυτός που θυμάται τον Θεό και ο Θεός τον θυμάται... έτσι, ο Ζαχαρίας με την αφωνία του έως ότου γεννηθεί ο αγ.Ιωάννης Πρόδρομος ΣΗΜΑΙΝΕΙ την ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ... οπότε, ΑΝ ΘΕΛΕΙ κάποιος, να ΘΥΜΗΘΕΙ ΤΟΝ ΘΕΟ, δεν υπάρχει άλλος τρόπος για να εισακουστεί... και αντίστοιχα Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΤΟΝ ΘΥΜΗΘΕΙ...

Στην πρώτη Του Χριστού παρουσία, πρόδρομος της Καινής Διαθήκης (και Γραπτού νόμου) ήταν ο άγ.Ιωάννης και Τίμιος Πρόδρομος, που ως φωνή βοώντος εν τη ερήμω, κήρυττε μετάνοια. Στα προέσχατα και έσχατα, δια λόγων φύσης την σκυτάλη αναλαμβάνει ο προφ.Ηλίας, ομόπνοα να μας ερεθίσει για μετάνοια.... 14 καὶ εἰ θέλετε δέξασθαι, αὐτός ἐστιν ᾿Ηλίας ὁ μέλλων ἔρχεσθαι. 15 ὁ ἔχων ὦτα ἀκούειν ἀκουέτω. (Ματθ.ια'). Οι καταστάσεις που ζούμε στο πετσί μας, μας βοηθούν προς αυτήν την κατεύθυνση; αν όχι τότε θα τον βρούμε απέναντί μας... (Γ' Βασ.ιη'40). 

Μακάρι να αποκτήσουμε ώτα που ακούουν, ώστε η καρδιά μας να μετανοήσει,  αφού εγγίζει η Βασιλεία του Θεού, όντας αυτή (μετάνοια) η μόνη που δίνει φωνή που εισακούεται.... Μακάρι να δράσουμε όπως αυτός ο μέγας ζωντανός προφήτης, ως ευπρόσδεκτη θυσία εδαφιώντας τα νήπια (αμαρτίες) στην Πέτρα Χριστό ...  μακάριος ὃς κρατήσει καὶ ἐδαφιεῖ τὰ νήπιά σου πρὸς τὴν πέτραν,  αλλιώς χωρίς να το αντιλαμβανόμαστε άμεσα, γινόμαστε συνεργάτες της άλλης θυσίας, της ειδωλολατρικής, όπου οι ''ιερείς'' τους χτυπάνε τα παιδιά μας στις πέτρες, τα θυσιάζουν, τα σκοτώνουν και χαίρονται. Δύο είναι οι επιλογές, ή τον ένα θα χαροποιούμε και τον άλλον θα δυσαρεστούμε ή αντίθετα. Μακάρι να τοποθετηθούμε σοφά και ωφέλιμα. Μας συμφέρει να μην ψάχνουμε έξω ''φιλολογικά'' για θυσίες, αλλά εντός, προς τα που κλίνει η ζυγαριά, σαν παραστάτες της Ανατολής του Ηλίου. Προς τον πνευματικό Ηλία που ''εδαφιεί'' τις αμαρτίες και γεννιέται Ο Χριστός ή τον Ηρώδη (δερμάτινο) που η παιδοκτονία του έχει στόχο την κατάργηση του Κυρίου και Ηλίου και Φωτός εν ημίν...   

Πληθαίνουν οι φωνές που λόγω θλίψεως, επιζητούν την επέμβαση της θείας δικαιοσύνης... υπάρχει όμως μία προϋπόθεση ‘’συνάντησης’’ και επίσπευσης... όσο εμείς θα αληθεύουμε από κάτω προς τα άνω, τόσο θα διακύπτει η δικαιοσύνη εκ των άνω προς τα κάτω.... αλλιώς θα συνεχίσουμε να κλαίμε για την δυστυχία μας. Κύριε ελέησον...  (Αλήθεια και Δικαιοσύνη) 

(2) και, πως θα εισακουστεί η προσευχή μας χωρίς προϋποθέσεις; άλλο άναρθρος κραυγή (πόνου ζώου) κι άλλου έναρθρος ομιλία (ζώου θεούμενου) και συνομιλία  πρόσωπο προς πρόσωπο με Τον Δημιουργό για να ακουστεί και απαντηθεί.... Γιαυτό και στο η προετοιμασία για την προσευχή - ΑΓΙΟΣ ΙΓΝΑΤΙΟΣ ΜΠΡΙΑΝΤΣΙΑΝΙΝΩΦ ο άγιος σημειώνει: ...Ἡ πρώτη προετοιμασία συνίσταται στὸ νὰ ἐκδιωχθεῖ ἡ πικρία καὶ ἡ κατάκριση γιὰ τὸν πλησίον. Αὐτὴ ἡ προετοιμασία διατάσσεται ἀπὸ τὸν Κύριόν μας. «Καὶ ὅταν στήκητε προσευχόμενοι ἀφίετε εἴ τι ἔχετε κατὰ τινὸς ἵνα καὶ ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος ἀφῇ ὑμῶν τὰ παραπτώματα ὑμῶν. Εἰ δε ὑμεῖς οὐκ ἀφίετε, οὐδὲ ὁ πατὴρ ὑμῶν ἀφήσει τὰ παραπτώματα ὑμῶν». ...οπότε και δι αυτής της βάσης, κρίσις για την θεία έκβαση του προσδοκώμενου .... πόσοι από εμάς αφίουμε; φαντάζει μέσα στον ανείπωτο πόνο πανδύσκολη η υπέρβαση (για συγχώρεση), αλλά με θεία βοήθεια, δίνεται η σκυτάλη με εμπιστοσύνη Στον Κριτή, για να καταστεί θεία και η έκβαση, σε δικαιοσύνη, που συγχρόνως είναι η μόνη που μπορεί να αναπαύσει ζωντανούς και κεκοιμημένους... Παράσχου Κύριε!! 

[Ο αγ.Σωφρόνιος έσσεξ… Περνάει σαν θάλασσα από κάποιο… “πορθμό” σημειώνει : … Γνωρίζω μόνο ότι δεν είναι δυνατό να σωθεί ο κόσμος διαφορετικά, παρά μόνο με το «άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών». 

Η δύναμη λοιπόν αυτή της συγχωρήσεως για τις πληγές που μας προξένησαν εκπορεύεται από το Πνεύμα το Άγιο. Αυτή ήταν φυσική στον άνθρωπο πριν από την πτώση του, αλλά τώρα είναι για μας υπερφυσική.]

*  Ἄσπιλε, ἀμόλυντε, ἄφθορε, ἄχραντε, ἁγνὴ Παρθένε, Θεόνυμφε Δέσποινα (τα πέντε άλφα και η πεντάλφα….) Την ολκάδα των θελόντων σωθήναι, που μας ανελκύει, σε σχέση με την άλλη πεντάλφα που θέλει να μας συμπαρασύρει καθελκτικά…. Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς!!!   

με αφορμή τα ΤΡΙΑ “A” του ΟΣΙΟΥ ΙΑΚΩΒΟΥ του Τσαλίκη 

Δεν μας συμφέρει (ορθοδόξως, αλλά μόνο ενημερωτικά κάπως και αμήν προς ωφέλεια) να ψηλαφούμε τα ‘’ενεργειακά’’ των τόπων (εδώ για τα Τέμπη) γιατί αυτά ισχύουν την (πνευματική) νύχτα, στην κατέναντι σκιά, προ ερχομού Του Φωτός και χώρα εξορίας μας. Είναι εκεί στο τετράγωνο των ‘’πυλών’’ των 4Δ … Δελφών, Δωδώνης, Δήλου, Δίου… όπως εντάσσονται όλα στον κορμό (της Ελλάδος) των γιν-γιανγκ με κέντρα τους Δελφούς και την Σαμοθράκη, αλλά ΧΩΡΙΣ το άλλο ΦΩΣ, αναμένοντας Αυτό να εισέλθει στον κόσμο μας και Ελλάδα μας, δια της μετανοίας…. αμήν αφορμάς μετανοίας  παράσχου ημίν και πρόσθες ημίν πίστη… σχόλια πάνω στο ελληνικό σύμβολο αρμονίας (του ΤΑΟ) ανήμερα του Αηγιαννιού.... (αυτά, όσον αφορά τα πνευματικά που παρεισφρύουν στα φυσικά. Τετράγωνα λογικά, είναι το δύσβατο βραχώδες και άλλα που κάνουν επικίνδυνο τον χώρο. Θέλει προσοχή κι η καλή μας Αγία Παρασκευή να μας διανοίγει τους πνευματικούς οφθαλμούς, να αποδίδουμε τα του καίσαρος στον καίσαρα και τα του θεού στον Θεό).

12 μυστηριώδεις δίνες, αυτογνωσία, κοσμογνωσία και θεογνωσία 

** ενσωματωμένο το αχειροποίητο σημείον (scrabble), στο οδοδείκτες ελληνορθόδοξης παιδείας , μιας καλής αφορμής εισόδου μας στο αναστημένο Σώμα Χριστού, που κατήργησε τον θάνατο και καταπάτησε τον διάβολο… 

*** Η σχετική και η οντολογική δικαιοσύνη 

με την τελευταία παράγραφο του … Μάθε να προσεύχεσαι (Anthony Bloom) άριστη προτροπή…. Ἔτσι δέν μποροῦμε νά ποῦμε πώς ὁ Μάξιμος ἔμαθε νά προσεύχεται παρά τήν ταραχή πού τόν κατεῖχε, ἀλλά ἀκριβῶς ἐξ αἰτίας τῆς ταραχῆς. Γιατί ἡ ταραχή του ἦταν ἕνας πραγματικός κίνδυνος. Ἄν μπορούσαμε νά ἀντιληφθοῦμε ὅτι καί μεῖς βρισκόμαστε σέ πολύ μεγάλη ταραχή, σέ κίνδυνο, ὅτι ὁ διάβολος παραφυλάει προσπαθῶντας νά μᾶς πιάσει καί νά μᾶς καταστρέψει, τότε θά προσευχόμαστε συνέχεια, ἀσταμάτητα. 

Για όποιον λοιπόν κουράστηκε να τρομοκρατείτε από τον λέοντα τον ωρυόμενο που ζητά τίνα καταπίει (Α’Πετρ.ε’8), ας εισέλθει με οργανικούς δεσμούς (φλέβα - αρτηρία – νεύρο, με τις φυσικοπνευματικές του αναλογίες) και ενσωματωθεί σαν μέλος (κύτταρο) στο όλο Σώμα….  Μόνο έτσι νικιέται κατακράτος η παραφύση και ο θάνατος… Αμήν γένοιτο!!!