Πραγματοποιήθηκε μια θεατρική παράσταση, την 6/5/2023 στην αγγλία, ένα τελετουργικό ίσως παληό, ίσως άγνωστο, αλλά τώρα με τα ΜΜΕ, γνωστό, φαντασμαγορικό, όπου μεταξύ πολλών στοιχείων, ακούστηκε και ένας ψαλμός. βυζαντινός Χορός Ψαλτών ψάλλει στη στέψη του Βασιλιά της Αγγλίας Καρόλου Γ΄
ακούσαμε πολλές φορές το : …Κύριε σώσον τον βασιλέα.... λες και ήταν βυζαντινός αυτοκράτορας (όχι βέβαια όλοι φιλόθεοι ουσιαστικά, αλλά τουλάχιστον τυπικά). Συνηθίζει ο άνθρωπος να απαιτεί προστασία και σωτηρία (με την δική του ο καθένας νοηματοδότηση), απροϋπόθετα, λες και ο Θεός υποχρεούται. Εμφανίζονται κατά καιρούς πολλοί μνηστήρες αυτής της χρίσης εκ Θεού και συνεχιστές της αυτοκρατορίας…. καίσαρες, τσάροι (τσίζαρ), οθωμανοί (συνεχιστές) κοκ. Κύριος οίδε.
Επί του πρακτέου, όταν μεταξύ μας συζητάμε, πολλές φορές ακούγεται το: …είμαι υπεύθυνος για αυτά που λέω κι όχι για αυτά που νομίζεις πως λέω. Πόσο περισσότερο ισχύει στα θεία νοήματα, όπου ο άνθρωπος κόβει και ράβει (με βάση την μεθοδολογία των αιρέσεων) τα θεία λόγια, προσαρμόζοντας αυτά στα δικά του δεδομένα, την κοσμοθεωρία και τις επιδιώξεις του και για όσο τον συμφέρουν.
Γράφει πχ το δολάριο επάνω του, in god we trust…. αλλά ποιον θεό εννοεί; Είδαμε στο Φιλοθεΐα και φιλανθρωπία, ότι άλλη γνώμη έχει Ο Θεός κι άλλη ο καθένας ‘’φιλόθεος’’ και ‘’φιλάνθρωπος’’. Δικαιωματικά, κι αυτοί μεταξύ τους, πιστεύουν απόλυτα το god save the queen, god save America…. άνευ προϋποθέσεων. Κατακρίνοντας με ευκολία, ξεχνάμε ότι κι εμείς, αδιόρθωτοι, αμετανόητοι σε
αμαρτία και ανομία, νομίζουμε Τον Θεό δεδομένο ‘’αγαθό’’ (με την κακή έννοια, την αγάπη χωρίς δικαιοσύνη, όπως Τον προσεγγίζουν οι αγαπολόγοι και οικουμενιστές της νέας εποχής) να ‘’υποχρεούται’’ να μας συγ-χωρεί, ό,τι κι αν κάνουμε, όπως και να Τον προσβάλουμε….Σε αυτήν την ‘’ξένη’’ (εκ του κόσμου τούτου) γλώσσα, την γλώσσα του Πνεύματος (και πεντηκοστής) επιβάλλεται μετάφραση. Το σώσον τον βασιλέα, δεν εξαντλείται μόνο στα εξωτερικά, αλλά ιδίως νοείται το σώσον τον ηγεμονικό νου.... αυτόν που επιβαίνει επί του αλόγου (σώματος) την στιγμή που ο δράκων περιτυλίγει την ουρά του στο πόδι (του αλόγου… όπως φαίνεται στον αγ.Γεώργιο και άλλους έφιππους αγίους) για να ρίξει τον αναβάτη… Ισχύει στην ολότητα του ανθρώπου ότι …ἡ ἀνομία τῆς πτέρνης μου κυκλώσει με (ψαλμμη’). Σχήμα ναι μεν εξωτερικό, που όμως εντυπώνεται βιωματικά έσω, με ορθόδοξη πρόταση την νίκη αυτού… το θανάτω θάνατον πατήσας και σταυροαναστάσιμα βιώματα και χάρις.
Εν τω μεταξύ,… όπως αναφέρεται στο: Απόκρισις περί αναξίων αρχόντων του εν αγίοις πατρός ημών Αναστασίου σιναΐτου επισκόπου Αντιοχείας : …Ο Θεός λέει στον Νόμο: «Θα σας δώσω άρχοντας σύμφωνα με τις καρδιές σας», πράμα που ισχύει σε ενεστώτα διαρκείας. Θα σας δίνω άρχοντες κατά τις καρδίες σας. Μη μείνουμε μόνο στους βασιλείς, που πολλοί (κακώς) βγάζουν σπυράκια και μόνο με το άκουσμα του όρου, με τόση απέχθεια την παραφράζουν, που κατάφεραν να αλλάξουν και την ψαλμωδία, λες και ο οποιοσδήποτε άρχοντας δεν υπέχει ρόλο ‘’βασιλέα’’. Νομοταγή κατά Θεό ή αλαζόνα δυνάστη. Είναι θέμα απλής αυτογνωσίας και ελάχιστης θεογνωσίας. Μακάρι να τα διακρίνουμε.
Παράλληλα, ο θείος Χρυσόστομος δια τους μη εν τάξει ιερείς λέγει· «Ου πάντας χειροτονεί ο Θεός, αλλά δια πάντων ενεργεί». (Θεός – Κόραξ – προφ.Ηλίας).
Βλέπουμε ότι ο Θεός ενεργεί δια πάντων των ιερέων (είτε τους χειροτονεί Ο Ίδιος είτε όχι) μυστηριακά, προς σωτηρία των ανθρώπων αλλά και δια πάντων των αρχόντων (είτε τους χρίει Ο Ίδιος δια προφητών, είτε όχι) μυστικά.
Ενεργεί θεραπευτικά μυστηριακά, μόνο μέσω όσων έχουν αποστολική διαδοχή. Ενεργεί θεραπευτικά μυστικά, μέσω όλων των αρχόντων, που, ή ευλογεί ή επιτρέπει στο σύνολο για την σωτηρία των ανθρώπων, αφού αυτό είναι και το θέλημά Του. Θέλει τους πάντας σωθήναι και εις επίγνωσιν Αληθείας ελθείν.
Ο Κύριος, είναι δεδομένο εκ φύσεως, στο να ‘’εκμεταλλεύεται’’ και το καλό και το κακό, οδηγώντας τον άνθρωπο στο όντως Καλό. Με σεβασμό στην ελευθερία των ανθρώπων, προγνωρίζοντας και όχι προορίζοντας τις φύσεις των ανθρώπων, οδηγεί μυστικά όποιον θέλει, στο θείο Του θέλημα. Το ίδιο συνέβη και με τον Ιούδα, που ΔΕΝ προορίστηκε για να τύχει αδιάκριτο συγχωροχάρτι, αλλά προγνωρίστηκε η φύση του που έρεπε λόγω φιλαργυρίας στην θεομαχία. Πρόδωσε Τον Άνθρωπο. Το ίδιο κάνει και κάθε ομόπνοος του Ιούδα (όσοι κρεμάμε την ζωή μας στους δερμάτινους χιτώνες, συκή) και όσο είμαστε σαρκικοί σαν τον ηρώδη (πάλι, δερμάτινος) οδηγώντας τους συνανθρώπους μας, στον δικό τους σταυρό, δια Του Οποίου, υπό ορισμένες προϋποθέσεις, μπορεί εξ αυτού να ακολουθήσει η ανάσταση. Αλοίμονο στους σταυρωτές (κρίμα στους προδότες) παρότι φαίνεται σαν πιο δύσκολη η θέση των σταυρωμένων…
Ο Κύριος δρα μέσω των αρχόντων, έτσι κι αλλιώς ... είτε εμμέσως παιδευτικά, (στην κάτω όψη) για την μετάνοιά μας με την κοινή έννοια της τιμωρίας - άρσης χάριτος - ή μέσω των δικών Του (όπως το βυζάντιο) για ευλογία, την άλλη όψη την φωτεινή. Το κλειδί μετάβασης από την μία στην άλλη, λαός και άρχοντες, είναι η μετάνοιά μας....
[στην άνω όψη, όπου τελείται η Ουράνια Λειτουργία.(Αγ.Νικολάου
Βελιμίροβιτς) ακούγεται…. Τη
δυστυχία τους έκλαιγαν οι Σέρβοι,
αλλ’ ο ζωντανός Θεός δεν τους θυμήθηκε-
γιατί εκείνοι δε θυμήθηκαν το Θεό,
ούτε τις αμαρτίες τους.
μόνο που… Ζαχαρίας μεθερμηνεύεται ... αυτός που θυμάται τον Θεό και ο Θεός τον θυμάται... με την αφωνία του έως ότου γεννηθεί ο αγ.Ιωάννης Πρόδρομος να ΣΗΜΑΙΝΕΙ την ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ... την μυστική μετάνοια (διόρθωση και αποκατάσταση όσο είναι δυνατόν) που προσελκύει την μυστηριακή σφραγίδα άφεσης].
Για κάθε άρχοντα που νομίζει πως έχει ‘’δικαιοδοσία’’ πάνω σε συνάνθρωπο, ισχύει το διαχρονικό: …. 11 ἀπεκρίθη ᾿Ιησοῦς· οὐκ εἶχες ἐξουσίαν οὐδεμίαν κατ' ἐμοῦ, εἰ μὴ ἦν σοι δεδομένον ἄνωθεν· διὰ τοῦτο ὁ παραδιδούς μέ σοι μείζονα ἁμαρτίαν ἔχει. .. (Ιωαν.ιθ’11)
Η αποκομμένη από το σύνολο
της λειτουργικής ζωής ενός ψαλμού και η αναφορά ‘’σώσον τον βασιλέα’’, δεν
υποβαθμίζει τόσο το διαμάντι, όσο
ελέγχει την δική μας στρεβλότητα κατανόησης του όρου. Πριν χρόνια, σε
μια εκδημία ενός πάπα, (κατά την παρατήρηση ενός φωτισμένου ιερέως) μπορεί να
ήταν παρών ο ορθόδοξος πατριάρχης Κωνπόλεως, αλλά η ορθοδοξία ήταν απούσα, αφού δεν συγκοινωνεί το Φως με το σκότος και
αίρεση. Ανάλογη ‘’αξία’’ έχει η παρουσία του ύμνου στην τελετή στέψης παρ’ανθρώποις
ενός επίγειου αλλόδοξου ή ετερόδοξου βασιλέα που κινεί τα νήματα της παγκόσμιας
ιστορίας.
Βασιλέα, που κυκλοφορεί η φήμη του κρυπτοχριστιανού επειδή τηρεί σχέσεις με το βατοπαίδι (Κύριος οίδε) αλλά το βασίλειό του γέμει από σύμβολα* μασωνίας, ακόμη και στο υπηρετικό του προσωπικό, αλλά και έμπρακτα, έχει άλλες προτεραιότητες…
Στην τόσο πολύπλευρη, από όλες τις απόψεις προσέγγιση του θέματος και θεάματος, κάποιοι λένε, ότι υπάρχουν και αποκρυφιστικά (μασωνικά) στοιχεία, όπου η επιλογή της ημέρας στέψης δεν ήταν τυχαία.
Η προηγούμενη βασίλισσα, μητέρα του Καρόλου, απεβίωσε την 8 Σεπτεμβρίου 2022, αλλά η κηδεία της έγινε στο Λονδίνο στις 19 Σεπτεμβρίου. Από τότε, (μέχρι την στέψη του διαδόχου) κάποιοι μέτρησαν 6 μήνες, 6 εβδομάδες και 6 ημέρες.
https://www.youtube.com/watch?v=VCuxEGKJXRQ
έχοντας πάψει πλέον να κρύβονται οι σχεδιαστές, αλλά από αλαζονεία να καυχώνται κι όλας… για όσους ενημερώνονται επί του σχεδιασμού και υλοποίησης όλων αυτών των ‘’αποφάσεων’’ φαίνεται καθαρά πως έφτασε η ώρα της εθνικής αυτοκτονίας… https://www.youtube.com/watch?v=KRwM_WZN81g (Γρίβας Κων/νος: Ετοιμάζεται εθνική αυτοκτονία / Ενημέρωση & Σκέψη).
Ας μην ''χαίρονται'' και καυχώνται για την δημοκρατικότητά τους οι σύγχρονοι αντι-βασιλικοί, (που πρωτίστως έδιωξαν μαζί με την έννοια και Τον διάκονο Βασιλέα Χριστό) που τάχα δεν έχουν τον δυνάστη ''κηφήνα'' βασιλέα να τους ''τρώει'' την ζωή, γιατί και στο σύγχρονο όπως στήνεται πολίτευμα, το όχι απλά χωρίς σταυρό, αλλά το πολέμιό Του, γιατί νομοτελειακά είναι το ίδιο. Κόσμος, κοσμικό και σαρκικό φρόνημα που μισεί Θεό κι ανθρώπους. Πολεμά τον σταυρό. ΔΕΝ είναι φυσικά τυχαία η αντιπαράθεση των ομόπνοων αλλά για τα μάτια του κόσμου αντίπαλων (2), πολιτικών αρχηγών (για τις εκλογές της 21ης Μαΐου) των 6 αρχηγών, 6 δημοσιογράφων και 6 θεμάτων προς συζήτηση... : Το 6-6-6 debate των πολιτικών αρχηγών. [κι ας φανεί ''σύμπτωση'' για μερικούς... Δυστυχώς τις Αρχές και τις Εξουσίες του Κράτους και της Εκκλησίας τις διευθύνει ο άρχων του σκότους και η Μασωνία. Αλλοίμονον! Πού καταντήσαμε! Οι δε Άρχοντες είναι ως επί το πλείστον όργανα του πονηρού. π. Φιλόθεος Ζερβάκος (8 Μαΐου 1980).... Φαίνεται δε, ότι όλη αυτή η αλαζονική επίδειξη ισχύος ανήκει στα προέσχατα (Κύριος οίδε) για να πάρουμε μια μυρουδιά τι θα ακολουθήσει στα έσχατα. Οι δε υβριστές του Αγίου Πνεύματος θα πάνε περίπατο (όπως αναφέρει ο αγ.Παΐσιος) κατά το προμήνυμα αυτής της εποχής, που δόθηκε στον προφ.Ελισσαίο... (Δ'Βασ.β')].
Κι η λογική ερώτηση είναι, τι περνάει από το χέρι μας, μπροστά σε αυτήν την φαινόμενη ‘’παντοδυναμία’’ ;;; από την προσωπική μας σχέση με τον Σταυρό, παράμετροι και επιπτώσεις στα συλλογικά...
Μετά τα τόσα εμφανή, ψηλαφητά σκοτάδια, τις τόσες ''υποσχόμενες’’ θλίψεις που μας περιμένουν [σαν τον Ιώβ (6/5) αφού κατ'αρχάς ο πνευματικός νόμος θα εφαρμοστεί πολυτρόπως και στην ουσία, ο πειράζων διάβολος θα ζητήσει άδεια από τον Θεό για να παιδέψει τον καθένα, κατά το συμφέρον του... παραγράφοντας αρκετά δια πόνων και αγιαζόμενος υπομένοντας και δοξάζοντας Τον Τριαδικό παντεπόπτη Θεό], Ο σταυρός, κάνει την εμφάνισή Του την αμέσως επόμενη ημέρα (7/5) της στέψης. [Είναι η λαμπρή ακτίνα που σχίζει το απόλυτο σκότος (και δίνει δρόμο προς ακολούθηση) των 3 προαναφερθέντων 6αριών, της αποκρυφιστικής πανσελήνου Μαΐου (της ετησίας επανένωσης του βούδα με τους ‘’φωτισμένους’’ σε δύναμη (μανού), γνώση (μαχατσόχαν), και ‘’αγάπης’’ (βουδισάτβα), της έκλειψης σελήνης κλπ]…
Επί του πρακτέου, ο θείος σταυρός μέσα στον ισοσκελή τετραδιάστατο χωροχρόνο, έχοντας 4 ακτίνες, αρχίζει και ξηλώνει το σκότος και το νέφος που ‘’πλακώνει’’ την ανθρωπότητα.
Κι αν η λύση του κυρίαρχου σκότους δυνάμει του Φωτός, είναι αυτά τα 4 στοιχεία / παράμετροι, η απουσία τους από την ζωή του ανθρώπου, τα εντείνει και χειροτερεύει την κατάστασή μας και προσωπικά και συλλογικά. Το αμετανόητο και ανεξομολόγητο, το ακοινώνητο, η απελπισία (μαζί με όλες τις άστοχες ελπίδες στα του κόσμου κι όχι στον Θεό) μαζί με την ανυπομονησία και γογγυσμό για τα δεινά (όσα επιτρέψει Ο Θεός να μας βρουν και ακουμπήσουν και αναλογούν) θα μας κρίνουν ως ανόητες (μωρές) γυναίκες… 10 ὁ δὲ ἐμβλέψας εἶπεν αὐτῇ· ἵνα τί ὥσπερ μία τῶν ἀφρόνων γυναικῶν ἐλάλησας οὕτως; εἰ τὰ ἀγαθὰ ἐδεξάμεθα ἐκ χειρὸς Κυρίου, τὰ κακὰ οὐχ ὑποίσομεν; ἐν πᾶσι τούτοις τοῖς συμβεβηκόσιν αὐτῷ οὐδὲν ἥμαρτεν ᾿Ιὼβ τοῖς χείλεσιν ἐναντίον τοῦ Θεοῦ.... (Ιωβ β') με προσέγγιση στο…. υπομονή, σωφροσύνη και αναμαρτησία
Δια Σταυρού η παράδοξος σβέσις της φλογίνης ρομφαίας, δια Σταυρού, βιώματος και πολιτείας η μετάβασή μας από τα φαινόμενα είδωλα στην ουσία των πραγμάτων…. οπότε και από την αφροσύνη στην ποθούμενη φρόνηση η φλογίνη ρομφαία μεταξύ φρονήσεως και αφροσύνης παράλληλα της μετάβασης στον έσω κύκλο κύκλος Αληθείας και κύκλος ασεβείας…, με αφορμή την ακολούθηση και εμβάθυνση στο ίχνος (ψαλμό) που μας ‘’χάρισε’’ έστω και άθελά της ή με δόλια διάθεση χρησιμοποίησής του, η στέψις. Εκ της γης στον ουρανό. Εκ του θανάτου στην Ζωή.
Αφορμή, όχι για πλατιασμό και φιλολογία, αλλά για τις απαραίτητες αυτογνωσία και θεογνωσία, όπως την περιγράφει ο μέγας Βασίλειος ... όταν ο
νους δεν σκορπίζεται στα εξωτερικά πράγματα, ούτε διαχέεται στο κόσμο από
τίς αισθήσεις, γυρίζει στον εαυτό του και μέσα από τον εαυτό του
ανεβαίνει στην έννοια του Θεού· «Νοῦς μή σκεδαννύμενος ἐπί τά ἔξω,
μηδέ ὑπό τῶν αἰσθητηρίων ἐπί τόν κόσμον διαχεόμενος, ἐπάνεισι μέν πρός ἑαυτόν·
δι’ ἑαυτοῦ δέ πρός τήν περί Θεοῦ ἔννοιαν ἀναβαίνει· » (επιστολ. α‘).
Να αποφύγουμε την περιέργεια περί της στέψης του έξω βασιλέως, αλλά να στραφεί η σκέψις μας στον έσω ''βασιλέα'' νου, αν έχει τις προϋποθέσεις [ψαλμ.μδ' (44) ένεκεν καθαρής καρδίας και νεφρών** (δια Της Θεοτόκου)] να ''χρισθεί'' εκ Θεού, όπως ο προφητάναξ Δαβίδ (ψαλμ. πη' 88 και ρνα' 151) για να βιώσει την ανάσταση και την νίκη κατά του θανάτου. Αλλιώς, πιο το κέρδος του χρισμένου εκ Θεού βασιλέως εξωτερικά, αν το ξίφος του Χριστού αποκόψει πριν καν έλθει η κρίση αντί να ευλογήσει σαν χρίση, τον νου (και όλον τον εαυτό; ). Μην τύχει εκ των πραγμάτων περνιόμαστε για χριστόφιλοι, αλλά στην ουσία είμαστε χριστομάχοι. Όχι απλά χωρίς χριστοφόρο (ταπεινό επί πώλου όνου) νου αλλά θεομάχοι, άσοφοι παρά τις φιλοσοφίες και άλογοι. Κύριε ελέησον!!
Νομίζω πως είναι ευνόητο ότι οι κοσμικοί άρχοντες, άλλα λένε κι άλλα κάνουν. Η θρησκευτική πινεληά που ρίχνουν, απλά επαναπαύει τις συνειδήσεις τους.... ότι πράττουν το ''καλό'' .... ανάλογα όμως ισχύει όσο κι ο νους μας (άρχοντας, βασιλεύς) είναι κοσμικός, αντί ηγεμονικός, δούλος παθών, με επόμενο, να μην ωφελούμαστε διόλου, όσο και άγιοι, χρηστοί και χριστοί να είναι οι έξω άρχοντες. Του Κυρίου η κρίσις, Του Κυρίου η χρίσις. Ο καλός Θεός να μας δίνει διάκριση, την μητέρα των αρετών, για να λάβει το ''σώσον Κύριε τον βασιλέα'' άλλη οπτική και προοπτική. Να παράσχει αφορμές μετανοίας (δι ης η σωτηρία) στους έξω βασιλείς και στον έναν έσω, για τον οποίο είμαστε ολοκληρωτικά υπεύθυνοι και μόνο για αυτόν (ε-αυτόν, την εικόνα Αυτού) θα δώσουμε λόγο Στον Λόγο. Το πόσο σκιρτά μέσα μας και μας συγ-κινεί η άλλη ζωή, πόσο μας ενδιαφέρει Αυτή, πέραν των σαρκικών φαινομένων (Το σκίρτημα Ζωής μέσα στην αμορφία μας) πόσο τακτοποιήσαμε τον λόγο, την ψυχή και την ζωή μας ένθεα (ΑΔΑΜ αρχικά προσανατολισμού), (η τάξις στον ψυχισμό, οι αιτίες της αταξίας και η αποκατάσταση) ... πόσο μεριμνούμε να την καθαρίζουμε (αποπλύνοντάς την μέσω μετανοίας και Αίματος της αναιμάκτου θυσίας), την ελευθερώσαμε. Με την Αγία Γραφή το διαχρονικό στέρεο ψυχογράφημα και μέτρο, πόσο διαφέρει ο σύγχρονος ''κόσμος'' από τον κόσμο που περιγράφει Αυτή; παραμένει αιχμάλωτος ο νους (ισραήλ) στον φαραώ, περιμένοντας τον προφ.Μωυσή που παραλαμβάνει τις εντολές εξ όρους αγίου τότε προτυπούμενα και τώρα καινής για να τον εξάγει; Παραμένουμε στάσιμοι στεναχωρούμενοι δούλοι, μέχρι νάρθουν προφήτες και λόγοι για να εξάγουν τον αιχμάλωτο νου από τον μετεωρισμό και διάσπαση στα εξωτερικά, από την βαβυλώνα; Ο ''μύθος'' του σπηλαίου του πλάτωνα είναι μακρυά, όσο παραμένουμε σιδηροδέσμιοι μπροστά σε τοιχεία έρμαιοι τι θα μας δείξουν (στο προβολικό μας πεδίο και τοιχεία) για να το περάσουμε για την μόνη αλήθεια; χωρίς να ψάχνουμε τα βαθύτερα σ+τοιχεία Φωτός; Κι οι ορθόδοξοι, ας μην κάνουμε πως δεν έχουμε χρισθεί, γιατί ήδη συνέβη στο βάπτισμά μας. Το θέμα λοιπόν είναι, πόσο αυτό ενεργεί εν ημίν ή το πόσο το έχουμε ανενεργό, θαμμένο υπό γης, σαν τον σταυρό, με τις ίδιες προϋποθέσεις ανάδειξης.... κάτι που το χρειάζεται απαραίτητα ο εαυτός, η πατρίδα μας, ο κόσμος... Παράσχου Κύριε!!
Κι εμείς… αναμένοντες, ευχόμενοι και αμήν εργαζόμενοι η χειρ Θεού [όπως τότε σκιωδώς με το γενεαί δεκατέσσερις ''απαραίτητες'' για την Γέννηση του Χριστού, έτσι και τώρα, πάλι με τις ομόπνοες φάλαγγες (χειρ Θεού) για την γέννηση του Χριστού εν ημίν, αναγέννησή μας (δια και εν XC) εν Φωτί και χρίση μας ως υιού Του] να μας βοηθά να διακρίνουμε πίσω από την θολούρα του κόσμου, την άμεση θεϊκή επέμβασή Του, πρώτον εν ημίν και ύστερα στους άρχοντες μας (αμήν λάλησον αγαθά) ασφαλίζοντάς τους από το να γίνονται εργαλεία του αντιδίκου.
Δυστυχώς βέβαια στην πράξη, νομοτελειακά (ως δύο συναυξανόμενες όψεις, Φωτός ερχομένου, σκιών και αμαρτιών, ζιζανίων και καλού σπόρου...) πλεονάζουν τώρα, ως υποχείρια φυτευτά των σιωνιστών, δυόμισυ αιώνες τώρα. ΚΑΛΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ!! Αμήν να ελευθερωθούμε κατά Θεόν (ορθοδόξως) κι ας είναι ευλογημένο να δούμε και ζήσουμε την αίσια λήξη του κανόνα μας…. με όποιο τρόπο Ο Κύριος αποφασίσει να μας θεραπεύσει. Προσωπικά, συλλογικά σαν Ελλάδα, πανανθρώπινα.
δι ευχών και ενεργείας Της γλυκυτάτης Θεοτόκου, προστάτιδος του γένους των ανθρώπων και της ελλάδος…
Συγχώρεσέ τους Υιέ μου, σώσε την Ελλάδα που Σε πιστεύει και μας αγαπά…ένα συγκλονιστικό όραμα.
όταν η χειρ του Βασιλέως και Θεού, ενεργεί ευθέως διά του επιγείου (θεοστέπτου) βασιλέως….
Στο μέτρο της δικής μας προτεινόμενης εργασίας και συνεργασίας με το θείο θέλημα…. πως λειτουργούν επί του πρακτέου οι αγ.Κωνσταντίνος και Ελένη, η σχέση τους με την βασιλίδα των πόλεων και την εν ημίν βασιλεία
Τὸ ἀληθινὸ Βυζάντιο. Ἡ ἀρχοντικὴ καὶ βασιλικὴ πολιτεία (Φώτης Κόντογλου)
ελληνορθόδοξη παιδεία στην ανατέλλουσα βυζαντινή δημοκρατία
---
Ἄσπιλε, ἀμόλυντε, ἄφθορε, ἄχραντε, ἁγνὴ Παρθένε, Θεόνυμφε Δέσποινα (τα πέντε άλφα και η πεντάλφα….)
με
αφορμή τα ΤΡΙΑ “A” του ΟΣΙΟΥ ΙΑΚΩΒΟΥ του Τσαλίκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου