πως λειτουργούν στον άνθρωπο, τα δώρα της αναστάσεως, αναλήψεως και πεντηκοστής…

διαβάζουμε στην Εὐχή ἑσπερινοῦ γονυκλισίας Ἁγίου Πνεύματος … μὴ ἐγκαταλίπῃς ἡμᾶς, πρίν ἡμᾶς εἰς τὴν γῆν ἀποστρέψαι, ἀξίωσον πρὸς σὲ ἐπιστρέψαι, καὶ πρόσχες ἡμῖν ἐν εὐμενείᾳ καὶ χάριτι.  

κι η γονυκλισία εκείνην την ημέρα, είναι μια καλή αρχή… Καὶ ἡμῶν κλινόντων τὰ γόνατα ἐπὶ γῆς…. (χρονικά τότε στον εσπερινό αλλά αμήν και βιωματικά εσαεί, σαν νοοτροπία και στάση ζωής που τιμά και θέλει Ζωή). Καλή αρχή, αφού βάζουμε την βάση ‘’αναλήψεως’’ και φώτισης πεντηκοστής, με ‘’σημείο’’ μύησης και σοφίας, τα γόνατα*… κατά το δίστιχο της αναλήψεως: …Ἐκ δεξιᾶς κάθισας πατρικῆς Λόγε, Μύσταις παρασχὼν πίστιν ἀσφαλεστέραν. 

[* αναφέρεται για τον αγ.Ιάκωβο αδελφόθεο, πως εθεωρείτο σοφότατος και βαθύτατα μύστης και πάντα για κάθε πρόβλημα, τον ήθελαν παρόντα για την θεία γνώμη του. Χαρακτηριστικό του μάλιστα ήταν ότι τα γόνατά του έμοιαζαν με καμήλας από την προς Θεόν, γονυκλισία]… και επί του πρακτέου, αμήν κι εμείς περνώντας από την καλή λίαν τυπική, στην άριστη και ουσιαστική προσκύνηση Της Αγίας Τριάδος [εν Πνεύματι (Αγίω) και Αληθεία (εν Κυρίω)]. 

Διαδοχικά στάδια και προϋποθέσεις αυτού του ‘’πακέτου’’ δώρων (ανάστασης, ανάληψης και πεντηκοστής) είναι να προηγηθεί η δια του Σταυρού (μεγάλης τεσσαρακοστής, που στο κέντρο αυτής κείται η σταυροπροσκύνηση) και Θεοτόκου (με τους χαιρετισμούς)… με, και τα δύο πρόσωπα ομόρροπα [(πύρινος

στύλος (|) και σκέπη νεφέλη (-)] πρέσβεις για την θεάρεστη βιωτή εξόδου και ανάστασής μας…  

Είναι η δια Σταυρού χαρά εν όλω τω κόσμω κι η ευλογία κι η δόξα των αγγέλων, αλλά συγχρόνως και το τραύμα των δαιμόνων. Αμήν επιλέξουμε την συμφέρουσα στάση ζωής άνω κι όχι κάτω όψη Του… (τυπική και ουσιαστική σταυροπροσκύνηση ... αγ. Lev Gillet). 

αμήν δι ευχών και ενεργείας του κεντρικού επί γης προσώπου Της Θεοτόκου, που πάλι γνωριζόμενη ως κλίμαξ και γέφυρα, (καθόδου και ανόδου, εισόδων και εξόδων) υμνείται… (στον οίκο Ι,… χαῖρε, της τριάδος τους μύστας φωτίζουσα … αμήν περιφρουρούμενοι της βιωτής μας, από αγγέλους. 

Οίκο Ι, οίκο Ιησού… γιατί κυκλοφορούν κι άλλοι ‘’μύστες’’, που δεν Τον προσκυνούν αφού είναι του άλλου Ι (της φυγοκέντρου), που υψηλοφρόνως δημιουργούν εντυπώσεις (και μάταιο θαυμασμό για να πλανήσουν) με τις φανταστικές ακόμη και ανούσιες γνώσεις και δυνάμεις τους, … και έρχεται η ώρα… 9 διὸ καὶ ὁ Θεὸς αὐτὸν ὑπερύψωσε καὶ ἐχαρίσατο αὐτῷ ὄνομα τὸ ὑπὲρ πᾶν ὄνομα, 10 ἵνα ἐν τῷ ὀνόματι ᾿Ιησοῦ πᾶν γόνυ κάμψῃ ἐπουρανίων καὶ ἐπιγείων καὶ καταχθονίων, (Φιλιπ.β’). 

Είναι λογική προϋπόθεση, ότι πριν εκτιμηθούν τα (έσω) θεία δώρα πρέπει να εκτιμηθεί η αξία του δώρου* της πρόσκαιρης επίγειας ζωής για να την διαχειριστούμε κατάλληλα και δια του ενός, περάσουμε στο άλλο… πρίν ἡμᾶς εἰς τὴν γῆν ἀποστρέψαι, ἀξίωσον πρὸς σὲ ἐπιστρέψαι, 

[* …3 πάντα δι' αὐτοῦ (Του Λόγου) ἐγένετο, καὶ χωρὶς αὐτοῦ ἐγένετο οὐδὲ ἓν ὃ γέγονεν….  (Ιωαν.α’) και προς τα έξω σαν ιστορική δημιουργία και προς τα μέσα και εσωτερική, βιωματική αναδημιουργία και βασιλεία (που μας περιμένει), αφού χωρίς Εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν … (Ιωαν.ιε’5). ΩΝ, παρών, Ο Τριαδικός Θεός και ενεργεία Αυτού, στην γένεση και (κάθε γέννηση ανθρώπου και του κόσμου του) παρών και  στην αναγέννησή του (αν θέλει και συνεργαστεί) από το.... σκότος και αταξία και ακατασκεύαστο και αόρατο στο Φως και τάξη (Γεν.α')... 

3 καὶ εἶπεν ὁ Θεός· γενηθήτω φῶς· καὶ ἐγένετο φῶς…. και όλη η δημιουργία (άψυχη και έμψυχη, φωστήρες άλογοι, φυτά, ζώα…) δι απλής εντολής Λόγου και ποικιλίας εκ Πνεύματος Αγίου… (Γεν.α’). Δημιουργία, που επαναλαμβάνεται με κάθε πλάση ανθρώπου, από συλλήψεως, κυοφορίας και γεννήσεως αυτού στον κόσμο. Εξωτερικά όμοια και εσωτερικά ανεπανάληπτα και μοναδικά για κάθε κόσμο (μας) χαρίζοντάς μας τα γενικά και τα ειδικά δώρα του Θεού, για τα οποία ‘’πρέπει’’ να ευχαριστούμε**.  

Νομοτελειακά, εσχατολογικά, θα συμβεί. Θα κλίνουμε γόνυ έτσι κι αλλιώς. Το θέμα λοιπόν έγκειται στο να μην φτάσουμε να κάμψη το γόνυ μας ακουσίως και με βία και με κρίμα και κατάκριμα, αλλά με ελευθερία να προλάβουμε να το κάνουμε εκουσίως από τώρα προς δόξαν Θεού, για την σωτηρία μας με πίστη και αλήθεια και χαρά και αγάπη…. [στον κυρίως αγωνιστικό χωροχρόνο (+) που μας δωρίστηκε πάνσοφα, εν εικόνι, με προδιαγραφές σαν καλό σπόρος, ώστε ΑΝ θελήσουμε να καρπίσουν με χάρι. Κι όπως αρχή της δημιουργίας το φως, έτσι και προς τα έσω, αρχή της αναδημιουργίας η παρουσία του Φωτός (φωτισμός) με το εν βάπτισμα 

(Οι 7 ηλικίες του ανθρώπου - Αγίου Αναστασίου Σιναΐτου 

και συνειρμικά…. Οι 7 ηλικίες του ανθρώπου στην παλαιά και καινή διαθήκη). 

Είναι τότε που δίνονται τα δώρα εν δυνάμει, ώστε αν ανταποκριθεί ο άνθρωπος και εργαστεί πάνω σε αυτά, να τα φτάσει στο εν ενεργεία…) και τελικά πάντα χάριτι, να καταφέρουμε το καθ’ομοίωση… στον δρόμο προς το καθ'ωμοίωσιν.... μέγας Βασίλειος 

** αναφέρει ο γερ.Εφραίμ της σκήτης του αγ.Ανδρέα, πως όταν ο Θεός παρουσίασε στον ΑΔΑΜ την γυναίκα του, αυτός αντί να Τον ευχαριστήσει, είπε ότι αυτή είναι οστόν εκ των οστέων μου και σάρκα εκ της σαρκός μου…. όπου, με την συμπεριφορά αυτή έδειχνε και την ερχόμενη έκπτωση. 

Με δεδομένο ότι … 20 καὶ ἐκάλεσεν ᾿Αδὰμ τὸ ὄνομα τῆς γυναικὸς αὐτοῦ Ζωή, ὅτι αὕτη μήτηρ πάντων τῶν ζώντων. (Γεν.γ’) και συνδυασμό την οικειοποίηση αντί της ευχαριστίας στο δώρο, …21 καὶ ἐπέβαλεν ὁ Θεὸς ἔκστασιν ἐπὶ τὸν ᾿Αδάμ, καὶ ὕπνωσε· καὶ ἔλαβε μίαν τῶν πλευρῶν αὐτοῦ καὶ ἀνεπλήρωσε σάρκα ἀντ᾿ αὐτῆς. 22 καὶ ᾠκοδόμησεν ὁ Θεὸς τὴν πλευράν, ἣν ἔλαβεν ἀπὸ τοῦ ᾿Αδάμ, εἰς γυναῖκα καὶ ἤγαγεν αὐτὴν πρὸς τὸν ᾿Αδάμ. 23 καὶ εἶπεν ᾿Αδάμ· τοῦτο νῦν ὀστοῦν ἐκ τῶν ὀστέων μου καὶ σὰρξ ἐκ τῆς σαρκός μου· αὕτη κληθήσεται γυνή, ὅτι ἐκ τοῦ ἀνδρὸς αὐτῆς ἐλήφθη αὕτη· 24 ἕνεκεν τούτου καταλείψει ἄνθρωπος τὸν πατέρα αὐτοῦ καὶ τὴν μητέρα καὶ προσκολληθήσεται πρὸς τὴν γυναῖκα αὐτοῦ, καὶ ἔσονται οἱ δύο εἰς σάρκα μίαν. (Γεν.β’) 

Κι εδώ εντοπίζονται οι δύο ‘’λογικές’’, δύο όψεων. Μία του πρώτου ΑΔΑΜ, η πτωτική, της οικειοποίησης του καλού και της αποποίησης ευθυνών για ό,τι κακό, και η λογική του δευτέρου ΑΔΑΜ που πάλι ο Θεός ‘’ύπνωσε’’ Αυτόν (τριήμερος ταφή) και εκ της Πλευράς (δύο κρουνούς, γνώσεως και αφέσεως) εξάγει Ζωή (αναπληρώνοντας το κενό με πνεύμα) παραδίδοντάς μας τον τρόπο και λογική ανάστασης και επιστροφής, από λογική έκπτωσης και φυγής… (από την λογική του ανθρώπου στην λογική του Θεού). 

μπροστά σε αυτές τις δύο όψεις …η ζωή με την ελευθερία που μας δόθηκε, είναι όντως δική μας… δική μας όμως, προς διαχείριση… οπότε και με επιπτώσεις καλής ή κακής διαχείρισης και κατάληξης.... ένα ''δανεικό'' δώρο, αν σκεφτεί κάποιος, πως αποτελούμενος ο διττός άνθρωπος, σαν ψυχή από θεία εμφύσηση και πνοή (ΑΗΡ-ΠΥΡ-ΑΙΘΗΡ) και σώμα / πηλό (ανάμειξη ΓΗ-ΥΔΩΡ), ποιο από τα δύο μπορεί να καυχηθεί ότι είναι δικό του; τελικά, το μόνο που μένει και κρίνεται είναι η θέληση…. το μόνο σίγουρο είναι, πως αν καυχηθούμε ως ε-γώ (εικών επί γης σκιώδης) ότι είναι δικά μας, αντιστρατευόμαστε παραφυσικά και της φύσης και της υπερφύσης, στερούμαστε της βάσης της αυτογνωσίας, στερούμαστε κατά Θεόν λογικής, οπότε, μόνοι μας κωλύουμε την ακριβή θεογνωσία που προστίθεται σαν χάρις και ευλογία, στους ταπεινούς … (τοις δε υπερηφάνοις, αντιτάσσεται). ΔΕΝ αναπαύεται η χάρις...   

...θέληση ... μεγάλη έννοια... Ο Κύριος θέλει, τους πάντας σωθήναι και εις επίγνωσιν αληθείας ελθείν. Από μας εξαρτάται ποιον από τους δύο θέλουμε να κάνουμε φίλο μας. Πόδα ή αντίποδα και είδωλο. ICXC* έλξη και χειραγωγία Του προς Αλήθεια ή τον αντίδικο, σαν τάνυσμα προς φαντασία και απώλεια...

[* φίλο μας, ανταποκρινόμενοι στην δική Του φιλία που πρώτα μας αγάπησε, τον καθένα ξεχωριστά, αγάπη και φιλία που έδειξε ιστορικά στον δίκαιο Λάζαρο για να τον αναστήσει, συγγενής Του όσο ακούμε και τηρούμε τις εντολές Του, συγγενείς Αίματος και κληρονόμοι Ζωής αιωνίου, εκ Της Πλευράς Του.... πρέσβεις φέροντες τους φίλους Του αγίους, τιμώντες αυτούς και μιμούμενοι το κατά δύναμιν, κάνοντάς τους παρακλήσεις, προσευχόμενοι.... αμήν όλα προς ωφέλεια].... 

Αναφέρει ο αγ.Σεραφείμ Ρόουζ ότι κάθε κίνηση εκτός Χριστού είναι αδιέξοδος και μόνο στον Χριστό ορθοδόξως υφίσταται η έξοδος και ευστοχία. … Συμφωνία ‘’ελληνικής’’ γλώσσας θεοεπίβλεπτα δομημένης μαθηματικής , γεωμετρικής ζωντανής γλώσσας, που οδοδεικτεί προς Ζώντα Θεό και χρησιμοποιούμενη (ορθόδοξα) από Αυτόν και για Αυτόν…  όταν το ΚΑ(Κ)Ο είναι όντως αδιέξοδο (Κ = |< , κίνηση προς ‘’αριστερά’’ αντί ‘’δεξιάν’’ Του Πατρός) σε σχέση με το ΚΑ(Λ)Ο και ατελεύτητο προς τα άνω και μόνο Αγαθό, (Λ)όγο (ως άνω πορεία Λ)…. 

…αμήν ευχαριστήσουμε Τον Κύριο και το Πνεύμα το Άγιον (και για το ζειν και την έξω δομηθείσα φύση μας, με τις άγνωστες λεπτομέρειες του ‘’γιατί’’) αιτούμενοι να μας δίνει διάκριση και δύναμη και φώτιση διαχείρισης της ζωής (εύας) μας… προ του επιστρέψαι στην γη, να επιστρέψουμε Στον Κύριο προς το ευ και μακαρίως και αιωνίως ζειν, δια και εν ΧC…]. 

…να προλάβουμε να αινέσει η ψυχή μας Τον Κύριο, πρακτικά μέσω της ζωής μας και της τήρησης των εντολών Του (αφού έτσι αποδεικνύεται η αγάπη μας) μη πειθόμενοι στα εντάλματα του φαραώ, του καίσαρα, του κοσμοκράτορα, του κόσμου τούτου με την σαρκική έννοια, που αντιστρατεύεται στο πνεύμα και θείο θέλημα.. Αἴνει, ἡ ψυχή μου, τὸν Κύριον· αἰνέσω Κύριον ἐν τῇ ζωῇ μου, ψαλῶ τῷ Θεῷ μου ἕως ὑπάρχω. μὴ πεποίθατε ἐπ᾿ ἄρχοντας, ἐπὶ υἱοὺς ἀνθρώπων, οἷς οὐκ ἔστι σωτηρία. ἐξελεύσεται τὸ πνεῦμα αὐτοῦ. καὶ ἐπιστρέψει εἰς τὴν γῆν αὐτοῦ· ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ ἀπολοῦνται πάντες οἱ διαλογισμοὶ αὐτοῦ… (ψαλμ.ρμε’) 145… να επιστρέψουμε και πάσαν την ζωήν ημών Χριστώ τω Θεώ ( Τον Τριαδικό Ένα, 1) να παραθέτουμε, φύση (4) και πεμπτουσία (5) μας… ψυχή τε και σώματι… 

διακρίνοντας τον κύκλο αληθείας Του που μας ασφαλίζει… φυλάσσει Κύριος πάντας τοὺς ἀγαπῶντας αὐτὸν καὶ πάντας τοὺς ἁμαρτωλοὺς ἐξολοθρεύσει. αἴνεσιν Κυρίου λαλήσει τὸ στόμα μου· καὶ εὐλογείτω πᾶσα σὰρξ τὸ ὄνομα τὸ ἅγιον αὐτοῦ εἰς τὸν αἰῶνα καὶ εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος. (ψαλμ.ρμδ’) μη μένοντας στον έξω κύκλο περιπατούντες (ματαίως, αστόχως, ψυχοβλαβώς)… κύκλος Αληθείας και κύκλος ασεβείας… κύκλῳ οἱ ἀσεβεῖς περιπατοῦσι· Ψαλμός ια’9  

να περάσουμε την απαγορεύουσα ρομφαία … η φλογίνη ρομφαία μεταξύ φρονήσεως και αφροσύνης που ‘’χωρίζει’’ την φρόνηση από την αφροσύνη, το Φως από το σκότος… και διαχωρίζουσα τα ‘’δοχεία’’ και σκηνές μας (αφού μιλάμε για σκηνοπηγία και πεντηκοστή) με το αμήν ελθέ* και σκήνωσον εν ημίν και καθάρισον και σώσον… δοχεία [προσευχητικής  στάσης σώματος Υ, νοεράς και πρακτικής επίκλησης σε ένα από τα δύο Ι, κεντρομόλου (Ι και 9) ή φυγοκέντρου (Ι και 6) προς σκήνωση…, παραδίδοντας τον μεταβολισμό του (+) ο κάθε άνθρωπος, και αποκτώντας Ο Ένας ή ο άλλος, ανάλογα δικαιώματα… δράσης (αντικειμενικού καλού ή κακού) δια των μελών του, στον κόσμο]. 

Είναι κλειδί θέας (θεοπτίας) και κίνησης προς, ο προσανατολισμός** του προσώπου μας στον Ήλιο (σαν οπτική 120 μοιρών). Αναλυτικά για αυτό το 120 ως πρόσωπα [συνανάστασης και πεντηκοστής (πράξ.αποστ.)] στο… η εις άδην κάθοδος και η συνανάσταση με Τον Κύριο, των 120 προσώπων… Από τον προσανατολισμό και την οικείωσή μας ως δοχεία (Υ), με το Π(Υ)Ρ και το (Υ)ΔΩΡ … αναπτύσσονται οι δύο (μοναδικές) όψεις (και καταλήξεις) 

* αναφέρεται στο Βασιλεύ Ουράνιε παράκλητε... το ''ο θησαυρός των αγαθών'' κι είναι Αυτός  Ο Ίδιος (έτερος) παράκλητος, που ερχόμενος εν ημίν, μαζί με τα άλλα χαρακτηριστικά, μας γνωστοποιεί σαν Πνεύμα Άγιον τα δικά Του, ότι πρόκειται περί θησαυρού για να μας επιστήσει την προσοχή, μην δώσουμε τα άγια τοις κυσί και ρίξουμε τους μαργαρίτας (μικρούς θησαυρούς και λόγους) στους χοίρους... (Ματθ.ζ'6) τα της Ζωής (ζ) επτά και σεπτά, στο 6 και στον 6... (συμ-περι-φορά 6, που επιβάλλει στον άνθρωπο, το άλλο πνεύμα, σαν ενεργούν αντίπους, το πνεύμα της πονηρίας. Πλάνης σκοτισμού, ύβρεως...) αλλά, αν κάποιος πραγματικά σέβεται και προσέχει αυτά και θέλει δι αυτών να αναγεννηθεί (13 - ιγ) και κατακτήσει δι αυτών την βασιλεία, εντοπίζει χάριτι Αυτού τον θησαυρό... 45 Πάλιν ὁμοία ἐστὶν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν ἀνθρώπῳ ἐμπόρῳ ζητοῦντι καλοὺς μαργαρίτας· 46 ὃς εὑρὼν ἕνα πολύτιμον μαργαρίτην ἀπελθὼν πέπρακε πάντα ὅσα εἶχε καὶ ἠγόρασεν αὐτόν. (Ματθ.ιγ') και δρα ανάλογα, πάλι με την επισκιάζουσα δύναμη του Αγίου Πνεύματος και ΑΝ αρχίσουμε να σκάβουμε εντός προς ανεύρεσή Του. Τα πάντα χάρις!! ΔΟΞΑ ΣΟΙ! Αμήν να Του δίνουμε πάτημα, να ενεργεί εν ημίν, σωτήρια (αρχής γενομένης από τον Ευαγγελισμό και σύλληψη Του Φωτός εν ημίν, δια Της Θεοτόκου) !!! ... κι αυτό γιατί, αν δεν πληροί το Πνεύμα το Άγιο και Αγαθό τα δοχεία μας για να αναγνωρίσουμε τον όντως θησαυρό, δρα το άλλο πνεύμα (πονηρίας) και δι αυτού η συμπεριφορά μας δεν απέχει από κύνες και χοίρους, που καταπατούν τον θησαυρό.... κύνες, χοίροι και άλλα ζώα, όχι σαν φύσεις, αλλά επειδή η ψυχή μας κατά τον Ψαλμ. μη’13 και λόγω παθών, αντί αρετών, ένεκα αμαρτιών, ανομιών, πνεύματος πλάνης, αθεΐας, θεομαχίας... αιρέσεων...  “ταυτίστηκαν μέ τά ἄλογα κτήνη καί ἔγιναν ὅμοιες μ’ αὐτά” (από το περί ψυχής και κολάσεως… αγ. Ανδρέα δια XC σαλού). 

** Πεντηκοστή σκηνοπηγία, Παναγία Τριάς και πρόσωπα...

[και σύμφωνα με την άγνωστη αλλά ισχύουσα πρακτικά αναδιπλωτική αρχή …περί της κλίμακος και των ακραίων πλατύσκαλων…. (φυσική και θεολογική προσέγγιση)] … ή φωτιάς κάτω, καυστικής ή άνω δροσιστικής. Ή κάτω υδάτων που πνίγουν ή άνω που αναζωογονούν και τελειοποιούν ευθέως και ελικοειδώς… [Π(Υ)Ρ, (Υ)ΔΩΡ και το εν χώναις θαύμα (6/9) …] … αμήν … Ἅγνιζε καὶ κάθαρε καὶ ῥύθμιζέ με· κάλλυνε, συνέτιζε καὶ φώτιζέ με· δεῖξόν με σὸν σκήνωμα Πνεύματος μόνου, καὶ μηκέτι σκήνωμα τῆς ἁμαρτίας· ἵν᾿ ὡς σὸν οἶκον εἰσόδῳ κοινωνίας, ὡς πῦρ με φεύγῃ πᾶς κακοῦργος, πᾶν πάθος. 

αποδιώκοντας το ένα πυρ το άλλο, [ἔρωτι ἔρωτα διακρουσάμενος, καὶ πῦρ πυρὶ ἀΰλῳ ἀποσβέσας (βαθμίς 15η κλίμακος)] το ένα ύδωρ το άλλο, διαπερνώντας μας (Η Ναυς) με ασφάλεια, από την μία όχθη, στην ουράνια άλλη Ἡ θάλασσα τοῦ κόσμου (ὅσιος Νήφων)… 

Αρχή γενόμενη, η ανέλκυση εξ υδάτων πολλών… αμήν στην πράξη (τον εν ημίν απ.Πέτρο, που τον φυλακίζει ο ηρώδης (δερμάτινος)… 

αρχής γενομένης της αναστάσεως, πάλι δια χειραγωγίας Του Κυρίου που μας εξάγει εξ άδου κατωτάτου… με ανάλογη την αγιογραφία της αναστάσεως, που πάλι βλέπουμε (αμήν και βιώνουμε) την ανέλκυση ΑΔΑΜ και ΕΥΑΣ, κάθε ανθρώπου και της ζωής αυτού (εύας)… όπως μας υπενθυμίζει ο Ἅγιος Συμεὼν ὁ Νέος Θεολόγος στο … από το προσδοκώ ανάσταση νεκρών μέχρι το ... και τοις εν τοις μνήμασι ζωή, χαρισάμενος …''Αὐτὸς ὁ ἴδιος κατεβαίνει ἀπὸ τοὺς οὐρανούς, εἰσέρχεται στὸ σῶμα μας σὰν σὲ τάφο, ἑνώνεται μὲ τὶς νεκρωμένες πνευματικὰ ψυχές μας καὶ τὶς ἀνασταίνει. Ἔτσι παρέχει τὴ δυνατότητα σ᾿ ἐκεῖνον ποὺ συναναστήθηκε μαζί του νὰ βλέπει τὴ δόξα τῆς μυστικῆς του ἀναστάσεως.'' 

Για να περάσουν χρονικά αμήν και χωρικά, δύο 40ήμερα, ένα προετοιμαστικό (σαρακοστής) και ένα αναστάσιμης περιόδου, για να ‘’επικαθήσει’’ σε 10 μέρες (από αναστάσεως έως αναλήψεως και από εκεί, έως πεντηκοστής, 40+10=50) το ευθές (Ι = 10) Φως… [και ύψος (σαν Ι) στο σχήμα, ομόρροπο της ελικοειδούς (9) προς τα άνω και ΤΡΙΑΔΙΚΟ ΘΕΟ, κινήσεως… νου και χου (διαλύοντας τον ενδιάμεσο χνου και θολούρα…) και… όποιο προλάβει, να έλξει το άλλο…]. 

…αμήν κάθε χρόνο που μας δίνει ο καλός Θεός χρόνους μετανοίας, συμμετέχοντας στον λειτουργικό κύκλο του όλου ενιαυτού, να μας χαρίζει ψηφίδα ψηφίδα εκτυπώτερον τα θεία γεγονότα, που παρότι  συνέβησαν άπαξ, παρατείνονται στους αιώνες, ‘’περιμένοντας’’ την ετοιμότητα μετοχής μας, στην … ανάσταση… ανάληψη… (ανάληψη)… Όρθια, στητή, δεσπόζουσα, υπερχρονική και υπεριστορική παρουσία, μεσίτρια μεταξύ Χριστού και ανθρώπων, μεταξύ ουρανού και γης… αμήν και προσωπικής πεντηκοστής… [δόμηση εν ημίν του ναού και γενόμενοι λαός Του… λαός - ναός, η η’ εβδομάδα από αναστάσεως (πεντηκοστή) και ο η’ αιών].

πορεία από την γη, ακόμη και από το υπόγειο αυτής (από το ατακτοποίητο και ανομία δια του νόμου και σταυρού στην χάρι…), από την αίγυπτο αμήν έως ουρανού (και καρδίας) σαν επιφοίτηση…  υπέργειο (και 7^ο βαθύτερο δώμα) και εν ημίν υπερώο… όπου τελεσιουργεί το Πανάγιον Πνεύμα (στην σε δύο φάσεις ανάβαση και τελείωσή μας από την αίγυπτο στην άνω ιερουσαλήμ…). 

[πότε αρχίζει επί του πρακτέου η ανάληψις…. και πως τελειούται 

Πῶς θὰ βροῦμε τὴν ἐνέργεια τοῦ Πνεύματος αγ.Γρηγόριος σιναΐτης 

Η χάρη του Αγίου Πνεύματος... 

από την οδό Σαββάτου στην Οδό Κυρίου… αμήν βαδίσουμε χάριτι, αυτήν]. 

έμπρακτα από το σκότος στο Φως… (από τον απόστολο) …. ⁸ ἦτε γάρ ποτε σκότος, νῦν δὲ φῶς ἐν Κυρίῳ· ὡς τέκνα φωτὸς περιπατεῖτε· ⁹ ὁ γὰρ καρπὸς τοῦ Πνεύματος ἐν πάσῃ ἀγαθωσύνῃ καὶ δικαιοσύνῃ καὶ ἀληθείᾳ·  ¹⁰ δοκιμάζοντες τί ἐστιν εὐάρεστον τῷ Κυρίῳ. ¹¹ καὶ μὴ συγκοινωνεῖτε τοῖς ἔργοις τοῖς ἀκάρποις τοῦ σκότους, μᾶλλον δὲ καὶ ἐλέγχετε· ¹² τὰ γὰρ κρυφῆ γινόμενα ὑπ’ αὐτῶν αἰσχρόν ἐστι καὶ λέγειν· ¹³ τὰ δὲ πάντα ἐλεγχόμενα ὑπὸ τοῦ φωτὸς φανεροῦται· πᾶν γὰρ τὸ φανερούμενον φῶς ἐστι. ¹⁴ διὸ λέγει· ἔγειρε ὁ καθεύδων καὶ ἀνάστα ἐκ τῶν νεκρῶν, καὶ ἐπιφαύσει σοι ὁ Χριστός. ¹⁵ Βλέπετε οὖν πῶς ἀκριβῶς περιπατεῖτε, μὴ ὡς ἄσοφοι, ἀλλ’ ὡς σοφοί, ¹⁶ ἐξαγοραζόμενοι τὸν καιρόν, ὅτι αἱ ἡμέραι πονηραί εἰσι. ¹⁷ διὰ τοῦτο μὴ γίνεσθε ἄφρονες, ἀλλὰ συνιέντες τί τὸ θέλημα τοῦ Κυρίου. ¹⁸ καὶ μὴ μεθύσκεσθε οἴνῳ, ἐν ᾧ ἐστιν ἀσωτία, ἀλλὰ πληροῦσθε ἐν Πνεύματι,  ¹⁹ λαλοῦντες ἑαυτοῖς ψαλμοῖς καὶ ὕμνοις καὶ ᾠδαῖς πνευματικαῖς, ᾄδοντες καὶ ψάλλοντες τῇ καρδίᾳ ὑμῶν τῷ Κυρίῳ, (Εφεσ. ε’ 8-19)

αμήν δι ευχών και ενεργείας!! 

αμήν νοήσουμε και ομολογήσουμε ότι … πᾶσα δόσις ἀγαθὴ καὶ πᾶν δώρημα τέλειον ἄνωθέν ἐστι καταβαῖνον ἐκ σοῦ τοῦ Πατρός τῶν φώτων, καὶ σοὶ τὴν δόξαν καὶ εὐχαριστίαν καὶ προσκύνησιν ἀναπέμπομεν τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.  

αμήν πρόσθες διάθεση σταυροφορίας, αναστάσεως αναλήψεως…. Κύριε ελέησον Κύριε ΔΟΞΑ ΣΟΙ!!