ελληνορθόδοξη πρόταση (με αφορμή το Ηραίο της Σάμου και τον Πυθαγόρα)

Μετά την Ουράνια αρμονία και κλίμακες… στο υποκεφάλαιο του βιβλίου Κάθετος Πνευματικός Κύκλος (οδοιπορικό σοφίας του ανθρώπου)* δυο μόνο σκέψεις για τον έναν ελληνορθόδοξο δρόμο…

   Ο Πυθαγόρας, είχε τον πόθο να ακούσει την θεία αρμονία. Η ακρόαση ήταν εμβρυακή, όπως δηλαδή ένα έμβρυο παρά το ότι ζει μέσα στη μήτρα ακούει τους ήχους του έξω ανώτερου κόσμου. 

Όταν κάποιος είναι μέσα στη μήτρα, δεν καταλαβαίνει την ανωτερότητα του έξω κόσμου, έως ότου γεννηθεί και απορρίψει (και απορριφθεί από) την στενότητα του χώρου, την δέσμευση από τον ομφάλιο λώρο... 

Έτσι, αν ζούσε σήμερα, μετά την συμπλήρωση της Αναστάσεως (κάλυψης των κενών), ως ουράνια αρμονία και έβλεπε την παρούσα κατάσταση του Ηραίου, στη Σάμο (όπως αυτό φαίνεται από το Πυθαγόρειο) που από 132 κολώνες*, μόνο μία έμεινε όρθια, σαν αρχαιοελληνιστής, δεν θα προσπαθούσε να ανυψώσει τις υπόλοιπες, αλλά ούτε και θα κατέρριπτε και τη μία όρθια, σαν δογματικός και αφιλόσοφος χριστιανός.

   Θα κρατούσε το Α από τον αριθμό που εξάγουν τα συνθέτοντα γράμματα (Η ΘΕΑ ΗΡΑ = 132) δηλαδή την μία κολώνα και θα πρότεινε να οικοδομήσουμε με αγάπη (Α) και όχι με διχόνοιες, την ελληνορθόδοξη
πνευματική οικοδομή.

   Για τους μελετητές, προτείνει την ακρόαση του θείου αναστάσιμου μηνύματος, την ακολούθηση του κάθετου πνευματικού κύκλου, που οδηγεί μαθηματικά, φιλοσοφικά και θεολογικά, από το 7 στο 1, τον άνθρωπο και την φύση, στην σφαίρα της τελείωσης.

   Αυτό το (α), αυτή η αγάπη λείπει από την πυραμίδα (πυραμίδα=κλίμ(α)ξ Θεού) για να γίνει τέλεια κλίμακα που οδηγεί στο Θεό**.

Ικανό πέρασμα από τα 147 δελφικά παραγγέλματα στο ''άλ-φα'' που λείπει... για τους επιθυμούντες την Αλήθεια…

για το αυθύπαρκτο (κατά δύναμη) του κεφαλαίου ΕΠΙΛΟΓΕΣ - ΕΠΙΛΟΓΟΣ και προκειμένου μην χαθεί λόγω αποσπάσματος το όλον...

------

* - Κάθετος Πνευματικός Κύκλος (οδοιπορικό της σοφίας του ανθρώπου)

* σε άλλα συγγράμματα είδα πως έχει 155 κολώνες, και αλλού, όπως εδώ, ότι είχε 132**.   

Θεωρώντας από τις μελέτες, ότι είχαν αυτήν την νοοτροπία, δλδ οι κολώνες να είναι ίσες με το λεξαριθμικό άθροισμα του τιμούμενου ''θεού'' αλλά και υπό την ορθόδοξη έποψη των δευτερευόντων πλέον στοιχείων, δεν θα ήθελα να επιμείνω σε κάτι που δεν αλλάζει την ελληνορθόδοξη οπτική. Με το αεί ο Θεός ο μέγας  γεωμετρεί... 2 απλά σχήματα γεωμετρικά, κατοπτρικά και ένα μέσον, ενδεικνύουν την όλη προπαιδειά που ευλογήθηκε στην Ελλάδα. Τα πολλά λογοπαίγνια, περί ισοτήτων/αναλογιών και ειδικά όταν επεκτείνονται σε αριθμολογίες, παράλληλα της αστρολογίας, είναι εκ του πονηρού... διαφοροποιούμενες από την αστρονομία (δεκτή) και την αντίστοιχη χρησιμοποίηση των αριθμών, ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΕΚΤΑΣΕΙΣ...

** Το 570 π.Χ. άρχισε η ανέγερση του μεγάλου ναού από τους Σαμιώτες καλλιτέχνες Ροίκο και Θεόδωρο, σε χώρο που δημιουργήθηκε με τη μετατόπιση του ποταμού Ίμβρασου προς Δυτικά. O ναός ήταν δίπτερος (με δύο σειρές κολόνες, συνολικά 132) και τόσο μεγάλη ήταν η εντύπωση που δημιουργούσε ώστε οι Έλληνες τον ονόμασαν Λαβύρινθο. 

---

** Ιακώβ, Θεοτόκος/κλίμαξ, Αγία Φωτεινή και τα προτεινόμενα βιώματα εξ αυτού του ‘’χώρου’’