---
(σχόλια
συνειρμικά με την πνευματική περίοδο που πάμε να βιώσουμε και τα 2
αναγινωσκόμενα ευαγγέλια μικρού και μεγάλου παρακλητικού)
Το χαρακτηριστικό (και βαθύτερο νόημα) στο
ευαγγέλιο του μικρού παρακλητικού* είναι, ότι ΑΝ μέσα στον (οποιονδήποτε και
κάθε εποχής) άνθρωπο (σώμα/Ελισάβετ) κυοφορείται η μετάνοια (αγ.Ιωάννης
Πρόδρομος) υπό εμβρυακή μορφή (6 – όπως δείχνει το δεξί ωτίον) και συγχρόνως η
κεφαλή (Ζαχαρίας) δεν ομιλεί (εξομολογείται), έρχεται η Παναγία στην ορεινή
πόλη Ιούδα (εξομολόγηση) ωσεί μήνας τρεις (25 Μαρ/Ευαγγελισμός) και με την
γέννηση, δλδ όταν στήνεται όρθιος πλέον ο αγ.Ιωάννης πρόδρομος 9 μηνών (6+3) στις
24 Ιουν (γεννέσιον) επιστρέφει εις τα ίδια, έχοντας εκτελέσει μία βασική
παράμετρο της πνευματικής ζωής, που από την σχετική ακινησία και εξάρτηση του
εμβρύου εντός της μήτρας, το αποκαθιστά ελεύθερο, κινούμενο και ιδίως την
κεφαλή ομιλούσα.
Ως δε
εξομολογουμένη (και φέρουσα καρπό μετανοίας) , αφέονται οι αμαρτίες.
* ( προσέγγιση
στο Ευαγγέλιο του μικρού παρακλητικού )
Η ορθοδοξία, καθ’ύλην καθαρότητα (αποστασιοποιημένη
από παντός μολυσμού σαρκός και πνεύματος) κινεί
τον άνθρωπο και του αποκαλύπτει κατά τάξη και ετοιμότητα ως εις άλλην π+άτμον (την
κεφαλή) τα συμφέροντα, και κατά ανταπόκριση της πίστεως (εις την πρόνοια, προστασία,
παράκλητο).
Μπορεί η καλή μας Παναγία να είχε μετασταθεί πριν ο
ευαγγελιστής να εξοριστεί στην Πάτμο, αλλά η ανάθεσις υιικότητος και μητρότητος
από Τον Ζωοδότη Κύριο, δεν έχει ημερομηνία λήξης αυτήν του βιολογικού θανάτου,
αλλά επεκτείνεται στους αιώνες.
...Ιησοῦς οὖν ἰδὼν τὴν μητέρα καὶ τὸν μαθητὴν παρεστῶτα ὃν ἠγάπα, λέγει
τῇ μητρὶ αὐτοῦ· γύναι, ἴδε ὁ υἱός σου. 27 εἶτα λέγει τῷ μαθητῇ· ἰδοὺ ἡ μήτηρ
σου. καὶ ἀπ' ἐκείνης τῆς ὥρας ἔλαβεν ὁ μαθητὴς αὐτὴν εἰς τὰ ἴδια. 28 Μετὰ τοῦτο
εἰδὼς ὁ ᾿Ιησοῦς ὅτι πάντα ἤδη τετέλεσται... (Ιωαν.ιθ')
Με το ευαγγέλιο του μεγάλου παρακλητικού**, παρά
την ‘’ακινησία’’ της Μαρίας και την κινητικότητα της Μάρθας, η πρόταση μη
ακινησίας δια XC εν XC, σε πράξη (Μάρθα) και θεωρία (Μαρία) σκέπονται και
ζωοδοτούνται από Τον … χωρίς Εμού, ου
δύνασθε ποιείν ουδέν.
Έτσι, συνειρμικά,
επειδή (εκ του αγ.Μαξίμου ομολογητού) γνωρίζουμε ότι:
η μυστική
σχέση και συνάφεια των λόγων εν Λόγω μας παρουσιάζει ένα πλέγμα σωτήριο, όπου
εμπεριέχονται και καταγράφονται οι λόγοι εν εξελίξει και οι ήδη εντοπισθέντες.
...και Πέτρα ην Χριστός (όρθιος) 9 .. και
πέτρα ανάποδη (σχήμα ανθρώπου) 6, ο μάγος... κίνηση και ακινησία. Χάρις και παντελής
απουσία αυτής.
Μεταξύ αυτών
των δύο άκρων, όσο ακόμα ζούμε (και υπάρχουμε) έχει αναπτυχθεί ο Δρόμος και
προτείνεται για επίγνωση, προσανατολισμό, ακολούθηση, βίωμα.
Και αυτήν την
πρόταση διαρκώς μας την θυμίζει η Εκκλησία αυτό το 15νθήμερο με τους παρακλητικούς,
προς χάριν της γλυκυτάτης Θεοτόκου.
Όπως στα φυσικά, έτσι και στα πνευματικά, πολύ κοντά εκεί που βρίσκεται
το μεγαλύτερο ύψος, συναντάμε και το μεγαλύτερο βάθος…
... το
σπήλαιο της Αποκαλύψεως ως πνευματικό ύψος και το σπήλαιο του κύνωπος ως
πνευματικό βάθος. …και για μας, από τον
θάνατο στην Ζωή, από την αρά (και κύνωπος) στην όντως χαρά, δι ευχών και χάριτι της Θεοτόκου.
…Χαῖρε, δι'
ἦς ἡ χαρὰ ἐκλάμψει,
χαῖρε, δι' ἦς
ἡ ἀρὰ ἐκλείψει.
Χαῖρε, τοῦ πεσόντος , Ἀδὰμ ἡ ἀνάκλησις,
χαῖρε τῶν δακρύων τῆς Εὔας ἡ λύτρωσις.
Χαῖρε, ὕψος δυσανάβατον ἀνθρωπίνοις λογισμοίς,
χαῖρε, βάθος δυσθεώρητον καὶ Ἀγγέλων ὀφθαλμοίς.
Στις 8 Μαϊ και 9 Μαϊ εορτάζουν συναφώς πάλι ο αγ.Ιωάννης θεολόγος και ο
αγ.Χριστοφόρος, εκ των κυνομόρφων (όπως και με παραχώρηση αγιογραφείται).
Κύνωψ, ο
έχων όψη κυνός. Αλλά εκεί έμεινε. Ανεξομολόγητος
(ευαγγέλιο μικρού παρακλητικού) ανενεργός σε πράξη και θεωρία (Μάρθα και Μαρία –
ευαγγέλιο μεγάλου παρακλητικού). Έμεινε πέτρα ακίνητη για να μας θυμίζει εις
τον αιώνα τον αντίποδα και την προοπτική του στην τελική κρίση.
Η Εκκλησία, οι άγιοι και ο αγ.Παΐσιος (στον δεσμό) όλοι οι ενωμένοι
άρρηκτα με Τον Λόγο, προτείνει σε εμάς τους μη αρρήκτως (αλλά αμήν
αγωνιζομένους και ιδίως μακάρι με αγαθή προαίρεση) την: ψυχική
αγνότητα για να αναπαύεται η χάρις.
και... όπως ο σταυρός ευρέθη
ζυγός δικαιοσύνης ''συμπυκνώνοντας'' την τελική πράξη της κρίσεως*, με τον
(τους) μεν καταγομένους εις άδην τω
βάρει της βλασφημίας και τον (τους) δε,
κουφιζομένους προς γνώσιν θεολογίας (στο πρόσωπο του ενός και του άλλου
ληστή, αθροισματικά, όλοι, ο καθείς αντίστοιχα) ευχόμαστε δια της Πανάγνου
Θεοτόκου και αγνού μαθητή να τύχουμε (δι ευχών) Ζωής.
Μέτοχοι και κοινωνοί Της Τεκούσης την Ζωήν...
Εντός του πύργου, εντός της πόλεως...
Αμήν Χρυσοπλοκώτατε πύργε, και
δωδεκάτειχε πόλις** Συ μου η σκέπη η φρουρά η φύλαξις. (φυλακή νοός και
αισθητηρίων που μεταμορφώνει τον κατ’εικόνα σε καθ’ωμοίωση).
---
Κάθετος Πνευματικός
Κύκλος (οδοιπορικό της σοφίας
του ανθρώπου)