Τρίτη 2 Φεβρουαρίου 2016

Κρίσις, πρόκρισις και ευαγγέλιο Υπαπαντής


ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ Β´ 22 - 40
22 Καὶ ὅτε ἐπλήσθησαν αἱ ἡμέραι τοῦ καθαρισμοῦ αὐτῶν κατὰ τὸν νόμον Μωϋσέως, ἀνήγαγον αὐτὸν εἰς Ἱεροσόλυμα παραστῆσαι τῷ Κυρίῳ, 23 καθὼς γέγραπται ἐν νόμῳ Κυρίου ὅτι πᾶν ἄρσεν διανοῖγον μήτραν ἅγιον τῷ Κυρίῳ κληθήσεται, 24 καὶ τοῦ δοῦναι θυσίαν κατὰ τὸ εἰρημένον ἐν τῷ νόμῳ Κυρίου, ζεῦγος τρυγόνων ἢ δύο νεοσσοὺς περιστερῶν. 25 Καὶ ἰδοὺ ἦν ἄνθρωπος ἐν Ἰερουσολύμοις ᾧ ὄνομα Συμεών, καὶ ὁ ἄνθρωπος οὗτος δίκαιος καὶ εὐλαβής, προσδεχόμενος παράκλησιν τοῦ Ἰσραήλ, καὶ Πνεῦμα ἦν ἅγιον ἐπ’ αὐτόν· 26 καὶ ἦν αὐτῷ κεχρηματισμένον ὑπὸ τοῦ Πνεύματος τοῦ ἁγίου μὴ ἰδεῖν θάνατον πρὶν ἢ ἴδῃ τὸν Χριστὸν Κυρίου. 27 καὶ ἦλθεν ἐν τῷ Πνεύματι εἰς τὸ ἱερόν· καὶ ἐν τῷ εἰσαγαγεῖν τοὺς γονεῖς τὸ παιδίον Ἰησοῦν τοῦ ποιῆσαι αὐτοὺς κατὰ τὸ εἰθισμένον τοῦ νόμου περὶ αὐτοῦ 28 καὶ αὐτὸς ἐδέξατο αὐτὸν εἰς τὰς ἀγκάλας αὐτοῦ καὶ εὐλόγησε τὸν Θεὸν καὶ εἶπε· 29 Νῦν ἀπολύεις τὸν δοῦλόν σου, δέσποτα, κατὰ τὸ ῥῆμά σου ἐν εἰρήνῃ, 30 ὅτι εἶδον οἱ ὀφθαλμοί μου τὸ σωτήριόν σου, 31 ὃ ἡτοίμασας κατὰ πρόσωπον πάντων τῶν λαῶν. 32 φῶς εἰς ἀποκάλυψιν ἐθνῶν καὶ δόξαν λαοῦ σου Ἰσραήλ. 33 καὶ ἦν Ἰωσὴφ καὶ ἡ μήτηρ αὐτοῦ θαυμάζοντες ἐπὶ τοῖς λαλουμένοις περὶ αὐτοῦ. 34 καὶ εὐλόγησεν αὐτοὺς Συμεὼν καὶ εἶπεν πρὸς Μαριὰμ τὴν μητέρα αὐτοῦ· Ἰδοὺ οὗτος κεῖται εἰς πτῶσιν καὶ ἀνάστασιν πολλῶν ἐν τῷ Ἰσραὴλ καὶ εἰς σημεῖον ἀντιλεγόμενον35 καὶ σοῦ δὲ αὐτῆς τὴν ψυχὴν διελεύσεται ῥομφαία, ὅπως ἂν ἀποκαλυφθῶσιν ἐκ πολλῶν καρδιῶν διαλογισμοί. 36 Καὶ ἦν Ἅννα προφῆτις, θυγάτηρ Φανουήλ, ἐκ φυλῆς Ἀσήρ· αὕτη προβεβηκυῖα ἐν ἡμέραις πολλαῖς, ζήσασα μετὰ ἀνδρὸς ἔτη ἑπτὰ ἀπὸ τῆς παρθενίας αὐτῆς, 37καὶ αὐτὴ χήρα ἕως ἐτῶν ὀγδοήκοντα τεσσάρων, ἣ οὐκ ἀφίστατο ἀπὸ τοῦ ἱεροῦ νηστείαις καὶ δεήσεσι λατρεύουσα νύκτα καὶ ἡμέραν· 38 καὶ αὕτη αὐτῇ τῇ ὥρᾳ ἐπιστᾶσα ἀνθωμολογεῖτο τῷ Κυρίῳ καὶ ἐλάλει περὶ αὐτοῦ πᾶσι τοῖς προσδεχομένοις λύτρωσιν ἐν Ἱερουσαλήμ. 39 Καὶ ὡς ἐτέλεσαν πάντα τὰ κατὰ τὸν νόμον Κυρίου, ὑπέστρεψαν εἰς τὴν Γαλιλαίαν εἰς πόλιν ἑαυτῶν Ναζαρέτ. 40 Τὸ δὲ παιδίον ηὔξανε καὶ ἐκραταιοῦτο πνεύματι πληρούμενον σοφίας, καὶ χάρις Θεοῦ ἦν ἐπ’ αὐτό. 

Ἰδοὺ οὗτος κεῖται εἰς πτῶσιν καὶ ἀνάστασιν πολλῶν ἐν τῷ Ἰσραὴλ καὶ εἰς σημεῖον ἀντιλεγόμενον



Και Ο Κύριος ‘’κείται’’ σταυρούμενος εν μέσω δύο ληστών. ‘’Φαίνεται’’ ο εις εκ δεξιών και ο έτερος εξ ευωνύμων. Και έτσι είναι, αλλά δεν εξαντλείται η παρουσία του Μεσσία, ως μέσον του δεξιά και αριστερά. Είναι στο μέσον και του πάνω με το κάτω. ‘’Σημείον’’ αντιλεγόμενον.

Εν μέσω δύο ληστών, ζυγός δικαιοσύνης ευρέθη ο σταυρός σου· του μεν καταγομένου εις άδην τω βάρει της βλασφημίας, του δε κουφιζομένου πταισμάτων προς γνώσιν θεολογίας· Χριστέ ο Θεός, δόξα σοι.   

Εκ της εύσπλαγχνης δικαιοκρισίας η τελική κρίσις (που θα κατατάξει τους ανθρώπους πάνω ή κάτω, εκ δεξιών ή εξ ευωνύμων Του), αλλά και εκ του καθημερινού σταυρού, με την αντιμετώπιση Του Κυρίου, η (ομοία σταυροειδώς) πρόκρισις.

Μεταξύ ζωής και θανάτου, πέρατος βιολογικής ζωής και Ζωής αναπτύσσεται ένας διάδρομος, που βαδίζεται σε 40 ημέρες. Τα 40 του νεκρού και τα 40 του νεογέννητου. Από την ολότητα του Θεού (0) εισχώρηση στον χωροχρόνο προς σταύρωση (4) και από τον χωροχρόνο (που άπαντες είμαστε συσταυρωμένοι αλλά απότι φαίνεται σε μόνο δύο θέσεις – με αυτήν ως πρόκριση - εκατέρωθεν) αμήν στην αγκαλιά του Θεού.

[(0) ------> (4)],  [(4) ------> (0)].

Προτυπώθηκε δε αυτή η αγκαλιά, όπως του υπέργηρου Συμεών που ως θεοδόχος, δέχτηκε Τον 40ήμερο Χριστό… καὶ αὐτὸς ἐδέξατο αὐτὸν εἰς τὰς ἀγκάλας αὐτοῦ. (Ιωσήφ ο μνήστωρ παρέχει την φάτνη στη γέννηση και μετά 40 ημέρες τον εναγκαλίζεται ο υπέργηρως αγ.Συμεών. Ιωσήφ από αριμαθαίας Του παρέχει τον κενό τάφο στο ''θάνατο'' και μετά από 40 ημέρες, την Ανάληψη εισέρχεται εις πατρικούς κόλπους)...  

Όλη η θρησκευτική μας ‘’ιστορία’’ παρότι αναφέρεται σε διαφορετικά πρόσωπα, αυτά αντανακλώνται και συμπτύσσονται εν ημίν, ως μια ενότητα λόγων εν Λόγω.

‘’Πρέπει’’ να διακρίνουμε την φύση και την ψυχή μας και στην αιμορροούσα, και στην αγία Φωτεινή ***, και στην χαναναία και Ζαχαρία (κεφαλή) και Ελισάβετ (σώμα) και Άβραμ – Σάρα με προοπτική να ευλογηθούμε κι εμείς μετονομαζόμενοι εκ Θεού Αβραάμ και Σάρρα, αφού και εάν θελήσει ο Κύριος με εμάς υποδοχείς του Α της Αγάπης και Αληθείας στην κεφαλή και το Ρ (και δικαιοσύνη) στο σώμα…

Κι εμείς χάριτι και προαιρέσει ως συνδυασμός αιτήσεως και πληρώσεως, ανακαλύψεως και αποκαλύψεως, ‘’πρέπει’’ να αντιμετωπίσουμε τον ε-αυτό μας (εικών Αυτού) ως θεοδόχοι.

Γνωρίζεται από το ευαγγέλιο της Υπαπαντής, Ο Κύριος ως Σταυρός, που κρίνει ανάγων τον ευγνώμονα ληστή και κατάγοντα τον υβρίζοντα. (Ο Δυσμάς και ο Γεστάς! (Αγ. Νικολάου Βελιμίροβιτς)

Εισάγεται ο σταυρός στα ύδατα και τα ευλογεί (Θεοφάνεια). Εισάγεται ο ένσαρκος (Εσταυρωμένος) Λόγος ως μεγάλος αγιασμός στα ύδατα (του κόσμου) και ανοίγει τον δρόμο για το υπέρκοσμο, όντας Ο Δρόμος... 256

Εισάγεται το 2ο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος απέναντι (5) και κατέναντι (6) για να ανοίξει τον δρόμο που θα εισάγει τους λόγους εντός Του (ως λογικός παράδεισος)  πάντα τον 1ο μήνα του ενιαυτού..., 5 Ιαν και 6 Ιαν ο μεγάλος αγιασμός...

(Γεν'γ'24 απέναντι) ...24 καὶ ἐξέβαλε τὸν ᾿Αδὰμ καὶ κατῴκισεν αὐτὸν ἀπέναντι τοῦ παραδείσου τῆς τρυφῆς καὶ ἔταξε τὰ Χερουβὶμ καὶ τὴν φλογίνην ρομφαίαν τὴν στρεφομένην φυλάσσειν τὴν ὁδὸν τοῦ ξύλου τῆς ζωῆς. (Γεν.δ'16 κατέναντι) ...16 ἐξῆλθε δὲ Κάϊν ἀπὸ προσώπου τοῦ Θεοῦ καὶ ᾤκησεν ἐν γῇ Ναὶδ κατέναντι ᾿Εδέμ.

Ο δε ιδιαίτερος, με τον καθένα ανεπανάληπτο (ως πρόσωπο) θησαυρός, ανευρίσκεται εντός του ιχθύος, (και Χριστού, ο θησαυρός των αγαθών) όπως τον ‘’ανακάλυψε’’ ο Συμεών ο θεοδόχος*.
  
Το δαχτυλίδι του αγ.Συμεών. …και ο δικός μας κρύφιος αρραβώνας, ως θησαυρός, που ανευρίσκεται μέσα Στον όντως Θησαυρόν.

με εμάς μετόχους, ''σκάβοντας και μετανοώντας'' ... και ΑΝ το εκζητήσουμε.

Με αυτήν την αγαθής προαιρέσεως ανακάλυψη, να εκπληρούται με εκ Θεού αποκάλυψη.        

…καὶ ἦν αὐτῷ κεχρηματισμένον ὑπὸ τοῦ Πνεύματος τοῦ ἁγίου μὴ ἰδεῖν θάνατον πρὶν ἢ ἴδῃ τὸν Χριστὸν Κυρίου. 


Στην δε Θεοτόκο και Μητέρα και καρδία τίκτουσα XC παραπλησίως στον καθένα άγιο** καὶ σοῦ δὲ αὐτῆς τὴν ψυχὴν διελεύσεται ῥομφαία, ὅπως ἂν ἀποκαλυφθῶσιν ἐκ πολλῶν καρδιῶν διαλογισμοί.

Αμήν στρεφόμενη πύρινη ρομφαία που πριν απαγόρευε την είσοδο στον παράδεισο, σήμερα δι ευχών, να μας συνεισάγει… ‘’κτίζοντας’’ καρδίαν καθαράν και ‘’εγκαινίζοντας’’ Πνεύμα ευθές εν τοις εγκάτοις μας…. αμήν γένοιτο.

---


και


** όπως παρατηρεί ο άγιος Συμεών ο νέος θεολόγος : Ότι και πάντες οι Άγιοι τον Λόγον του Θεού εν εαυτοίς συλλαμβάνουσι τη Θεοτόκω παραπλησίως και γεννώσιν αυτόν και γεννάται εν αυτοίς και γεννώνται υπ’ αυτού και πως υιοί και αδελφοί και μητέρες αυτού χρηματίζουσιν.


1 σχόλιο:

  1. το εισιτήριο για την πρόκριση, είναι η με ευγνωμοσύνη ομολογία ''μνήσθητί μου Κύριε... '' και ο συντονισμός νου και χου (όλου του ανθρώπου) στην παραπάνω ικεσία, ευχαριστία και ιδίως δοξολογία

    ΑπάντησηΔιαγραφή