1.
Τον Ιούνιο του 2011 στο Ξενοδοχείο "ΤΙΤΑΝΙΑ" στην Αθήνα, έγινε το
ΠΡΩΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΜΑΓΩΝ.
Κάποιος
αγιασμένος κληρικός πληροφορούμενος μέσω πνευματικών του παιδιών το γεγονός
συμβούλευσε τα παιδιά του να "πιάσουν τα γωνιακά δωμάτια τού ξενοδοχείου
και να βάλουν εκεί ανθρώπους να διαβάζουν το Ψαλτήριον"
Το αποτέλεσμα.... ΟΙ ΜΑΓΟΙ ΠΛΑΚΩΘΗΚΑΝΕ ΣΤΟ
ΞΥΛΟ!!!! ΔΕΡΝΑΝΕ
Ο ΕΝΑΣ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΠΟΙΟΣ ΔΕΡΝΕΙ ΠΟΙΟΝ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΔΕΡΝΟΝΤΑΙ!!!!
Και επιπλέον... ΕΦΕΥΓΑΝ
ΑΠΟ ΤΟ ΤΙΤΑΝΙΑ ΩΣΑΝ ΝΑ ΤΟΥΣ ΚΑΤΕΔΙΩΚΕ ΦΛΟΓΟΒΟΛΟ!!!!!!
Προσωπικώς
το είχα συζητήσει επανειλημμένως με τον γέροντα που έδωκε την εντολή και δοθείσης
ευκαιρίας αρχάς του 2012 ανέφερα το περιστατικό σε κάποιους Αθηναίους που
επεσκέφθησαν την Μονή μας για να προσκυνήσουν την Παναγία μας και τον Αγιο,
ώστε να τούς παρακινήσω να αρχίσουν την ανάγνωση τού Ψαλτηρίου.
Φαντάσου
την έκπληξη που ένοιωσα όταν τελειώνοντας την εξιστόρηση τού περιστατικού βγήκε
στο μέσον τής ομηγύρεως ο οδηγός τού λεωφορείου λέγοντάς μου ακριβώς:
-ΠΑΤΕΡ
ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΙΠΑΤΕ ΕΓΙΝΑΝ ΑΚΡΙΒΩΣ ΟΠΩΣ ΤΑ ΕΙΠΑΤΕ!!!!! ΚΑΙ ΤΟ ΓΝΩΡΙΖΩ ΔΙΟΤΙ ΤΟ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΜΑΣ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΑΠΟ ΤΟ ΤΙΤΑΝΙΑ ΟΠΟΤΕ ΒΛΕΠΑΜΕ ΤΟΥΣ ΜΑΓΟΥΣ ΝΑ
ΔΕΡΝΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΦΕΥΓΟΥΝ ΛΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΚΥΝΗΓΟΥΣΕΣ ΜΕ ΦΩΤΙΑ!!!!! ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΜΑΣ
ΗΤΑΝ ΑΝΕΞΗΓΗΤΟ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΜΟΥ ΤΟ ΕΞΗΓΗΣΑΤΕ!!!!!
2.
Τον Μάϊο τού 2012 κάποιο Σαββατόβραδο μού τηλεφώνησε άδελφικός μου φίλος με τον
οποίο υπήρχε και οικογενειακή φιλία λέγοντάς μου χαρακτηριστικα:
-Πάτερ
σε παρακαλώ διάβασέ μου κάποια ευχή γιατί έχω νευριάσει με τον εαυτό μου και
αυτοχαστουκίζομαι!!!!!!
Τόν
ρωτώ που βρίσκεται και μου απαντά - Στο χωριό μου.
Τότε
τον ρωτώ: - Το πρόσωπο αυτό(όνομα κάποιου προσώπου) σε ειδε; - Ναι, μου λέει,
μέ είδε...
-
Καλά, του απαντώ. Εισαι μόνος στο σπίτι;
Στην
καταφατική του απάντηση τού συνέστησα να βγάλει όλα του τα ρούχα και να φορέση
άλλα και αυτα που θα έβγαζε να τα τοποθετήσει κάπου έξω από το σπίτι....και
ρίχνοντας λίγο αγιασμό στα χέρια του να πλύνη το πρόσωπό του ενώ τον προέτρεψα
να μιλήσουμε ξανά την επομένη το πρωΐ
Σκεφτόμουν
τί μπορώ να κάνω για την περίπτωση....και απεφάσισα να αναγνώσω ολόκληρο το
Ψαλτήριον. Αμ' έπος αμ' έργον. Βάζω το πετραχήλι και αρχίζω... Μόλις τελείωσα
το Δέκατο κάθισμα όλως απροόπτως γυρίζει το κανδήλι που έχω στο κελί
μου...χύνεται το λάδι (γέμισε λάδια το κελί) χωρίς όμως να σβήσει η φλόγα!!!!!
Σταμάτησα
για λίγο την ανάγνωση, καθάρισα τα λάδια, τακτοποίησα ξανά το κανδήλι και
συνέχισα το Ψαλτήρι μέχρι το τέλος.
Το
πρωΐ λειτούργησα, κατέλυσα και πριν βγάλω τα άμφια ξεκίνησα να διαβάζω ευχές
για το παιδί. Κατόπιν αφού έβγαλα τα άμφια, ανεβαίνοντας στο κελί μου
τηλεφώνησα στο νεαρό και με το που απάντησε του ζήτησα να μου πει το πρώτο
όνομα που ήλθε στο μυαλό του εκείνη τη στιγμή.... Μού ανέφερε το όνομα του
ατόμου που το προηγούμενο βράδυ τον ρώτησα αν τον είδε(τυχαίο;)!!!!!
Στο
άκουσμα του ονοματος ένοιωσα λες και με χτύπησαν με μαχαίρι ανάμεσα στα
φρύδια....και με την χάρη τού Θεού τού συνεστησα εάν το συγκεκριμένο πρόσωπο
τόν επεσκέπτετο άμεσα να τού προσφέρει γλυκό, καφέ και νερό μέσα στο οποίο θα
είχε ρίξη τρεις σταγόνες αγιασμού ενώ τον προετρεψα να μιλήσουμε ξανά
αργότερα....
Πράγματι
μετά από δύο-τρείς ώρες επικοινώνησε τηλεφωνικά ξανά μαζύ μου και μου
ανακοίνωσε: "ΤΟ ΑΤΟΜΟ ΗΡΘΕ!!!! ΤΟΥ ΕΔΩΣΑ ΓΛΥΚΟ, ΚΑΦΕ ΚΑΙ ΝΕΡΟ ΜΕ ΑΓΙΑΣΜΟ
ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΟΤΑΝ ΤΟ ΗΠΙΕ ΒΙΑΣΤΗΚΕ ΝΑ ΦΥΓΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ!!!! ΒΓΑΙΝΟΝΤΑΣ ΟΜΩΣ
ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΠΑΡΑΠΑΤΗΣΕ...ΕΠΕΣΕ ΚΑΤΩ ΚΑΙ......ΕΣΠΑΣΕ ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ
ΠΟΔΙΑ!!!!!!!"
Αρχιμανδρίτης
π. Πολύκαρπος, Καθηγούμενος Ιεράς Μονής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου