προεόρτια Κοιμήσεως Θεοτόκου και υπόμνηση κρίσης. Όταν το πυρ και το ύδωρ δοκιμάζει την γη και τον αέρα μας

Σήμερα προεόρτια 14 Αυγ και ο Απόστολος (1) μαζί με το Ευαγγέλιο (2) που ακούγονται στην εκκλησία, δίνουν στον κόσμο άλλη μία  υπόμνηση κρίσης. ἕκαστος δὲ βλεπέτω πῶς ἐποικοδομεῖ· ἑκάστου τὸ ἔργον ὁποῖόν ἐστι τὸ πῦρ δοκιμάσει… 

Το πυρ, θα δοκιμάσει την γη μας. Το πως δομούμε την οικία και ε-αυτό μας (εικών Αυτού), με τι ποιότητος υλικά, δλδ με σαρκικό (ξύλα, χόρτο, καλάμη…) φρόνημα ή με πνευματικό εν Χριστώ φρόνημα (χρυσό, άργυρο, τιμίους λίθους) και αρετές, ενθυμούμενοι ότι....Ἐάν μὴ Κύριος οἰκοδομήσῃ οἶκον, εἰς μάτην ἐκοπίασαν οἱ οἰκοδομοῦντες· ἐὰν μὴ Κύριος φυλάξῃ πόλιν, εἰς μάτην ἠγρύπνησεν ὁ φυλάσσων.εἰς μάτην ὑμῖν ἐστι τὸ ὀρθρίζειν, ἐγείρεσθαι μετὰ τὸ καθῆσθαι, οἱ ἐσθίοντες ἄρτον ὀδύνης, ὅταν δῷ τοῖς ἀγαπητοῖς αὐτοῦ ὕπνον. ἰδοὺ ἡ κληρονομία Κυρίου υἱοί, ὁ μισθὸς τοῦ καρποῦ τῆς γαστρός.. (ψαλμ.ρκς')

Αύριο εορτάζεται η μετάστασις Της Θεοτόκου στην Ζωή. Ο καθαρώτατος Ναός και πρότυπο κάθε ανθρώπου. Ο καθαρότερος οίκος (χερουβείμ) και λειτουργικότερο όχημα (σεραφείμ), οπότε και κατά την καθαρότητα και λειτουργικότητα πάνω στην οποία θα δοκιμαστούμε (κριθούμε) θάναι και η μετοχή μας στην δόξα και ΖΩΗ. … Οὐκ οἴδατε ὅτι ναὸς Θεοῦ ἐστε καὶ τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ οἰκεῖ ἐν ὑμῖν; εἴ τις τὸν ναὸν τοῦ Θεοῦ φθείρει, φθερεῖ τοῦτον ὁ Θεός· ὁ γὰρ ναὸς τοῦ Θεοῦ ἅγιός ἐστιν, οἵτινές ἐστε ὑμεῖς. 

Προκρίνεται η ζωή μας δια Της Θεοτόκου. Γιαυτό και ο άγιος Συμεών ο νέος

θεολόγος παρατηρεί: …  Ότι και πάντες οι Άγιοι τον Λόγον του Θεού εν εαυτοίς συλλαμβάνουσι τη Θεοτόκω παραπλησίως και γεννώσιν αυτόν και γεννάται εν αυτοίς και γεννώνται υπ’ αυτού και πως υιοί και αδελφοί και μητέρες αυτού χρηματίζουσιν.  

Την δωδεκάτειχο (3) Πόλη (Θεοτόκο) επισκιάζει και ενοικεί (ως οίκο) και κινεί (ως το τελειότερο όχημα) η χάρις της Αγίας Τριάδος, σταυρικώς. (4 άκρα Χ 3) … και επί του πρακτέου, ως προσευχή (κορωνίδα κεφαλή) ως νηστεία (βάση και κοιλία), καθέτως, ακρόαση και τήρηση τα δύο οριζόντια άκρα (στην τύπωση του Τιμίου Σταυρού εφ’ημών). 

Στο ευαγγέλιο της ημέρας, εντοπίζουμε πως το ύδωρ, δοκιμάζει τον αέρα μας. Και ΑΗΡ, είναι η ορθόδοξη πίστη. Όχι όποια νάναι ανθρώπινη πίστις, αλλά αυτή της θείας αποκαλύψεως, των αγίων πατέρων μας. Δοκιμάζεται καθημερινά η πίστη μας με τους εναντίους επίγειους ανέμους που μας καθέλκουν και καταποντίζουν κάτω των υδάτων. 

Κι εμείς επί του πρακτέου, αφού ο απ.Πέτρος αντιστοιχεί στην πράξη, καλούμαστε να φωνάξουμε: … Κύριε, σῶσόν με. εὐθέως δὲ ὁ ᾿Ιησοῦς ἐκτείνας τὴν χεῖρα ἐπελάβετο αὐτοῦ καὶ λέγει αὐτῷ· ὀλιγόπιστε! εἰς τί ἐδίστασας; αμήν τελικά, να έμβει Ο Κύριος στο πλοίο (και ζωή μας) να κοπάσει ο άνεμος της ολιγοπιστίας.  Μπαίνοντας Ο Κύριος, εγκαθιστά την ειρήνη των λογισμών, (αφού κοπάζει ο άνεμος) την χαρά, ενισχύοντας την πίστη Στον Κύριο, σε σχέση με την πίστη στα φαινόμενα που μας καταποντίζουν όσο φοβούμενοι προσέχουμε την ''δύναμη'' του κακού και όσο η προσοχή μας περισπάται από Τον Αγαθό. Είναι η μετάβαση από την ευθεία κίνηση του νοός (που εκμεταλλεύεται τα εξωτερικά συμβάντα και δημιουργήματα που ''δείχνουν'' Τον Δημιουργό) στην κυκλική κίνηση που είναι και η άμεση εσωτερική (από εκτός, εντός ημών, μέσα στο καράβι μας...) επικοινωνία και κοινωνία με Τον Τριαδικό Θεό. Τότε η βεβαία χάρις και απλανής οδηγός. Με την υγιή ευθεία κίνηση μαθαίνουμε και εμβαθύνουμε στα σχήματα και συμβάντα, (τι εννοεί Ο Κύριος ότι το πυρ και το ύδωρ δοκιμάζει την γη και τον αέρα μας, για ποια στοιχεία της φύσης αναφέρεται) με την κυκλική όμως αποκαθίσταται η μετοχή. Αμήν τας εννοίας κάθαρον, τους λογισμούς διόρθωσον και με τα σώματα (και ψυχές) άγνισον, αμήν ελθέ και σκήνωσον εν ημίν... Ένα πέρασμα από την εξωτερική γνώση των ιστορικών συμβάντων, στο έσω νόημα,  μυστική μετοχή και βίωμα.    

Δοκιμάζεται καθ'ημέραν η (σταυρική) πεμπτουσία μας, ποια έλξι θα ακολουθήσει ανάλογα ποια έξι θα θελήσει να έχει... Αμήν χειραγωγούμενη σαν ανάσταση από Τον Κύριο, αμήν δια Της ολκάδος των θελόντων σωθήναι προς την ΖΩΗ!! 

Το δαιμόνιο στον σεληνιαζόμενο νέο πολλάκις τον έριχνε εις πυρ και ύδωρ (4) για να τον απωλέσει… (Ματθ.ιζ’) … Ήταν εκεί στους πρόποδες του όρους Θαβώρ που οι μαθητές αδυνατούσαν να τον θεραπεύσουν, γιατί τους έλειπε η προσευχή και η νηστεία, μέσω των οποίων μόνο, τούτο το γένος των δαιμόνων εκπορεύεται. (κρινόμενοι χωρίς αυτά, από Τον ίδιο Τον Κύριο, ως γενεά άπιστος και διεστραμμένη). 

Μακάρι να αγαπήσουμε τα μόνα (σταυρικά) εφόδια, μαζί με την ακρόαση και τήρηση (5) …που τέλεια εφαρμοσμένα τα συναντάμε Στην Θεοτόκο, για να Την έχουμε ως Μεσσίτρια. Να περάσουμε από τις φυσικές οικοδομές και στοιχεία της φύσης στα οποία είμαστε δούλοι, στα πνευματικά και ελευθερία*. Αμήν δι ευχών και ενεργείας.

--- 

(1) Θεοῦ γάρ ἐσμεν συνεργοί· Θεοῦ γεώργιον, Θεοῦ οἰκοδομή ἐστε. Κατὰ τὴν χάριν τοῦ Θεοῦ τὴν δοθεῖσάν μοι ὡς σοφὸς ἀρχιτέκτων θεμέλιον τέθεικα, ἄλλος δὲ ἐποικοδομεῖ· ἕκαστος δὲ βλεπέτω πῶς ἐποικοδομεῖ· θεμέλιον γὰρ ἄλλον οὐδεὶς δύναται θεῖναι παρὰ τὸν κείμενον, ὅς ἐστιν ᾿Ιησοῦς Χριστός. εἰ δέ τις ἐποικοδομεῖ ἐπὶ τὸν θεμέλιον τοῦτον χρυσόν, ἄργυρον, λίθους τιμίους, ξύλα, χόρτον, καλάμην, ἑκάστου τὸ ἔργον φανερὸν γενήσεται· ἡ γὰρ ἡμέρα δηλώσει· ὅτι ἐν πυρὶ ἀποκαλύπτεται· καὶ ἑκάστου τὸ ἔργον ὁποῖόν ἐστι τὸ πῦρ δοκιμάσει. εἴ τινος τὸ ἔργον μενεῖ ὃ ἐπῳκοδόμησε, μισθὸν λήψεται· εἴ τινος τὸ ἔργον κατακαήσεται, ζημιωθήσεται, αὐτὸς δὲ σωθήσεται, οὕτως δὲ ὡς διὰ πυρός. Οὐκ οἴδατε ὅτι ναὸς Θεοῦ ἐστε καὶ τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ οἰκεῖ ἐν ὑμῖν; εἴ τις τὸν ναὸν τοῦ Θεοῦ φθείρει, φθερεῖ τοῦτον ὁ Θεός· ὁ γὰρ ναὸς τοῦ Θεοῦ ἅγιός ἐστιν, οἵτινές ἐστε ὑμεῖς. - Α’ Κορ. γ' 9-17 

(2) Καὶ εὐθέως ἠνάγκασεν ὁ ᾿Ιησοῦς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ ἐμβῆναι εἰς τὸ πλοῖον καὶ προάγειν αὐτὸν εἰς τὸ πέραν, ἕως οὗ ἀπολύσῃ τοὺς ὄχλους. καὶ ἀπολύσας τοὺς ὄχλους ἀνέβη εἰς τὸ ὄρος κατ᾿ ἰδίαν προσεύξασθαι. ὀψίας δὲ γενομένης μόνος ἦν ἐκεῖ. τὸ δὲ πλοῖον ἤδη μέσον τῆς θαλάσσης ἦν, βασανιζόμενον ὑπὸ τῶν κυμάτων· ἦν γὰρ ἐναντίος ὁ ἄνεμος. τετάρτῃ δὲ φυλακῇ τῆς νυκτὸς ἀπῆλθε πρὸς αὐτοὺς ὁ ᾿Ιησοῦς περιπατῶν ἐπὶ τῆς θαλάσσης. καὶ ἰδόντες αὐτὸν οἱ μαθηταὶ ἐπὶ τὴν θάλασσαν περιπατοῦντα ἐταράχθησαν λέγοντες ὅτι φάντασμά ἐστι, καὶ ἀπὸ τοῦ φόβου ἔκραξαν. εὐθέως δὲ ἐλάλησεν αὐτοῖς ὁ ᾿Ιησοῦς λέγων· θαρσεῖτε, ἐγώ εἰμι· μὴ φοβεῖσθε. ἀποκριθεὶς δὲ αὐτῷ ὁ Πέτρος εἶπε· Κύριε, εἰ σὺ εἶ, κέλευσόν με πρός σε ἐλθεῖν ἐπὶ τὰ ὕδατα. ὁ δὲ εἶπεν, ἐλθέ. καὶ καταβὰς ἀπὸ τοῦ πλοίου ὁ Πέτρος περιεπάτησεν ἐπὶ τὰ ὕδατα ἐλθεῖν πρὸς τὸν ᾿Ιησοῦν. βλέπων δὲ τὸν ἄνεμον ἰσχυρὸν ἐφοβήθη, καὶ ἀρξάμενος καταποντίζεσθαι ἔκραξε λέγων· Κύριε, σῶσόν με. εὐθέως δὲ ὁ ᾿Ιησοῦς ἐκτείνας τὴν χεῖρα ἐπελάβετο αὐτοῦ καὶ λέγει αὐτῷ· ὀλιγόπιστε! εἰς τί ἐδίστασας; καὶ ἐμβάντων αὐτῶν εἰς τὸ πλοῖον ἐκόπασεν ὁ ἄνεμος· οἱ δὲ ἐν τῷ πλοίῳ ἐλθόντες προσεκύνησαν αὐτῷ λέγοντες· ἀληθῶς Θεοῦ υἱὸς εἶ. Καὶ διαπεράσαντες ἦλθον εἰς τὴν γῆν Γεννησαρέτ. – Ματθ. ιδ’ 22-34 

...έχουμε από την μία το θαρσείτε εγώ ειμί, μη φοβείσθε... η προσήλωση, η  αυτοσυγκέντρωση στο Πρόσωπο και στο Όνομα, [στον σταυρό όπως προσηλωνόντουσαν οι ισραηλίτες (νους ορώμενος τω Θεώ) στον επί της ράβδου του Μωσέως ανηρτημένο χάλκινο όφι, για να αποφύγουν τον θάνατο...] και από την άλλη, ο μετεωρισμός και οι αιτίες μέσω των οποίων ο ωρυόμενος αντίδικος μας εισάγει φοβίες. Αμήν ο καλός Θεός να μας δίνει διάκριση στο πως μεταφράζονται όλα τα παραπάνω στην πράξη... 

Επ'αυτού, ο Άγιος Νικόλαος ο Καβάσιλας σημειώνει για την Παναγία μας...  

«Άνθρωπος ήταν. Από τους ανθρώπους εβλάστησε. Κι ήταν μέτοχος σε κάθε κοινό χαρακτηριστικό του ανθρώπινου γένους. Δεν κληρονόμησε όμως την ίδια νοοτροπία ούτε παρασύρθηκε από την τόσο μεγάλη κακία που επικρατεί σ' αυτή τη ζωή. Αλλά νίκησε την αμαρτία κι αντιστάθηκε στη φθορά της φύσεώς μας κι έδωσε τέλος στην κακία. Έγινε έτσι αυτή η ίδια αγία απαρχή και βάδισε πρώτη και υπήρξε οδηγός των ανθρώπων στο δρόμο προς το Θεό. Γιατί διατήρησε τη θέλησή της τόσο καθαρή, σαν να ήταν μόνη της σ' αυτή τη ζωή, σαν να μην υπήρχε κανείς άλλος άνθρωπος ούτε κανένα άλλο πλάσμα να είχε ποτέ δημιουργηθεί, σαν να βρισκόταν μόνη μπροστά στο Θεό. Δεν συγκέντρωσε την προσοχή της σε κανένα από τα κτίσματα ούτε προσηλώθηκε σε τίποτε απολύτως από ό, τι υπάρχει στον κόσμο»..... 

Σε αυτόν τον κόσμο είμαστε μόνον εγώ και ο Θεός (αββάς Αλώνιος)

(3) Χρυσοπλοκώτατε πύργε, καὶ δωδεκάτειχε πόλις. Συνοδοιπορία από την εκτός Πόλι στην εντός…. 

(4) διερχόμενοι δια πυρός και ύδατος (και περί τεστ ιού και Υιού) 

(5) ευαγγέλιο μεγάλου παρακλητικού, συνοδευομένου με την μετάνοια, μικρό παρακλητικό και εξομολόγηση, αφού μόνο με την μυστική παρουσία ωσεί μήνας τρεις Της Θεοτόκου λύνεται η αφωνία της κεφαλής… για το πως ''λειτουργούν'' οι δίκαιοι Ζαχαρίας και Ελισάβετ, διαχρονικά προς φυσικοπνευματική ωφέλεια του ανθρώπου... 

Ο δίκαιος λάμπει σαν το χρυσάφι - Aγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

Μνήσθητι ἡμῶν, Κύριε († Μητροπολίτης Σουρόζ Αντώνιος Bloom)

Ὅλος ὁ Κόσμος ἔγινε διὰ τὴν Κυρίαν Θεοτόκον καὶ ἡ Κυρία Θεοτόκος ἔγινε διὰ τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησoῦν Χριστὸν  ∽ Ὁσίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου

* ελευθερία κατὰ την Ορθόδοξη Εκκλησία π. Ἰωάννης Ρωμανίδης: "Ἐλεύθερος κατὰ τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία εἶναι ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος βρίσκεται σὲ κατάσταση φωτισμοῦ"