Ο δίκαιος λάμπει σαν το χρυσάφι - Aγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

Όπως ακριβώς το μεν χρυσάφι, ακόμη κι αν πέσει στο νερό, φανερώνει τη λαμπρότητά του, κι αν ακόμη πέσει στο καμίνι, γίνεται πιο αστραφτερό· ο δε πηλός και το χορτάρι, αν τυχόν αναμιχθούν με νερά, ο μεν πηλός διαλύεται, το δε χορτάρι σαπίζει· κι αν πέσουν στη φωτιά, ο μεν πηλός ψήνεται, το δε χορτάρι κατακαίεται, το ίδιο συμβαίνει και με τον δίκαιο και τον αμαρτωλό. Ο μεν δίκαιος, όταν έχει άνεση, μένει λαμπρός όπως το χρυσάφι που βυθίζεται στα νερά· αν πάλι πέσει σε πειρασμούς και δοκιμασίες, γίνεται λαμπρότερος, όπως το χρυσάφι που δοκιμάζεται από τη φωτιά. Ο δε αμαρτωλός, όταν βρίσκεται σε άνεση, διαλύεται και σαπίζει, όπως η λάσπη και το χορτάρι που πέφτουν στο νερό· αν πάλι συμβεί να πέσει σε πειρασμό, καταστρέφεται τελείως, όπως η λάσπη και το χορτάρι καταστρέφον­ται από τη φωτιά.

---

Θεοῦ γάρ ἐσμεν συνεργοί· Θεοῦ γεώργιον, Θεοῦ οἰκοδομή ἐστε. Κατὰ τὴν χάριν τοῦ Θεοῦ τὴν δοθεῖσάν μοι ὡς σοφὸς ἀρχιτέκτων θεμέλιον τέθεικα, ἄλλος δὲ ἐποικοδομεῖ· ἕκαστος δὲ βλεπέτω πῶς ἐποικοδομεῖ· θεμέλιον γὰρ ἄλλον οὐδεὶς δύναται θεῖναι παρὰ τὸν κείμενον, ὅς ἐστιν ᾿Ιησοῦς Χριστός. εἰ δέ τις ἐποικοδομεῖ ἐπὶ τὸν θεμέλιον τοῦτον χρυσόν, ἄργυρον, λίθους τιμίους, ξύλα, χόρτον, καλάμην, ἑκάστου τὸ ἔργον φανερὸν γενήσεται· ἡ γὰρ ἡμέρα δηλώσει· ὅτι ἐν πυρὶ ἀποκαλύπτεται· καὶ ἑκάστου τὸ ἔργον ὁποῖόν ἐστι τὸ πῦρ δοκιμάσει. εἴ τινος τὸ ἔργον μενεῖ ὃ ἐπῳκοδόμησε, μισθὸν λήψεται· εἴ τινος τὸ ἔργον κατακαήσεται, ζημιωθήσεται, αὐτὸς δὲ σωθήσεται, οὕτως δὲ ὡς διὰ πυρός. Οὐκ οἴδατε ὅτι ναὸς Θεοῦ ἐστε καὶ τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ οἰκεῖ ἐν ὑμῖν; εἴ τις τὸν ναὸν τοῦ Θεοῦ φθείρει, φθερεῖ τοῦτον ὁ Θεός· ὁ γὰρ ναὸς τοῦ Θεοῦ ἅγιός ἐστιν, οἵτινές ἐστε ὑμεῖς. (Α’Κορ. γ’) 

διερχόμενοι δια πυρός και ύδατος (και περί τεστ ιού και Υιού)