των θυρών κεκλεισμένων...

…κι ήρθε η ώρα (αναμενόμενη, προδιατυπούσα τα έσχατα τώρα στην εποχή των προεσχάτων) που με το γενικό (τάχα) λοκντάουν, κλείνουν οι άρχοντες του κόσμου τούτου τις εκκλησίες. Για όποιον έχει λίγο εμβαθύνει στα της πίστεως, καταλαβαίνει το γιατί. Είναι επειδή τους ενοχλούν στην υλοποίηση των σχεδίων τους και γιαυτό  ‘’απαγορεύουν’’ εξωτερικώς την είσοδό μας, στον τύπο του Σώματος Χριστού, που, ΜΟΝΟ όταν μετέχεται στην Θεία Λειτουργία και κοινωνείται, περνά από τον τύπο στην ουσία, δια των ενεργειών… όταν από την άλλη, μια απλή σωματική παρουσία ως επισκέπτης ή από χλιαρή θρησκευτική συνήθεια σε αυτόν τον χώρο, χωρίς μετοχή, ποιο το κέρδος; κι ο φαρισσαίος ήταν μέσα και μάλιστα στο κέντρο…. ενώ ο τελώνης μακρόθεν έστεκε (Λουκ.ιη’13)… αλλά ο δεύτερος εισακούστηκε και εξήλθε δεδικαιωμένος.

Έχουν φυσικά αυτοί τα απάνθρωπα σχέδιά τους, έχει και ο καλός Θεός τα δικά Του φιλάνθρωπα. Έχουν οι άλλοι τους εργάτες τους έχει και ο Θεός τους δικούς Του και προσμένει την πλήθυνσή τους σε ποσοτικό και ποιοτικό επίπεδο. 

Στην συνομιλία Του Κυρίου με την σαμαρείτιδα* ακούγεται…. 21 λέγει αὐτῇ ὁ ᾿Ιησοῦς· γύναι, πίστευσόν μοι ὅτι ἔρχεται ὥρα ὅτε οὔτε ἐν τῷ ὄρει τούτῳ οὔτε ἐν ῾Ιεροσολύμοις προσκυνήσετε τῷ πατρί. 22 ὑμεῖς προσκυνεῖτε ὃ οὐκ οἴδατε, ἡμεῖς προσκυνοῦμεν ὃ οἴδαμεν· ὅτι ἡ σωτηρία ἐκ τῶν ᾿Ιουδαίων ἐστίν. 23 ἀλλ' ἔρχεται ὥρα, καὶ νῦν ἐστιν, ὅτε οἱ ἀληθινοὶ προσκυνηταὶ προσκυνήσουσι τῷ πατρὶ ἐν πνεύματι καὶ ἀληθείᾳ· καὶ γὰρ ὁ

πατὴρ τοιούτους ζητεῖ τοὺς προσκυνοῦντας αὐτόν. 24 πνεῦμα ὁ Θεός, καὶ τοὺς προσκυνοῦντας αὐτὸν ἐν πνεύματι καὶ ἀληθείᾳ δεῖ προσκυνεῖν. (Ιωαν.δ’) 

Ψαλμικώς, …ἐγγὺς Κύριος πᾶσι τοῖς ἐπικαλουμένοις αὐτόν, πᾶσι τοῖς ἐπικαλουμένοις αὐτὸν ἐν ἀληθείᾳ. (ψαλμ.144) 

Αυτήν την εσωτερική αλήθεια πρέπει να εκζητήσουμε να κατακτήσουμε σε κόντρα όποιων εξωτερικών απαγορεύσεων. 

Όλη η έξω ζωή απλώνεται εκ της πλευράς του πρώτου ΑΔΑΜ δια της Εύας, κληθείσα υπ’αυτού, ζωή [καὶ ἐκάλεσεν ᾿Αδὰμ τὸ ὄνομα τῆς γυναικὸς αὐτοῦ Ζωή, ὅτι αὕτη μήτηρ πάντων τῶν ζώντων.  (Γεν.γ’20)]. Αντίστοιχα, όλη η έσω Ζωή ξεκινά από την πλευρά του δευτέρου ΑΔΑΜ XC, και της μετοχής δι Αυτής, σε Αυτήν. 

Πως θα ανεβούμε στο όρος Κυρίου; από τους πρόποδες, που πίπτουν σκιές; όπως προτυπώθηκε παρομοίως και αναλογικά η ανάβαση του Μωσέως από τους πρόποδες όπου προσκυνούνται τα είδωλα, δια Της Θεοτόκου (προσκύνηση και μεσιτεία Της φλεγόμενης και μη καιόμενης βάτου) προς την κορυφή, όπου η θεοπτία.  

…τίς ἀναβήσεται εἰς τὸ ὄρος τοῦ Κυρίου καὶ τίς στήσεται ἐν τόπῳ ἁγίῳ αὐτοῦ; ἀθῷος χερσὶ καὶ καθαρὸς τῇ καρδίᾳ, ὃς οὐκ ἔλαβεν ἐπὶ ματαίῳ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ καὶ οὐκ ὤμοσεν ἐπὶ δόλῳ τῷ πλησίον αὐτοῦ. οὗτος λήψεται εὐλογίαν παρὰ Κυρίου καὶ ἐλεημοσύνην παρὰ Θεοῦ σωτῆρος αὐτοῦ. 

Πιστεύετε (εκ των πραγμάτων) πως ήλθε η ώρα να ζητήσουμε σαν γενεά Τον Κύριο; να ζητήσουμε από τους άρχοντες να άρουν τις πύλες; και να εισέλθει στην ζωή μας ο βασιλεύς της δόξης; 

Αν ναι, επαναλαμβάνουμε τον ψαλμ.23 , αλλά αυτήν την φορά, με όχι εξωτερικά μόνο κριτήρια, και αίτηση θυρανοιξίων, αλλά ιδίως εσωτερικά (όχι με τους εν τόπο και τύπο επιγείους δεσπότες πρωτοκαθεδρεύοντες, αμήν να μην ακούσουν τα ουαί (2)… αλλά με τον επουράνιο Έναν Δεσπότη, ενεργούντα εν ημίν στην βαθεία καρδία). … αὕτη ἡ γενεὰ ζητούντων τὸν Κύριον, ζητούντων τὸ πρόσωπον τοῦ Θεοῦ ᾿Ιακώβ. ἄρατε πύλας, οἱ ἄρχοντες ὑμῶν, καὶ ἐπάρθητε, πύλαι αἰώνιοι, καὶ εἰσελεύσεται ὁ βασιλεὺς τῆς δόξης. τίς ἐστιν οὗτος ὁ βασιλεὺς τῆς δόξης; Κύριος κραταιὸς καὶ δυνατός, Κύριος δυνατὸς ἐν πολέμῳ. … 

Ζητώντας την υπέρβαση και διέλευση εντός των ναών παρά τις εξωτερικές κεκλεισμένες θύρες, μάλλον πρέπει πρώτα να επιτευχθεί αυτή εσωτερικά** και θα ακολουθήσει και το εξωτερικά. Είναι επιτακτική η έσω ανάστασις κι όχι μια τυπολατρική έξω επανάστασις (χωρίς να κάνουμε πίσω στην έξω δράση, αλλά περνώντας την ως δευτερεύουσα και εκ του περισσεύματος αγάπης της καρδίας…). Η βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἐντὸς ὑμῶν ἐστιν (Λουκ.ιζ’) και 33 ζητεῖτε δὲ πρῶτον τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν. (Ματθ.ς’) 

Ζητούμε να επέμβει εξ άνωθεν η θεία δικαιοσύνη, αλλά ξεχνάμε την προϋπόθεση που είναι στο χέρι μας και κάτω…. ἀλήθεια ἐκ τῆς γῆς ἀνέτειλε, καὶ δικαιοσύνη ἐκ τοῦ οὐρανοῦ διέκυψε. (ψαλμ.84’). Κι όσο αληθεύουμε εκ των κάτω προς τα άνω ανυψούμενοι (γενόμενοι διάφανοι) τόσο θα διακύπτει εκ των άνω προς τα κάτω η θεία δικαιοσύνη για να βάλει τα πράματα σε τάξη μπροστά στην γενόμενη αταξία και πρόσκαιρη μέσα στο επιτρέπεται του Θεού, φαινομενική της νίκη.    

Καιρός αρμόδιος να κρούσουμε την έσω θύρα να μας διανοίξει ο παρέχων την έσω Ζωή, Χριστός. Να βάλουμε μπρος, να βιώσουμε αυτό που παρατηρεί ο Άγιος Ιγνάτιος Brianchaninov στο Ο προσευχόμενος νους ζητά ένωση με την καρδιά και βρίσκει τοίχος και σκοτάδι, σιωπή και καμμία απάντηση εκ των έσω… 

‘’Πρέπει’’ ο άνους νους να εξέλθει εκ της αιγύπτου των ειδώλων με την χάρι του επί πώλου όνου εξάγοντός μας, όπως προτυπώθηκε ως οδοδείκτης το ἐξ Αἰγύπτου ἐκάλεσα τόν υἱόν μου… 

‘’Πρέπει’’ να επιτύχει ο άνθρωπος (νους και χους) την πρώτη ανάταση εκ του παραλόγου στο λογικό και την δεύτερη ανάσταση, με την χάρι πάλι επί Του πώλου όνου εισόδου την Κυριακή των Βαΐων, Κυρίου εις τα ιεροσόλυμα (και καρδία μας) να την ανυψώσει από το λογικό στο υπέρλογο… 

Γιατί…. Τί είναι ο ανθρώπινος νους χωρίς τον Χριστό;

Είναι ένας μαρτυρικός, βασανιστικός θρήνος.

Τί είναι η ψυχή του ανθρώπου χωρίς τον Χριστό; Είναι ένα ομιλούμενο σκιάχτρο.
Τί είναι η συνείδησή του, ή βούλησή του; Είναι ένας απελπισμένος τυφλός.
Τί είναι το σώμα του χωρίς το Χριστό; Είναι ένα αηδιαστικό, σιχαμερό σκουλήκι.
Τί είναι το θέλημα του; Είναι ένας αβοήθητος εγκληματίας.
Τί είναι γενικά ο άνθρωπος χωρίς τον Χριστό; Είναι ένα φοβερό εξωτερικό θέαμα.
Έτσι και κάθε άλλο δημιούργημα, από τον άγγελο μέχρι και το πιό ασήμαντο ον, χάνει κάθε λογική έννοια της υπάρξεώς του, αν δεν διατηρήσει στο «είναι» του, τον Κύριο Ιησού Χριστό…***. 

Με όλα αυτά τα ‘’πρέπει’’ όχι σαν υποχρεώσεις με θηλιά και με ζόρι, αλλά όστις θέλει, αφού είδαμε και οίδαμε το συμφέρον μας….    

Δι ευχών και ενεργείας των παραπονεμένων και συλλυπούμενων μαζί μας λόγω μη εορτής τους (8 Νοε), εν τοις οίκοις του Πατρός επί γης… όλων των ουρανίων δυνάμεων ασωμάτων. Ας μην χαρούν όμως οι αντίθεες δυνάμεις, ούτε κι εμείς να απελπιστούμε…. γιατί ο καλός Θεός έχει το σχέδιό Του και θα δώσει την λύση. …(από λόγους του αγ.Παϊσίου: …Ο Θεός ότι δεν είναι σωστό θα το πετάξει πέρα, όπως το μάτι πετάει το σκουπιδάκι. Δουλεύει ο διάβολος, αλλά δουλεύει και ο Θεός και αξιοποιεί το κακό, ώστε να προκύψη από αυτό καλό. Σπάζουν λ.χ. τα πλακάκια και ο Θεός τα παίρνει και φτιάχνει ωραίο μωσαϊκό. Γι' αυτό μη στενοχωρήσθε καθόλου, διότι πάνω από όλα και από όλους είναι ο Θεός, πού κυβερνά τα πάντα και θα καθίσει τον καθέναν στο σκαμνί, για να απολογηθεί για το τι έπραξε, οπότε και θα τον ανταμείψει ανάλογα. Θα αμειφθούν αυτοί που θα βοηθήσουν μία κατάσταση και θα τιμωρηθεί αυτός πού κάνει το κακό.) 

Αναπτυσσόμενη μπροστά μας μια καλή ευκαιρία να αξιοποιήσουμε κι εμείς το ''κακό'' ... αφού ''υποχρεωτικά'' μειώνονται οι έξω περισπασμοί, να κρούσουμε την θύρα του έσω ναού και ελέους του καλού Θεού.... να μας ανοίξει και χαριτώσει, διακρίνοντας την ταυτότητα των δύο πυλών... πύλη ουρανού και καρδιάς.  Να εισαχθεί αμήν εντός του ναού λεπτυνόμενος ο νους και να ακολουθήσει ο καθαρούμενος δια των μυστηρίων, χους... (Δερμάτινοι χιτώνες και διαφάνεια) 

---   

* Πώς δικαιολογούνται οι πέντε άνδρες της Σαμαρείτιδας και ο έκτος που δεν ήταν άνδρας της; 

Ιακώβ, Θεοτόκος/κλίμαξ, Αγία Φωτεινή και τα προτεινόμενα βιώματα εξ αυτού του ‘’χώρου’’ 

** …απευθυνόμενοι ο πρωτομάρτυς Στέφανος στους Ιουδαίους και ο απ.Παύλος στους Έλληνες αναφέρουν το αυτό: 

…Δαυΐδ· 46 ὃς εὗρε χάριν ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ καὶ ᾐτήσατο εὑρεῖν σκήνωμα τῷ Θεῷ ᾿Ιακώβ. 47 Σολομὼν δὲ ᾠκοδόμησεν αὐτῷ οἶκον.
48 ἀλλ᾿ οὐχ ὁ ὕψιστος ἐν χειροποιήτοις ναοῖς κατοικεῖ, καθὼς ὁ προφήτης λέγει· 49 ὁ οὐρανός μοι θρόνος, ἡ δὲ γῆ ὑποπόδιον τῶν ποδῶν μου· ποῖον οἶκον οἰκοδομήσετέ μοι, λέγει Κύριος, ἢ τίς τόπος τῆς καταπαύσεώς μου; 50 οὐχὶ ἡ χείρ μου ἐποίησε ταῦτα πάντα; 51 Σκληροτράχηλοι καὶ ἀπερίτμητοι τῇ καρδίᾳ καὶ τοῖς ὠσίν, ὑμεῖς ἀεὶ τῷ Πνεύματι τῷ ῾Αγίῳ ἀντιπίπτετε, ὡς οἱ πατέρες ὑμῶν καὶ ὑμεῖς. 52 τίνα τῶν προφητῶν οὐκ ἐδίωξαν οἱ πατέρες ὑμῶν; καὶ ἀπέκτειναν τοὺς προκαταγγείλαντας περὶ τῆς ἐλεύσεως τοῦ δικαίου, οὗ νῦν ὑμεῖς προδόται καὶ φονεῖς γεγένησθε· 53 οἵτινες ἐλάβετε τὸν νόμον εἰς διαταγὰς ἀγγέλων, καὶ οὐκ ἐφυλάξατε. Θανάτωσις τοῦ Στεφάνου (πραξ.ζ’) 

24 ὁ Θεὸς ὁ ποιήσας τὸν κόσμον καὶ πάντα τὰ ἐν αὐτῷ, οὗτος οὐρανοῦ καὶ γῆς Κύριος ὑπάρχων οὐκ ἐν χειροποιήτοις ναοῖς κατοικεῖ… (πραξ.ιζ’) 

Κι αφού δεν κατοικεί σε χειροποίητο, κάποιοι θα ρωτούσαν, που κατοικεί; ο αγ.Νεκτάριος αναφέρει πως η καθαρή καρδιά γίνεται θρόνος του Θεού. Ο Θεός, θέλει εκεί να σκηνώσει και κατοικήσει. Σε μας εναπόκειται αν έχουμε σύμφωνη θέληση και τις  προϋποθέσεις ενοίκησης. 

 Ο αγ.Παΐσιος προτείνει ψυχική αγνότητα για να αναπαύεται η χάρις και ο γερ. Αρσένιος Μπόκα παρατηρεί στον θρόνο και σταυρό ότι… Ὑπάρχει σ᾿ ἐμᾶς ἕνας θρόνος κι ἕνας σταυρός. Ὅταν ἐμεῖς στεκώ­μεθα στόν θρόνο, ὁ Χριστός μας κάθεται στόν σταυρό, καί ἀντίστροφα. 

Οπότε τελικά φαίνεται να διανοίγεται ένας δρόμος από την γη στον ουρανό. Από πολεμίους και σταυρωτές (1) Του (μην τύχει και καταλάθος και εν αγνοία μας είμαστε), παρότι ‘’θέλουμε’’ να ανοίξουν οι εκκλησίες να συνεχίσουμε να επαναπαύουμε την ‘’χριστιανική’’ μάλλον από συνήθεια, συνείδησή μας, να γίνουμε συσταυρωμένοι και κληρονόμοι Του, προσωπικά και συλλογικά σαν έθνος που Ο Κύριος το μακαρίζει. Γενόμενοι εμείς ναός Του Εκείνος να εμπεριπατεί μαζί μας, ως λαό Του (Β’κορ.ς’16). 

(1) σταυρωτές σταυρούμενοι και κληρονόμοι

*** Τί είναι ο ανθρώπινος νους χωρίς τον Χριστό; (Αγ. Ιουστίνος Πόποβιτς) 

--- 

Η σχέση του νοός με τα σχήματα και ουσία … επί πώλου όνου, χερουβείμ, Ανάσταση και Ανάληψη 

περί νοός (μερικά άρθρα) 

----

[να μην εορτάσουμε… αρχαγγέλους (8), αγ.Νεκτάριο (9) αγ.Αρσένιο καππαδόκη (10) αγ.Μηνά (11) αγ.Ιωάννη ελεήμονα (12) αγ.Ιωάννη χρυσόστομο (13) αγ.Γρηγόριο Παλαμά (14) …εισόδεια (21) … βάλτε το χέρι σας άγιοι, καλή μας Παναγία να εισέλθουμε στον οίκο του Θεού…. προέκοψε η νυξ και έβαλαν αρχή… εἰς τὴν γῆν ἐβεβήλωσαν τὸ σκήνωμα τοῦ ὀνόματός σου. εἶπαν ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτῶν αἱ συγγένειαι αὐτῶν ἐπὶ τὸ αὐτό· δεῦτε καὶ καταπαύσωμεν πάσας τὰς ἑορτὰς τοῦ Θεοῦ ἀπὸ τῆς γῆς. (ψαλμ.ογ’) θέλουν να μην εισέλθουμε εις το έξω σπήλαιον της Γεννήσεως, αμήν ανοίξατέ μας μετ’ευσπλαγχνίας το έσω, εκεί να γεννηθεί Ο Κύριος του παντός]…

να λεπτύνει ο νους να εισέλθει κεκλεισμένων των θυρών και να καθαρθεί και ο χους και να ακολουθήσει την είσοδο.... (αμήν δι ευχών) 

…με μας νάχουμε να επιλέγουμε ή την σαρκοποίηση του πνεύματος ή πνευματικοποίηση της σάρκας, με ευνόητες επόμενες δυνατότητες. Ή να επαναπαυόμαστε ότι άνοιξαν οι εξωτερικές θύρες των ναών, να είμαστε ‘’μέσα’’ σε χειροποίητους ναούς, κι όλα καλά (φτάνει έως εκεί) παραμένοντες ‘’χοντροί’’ ή δια λεπτότητος να εισερχόμαστε σε Αυτόν τον Οίκο, ακόμη και κεκλεισμένων των θυρών, (όπως ο Αναστάς Κύριος, όσο συνανασταινόμαστε χάριτι μαζί Του) παρά τις εξωτερικές ειδωλολατρικές και αντίθεες κρατικές απαγορεύσεις (για το ‘’καλό’’ μας φυσικά).     

---

(2) (συγγνώμη για το εν μέρει λογικό παράπονο, με ευχή αυτή η εντός των πυλών στεναχωρία, να αποδώσει ύψος) ...οι ιεράρχες μας σε αυτήν την φάση (όπως και την προηγούμενη του μαρτ-απρ, το Πάσχα) νίπτοντας τας χείρας τους, υπακούοντας αδιακρίτως τους άρχοντες και (καλοπληρωμένους από το σύστημα) ειδικούς, χωρίς καν να υποψιαστούν υποκρυπτόμενα δόλια σχέδια που πολεμούσαν και πολεμούν πάντα την ορθοδοξία, ‘’φυσικά’’ για το βιολογικό ‘’καλό’’ μας, υπερσκελίζοντας και υποτιμώντας το πνευματικό, που ορίστηκαν και ορκίστηκαν, θεωρώντας μαγαζάκια τους τις κατά τόπους εκκλησίες, δέχτηκαν (κι εκεί το μεμπτόν κι όχι ‘’υπευθυνότητα’’ όπως θάθελαν να μας την παρουσιάσουν δικαιολογούμενοι με διαταγή υπακοής) , απεμπόλισαν τα ελάχιστα δικαιώματα που κάποιοι άλλοι ‘’χώροι’’ κατάφεραν. 

Νάναι ανοιχτά τις Κυριακές κομμωτήρια, άλλες μέρες τα πετ σοπς… αλλά όχι οι εκκλησίες, μας ξεπερνά. Νάναι η τράπεζα αλλά όχι Η Τράπεζα. Η χοϊκή εστίαση αλλά όχι Η αιώνια Εστίαση, Τα παντοπωλεία αλλά όχι το Πανδοχείο και Νοσοκομείο…. Κρίμα. Να μην αναφερθώ αγιογραφικά στον σκανδαλίζοντα, αλλά να ευχηθώ να διακρίνουν την διαφορά της ομολογίας ότι εκεί είναι Ο Ιατρός ψυχών και σωμάτων από την ισοπέδωση που κατάφεραν. Την αδιάκριτη ταπεινότητα του καρπαζοεισπράκτορα, από την επιβαλλόμενη αντίδραση τι με δέρεις;

…22 ταῦτα δὲ αὐτοῦ εἰπόντος εἷς τῶν ὑπηρετῶν παρεστηκὼς ἔδωκε ράπισμα τῷ ᾿Ιησοῦ εἰπών· οὕτως ἀποκρίνῃ τῷ ἀρχιερεῖ; 23 ἀπεκρίθη αὐτῷ ὁ ᾿Ιησοῦς· εἰ κακῶς ἐλάλησα, μαρτύρησον περὶ τοῦ κακοῦ· εἰ δὲ καλῶς, τί με δέρεις;

θα σας ακούσουμε για άλλη μια φορά αφού δεν εξαρτώνται από μας, τα έξω θυρανοίξια, αλλά με βαρειά καρδιά. (που κανονικά ως παραβάτες δ'κανόνος της ζ' οικουμ.συνόδου ΔΕΝ θα έπρεπε να σας υπακούσουμε)... Και να ξέρετε, που ήδη ξέρετε, ότι τον αδικούμενο τον εισακούει ευχερέστερα ο καλός Θεός και Η προστάτις των αδικουμένων.... αμήν ανοίγοντάς μας την έσω θύρα. Και θάναι κέρδος. 

Μόνο Κύριε ελέησον… να πάρει η καλή μας Παναγία γρήγορα την σκούπα.

(σχόλιο) ….μακάριον τὸ ἔθνος, οὗ ἐστι Κύριος ὁ Θεὸς αὐτοῦ, λαός, ὃν ἐξελέξατο εἰς κληρονομίαν ἑαυτῷ....

γένοιτο, Κύριε, τὸ ἔλεός σου ἐφ᾿ ἡμᾶς, καθάπερ ἠλπίσαμεν ἐπὶ σέ. (ψαλμ.λβ')