Κυριακή 1 Απριλίου 2012

η Κυριακή των αντεξουσιαστών....


Στη συνείδηση πολλών η Εκκλησία είναι ταυτισμένη με το καταστημένο.

Και-σε ένα πολύ μεγάλο βαθμό-όχι αδίκως. Για λόγους πολλούς και διάφορους, που δεν είναι του παρόντος να τους αναφέρουμε. Και όμως!…

Η Εκκλησία του Χριστού είναι κάθετα και διαμετρικά αντίθετη με το καταστημένο.

Απόδειξη; Η ευαγγελική περικοπή της Κυριακής (Ε΄. Κυριακής των Νηστειών). Που σαφέστατα αποδεικνύει ότι ο Χριστός είναι αντεξουσιαστής και

συνεπώς και το Ευαγγέλιό του σαφέστατα αντεξουσιαστικό.

Βέβαια μια τέτοια τοποθέτηση εξοργίζει πολλούς εκπροσώπους της Εκκλησίας, που έχουν εναρμονιστεί με τις δομές του κατεστημένου.

Αλλά το περίεργο είναι ότι εξοργίζει και τους αντεξουσιαστές.

Γιατί τους κάνει-κατά πάσα πιθανότητα-να αισθάνονται κάπως σαν κατηχητόπουλα. Πράγμα που τους φαίνεται εξαιρετικά μειωτικό, για τον επαναστατική και ανεξάρτητη επιλογή της ζωής τους και της συμπεριφοράς τους.

Είτε όμως αρέσει είτε δεν αρέσει και στους μεν και στους δε, το Ευαγγέλιο είναι αυτό, που είναι. Και το γράμμα, αλλά και το πνεύμα των γραφομένων του είναι, όπως προαναφέραμε, σαφέστατα αντεξουσιαστικό.

Τι μας λέει το Ευαγγέλιο στη συγκεκριμένη περίπτωση;

Οι μαθητές, μας λέει, του Χριστού εμφορούνταν, όπως και το κατεστημένο της κάθε εποχής, από τη δίψα για εξουσία, πλούτο, δόξες και τιμές.

Και μάλιστα οι δυο απ’ αυτούς-ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης-έβαλαν τη μητέρα τους να μεσολαβήσει, προκειμένου να καταλάβουν, όταν ο Χριστός θα γινόταν, όπως ονειρεύονταν, βασιλιάς, τις ανώτερες θέσεις. Μια και, κατά κάποιον τρόπο, ήταν ανίψια του Χριστού. Αφού, η μητέρα τους, η Σαλώμη, ήταν θυγατέρα του Ιωσήφ, από τον προηγούμενο γάμο του.

Τους πήραν όμως είδηση οι υπόλοιποι μαθητές, οι οποίοι αγανάκτησαν και άρχισαν να διαμαρτύρονται. Και ο Χριστός, που κατάλαβε την αιτία της διαμαρτυρίας τους, τους κάλεσε και τους είπε:

Οι άρχοντες του κατεστημένου κατεξουσιάζουν και καταληστεύουν το λαό. Και έχουν το απύθμενο θράσος να παρουσιάζονται από πάνω και ως ευεργέτες και σωτήρες του λαού.

Εσείς όμως σε καμιά περίπτωση δεν θα κάμετε το ίδιο, αλλά το τελείως αντίθετο.

Το κατεστημένο θέλει τους εξουσιαστές στην κορφή της κοινωνικής πυραμίδας και το λαό, από κάτω. Έτσι ώστε ο λαός, ανάλογα με την άδικη κοινωνική ιεράρχηση, να συνθλίβεται και να κατακλέβεται, χωρίς να μπορεί να διαμαρτυρηθεί.

Στη δική μας όμως την κοινωνική πυραμίδα ο λαός θα είναι πάνω και κάτω όσοι θέλουν να τον υπηρετούν.

Ανώτεροι μεταξύ σας δεν θα είναι αυτοί, που περισσότερο θα καταπιέζουν και θα ληστεύουν το λαό, αλλά εκείνοι, που θα τον υπηρετούν.

Γιατί κι εγώ δεν ήρθα να γίνω βασιλιάς και εξουσιαστής και εκμεταλλευτής του λαού. Ούτε να δεχτώ τις υπηρεσίες κανενός. Αλλά να υπηρετήσω το λαό. Και να προσφέρω ακόμη και τη ζωή μου για χάρη του….

Συγκρίνετε, τώρα, αν θέλετε, το ιδανικό του Χριστού, με τα «ιδανικά» των εκμεταλλευτών και ληστάρχων, που μας κυβερνούν. Απ’ τους οποίους μερκοί μεγαλοαπατεώνες έχουν και το απύθμενο θράσος να παρουσιάζονται και ως υπερασπιστές της ορθοδοξίας….

Κι ακόμη περισσότερο συγκρίνετε το ιδανικό του Χριστού με το παπικό ή το δεσποτικό καθεστώς της Εκκλησίας.

Το οποίο έχει τόση σχέση με το Χριστό, όση είχαν και οι πάσης φύσεως τύραννοι δια μέσου των αιώνων.

Και οι μεν τύραννοι θα μπορούσαν να ισχυριστούν ότι δεν πίστευαν στη διδασκαλία του Χριστού και πολύ περισσότερο δεν σκόπευαν να την εφαρμόσουν. Αλλά επεδίωκαν το τελείως αντίθετο. Όπως και οι άρχοντες της εποχής του Χριστού. Όπως και οι ξαδιάντροποι πολιτικοί κανίβαλοι της δικής μας εποχής…

Αλλά το θράσος των εκπροσώπων της δεσποτοκρατίας ξεπερνάει κάθε όριο, γιατί παρουσιάζονται σαν εκπρόσωποι του Χριστού. Για να μπορούν έτσι, εκμεταλλευόμενοι τη θρησκευτική ευαισθησία του λαού, να τον καταπιέζουν και να τον εκμεταλλεύονται αποτελεσματικότερα.

Αλλά και να προσφέρουν χείρα βοηθείας και στους εκάστοτε ομογάλακτους αδελφούς τους. Τους κοσμικούς, δηλαδή, εξουσιαστές και εκμεταλλευτές και τυράννους. Τους οποίους ορκίζουν, προκειμένου να τηρούν τη βάρβαρη και ληστρική, σε βάρος του λαού, νομιμότητά τους.

Αλλά και τους βλέπουμε, κάποτε, να συμπαρακάθονται και στα υπουργικά τους συμβούλια. Για να γίνονται έτσι τα ανήθικα ηθικά τους στηρίγματα.

Προκειμένου να πείθουν το λαό να σκύβει ολοένα και περισσότερο κάτω απ’ το μαστίγιο της νομικής οικονομικής και αστυνομικής αρπακτικότητας και βίας.

Αντεξουσιαστής, λοιπόν, είναι ο Χριστός και σαφέστατα αντεξουσιαστικό το Ευαγγέλιό του. Αλλά δεν είναι αναρχικός.

Αναρχική-στον υπέρτατο μάλιστα βαθμό- είναι η άρχουσα αναρχία. Όπως του Λουκά, του Αντωνάκη, του Βαγγέλαρου και των δορυφόρων τους. Που, τώρα, έχει φορτώσει στο σβέρκο μας το ναζιστικό καθεστώς του 4ου ράιχ! Προκειμένου να λεηλατήσει την πατρίδα μας και τη ζωή μας.

Γιατί η άρχουσα αναρχία δεν έχει και δεν σέβεται καμιά απ’ τις αρχές εκείνες, που χαρακτηρίζουν τις ευνομούμενες κοινωνίες. Και ιδιαίτερα της αρχές της ελευθερίας και της δικαιοσύνης.

Που αποτελούν την πεμπτουσία της αντεξουσιαστικής κοινωνίας του Ευαγγελίου!

παπα-Ηλίας

1 σχόλιο:

  1. ο πρώτος θέλων είναι, έσται πάντων διάκονος... μην μπερδευόμαστε όμως με κοσμικά σχήματα και όρους γιατί, οι ''αντιεξουσιαστές'' που γνωρίζουμε κάθε άλλο από διάκονοι ''καλού και αγαθού'' είναι... :-(

    ΑπάντησηΔιαγραφή