επιστολή Ευαγρίου

Από το βιβλίο ‘’ ψυχωφελείς οπτασίες και διηγήσεις για την άλλη ζωή’’

– εκδ. Ορθόδοξος Κυψέλη

  

29) "Απόλαυσα έκατονταπλασίονα θησαυρό στον ουρανό...

Στό Συναξάριο της 27ης Ιουνίου υπάρχει καί μία Διήγησις του Συνεσίου Επισκόπου Κυρήνης γιά κάποιον φίλο του και φιλόσοφο, ονόματι Ευάγριο. Η ιστορία αύ­τη έχει ως εξής συνοπτικά:

Κατά τις ημέρες του Πατριάρχου Αλεξανδρείας Θε­οφίλου (411) έγινε Επίσκοπος Κυρήνης ο Συνέσιος ο φιλόσοφος, ο οποίος ερχόμενος στην επαρχία του έφερε μαζί του και τον φιλόσοφο φίλο του Ευάγριο. Με κάθε τρόπο επάσχιζε να τον φέρει στην χριστιανική πίστι, αλλά ο Ευάγριος δεν έστεργε καθόλου, ούτε δεχόταν τους λόγους του.

Κάποια ήμερα λέγει ό Ευάγριος στον Επίσκοπο:

-     Αλήθεια σου λέγω, κύριε Επίσκοπε, ότι δεν μου αρέσει κοντά στα άλλα πού διαφωνώ, να

λέγετε εσείς οι χριστιανοί ότι θα γίνη η συντέλεια του κόσμου, ότι όλοι οι άνθρωποι θα αναστηθούν με το ίδιο σώμα, το οποίο μέλλει να γίνη άφθαρτο και αθάνατο και ότι θα λάβουν τότε την ανταπόδοσι, κατά τα έργα τους. Επίσης δεν μου αρέσει να λέγετε ότι ο ελεών πτωχόν δανείζει στον Θεό, και όποιος σκορπίζει τα χρήματα του στους πτωχούς τα θησαυρίζει στους ουρανούς και στην κοινή ανάστασι θέλει να λάβη αυτά εκατονταπλάσια και αιώνιο ζωή. Όλα αυτά μου φαίνονται παραμύθια, πλάνη και εμπαιγμός.

-     Ο μακάριος Συνέσιος τον εβεβαίωσε ότι όλα αυτά είναι αληθινά και σε λίγο καιρό τον κατέπεισε και βαπτίσθηκε μαζί με όλους τους οικείους του. Αφού λοιπόν βαπτίσθηκε ο Ευάγριος, παρέδωσε στον Επίσκοπο τριακόσιες λίτρες χρυσού για να τις διαμοιράση στους πτω­χούς, λέγοντας:

Πάρε αυτά και μοίρασε τα στους πτωχούς και γράψε μου ένα ιδιόχειρο χρεωστικό γράμμα σου, ότι θα μου τα ανταποδώση αυτά ο Ιησούς Χριστός.

Ο Συνέσιος δέχθηκε το χρυσάφι, έγραψε πρόθυμα το γράμμα που ζητούσε ο Ευάγριος και του το έδωσε. Μετά από αρκετό χρόνο ασθένησε ο Ευάγριος και φθά­νοντας στο τέλος του βίου του, έδωσε το γράμμα στα παιδιά του να το βάλουν στα χέρια του, όταν πεθάνη καί έτσι με το γράμμα να τον θάψουν, χωρίς γι' αυτό να ξέ­ρη κανείς τίποτε.

Μετά τρεις ημέρες από τον θάνατο του, παρουσιά­σθηκε ο Ευάγριος την νύκτα στον Επίσκοπο και του λέ­γει:

- Άνοιξε τον τάφο μου και πάρε το ιδιόχειρο γράμ­μα σου, διότι απόλαυσα το χρέος μου και δεν το ζητώ πλέον από εσένα και ιδού προς πληροφορία σου το υπέ­γραψα με το ίδιο μου το χέρι.

Ο Επίσκοπος δεν ήξερε ότι μαζί με τον νεκρό εντα­φιάσθηκε και το γράμμα του. Το πρωΐ λοιπόν εκάλεσε τα παιδιά του Ευαγρίου και τα ερώτησε, εάν έβαλαν στον τάφο του πατέρα τους κάτι άλλο, εκτός από τα αναγκαία ρούχα του. Εκείνα είπαν:

- Ναι, Δέσποτα, όταν ο πατέρας μας επρόκειτο να πε­θάνη, μας έδωσε ένα χαρτί παραγγέλοντας, όταν πεθάνη, να το βάλουμε στα χέρια του, χωρίς να το φανερώσουμε σε κανέναν. Τότε ο Συνέσιος εφανέρωσε το όραμα πού είδε εκείνη την νύκτα.

Παίρνοντας λοιπόν τα παιδιά του Ευαγρίου, πολ­λούς κληρικούς και χριστιανούς επήγαν και άνοιξαν τον τάφο και ευρήκαν τον νεκρό να κρατά στα χέρια του το γράμμα του Επισκόπου. Το άνοιξαν και, ω του θαύμα­τος, ευρήκαν και άλλα γράμματα γραμμένα από τον Ευάγριο και με την υπογραφή του τα οποία έλεγαν:

     - «Εγώ ο Ευάγριος ο φιλόσοφος, λέγω σε εσένα τον οσιώτατο Επίσκοπο κύριο Συνέσιο να χαίρης. Απήλαυσα από τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό το χρέος, το οποίο είναι γραμμένο σ' αυτό το χαρτί σου και απήλαυσα εκατονταπλασίονα θησαυρό στον ουρανό και ζωή αιώνιο, όπως μου υποσχέθηκες. Γι' αυτό τώρα δοξάζω τον Θεό και ευ­χαριστώ την Οσιότητά σου διότι με ωδήγησες στο φως».

Τότε, όσοι παρευρίσκοντο στον τάφο, άκουσαν αυτά και είδαν τα γράμματα να είναι φρεσκογραμμένα, έμει­ναν εκστατικοί και επί πολλή ώρα έψαλαν το «Κύριε ελέησον».