Εκ του μη όντος στο είναι…

Με αφορμή το: Ξέρει τον εαυτό του προπάντων εκείνος που δεν έχει μεγάλη ιδέα γι'αυτόν -Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος- δυο σκέψεις…

Τὰ πάντα παρήγαγες, τῷ σῷ, Λόγῳ καὶ τῷ Πνεύματι, δι’ ἀγαθότητα Κύριε· εἶτα πεποίηκας, λογικόν με ζῶον, ἵνα σου τὸ ἅγιον, δοξάζω Παντοδύναμε ὄνομα· ἐγὼ δὲ μάλιστα, τοῖς αἰσχροῖς μου ἔργοις πάντοτε, ἀτιμάζω, ἀλλὰ φεῖσαι δέομαι.

Ὁ ἱερεύς, ἀρχόμενος τῆς ἁγίας Ἀναφορᾶς, ἐπεύχεται μυστικῶς:

Ἄξιον καὶ δίκαιον σὲ ὑμνεῖν, σὲ εὐλογεῖν, σὲ αἰνεῖν, σοὶ εὐχαριστεῖν, σὲ προσκυνεῖν ἐν παντὶ τόπῳ τῆς δεσποτείας σου. Σὺ γὰρ εἶ Θεὸς ἀνέκφραστος, ἀπερινόητος, ἀόρατος, ἀκατάληπτος, ἀεὶ ὤν, ὡσαύτως ὤν, σὺ καὶ ὁ μονογενής σου Υἱὸς καὶ τὸ Πνεῦμά σου τὸ Ἅγιον. Σὺ ἐκ τοῦ μὴ ὄντος εἰς τὸ εἶναι ἡμᾶς παρήγαγες, καὶ παραπεσόντας ἀνέστησας πάλιν, καὶ οὐκ ἀπέστης πάντα ποιῶν, ἕως ἡμᾶς εἰς τὸν οὐρανὸν ἀνήγαγες καὶ τὴν βασιλείαν σου ἐχαρίσω τὴν μέλλουσαν.

Ένα καλώς λίαν (πρώτη δημιουργία) και ένα άριστα (αναδημιουργία) ομόρροπο, με ίδιο προσανατολισμό και στόχο.

ΕΝΑ

ΕΙΝΑΙ

Εκ του Ένα (Τριάς εν Μονάδι), στο είναι και εκ του μη όντος στο είναι ημάς παρήγαγες. Από το 0 στο 1 (διαδικώς) με ελευθερία να επιστρέψουμε στο ΕΝΑ και ΕΙΝΑΙ αντί του μηδενός και απώλεια, αφού δεν καταφέραμε (λόγω ανυπακοής και έκπτωσης) να μείνουμε εκεί.

Τι είναι ο άνθρωπος; λάσπη + θεία πνοή... που, ούτε το ένα ούτε πολύ περισσότερο το άλλο είναι δικά μας. Μας έκανε όμως ελεύθερους διαχειριστές και των δύο απάρτιων. Ψυχής τε και σώματος.

Εισερχόμενος ο άνθρωπος από το ΕΝΑ στο ΕΙΝΑΙ, έχει ‘’συνοδοιπόρους’’ πλέον, τα 2 Ι (γιώτα). Την φυγόκεντρο Ι (δέκατο) τάγμα των δαιμόνων αλλά ιδίως την κεντρομόλο ως Ι , Ιησούς.

Κι ενώ στην προ και χωρίς Χριστό (ένσαρκο) δημιουργία το Ι της φυγοκέντρου και ο ΑΔΗΣ και ο θάνατος υπερίσχυε, λαμβάνει σάρκα και οστά ο υπεράνω χρόνου και χώρου Κύριος, αρχής γενομένης εκ του Αβραάμ, Ισαάκ, Ιακώβ… (ως) Ιησούς.

Α

Ι

Ι

.

.

.

Ι

Εκ του ΕΝΑ το ΕΙΝΑΙ…. λάσπη + θεία πνοή ως (καλή λίαν) φυσική δημιουργία,  λάσπη + θεία πνοή ως (τέλεια) φυσικοπνευματική αναδημιουργία. (γενεαί δεκατέσσερις). Χειρ Θεού πριν, χειρ Θεού μετά. Εκ Πνεύματος Αγίου και Μαρίας της Παρθένου. 1

Στον καθένα μας εναπόκειται η με ελευθερία συμμετοχή οπότε και διαχείρηση λάσπης και πνοής, ψυχής και σώματος, ώστε η κατάληξη να είναι στο ΕΙΝΑΙ και ΕΝΑ κι όχι στο μηδέν και απώλεια.

Ενότητα στην Εκκλησία δια της κεντρομόλου κι όχι ενότητα στην κενότητα δια της φυγοκέντρου. Στην ατελεύτητη τελειότητα του Λόγου αντί του αδιεξόδου κενού του κακού [διάκριση μεταξύ καλού και κακού με ελληνική βοήθεια ΚΑ(Λ)Ο – ΚΑ(Κ)Ο].

Ως (θεο)‘’δοχεία’’ καλούμαστε να γεμίσουμε (ελθέ και σκήνωσον εν ημίν…) με XC που πυρ τυγχάνει παρά να αφεθούμε έρμαιοι και εξοστρακιζόμενοι από το άλλο πυρ. Μας συμφέρει το ένα προς οικοδομή, παρά το άλλο προς καταστροφή. Κεραυνός θάναι, έτσι κι αλλιώς αυτό που θα μας διαπεράσει (και διαπερνά) νου και χου.**   

Σε παληά απόδοση της Αποκαλύψεως, ο αριθμός του θηρίου ήταν χις’ και σε άλλη, χξς’ (η οποία και επικράτησε) … όπου φαίνεται η ταυτότητα του Ι τάγματος των δαιμόνων (ως μεσαίο Ι) και του ξ (μεσαίο στο χξς’) ως φυγόκεντρος και οφιοειδής έκπτωσις εκ των άνω, ξ=60 και χ(ριστός) ξ(ένου) στ(αυρού).

Έλεγε ο παπαΤύχων. Καλή συνήθεια, αρετή. Κακή συνήθεια, πάθος. Αυτή η έξις (συνήθεια) εισάγεται στην φύση μας και, ή γίνεται αιτία έλξεως προς τα άνω (δια της ολκάδος των θελόντων σωθήναι Κεχαριτωμένης – πλήρης αρετών - Θεοτόκου) ή αιτία έλξεως προς τα κάτω, εις απώλεια λόγω παθών και εγωισμού.  

Στην ελληνική αλφαβήτα, παραχωρείται χώρος μεταξύ ‘’ε’’ και ‘’ζ’’ για να εισαχθεί το ς’ (στ=6). Παραχωρούμε κι εμείς χώρο στην φύση μας σε αυτό το έξι και επιθυμία ως αρετή ή πάθος να συνοδοιπορεί μαζί μας. Συνοδοιπορεί η φυγόκεντρος (ως πάθος) συνοδοιπορεί και η κεντρομόλος (ως αρετή). Κι Ο Κύριος μας χαρίζει την απαραίτητη διάκριση στο είναι μας, ποιο το ένα και ποιο το άλλο. Πως ενεργεί το ένα και πως το άλλο, με ποια (ισχύοντα μόνο στην Ορθοδοξία λόγω αποστολικής διαδοχής) μυστικά και μυστηριακά εφόδια επιτυγχάνεται η μία έλξις και συγχρόνως με ποια αποφεύγεται η παροχή δικαιωμάτων στον άλλον έλκοντα.

      

Ποια η έκπτωσις (6) και ποια η ανάτασις και ανάστασις (9) σε θεωρία και πράξη.

Επειδή όμως, όπως ακούμε τον άγιο Συμεών τον νέο θεολόγο, να παρατηρεί: Ότι και πάντες οι Άγιοι τον Λόγον του Θεού εν εαυτοίς συλλαμβάνουσι τη Θεοτόκω παραπλησίως και γεννώσιν αυτόν και γεννάται εν αυτοίς και γεννώνται υπ’ αυτού και πως υιοί και αδελφοί και μητέρες αυτού χρηματίζουσιν.

*

Χωρίς την παρουσία και μετοχή σε αυτήν την φλεγόμενη και μη καιγόμενη βάτο (ως προτύπωση) νυν δε ενεργούμενη Κυρία Θεοτόκο εν ημίν, ούτε αυτογνωσία, ούτε φυσιογνωσία, οντογνωσία  ούτε πολύ περισσότερο (ακριβή) θεογνωσία μπορεί κάποιος να επιτύχει, αν δεν είναι ταπεινός (ιδού η δούλη Κυρίου γένοιτό μοι κατά το ρήμα Σου). Ο δε εγωισμός και αλαζονεία σκοτίζει, κατά τον γεννήτορά του, σκιώδη και αποτρόπαιο και αντίδικο της σωτηρίας μας. Κι ενώ το ένα πυρ αναπλάθει και ανακαινίζει, η μετοχή στο άλλο, μας κατακαίει, μηδενίζοντάς μας.

Περί αγνείας, βαθμίδα ιε’ κλίμακος Ιωάννου Σιναΐτου. …2. (880.) Ἁγνεία ἐστὶν ἀσωμάτου φύσεως οἰκείωσις. Ἁγνεία ἐστὶν φύσεως ὑπὲρ φύσιν ὑπερφυὴς ἄρνησις· καὶ ἀσωμάτων σώματος θνητοῦ καὶ φθαρτοῦ παράδοξος ὄντως ἅμιλλα· ἁγνός ἐστιν ὁ ἔρωτι ἔρωτα διακρουσάμενος, καὶ πῦρ πυρὶ ἀΰλῳ ἀποσβέσας.

‘’καλά’’ Χριστούγεννα δι ευχών, ως μετοχή στο είναι εκ του Ενός, αφού με την γέννηση, η κρίσις και με την κρίση η γέννησις. 

--- 

10 καὶ εὐθέως ἀναβαίνων ἀπὸ τοῦ ὕδατος εἶδε σχιζομένους τοὺς οὐρανοὺς καὶ τὸ Πνεῦμα ὡς περιστερὰν καταβαῖνον ἐπ᾿ αὐτόν· (Μαρκ.α’).

αυτό το ευθέως, είναι το Ι που εκ των κάτω υδάτων ενώνεται με τα άνω... αλλά και προϋποθέτει ως ''ανάσταση Λαζάρου'' του καθενός μας, που ο Κύριος είναι φίλος μας (και συνοδοιπόρος) , να αποκτήσουμε κι εμείς τις δύο αδελφές. Την Μάρθα και Μαρία (ως πράξη και θεωρία, ως ευθεία κίνηση του νοός και κυκλική κίνηση/προσευχή) 

--- 

Αρετές και Αλήθεια (ελληνορθοδόξως προσεγγιζόμενες)

διαφορά μεταξύ του είναι και του φαίνεσθαι

* Συγγραφικό έργο 
εντύπως διατιθέμενα

** Κρίσις, πρόκρισις και ευαγγέλιο Υπαπαντής

για τον άγιο Συμεών τον θεοδόχο, την Υπαπαντή και την ''αναλογία'' που μας κάνει συμμέτοχους κι όχι απλά ενήμερους... 

και Προφήτης και άγιος Συμεών ο πρεσβύτης

προσέγγιση του Μεσσία και του μεσσιανισμού φιλοσοφικοθεολογικοτεχνοκρατικά…

---

1 Ράβδος εκ της ρίζης Ιεσσαί