Από το βιβλίο, «Ο Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης», γ.Σωφρονίου Σαχάρωφ, σ.526-529
---
Μια φορά συγκεντρώθηκαν μοναχοί για να κρίνουν το αμάρτημα
κάποιου άλλου μοναχού. Μεταξύ αυτών ήταν και ο αββάς Πίωρ, ο οποίος άκουγε τις
απόψεις. Κάποια στιγμή, βγήκε έξω, κρέμασε μια σπυρίδα (σακουλάκι) άμμο μπροστά
του και ένα τσουβάλι άμμο φορτώθηκε στην πλάτη του, και ξαναμπήκε μέσα και
κάθησε ήσυχα. Όταν του απηύθυναν τον λόγο, τι εννοούσε με αυτό το σχήμα, είπε:
Αδελφοί μου, το αμάρτημα του μοναχού που κρίνουμε, είναι
αυτό που βλέπουμε μπροστά μας και αυτά που δεν βλέπουμε, τα δικά μας είναι αυτά
που κουβαλάμε στην πλάτη μας και για τα οποία βγήκαμε στην έρημο να κλάψουμε να
μας συγχωρέσει ο καλός Θεός. Συμφώνησαν και ο καθένας αποσύρθηκε για τον δικό
του αγώνα.
---
οψώμεθα τον Θεόν καθώς εστί
περί προσευχής
περί Πνεύματος και Ζωής
οσίου Εφραίμ του Σύρου - έλεγχος του εαυτού του και εξομολόγηση