Απόστολος
γέγραπται γὰρ ὅτι ᾿Αβραὰμ δύο υἱοὺς ἔσχεν, ἕνα ἐκ τῆς παιδίσκης καὶ ἕνα ἐκ τῆς ἐλευθέρας. ἀλλ’ ὁ μὲν ἐκ τῆς παιδίσκης κατὰ σάρκα γεγέννηται, ὁ δὲ ἐκ τῆς ἐλευθέρας διὰ τῆς ἐπαγγελίας. ἅτινά ἐστιν ἀλληγορούμενα. αὗται γάρ εἰσι δύο διαθῆκαι, μία μὲν ἀπὸ ὄρους Σινᾶ, εἰς δουλείαν γεννῶσα, ἥτις ἐστὶν ῎Αγαρ· τὸ γὰρ ῎Αγαρ Σινᾶ ὄρος ἐστὶν ἐν τῇ ᾿Αραβίᾳ, συστοιχεῖ δὲ τῇ νῦν ῾Ιερουσαλήμ, δουλεύει δὲ μετὰ τῶν τέκνων αὐτῆς· ἡ δὲ ἄνω ῾Ιερουσαλὴμ ἐλευθέρα ἐστίν, ἥτις ἐστὶ μήτηρ πάντων ἡμῶν. γέγραπται γάρ· εὐφράνθητι στεῖρα ἡ οὐ τίκτουσα, ρῆξον καὶ βόησον ἡ οὐκ ὠδίνουσα· ὅτι πολλὰ τὰ τέκνα τῆς ἐρήμου μᾶλλον ἢ τῆς ἐχούσης τὸν ἄνδρα. (Γαλ, δ' 22-27)
Ευαγγέλιο
᾿Εγένετο ἐν ταῖς ἡμέραις ῾Ηρῴδου τοῦ βασιλέως τῆς ᾿Ιουδαίας ἱερεύς τις ὀνόματι Ζαχαρίας ἐξ ἐφημερίας ᾿Αβιά, καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ ἐκ τῶν θυγατέρων ᾿Ααρών, καὶ τὸ ὄνομα αὐτῆς ᾿Ελισάβετ. ἦσαν δὲ δίκαιοι ἀμφότεροι ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, πορευόμενοι ἐν πάσαις ταῖς ἐντολαῖς καὶ δικαιώμασι τοῦ Κυρίου ἄμεμπτοι. καὶ οὐκ ἦν αὐτοῖς τέκνον, καθότι ἡ ᾿Ελισάβετ ἦν στεῖρα, καὶ ἀμφότεροι προβεβηκότες ἐν ταῖς ἡμέραις αὐτῶν ἦσαν. ᾿Εγένετο δὲ ἐν τῷ ἱερατεύειν αὐτὸν ἐν τῇ τάξει τῆς ἐφημερίας αὐτοῦ ἔναντι τοῦ Θεοῦ, κατὰ τὸ ἔθος τῆς ἱερατείας ἔλαχε τοῦ θυμιᾶσαι εἰσελθὼν εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου· καὶ πᾶν τὸ πλῆθος ἦν τοῦ λαοῦ προσευχόμενον ἔξω τῇ ὥρᾳ τοῦ θυμιάματος. ὤφθη δὲ αὐτῷ ἄγγελος Κυρίου ἑστὼς ἐκ δεξιῶν τοῦ θυσιαστηρίου τοῦ θυμιάματος. καὶ ἐταράχθη Ζαχαρίας ἰδών, καὶ φόβος ἐπέπεσεν ἐπ᾿ αὐτόν. εἶπε δὲ πρὸς αὐτὸν ὁ ἄγγελος· μὴ φοβοῦ, Ζαχαρία· διότι εἰσηκούσθη ἡ δέησίς σου, καὶ ἡ γυνή σου ᾿Ελισάβετ γεννήσει υἱόν σοι, καὶ καλέσεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ ᾿Ιωάννην· καὶ ἔσται χαρά σοι καὶ ἀγαλλίασις, καὶ πολλοὶ ἐπὶ τῇ γεννήσει αὐτοῦ χαρήσονται. ἔσται γὰρ μέγας ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, καὶ οἶνον καὶ σίκερα οὐ μὴ πίῃ καὶ Πνεύματος ῾Αγίου πλησθήσεται ἔτι ἐκ κοιλίας μητρὸς αὐτοῦ, καὶ πολλοὺς τῶν υἱῶν ᾿Ισραὴλ ἐπιστρέψει ἐπὶ Κύριον τὸν Θεὸν αὐτῶν· καὶ αὐτὸς προελεύσεται ἐνώπιον αὐτοῦ ἐν πνεύματι καὶ δυνάμει ᾿Ηλιού, ἐπιστρέψαι καρδίας πατέρων ἐπὶ τέκνα καὶ ἀπειθεῖς ἐν φρονήσει δικαίων, ἑτοιμάσαι Κυρίῳ λαὸν κατεσκευασμένον. καὶ εἶπε
---
…κι έρχεται ο Σταυρός και τέμει τον χρόνο και κύκλο ενιαυτού αφήνοντας προς ιχνηλασία, τα 4 άκρα Του, (τα ηλιοστάσια) για όποιον θέλει να τον άρει, για όποιον θέλει εκ του 4 και φύσης να βρει την πεμπτουσία (και ψυχή του) και για όποιον θέλει να ακολουθήσει δια της μετανοίας τας ευθείας τρίβους, ώστε κινούμενος ευθέως και ελικοειδώς προς τα άνω (9), ΜΟΝΟ με τον σταυρό (μυστικά και μυστηριακά), να φτάσει Στον Τριαδικό Θεό (999). Άλλωστε, Ἡ αἰωνιότητα ὅπως καὶ ἡ ἱστορία δὲν εἶναι ἕνας κύκλος ἀλλὰ μία πορεία πρὸς τὰ πάνω. Δὲν εἶναι ἕνα γεωμετρικὸ σημεῖο ἀλλὰ μία ἑλικοειδὴς ἄνοδος.
Εκ του αποστολικού αναγνώσματος να ‘’περάσει’’ από την δουλεία (τεκνίον εκ της παιδίσκης άγαρ) στο κατά χάριν και επαγγελία και τεκνίον ελευθέρας (ισαάκ). Να περάσει από τον επί λιθίναις πλαξί εγγεγραμένο νόμο στην εν πλαξί καρδίαις σαρκίναις… [ἐγγεγραμμένη οὐ μέλανι, ἀλλὰ Πνεύματι Θεοῦ ζῶντος, οὐκ ἐν πλαξὶ λιθίναις, ἀλλὰ ἐν πλαξὶ καρδίαις σαρκίναις. (Β’ Κορ.γ’3)].
Συλλαμβάνεται ‘’σήμερα’’ ο Ιωάννης, αμήν εν ημίν, για να μαρτυρήσει… 15 ᾿Ιωάννης μαρτυρεῖ περὶ αὐτοῦ καὶ κέκραγε λέγων· οὗτος ἦν ὃν εἶπον, ὁ ὀπίσω μου ἐρχόμενος ἔμπροσθέν μου γέγονεν, ὅτι πρῶτός μου ἦν. 16 Καὶ ἐκ τοῦ πληρώματος αὐτοῦ ἡμεῖς πάντες ἐλάβομεν, καὶ χάριν ἀντὶ χάριτος· 17 ὅτι ὁ νόμος διὰ Μωϋσέως ἐδόθη, ἡ χάρις καὶ ἡ ἀλήθεια διὰ ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ ἐγένετο. (Ιωαν.α’)
Να πιάσει τόπο το ευαγγελικό, καὶ πολλοὺς τῶν υἱῶν ᾿Ισραὴλ ἐπιστρέψει ἐπὶ Κύριον τὸν Θεὸν αὐτῶν…
Τομή και άκρα, 2 συλλήψεων (23 Σεπ και 25 Μαρ) και μετά σπειροειδών 9μηνα, 2 γεννήσεων (24 Ιουν και 25 Δεκ). Ένα ως φυσική και εκ στείρας γέννηση (λογικό κατά Θεόν έστω και δυσπαράδεκτο με την λογική του κόσμου) και το άλλο εκ Παρθένου και υπερφυσική, το όντως υπέρλογον σημείον…. σχηματίζοντα επί γης σταυρό, το μόνο εφόδιο και όπλο κατά του ταλανίζοντος τον κόσμο, παραλόγου.
---
σχετικά: Ιχνηλατώντας (στον χρόνο) την Οδό Του Κυρίου (για τα ηλιοστάσια και ανάπτυξη θέσεων που τηλεγραφικά κάπως, εδώ δίνεται το νόημα και έναυσμα…)
Η σεβάσμια εορτή της Σύλληψης του Τιμίου Προδρόμου σηματοδοτεί εκκλησιαστικώς την έναρξη του φθινοπώρου. Εξαρτάται δε και αυτή όπως τα γενέθλια του κατά τον μήνα Ιούνιο, από τον εορταστικό κύκλο των χριστουγέννων. Έπρεπε δηλαδή να προηγηθεί η φωνή η προδρομική του Λόγου από τον Μεσσία Χριστό, κατά το σχέδιο της οικονομίας του Θεού.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο φθινόπωρον είναι καιρός της συγκομιδής. Ήλθε λοιπόν ο καιρός οι δίκαιοι Ζαχαρίας και Ελισάβετ να απολαύσουν τους πνευματικούς καρπούς των δακρύων και της ενάρετης ζωής τους, οι οποίοι είναι προφητεία, αγαλλίαση, δικαίωση και φυσικά η τεκνογονία του μεγαλυτέρου των προφητών.Είναι και ο καιρός της σποράς. Ετοιμάζεται λοιπόν ο προφήτης πού θα σπείρει το θείο φυτό του ευαγγελίου και ο φιλότιμος εργάτης του θείου αμπελώνος.Είναι και η αρχή του έτους πού φανερώνει μυστικώς την εποχή της Παλαιάς Διαθήκης την εισαγωγή στο μυστήριο του Χριστού και της βασιλείας Του. Προλάμπει λοιπόν ο τελευταίος των προφητών και αυτός πού συνδέει με την σύλληψη του τους δύο κόσμους του Θεού. Είναι και ο καιρός της ισημερίας πού σημαίνει δικαιοσύνη. Συνελήφθη λοιπόν ο διδάσκαλος της δικαιοσύνης και το μέτρον των αρετών. Είναι και ο δρόμος προς το ηλιοστάσιο του χειμώνος.Ανάβει λοιπόν ο λύχνος ο προδρομικός πού θα φωτίσει νοερώς τον δρόμο για να βρούμε την μεγάλη Ανατολή του Ηλίου.
Ο θείος Πρόδρομος λοιπόν ανοίγει την εποχή του θέρους τον Ιούνιο, ανοίγει και την εποχή του φθινοπώρου σήμερα.Τον καιρό του θέρους και τον καιρό της συγκομιδής. Είναι ο άγγελος πού αναγγέλει την εποχή των εσχάτων.Εκείνος πού φωνάζει πώς η αξίνα κείται παρά το δέντρο πού θέλει κόψιμο για να ανθήσει το Δένδρο της Ζωής στην θέση του.Αυτός πού ελαττούται για να αυξηθεί ο Ερχόμενος.Ο φίλος πού χαίρεται στην χαρά του Νυμφίου.Ίσταται λοιπόν ο θείος Πρόδρομος ως κλειδούχος των εποχών και του χρόνου,ως θυρωρός των φρικτών μυστηρίων, ως εισηγητής στην απ αιώνος αποκάλυψη και φανέρωση και μας δείχνει με την σύλληψη του,για ακόμα μια φορά, την θεοφάνεια του Αμνού του Θεού.