…με αφορμή το άρθρο Αντιχθών: Ο δίδυμος πλανήτης της Γης που έψαχναν οι αρχαίοι Έλληνες πίσω από τον Ήλιο δυο συμπληρωματικές σκέψεις.
Στο συνείδηση και επιγνώσεις γίνεται μνεία για την δεξιά και αριστερή επίγνωση που συναντάμε στην κοσμοθεωρία των ινδιάνων…. και με ‘’τυχαία’’ ταυτότητα άρθρου 25 , κάπως ενδεικνύει την ευθεία κατοπτρική σχέση του 2 και 5 που και σε άλλα άρθρα παρουσιάστηκε. Είναι το ευθέως απέναντι της ΠΔ. (Γεν.γ’24) Και μετά, έρχεται το εν σκότει και σκιά θανάτου κατέναντι (Γεν.δ’16) για να θολώσει τον νου ακόμη περισσότερο.
Με αφορμή τον εορτάζοντα πριν λίγες μέρες απ.Θωμά (μεθερμηνευόμενο δίδυμο) ο εντοπισμός του διδύμου της χθονός δεξιά - αριστερά, (όπως και στην ινδιάνικη κοσμοθεωρία) και επίγνωσή της, δεν αρκεί. Υστερεί στην άνω και κάτω ύπαρξη
''διδύμου'', που η αδιαφορία ή ο πόλεμος όχι μπορεί, σίγουρα θάναι μοιραία και ικανή να δεσμεύσει αιωνίως στο σκότος τον άνθρωπο που δεν δέχεται να περάσει από το κατέναντι στο απέναντι και Φως το της γνώσεως, δια των Χριστουγέννων. (αφορά τους πολεμίους Του Χριστού, ελληνιστές…). Μας συμφέρει να παραδοθεί η σκυτάλη της φιλοσοφίας στην φιλοκαλία, οι έξω αναζητήσεις στην εντός ημών βασιλεία. Γιαυτό και προτείνεται υγιώς το Δεξιά και αριστερή επίγνωση, άνω και κάτω… σταυροειδώς , ως προσέγγιση του όντως Καλού και Αγαθού, με την μετοχή μας Σε Αυτό, χάριτι.Έτσι, με την εξωστρεφή (συνήθη μετεωρισμό των αρχαίων και αναζήτηση σοφίας φυγοκέντρως), ας δεχτούμε φιλοσοφικά και μεταφυσικά, πως μπροστά (διαβιούντες επί αυτής) είναι η χθων και πίσω από τον ήλιο η αντιχθών (αντι-γή).
Μεταξύ αυτού του οριζοντίου ‘’ευθυγράμμου τμήματος’’ στο μέσον (περίπου) εντοπίζεται ο ήλιος και το ‘’πυρ’’. Με την πρόσθεση και του άνω και κάτω ''ουρανού'' (αφού δεν μας συμφέρει η μελέτη ΜΟΝΟ της γης) πάλι στο κέντρο, συμπυκνωμένα στην καρδιά, μπορεί να εντοπιστεί το θείο πυρ.... (και το οποίο ανάπτεται με την επίκληση του θείου Ονόματος και την επίσκεψη της Αγίας Τριάδος) όσο από εξωστρέφεια (1) και μετεωρισμό εισερχόμαστε και ‘’μαζεύουμε’’ τις ακτίνες του νοητού ηλίου στο εστιακό Του κέντρο. Εξ εσόπτρου και εν αινίγματι γνωρίζουμε.... μόνο που το εστιακό κέντρο με κοίλο κάτοπτρο (ορώντας τα πράματα εκ της κοιλίας, χρονικά, εγωπαθώς και υπερήφανα, όπως πειράζονται οι υψηλόφρονες) είναι εκτός εαυτού, οπότε στερούνται ως εκτός εαυτού και αυτογνωσία πολύ δε περισσότερο το μετά αυτής της απαραίτητης βάσης, και θεογνωσία, ενώ δια κυρτού κατόπτρου, ταπεινότητος ο άνθρωπος ευστοχεί εντός και από της εικόνος Αυτού (ε-αυτού) της εν-τυπωμένης εντός, ανοίγεται ο δρόμος για Αυτόν (και ακριβή θεογνωσία).
Αμήν δι ευχών των αγίων που βίωσαν και βιώνουν στο διηνεκές την δόξαν του Τριαδικού Θεού (999) να μας εξάγουν από την κοιλία και αντίποδα ΙΑΠΕΤΟΣ=666) και είδωλα, δια της διορθώσεως βίου και με την καθαρότητα, στον φωτισμό και αγιασμό, αποκαθιστώντας τον ηγεμονικό νου στην θέση που του αναλογεί. Καρδία με Χριστό. Αδελφοί και συγκληρονόμοι Αυτού.
Βιώνοντας την ελευθερία κατὰ την Ορθόδοξη Εκκλησία ανευρίσκουμε την άλλη ΓΗ (όχι απλά αντιχθών δεξιά αριστερά, αλλά άνω και άφθαρτη), πνέοντας άλλον ΑΕΡΑ, διαπνεόμενοι από άλλο ΠΥΡ και ξεδιψώντες από άλλο ΥΔΩΡ. Λάλον… Νέαν ἔδειξε κτίσιν, ἐμφανίσας ὁ Κτίστης… αυτήν που αμυδρώς εκτύπωσε Ο Κύριος στα προ Αυτού και που συνέλαβαν οι υγιώς σκεπτόμενοι φιλόσοφοί μας, δίνοντάς μας αυτά, ως οδοδείκτες. Αμήν τελεσφόροι και εύστοχοι οι ασχολούμενοι με αυτές τις μερικές αλήθειες, με αυτά τα απλωμένα μαργαριταράκια με προοπτική την απόκτηση του Μεγάλου.
Μη μείνουμε στους θησαυρούς που είναι αποτυπωμένοι σαν σοφία στην γη και ενδοσυμπαντικά, και χάσουμε τον ουρανό και πατρίδα μας εφόσον εδώ είμαστε κατά πολύ προσωρινοί και περαστικοί. Μήπως ψάχνοντας τον κατοπτρικό, ειδωλικό δίδυμο αριστερά, βρεθούμε σε αδιέξοδο πνευματικό |< (=Κ) αδιαφορώντας για τον άλλον ουσιώδη δίδυμο, που βρίσκεται άνω. Λ. Κατάσταση και ''ψαξίματα'' που θα έπρεπε να ενδιαφέρουν όσους νοιάζονται για το ΚΑ(Λ)Ο (και άνω ουράνιο δίδυμο) από το ΚΑ(Κ)Ο (πλάγια αδιέξοδο δίδυμο χθόνα) θυμίζοντας ''κυνήγι'' της πραγματικής όασης που ξεδιψά και ξεκουράζει από το μάταιο και θανατηφόρο κυνήγι του αντικατοπτρισμού της όασης, που υπόσχεται μεν, αλλά ποτέ δεν πραγματοποιεί...
Μην μείνουμε να κάνουμε ''παρέα'' λόγω θαυμασμού σε χθονίους ευθέως και κατοπτρικούς ''διδύμους''. Μην τύχει και ο ενθουσιασμός που δίδεται με την γνώση, αντικατασταθεί με απογοήτευση. Ας φύγουμε... πριν είναι αργά, αφού πίσω από αυτούς, κρύβονται ύπουλα, καταχθόνιοι και υποχθόνιοι....
Δια Σταυρού (2) η αυτογνωσία (πεμπτουσία μεταξύ τεσσάρων άκρων – στοιχείων της φύσεως) και πάλι δια Σταυρού η ανύψωσις… όπως ιχνηλατήθηκε το ‘‘άγγελοι μας οδηγούν στον ουρανό (2004)’’…
(1) με αυτήν την εξωστρέφεια και τις αναζητήσεις γνώσεων (και δυνάμεων και ιδιοτήτων) στους ενδοσυμπαντικούς ''ουρανούς'', νομίζω πως καλό είναι να καταλήξουμε όπως αναφέρεται και στην ελληνορθόδοξη οπτική πυραμίδων και Ανθρώπου ότι, ανέβηκαν οι αιγύπτιοι, οι Έλληνες κι όλοι οι εντρυφούντες στις γνώσεις αναζητούντες ουράνιες πύλες εξόδου... και επέστρεψαν κενοί από αυτό που ζητούσαν ''εκεί έξω'' , οπότε και αποτύπωσαν άλλο ένα στοιχείο ως ακριβή οδοδείκτη σοφίας. Τον διάδρομο κατάβασης της πυραμίδας, σε 26ο33' που όταν προβληθεί στο έδαφος, δείχνει τον δρόμο για την Βηθλεέμ... Εκεί η ανεύρεση και προσκύνησις Της Μίας Αδιοδεύτου Πύλης, που προσδίδει νόημα στην κλίμακα (πυραμίς) δι ης κατέβη ο Θεός, γενόμενη εφεξής για όλους τους ευστόχως κι όχι απλά θύραθεν φιλοσοφούντες, υπό προϋποθέσεις, Η γέφυρα η μετάγουσα τους εκ της γης προς ουρανόν… φτάνοντας δε στον πόδα που προτείνει η πυραμίδα αρχίζει να λάμπει το Φως το της γνώσεως. Η γέννησή Του Κυρίου και ο Σταυρός. Μη μείνουμε στο ταφικό μνημείο (πυραμίδα) και αίγυπτο όπου ισχύουν είδωλα και προβολές, αλλά να βάλουμε αρχή να μεταφερθούμε από τον τάφο στην Ζωή και άνω ιερουσαλήμ... δια XC εν XC, ακολουθώντας τον μίτο εξόδου ἐξ Αἰγύπτου ἐκάλεσα τόν υἱόν μου…. πορευόμενοι όχι έξω και υψηλά ασταθώς, αλλά ευστόχως έσω και βαθειά στην καρδία, όπου και η Βασιλεία.
(2) Είναι το Χ που ενώνει τα αντίθετα στοιχεία για να βρεθεί η πεμπτουσία στην βάση της πυραμίδας, είναι το Χ – Χριστός που ενώνει γη και ουρανό ως ύψος και ανάσταση και Οδός και Ζωή.
Εν XC ενώνονται όλα τα εναντία (όπως έδωσε το χάρισμα Στην Κεχαριτωμένη να μας καθοδηγεί… Η τα εναντία εις ταυτό αγαγούσα…) ώστε κάθε αντιφατική θέση μαζί με την φθορά που δημιουργεί να παύει η ισχύς τους, εν αφθαρσία. Όντα και μη όντα, ύλη και αντιΰλη, νοόνια (με κατεύθυνση από παρελθόν προς το μέλλον) και αντινοόνια (από το μέλλον να σκάνε στο παρόν μας κι ανάλογα της ευαισθησίας και χάριτος να προβλέπουμε…) χθών και αντιχθών, δίδυμοι πάνω – κάτω, δεξιά ή αριστερά, όχι πλέον διασπασμένους ευάλλωτους και εκτεθειμένους στην δια-βολή, αλλά ένας. Οι κολλώμενοι τω Αγαθώ ίνα ώσι Εν… όπως ακούμε στο μυστήριο του γάμου και έσονται οι δύο εις σάρκα μία (προς Νυμφώνα ένωση της ψυχής με Τον Νυμφίο) αλλά δυστυχώς και στον αντίποδα της ευλογίας, το… κολλώμενοι με την πόρνη γίνονται ένα σώμα… συγχρόνως, όαση και αντικατοπτρισμός… ώστε εκεί να μην υπάρχει πλάνη και διχογνωμία, αλλά ΜΟΝΟ Αλήθεια και ΦΩΣ.
Μας συμφέρει λοιπόν να μεταθέσουμε την ψυχή και τον οφθαλμό αυτής στο ‘’πυρ’’ και ήλιο και μέσον Χ (Χριστό) σταυροειδώς τους διδύμους (οριζοντίους) ελληνικώς και (καθέτους) ορθοδόξως, κι αν είναι δυνατόν να συνακολουθήσει κι η σάρκα και το σκήνωμά μας…
Έδωσε ο καλός Θεός εναύσματα πόθου στους μελετούντες τους ουρανούς για να ευστοχήσουν στον υψηλότερο έσω… Διαβάζουμε στον 18ο ψαλμό* (όπου) … Οἱ οὐρανοὶ διηγοῦνται δόξαν Θεοῦ, ποίησιν δὲ χειρῶν αὐτοῦ ἀναγγέλλει τὸ στερέωμα. … να συνεχίζει με μια υπέρλογη πρόταση: …ἐν τῷ ἡλίῳ ἔθετο τὸ σκήνωμα αὐτοῦ·
Γεγονός όχι απλά ευκτέο αλλά δυνάμενο να συμβεί, από Αναλήψεως (με το Σώμα) Του Κυρίου… από την ανάσταση στην ανάληψη και διάνοιξη ‘’ουρανών’’ , περνώντας τους μύστες από την γνώση στην βεβαία πίστη (δεξιάς καθίσας πατρικής Λόγε, Μύσταις παρέσχες πίστιν ασφαλεστέραν...). Η σχέση του νοός με τα σχήματα και ουσία … επί πώλου όνου, χερουβείμ, Ανάσταση και Ανάληψη
* 18ος
ψαλμός … Οἱ οὐρανοὶ διηγοῦνται δόξαν Θεοῦ, ποίησιν δὲ χειρῶν αὐτοῦ ἀναγγέλλει τὸ
στερέωμα. ἡμέρα τῇ ἡμέρᾳ ἐρεύγεται ῥῆμα, καὶ νὺξ νυκτὶ ἀναγγέλλει γνῶσιν. οὐκ εἰσὶ λαλιαὶ οὐδὲ λόγοι, ὧν οὐχὶ
ἀκούονται αἱ φωναὶ αὐτῶν· εἰς πᾶσαν τὴν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτῶν καὶ εἰς τὰ
πέρατα τῆς οἰκουμένης τὰ ῥήματα αὐτῶν. ἐν
τῷ ἡλίῳ ἔθετο τὸ σκήνωμα αὐτοῦ· … Αμήν γένοιτο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου