Ύδατα, θέα και αίσθηση αληθείας και σωτηρία…

…7 καὶ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὸ στερέωμα, καὶ διεχώρισεν ὁ Θεὸς ἀνὰ μέσον τοῦ ὕδατος, ὃ ἦν ὑποκάτω τοῦ στερεώματος, καὶ ἀναμέσον τοῦ ὕδατος τοῦ ἐπάνω τοῦ στερεώματος. 8 καὶ ἐκάλεσεν ὁ Θεὸς τὸ στερέωμα οὐρανόν. (Γεν.α’)

Αυτό το παρεμβαλλόμενο ύδωρ είναι τελικά που αλλοιώνει την θέα και την αίσθηση του Φωτός. Της Αληθείας. Του Λόγου και των λόγων Του, ώστε κοιτάζοντας ο άνθρωπος στον ουρανό και πάνω από αυτόν, Τον επουράνιο Πατέρα να διαθλάται η όρασή του (όπως συμβαίνει και με την φυσική θέα αναμέσω υδάτων) να αστοχεί η αίσθηση και η σωτηρία (ολοκλήρωσή του).

Είναι τα ‘’πνευματικά’’ ύδατα που εισερχόμενα στην καρδιά (το κέντρο ύπαρξης του ανθρώπου) από αφύλαχτες διόδους, δίνουν τα δικαιώματα στον εχθρό να καταποντίσει τον όλο άνθρωπο. Προσπάθεια που βλέπουμε και στους δυο νόμους.

Και φυσικό (ελληνικά) με τον ‘’θεό’’ ποσειδώνα που πολύ θα ήθελε να καταποντίσει τον Οδυσσέα και μη φτάσει στην πατρίδα του, αλλά με την οξυδέρκεια και τον προσωπικό του αγώνα κατάφερε τελικά να χαρακτηριστεί ‘’σωσμένος εκ των υδάτων’’ αλλά και στον πνευματικό (π.Χ.) νόμο (εβραϊκά, που σημαίνει περάτης) να ‘’περάσει’’ ο προφ.Μωυσής χάριτι εκ των υδάτων και να μεταφραστεί το όνομά του ομοίως, ‘’σωσμένος εξ υδάτων’’. 

Τόση σημασία έχει η διέλευση, που δικαίως ο προφητάναξ παρακαλεί… Σῶσόν με, ὁ Θεός, ὅτι εἰσήλθοσαν ὕδατα ἕως ψυχῆς μου. ἐνεπάγην εἰς ἰλὺν βυθοῦ, καὶ οὐκ ἔστιν ὑπόστασις· ἦλθον εἰς τὰ βάθη τῆς θαλάσσης καὶ καταιγὶς κατεπόντισέ με. (ψαλμ. 68^ος)

Γη, (ιλύς και λάσπη) με τα αντίστοιχα σαρκικά πάθη, ύδωρ (με τα συναισθηματικά  και ψυχικά πάθη) αέρας (με τα πάθη πίστεως) και πυρ (με τα πάθη θυμού) η όλη κτίσις μας που δαιμόνια με το στώμεν καλώς του αρχαγγέλου Μιχαήλ, εκεί έμειναν να μας παιδεύουν και αιχμαλωτίζουν ως μισάνθρωποι κωλύοντας την σωτηρία μας. 

Αμήν … Σώσόν με από πηλού, ίνα μη εμπαγώ» (Ψαλ. 68,15) 

Κοιτάζοντας τον ουρανό απευθείας από την αίγυπτο, ‘’ανεβαίνοντας’’ την κλίμακα που προτείνει η πυραμίδα [και ο κόσμος και κοσμική εμπαθής σοφία, με αριθμολογική ταυτότητα: η πυραμίδα = κλίμ(α)ξ Θεού*] θα συναντήσουμε άλογα άστρα… όπως ωρίωνα, σείριο, πλειάδες…. με αυτήν την διαστρεβλωμένη ‘’πίστη’’ να επηρρεάζει πολλούς, που χωρίς Χριστό βιωματικό και ορθόδοξο, μυστικό και μυστηριακό, διανοητικό κι όχι καρδιακό… περιμένουν την σωτηρία εκ των άστρων…. Όπως περιμένουν να ξεδιψάσουν οι άνθρωποι όχι από την πραγματική όαση που θεάται και προσεγγίζεται με φως ευθές αλλά από τον αντικατοπτρισμό που η ψυχή φωτίζεται από πλάνο φως…. Όπως περιμένουν άνθρωποι να γίνουν πλούσιοι μέσω κίβδηλων νομισμάτων μόνο και μόνο επειδή μοιάζουν με τις αληθινές λίρες και θησαυρό αντί να κινηθούν προς απόκτηση μικρών μαργαριταριών (λόγων) και την εν ημίν βασιλεία, Τον μεγάλο μαργαρίτη.   

Το αναφέρει ο αγ.Γαβριήλ ο δια XC σαλός ότι ο κόσμος θα περιμένει σωτηρία από τον ουρανό και θα πλανηθεί…    

για να ελεγχθεί ψυχωφελώς η πίστη προς τα πού προσανατολίζεται ο νους μας… στα είδωλα και τεχνοείδωλα ή την πεπατημένη των αγίων, δια της ερήμου και ασκήσεως στην βηθλεέμ, [όπως ‘’προτείνει’’ ο διάδρομος κατάβασης της πυραμίδος (του ταμείου γνώσεων) που όταν προβληθεί στο έδαφος δείχνει τον δρόμο για την βηθλεέμ…] απόπου ‘’ανατέλλει’’ το Φως το αληθινόν ατρέπτως. Εισάγεται στον κόσμο και κόσμο μας το Φως το αληθινόν. Άπαξ δια Της Θεοτόκου και παρατεινόμενο στους αιώνες δι ευχών και ενεργείας Της σε κάθε άνθρωπο που ποθεί Αλήθεια και σωτηρία, διέλευση εκ των κάτω υδάτων που διαθλούν και πνίγουν, στα άνω που αγιάζουν.    

Αμήν μη μείνουμε στους πρόποδες του όρους Σινά όπου προσκυνούνται τα είδωλα (και τεχνοείδωλα) αλλά δι ευχών και ενεργείας του Μωυσή (που σώθηκε εκ των υδάτων) στην κορυφή και θεοπτία… 

Τέκει δίχα τροπής…

Αμήν βιωματικά αυτό που ακούμε από τον άγιο Συμεών τον νέο θεολόγο, να παρατηρεί: Ότι και πάντες οι Άγιοι τον Λόγον του Θεού εν εαυτοίς συλλαμβάνουσι τη Θεοτόκω παραπλησίως και γεννώσιν αυτόν και γεννάται εν αυτοίς και γεννώνται υπ’ αυτού και πως υιοί και αδελφοί και μητέρες αυτού χρηματίζουσιν.

* Και όπως στην φυσική επιβάλλεται μια μικρή διόρθωση για να φτάσει κάποιος στην αληθινή πηγή φωτός και μη μείνει σε αυτό που φαίνεται, έτσι, μικρή αλλά πολύ σπουδαία διόρθωση χρειάζεται για να φτάσει στον Ήλιο και Αλήθεια, ανεβαίνοντας την πραγματική κλίμακα κατά Θεόν και όχι την φαινόμενη κλίμακα κατά κόσμον. 

Την επουράνιο κλίμακα δι ης κατέβει Ο Θεός και συγχρόνως την γέφυρα την μετάγουσα τους εκ γης προς ουρανόν.

Πύλη ουρανού και καρδιάς

Ιακώβ, Θεοτόκος/κλίμαξ, Αγία Φωτεινή και τα προτεινόμενα βιώματα εξ αυτού του ‘’χώρου’’

αμήν διέλθουμε... από την... Ἡ θάλασσα τοῦ κόσμου (ὅσιος Νήφων) την υγράν θάλασσα του βίου... και από την γη στον ουρανό (δι ευχών)

Θεοτοκίον 

Χαίρε πύλη, και γέφυρα και κλίμαξ, εκ θανάτου προς την αθανασίαν, δι΄ης χωρούμεν διαπεραιούμενοι, την υγράν του βίου θάλασσαν και γήθεν, υψούμεθα προς πόλον.