Με αφορμή την εμμονή ενός αδελφού που πιστεύει ΜΟΝΟ στον
Πατέρα , θεωρώντας όλα τα άλλα.... παραμύθια.
Άνθρωπος είναι ο έχων την όψη (ωπος) του Ανδρός (ανθρ). Κάτι
σχετικό ετυμολογικό σαν σύνθετη λέξη βλέπουμε και στο αιθίοπας ή αιθίοψ, που είναι
ο έχων όψη αιθάλης (μαύρος).
Αφού έχουμε την εικόνα και όψη Του, ψαυστά εκ της αυτογνωσίας
μπορούμε να κινηθούμε κάπως στην θεογνωσία.
Ο Πατέρας είναι η Κεφαλή. Αλλά αφού ο άνθρωπος ΔΕΝ είναι
ΜΟΝΟ κεφαλή, πως το πρωτότυπο εκ του οποίου μας δόθηκε η εικόνα και πάμε ( ; )
για ομοίωση, έχει μόνο κεφαλή; Ο άνθρωπος ψηλαφούμε και μάλλον δεν κάνουμε
λάθος ΟΥΤΕ θεολογικά, ούτε και ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ, έχει ΚΑΙ σώμα.
Αλλά ΜΟΝΟ κεφαλή και Σώμα; Τότε θάταν δυάδα ή Πατήρ και Υιός
(ενσαρκωμένος/εν-σωματωμένος). Μια βόλτα στα νεκροταφεία, και
βλέπουμε πολλά κεφάλια με σώματα (ενωμένα), αλλά!!! Είναι νεκρά. Κάτι τους λείπει για να είναι άνθρωποι τέλειοι. Για να είναι ΖΩΝΤΑΝΟΣ (ο Άνθρωπος και κατ’ επέκταση, η εικών Αυτού, ο άνθρωπος), η Κεφαλή μαζί με το Σώμα, θέλει και ομοούσιον Πνεύμα.
βλέπουμε πολλά κεφάλια με σώματα (ενωμένα), αλλά!!! Είναι νεκρά. Κάτι τους λείπει για να είναι άνθρωποι τέλειοι. Για να είναι ΖΩΝΤΑΝΟΣ (ο Άνθρωπος και κατ’ επέκταση, η εικών Αυτού, ο άνθρωπος), η Κεφαλή μαζί με το Σώμα, θέλει και ομοούσιον Πνεύμα.
Όχι μόνο Κεφαλή, όχι μόνο Σώμα, όχι μόνο Πνεύμα, αλλά! Μονάς
εν Τριάδι και Τριάς εν Μονάδι. (ούτε απλά Ο ΘΕΟΣ, αλλά ΤΡΙΑΔΙΚΟΣ ΘΕΟΣ)
Και για να γνωριστεί, κατέβηκε και πλήρωσε Φύση και Νόμο. Ενχρονίσθη και εχωρήθη και εφάνη στον κόσμο, όχι μόνο σαν Θεός, όχι μόνο σαν άνθρωπος,
αλλά ως Θεάνθρωπος ΙΗΣΟΥΣ Χριστός.
Και πάλι ως πνευματική γνώση των λόγων της φύσης,
προσεγγίζοντας το φωτόνιο, μας γνωρίζει τον εαυτό του. ΔΕΝ είναι μόνο κύμα (και
στα θεολογικά μόνο Πατήρ αόρατος). Δεν είναι μόνο σωματίδιο (στα θεολογικά μόνο
ο άνθρωπος που έχει πρότυπο τον εαυτό του), με τις δύο κύριες ομάδες
προσέγγισής του να μαλώνουν για αυτό, δογματίζοντας ή το ένα ή το άλλο, μη
χωρώντας στο μυαλό, ότι είναι ΚΑΙ το ένα ΚΑΙ το άλλο.
Ε-αυτός είναι εικών Αυτού και ε-γώ, είναι εικών επί γης, με
το πρώτο (εαυτός) να επιδέχεται φωτισμό κατά τάξη και ετοιμότητα, με το ελθέ
και σκήνωσον εν ημίν και το δεύτερο (εγώ) ως σκιά να καταργείται όχι με μέριμνα
άμεση, αλλά όπως λέει ο γέροντας Πορφύριος:
Μην πολεμάτε σκιές. Θα κουραστείτε και ο αγώνας θα είναι
μάταιος. Ανοίξτε μια χαραμάδα. Ένα παραθυράκι να μπει ΦΩΣ και αυτό θα διώξει τις
σκιές, χωρίς κόπο. Αγάπη Χριστού, Τριαδικού Θεού. 1 = 3 και 3 = 1.
Κι αν κάποιοι δεν θα ήθελαν να ακούσουν τους νομάδες και υπανάπτυκτους και βάρβαρους (και πολλά άλλα κοσμητικά, τελευταία που διαβάλλουν την θεοπνευστία των προφητών) εβραίους της ΠΔ, που σαν Αβραάμ σηκώσας τους οφθαλμούς και ιδών 3 ορθίους άνδρας προσφωνήσας αυτούς (3) Κύριε (1), ας αναρωτηθούν, γιατί ΤΡΙΑΔΙΚΟΣ ΘΕΟΣ = 999 ελληνικά και ας ακούσουν την γνώση των σοφών και προσανατολίσουν ορθά, και τη δική τους γνώμη (ΓΝΩΜΗ - ΓΝΩΣΗ και Μ ---> Σ )
άλλες δυο ''γραφικές'' παραστάσεις τριαδολογικής ''δομής'' του ανθρώπου, σαν σώμα - ψυχή - πνεύμα, είναι και ο τηλέγραφος (σώμα) τηλεγραφητής (πνεύμα) και ρεύμα (ενδιάμεσος ψυχή) ... όσο και να ''χτυπιέται'' ο τηλεγραφητής πάνω στον τηλέγραφο, αν δεν υπάρχει ρεύμα δεν αποδίδει έργο. ...
ΑπάντησηΔιαγραφήτο αερόστατο, πάλι μοιάζει με τον άνθρωπο. Έχει το καλάθι (στον τύπο του σώματος) που μπορεί να είναι δεσμευμένο ''αγκυρωμένο'' (με πάθη) στην γη. Όσο και ιδανικά και ευγενή αέρια κι αν πνέουν στο πνεύμα του (μπαλόνι) δεν μπορεί να ξεκολλήσουν το σώμα του από τη γη. ΑΝ αποδεσμευτεί και αρχίσει να ανεβαίνει (σώμα - ψυχή και πνεύμα) από τη γη στον ουρανό, κι ΑΝ θέλει να αποκτά ύψος, πρέπει τα τσουβαλάκια με την άμμο (αμαρτίες) να τις πετά έξω από αυτό (εξομολόγηση). Κάθε άλλη πράξη εξαγόρευσης αμαρτιών / αστοχιών που δεν συνοδεύονται με το μυστήριο της ΑΦΕΣΕΩΣ απλά κρύπτουν τα τσουβαλάκια από το οπτικό πεδίο τύπου think possitive, αλλά ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ ΣΤΟ ΚΑΛΑΘΙ... όταν τέλος ''φύγει'' η ψυχή, δεν μπορούν να αλληλοεπιδράσουν σώμα και πνεύμα πρόσωπο και προσωπείο, νους και χους, οπότε ο άνθρωπος μένει σε μια κατάσταση που μόνο τα μνημόσυνα και οι προσευχές άλλων μπορούν να του αλλάξουν την αιωνιότητα.
31. Στον άνθρωπο υπάρχει νους, λόγος και πνεύμα. Και δεν υπάρχει νους χωρίς λόγο, ούτε λόγος χωρίς πνεύμα· και το ένα είναι μέσα στο άλλο, και καθένα χωριστά, γιατί ο νους εκφράζεται με το λόγο, και ο λόγος φανερώνεται με το πνεύμα. Με τον τρόπο αυτό, ο άνθρωπος παρέχει αμυδρή εικόνα της ανώνυμης και αρχέτυπης Τριάδος, και φανερώνει και με αυτό το κατ’ εικόνα.
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://hellasorthodoxy-kmyst.blogspot.com/2023/01/137.html
32. Σύμφωνα με το προηγούμενο παράδειγμα, οι θεοφόροι Πατέρες διδάσκουν αληθινά ότι ο Πατέρας είναι Νους, ο Υιός είναι Λόγος, και Πνεύμα είναι το Άγιο πνεύμα. Έτσι δογματίζουν σχετικά με την Αγία Τριάδα που υπερβαίνει κάθε ουσία και φύση και είναι ο ένας Θεός με τρεις Υποστάσεις, και μας παρέδωσαν πίστη αληθινή και άγκυρα ελπίδας. Γιατί το να αναγνωρίζει κανείς ένα Θεό, αυτό κατά τη Γραφή (Σ. Σολ. 15, 3) είναι ρίζα αθανασίας, και το να γνωρίζει κανείς το κράτος της τρισυπόστατης Μονάδας, αυτό είναι πλήρης δικαιοσύνη. Ανάλογα πρέπει να εννοούμε αυτό που λέγεται στο Ευαγγέλιο: «Αυτό είναι η αιώνια ζωή: να γνωρίζουν οι άνθρωποι Εσένα, τον μόνο αληθινό Θεό, με τρεις υποστάσεις, κι εκείνον που απέστειλες, τον Ιησού Χριστό, με δύο φύσεις και δύο θελήσεις» (Ιω. 17, 3).
ΑπάντησηΔιαγραφή