για το σημερινό ευαγγέλιο (του καλού σαμαρείτη), τον πλησίον και τους αγαπολόγους...

(μια γνώμη)

Ο Κύριος πλησίον εννοεί τον περιπεσόντα εις ληστάς κι αυτόν προτείνει να εισάγουμε στο ''πανδοχείο'' (Εκκλησία) να ''πληρώσουμε'' την θεραπεία του, να του αλείψουμε έλαιον και οίνον για θεραπεία από μολύνσεις και καλυτέρευση της υγείας του.

Κι ο πρώτος περιπεσών εις ληστάς, είναι ο νους μας, όταν του κλέβετε η Αλήθεια.

ΔΕΝ θεώρησε ως πλησίον, ούτε θεράπευσε, ούτε ''κυνήγησε'' τους ληστάς που τον φέραν σε αυτήν την κατάσταση, αλλά τον ΠΛΗΣΙΟΝ. Τον αδύναμο και μάλλον θέλοντα να θεραπευθεί.... γιατί αν ο άνθρωπος ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ούτε ο Θεός ''μπορεί''. Με το ζόρι δεν θεραπεύει, δεν σώζει.

Τον/τους ληστές, τους συναντά σε άλλο σημείο. Επί του σταυρού. Εκεί πάλι προτείνει την σωτηρία, αλλά από την δική τους επιλογή εξαρτάται η συνέχεια, η πορεία και κατάληξη.

...Εν μέσω δύο ληστών, ζυγός δικαιοσύνης ευρέθη ο σταυρός σου· του μεν καταγομένου εις άδην τω βάρει της βλασφημίας, του δε κουφιζομένου πταισμάτων προς γνώσιν θεολογίας· Χριστέ ο Θεός, δόξα σοι.

---

περί του ''πλησίον''