Προς Εβραίους επιστολή Παύλου (θ΄ 1-7)
Ἀδελφοί, εἶχε μὲν οὖν καὶ ἡ πρώτη σκηνὴ δικαιώματα λατρείας τό τε Ἅγιον κοσμικόν· σκηνὴ γὰρ κατεσκευάσθη ἡ πρώτη, ἐν ᾗ ἥ τε λυχνία καὶ ἡ τράπεζα καὶ ἡ πρόθεσις τῶν ἄρτων, ἥτις λέγεται Ἅγια.
Μετὰ δὲ τὸ δεύτερον καταπέτασμα σκηνὴ ἡ λεγομένη Ἅγια Ἁγίων, χρυσοῦν ἔχουσα θυμιατήριον καὶ τὴν κιβωτὸν τῆς διαθήκης περικεκαλυμμένην πάντοθεν χρυσίῳ, ἐν ᾗ στάμνος χρυσῆ ἔχουσα τὸ μάννα καὶ ἡ ράβδος Ἀαρὼν ἡ βλαστήσασα καὶ αἱ πλάκες τῆς διαθήκης, ὑπεράνω δὲ αὐτῆς Χερουβὶμ δόξης κατασκιάζοντα τὸ ἱλαστήριον· περὶ ὧν οὐκ ἔστι νῦν λέγειν κατὰ μέρος.
Τούτων δὲ οὕτω κατεσκευασμένων εἰς μὲν τὴν πρώτην σκηνὴν διὰ παντὸς εἰσίασιν οἱ ἱερεῖς τὰς λατρείας ἐπιτελοῦντες, εἰς δὲ τὴν δευτέραν ἅπαξ τοῦ ἐνιαυτοῦ μόνος ὁ ἀρχιερεύς, οὐ χωρὶς αἵματος, ὃ προσφέρει ὑπὲρ ἑαυτοῦ καὶ τῶν τοῦ λαοῦ ἀγνοημάτων.
Το Ευαγγέλιο: Κατά Λουκάν (ι΄ 38-42, ια΄ 27-28)
Τῷ
καιρῷ ἐκείνῳ, εἰσῆλθεν ὁ Ἰησοῦς εἰς κώμην τινά. Γυνὴ δέ τις ὀνόματι Μάρθα ὑπεδέξατο αὐτὸν εἰς τὸν οἶκον αὐτῆς.
Καὶ τῇδε ἦν ἀδελφὴ καλουμένη Μαρία, ἣ καὶ παρακαθίσασα παρὰ τοὺς πόδας
τοῦ Ἰησοῦ ἤκουε τὸν λόγον αὐτοῦ.
Ἡ
δὲ Μάρθα περιεσπᾶτο περὶ πολλὴν διακονίαν· ἐπιστᾶσα δὲ εἶπε· Κύριε, οὐ μέλει σοι
ὅτι ἡ ἀδελφή μου μόνην με κατέλιπε διακονεῖν; Εἰπὲ οὖν αὐτῇ ἵνα μοι συναντιλάβηται.
Ἀποκριθεὶς δὲ εἶπεν αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς· Μάρθα Μάρθα, μεριμνᾷς καὶ τυρβάζῃ περὶ πολλά·
ἑνὸς δέ ἐστι χρεία· Μαρία δὲ τὴν ἀγαθὴν μερίδα ἐξελέξατο, ἥτις οὐκ ἀφαιρεθήσεται
ἀπ᾿ αὐτῆς.
Ἐγένετο δὲ ἐν τῷ λέγειν αὐτὸν ταῦτα ἐπάρασά τις γυνὴ φωνὴν ἐκ τοῦ ὄχλου εἶπεν αὐτῷ· μακαρία ἡ κοιλία ἡ βαστάσασά σε καὶ μαστοὶ οὓς ἐθήλασας. Αὐτὸς δὲ εἶπε· μενοῦνγε μακάριοι οἱ ἀκούοντες τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ καὶ φυλάσσοντες αὐτόν.
Ἐγένετο δὲ ἐν τῷ λέγειν αὐτὸν ταῦτα ἐπάρασά τις γυνὴ φωνὴν ἐκ τοῦ ὄχλου εἶπεν αὐτῷ· μακαρία ἡ κοιλία ἡ βαστάσασά σε καὶ μαστοὶ οὓς ἐθήλασας. Αὐτὸς δὲ εἶπε· μενοῦνγε μακάριοι οἱ ἀκούοντες τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ καὶ φυλάσσοντες αὐτόν.
---
Αφού
η Βασιλεία του Θεού εντός ημών εστί, αφού η Γέννησις Του Κυρίου πρέπει να
επιτελεστεί εντός ημών, όπως …ακούμε τον άγιο Συμεών τον νέο θεολόγο, να
παρατηρεί: Ότι και πάντες οι Άγιοι τον
Λόγον του Θεού εν εαυτοίς συλλαμβάνουσι τη Θεοτόκω παραπλησίως και γεννώσιν
αυτόν και γεννάται εν αυτοίς και γεννώνται υπ’ αυτού και πως υιοί και αδελφοί
και μητέρες αυτού χρηματίζουσιν.
Αφού ομολογούμε… «Τί σοι προσενέγκωμεν Χριστέ,
ὅτι ὤφθης ἐπὶ γῆς ως ἄνθρωπος δι' ἡμᾶς; ἕκαστον γὰρ τῶν ὑπὸ σοῦ γενομένων
κτισμάτων, τὴν εὐχαριστίαν σοι προσάγει· οἱ Ἄγγελοι τὸν ὕμνον, οἱ οὐρανοὶ τὸν Ἀστέρα,
οἱ Μάγοι τὰ δῶρα, οἱ Ποιμένες τὸ θαῦμα, ἡ γῆ τὸ σπήλαιον, ἡ ἔρημος τὴν φάτνην· ἡμεῖς δὲ Μητέρα Παρθένον· ὁ πρὸ αἰώνων
Θεὸς ἐλέησον ἡμᾶς.»… Ο Θεός ‘’πρέπει’’ να συλληφθεί ΕΝΤΟΣ. Να παρουσιάσουμε
Μητέρα Παρθένο ΕΝΤΟΣ, να Την εισάγουμε στα άγια των αγίων (της καρδίας μας)
στην βαθεία καρδία, μετὰ δὲ τὸ δεύτερον
καταπέτασμα σκηνὴ. [καταβασίες - αναβασίες Χριστουγέννων (πέραν της ψαλτικής)]
Να σκηνώσει [αμήν ελθέ και (προκατα)σκήνωσον εν ημίν, ω Σκηνή του Θεού και Λόγου]. Να ακινητήσει σαν
την άλλη Μαρία, την αδελφή της Μάρθας στην οποία ανήκει ο οίκος, να την θρέψει
ο άγγελος, να ασκηθεί νηπτικώς για να είναι έτοιμη να φιλοξενήσει ως χωροχρονικό
ένοικον Τον Άναρχο και υπεράνω χώρου Θεό Λόγο…. και εφεξής εκδηλώνεται και
ενεργεί δι ημών.
Με,
όλα τα παραπάνω ευκτέα, αλλά μόνο δια της πεπατημένης ησυχαστικής και νηπτικής
(ορθοδόξου) Οδού, να λαμβάνουν σάρκα και οστά. Αμήν δι ευχών, ‘’καλά’’
Χριστούγεννα. Παρόντα Χριστό στην τετράγωνη φύση και πεμπτουσία μας…
…Ἅγνιζε
καὶ κάθαρε καὶ ῥύθμιζέ με·
κάλλυνε, συνέτιζε καὶ φώτιζέ με·
δεῖξόν με σὸν σκήνωμα Πνεύματος μόνου,
καὶ μηκέτι σκήνωμα τῆς ἁμαρτίας·
ἵν᾿ ὡς σὸν οἶκον εἰσόδῳ κοινωνίας,
ὡς πῦρ με φεύγῃ πᾶς κακοῦργος, πᾶν πάθος…
κάλλυνε, συνέτιζε καὶ φώτιζέ με·
δεῖξόν με σὸν σκήνωμα Πνεύματος μόνου,
καὶ μηκέτι σκήνωμα τῆς ἁμαρτίας·
ἵν᾿ ὡς σὸν οἶκον εἰσόδῳ κοινωνίας,
ὡς πῦρ με φεύγῃ πᾶς κακοῦργος, πᾶν πάθος…
Νάρθει
το ένα πυρ, να διώξει το άλλο.
Περὶ ἀφθάρτου
ἐν φθαρτοῖς ἐκ καμάτων καὶ ἱδρώτων ἁγνείας καὶ σωφροσύνης. (βαθμίδα ιε’ περί
αγνείας – αγ.Ιωάννου Σιναΐτου)
2.
(880.) Ἁγνεία ἐστὶν ἀσωμάτου φύσεως οἰκείωσις. Ἁγνεία ἐστὶν φύσεως ὑπὲρ φύσιν ὑπερφυὴς
ἄρνησις· καὶ ἀσωμάτων σώματος θνητοῦ καὶ φθαρτοῦ παράδοξος ὄντως ἅμιλλα· ἁγνός ἐστιν ὁ ἔρωτι ἔρωτα διακρουσάμενος,
καὶ πῦρ πυρὶ ἀΰλῳ ἀποσβέσας….
---
Η ΕΝ ΤΩ ΝΑΩ ΕΙΣΟΔΟΣ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΔΟΤΟΚΟΥ
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ " ΚΑΛΟΓΕΡΙΚΗ " ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ, ΟΠΩΣ ΟΝΟΜΑΖΕΤΑΙ ΣΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ
Ο Δεσπότης των όλων, ο οποίος δεν παραβλέπει καμία προσευχή, εισάκουσε τις θερμές δεήσεις και νηστείες των σωφρόνων και δικαίων Προπατόρων Ιωακείμ και Άννης και τους χαρίζει ως δώρο " την προεκλεγμένην πασών των γενεών ", την Θεόπαιδα Παρθένο Μαριάμ. Και αυτοί με πλήρη ευγνωμοσύνη εκπληρώνουν την επαγγελία, την υπόσχεσή τους προς τον Θεό πριν από τη σύλληψή Της και Του αφιερώνουν την τριετή Πάναγνο Κόρη ως ευώδες ανάθημα. Την τριετίζουσα Μαριάμ συνοδεύουν στο Ναό λαμπαδηφόροι παρθένοι και υποδέχεται Αυτήν ο Αρχιερεύς Ζαχαρίας. Αυτός, αφού πληροφορήθηκε από τον Θεό ότι η μικρή Παρθένος είναι η πρόξενος της σωτηρίας του ανθρωπίνου γένους, εισάγει Αυτήν εις τα " Άγια γων Αγίων ", εκεί όπου μόνον ο Αρχιερέας είχε δικαίωμα να εισέλθει και μόνο μία φορά τον χρόνο. Στα Άγια των Αγίων υπήρχε η Κιβωτός της Διαθήκης την οποία επισκίαζαν δύο ολόχρυσα Χερουβίμ, και μέσα σε αυτήν οι δύο λίθινες πλάκες της διαθήκης, που έδωσε ο Θεός στον Μωυσή, το μάννα και η βλαστήσασα ράβδος του Ααρών, προτυπώσεις όλα του προσώπου της Υπεραγίας Θεοτόκου στην Παλαιά Διαθήκη. Όταν εισήλθε η Παναγία στο Ιερό, όλα αυτά τα άψυχα αντικείμενα έπεσαν και προσκύνησαν " την Έμψυχο Κιβωτό " της Εκκλησίας.
Μέσα στο Ιερό η Παναγία έζησε δώδεκα ολόκληρα χρόνια ασκητικά σαν μοναχή, τρεφόμενη υπό Αγγέλου με ακρόαση των Θείων Γραφών, αδειάλειπτη προσευχή και στραμμένα το βλέμμα, την διάνοια, την ψυχή και την καρδιά προς τον Θεό. Η πρώτη μοναχή της Καινής Διαθήκης έπρεπε να προετοιμαστεί όσο το δυνατόν καλύτερα για τη μεγάλη αποστολή της, ώστε να καταστεί κατοικητήριον του ζώντος Χριστού, η Μητέρα του Θεού.
Τα Εισόδια της Θεοτόκου είναι το προοίμιο, ο πρόλογος του σχεδίου της Θείας Οικονομίας, το κεφάλαιο η Γέννηση του Χριστού και ο επίλογος η σωτηρία μας. Η Παναγία εισοδεύει στην ψυχή μας για να μας φέρει τα άνθη της αγνείας και της νιότης Της και να δεχτεί της ψυχής μας τον ασπασμό. Εισοδεύει στην Εκκλησία και ο Χριστός εισοδεύει στη ζωή μας
Η Παναγία είναι το δώρο της ανθρώπινης φύσεως στον Θεό, αλλά και δώρο του Θεού προς τον άνθρωπο και σε ολόκληρο τον κόσμο. Και όπως ένα δώρο μας γεμίζει χαρά, έτσι και τώρα η Θεοτόκος μας γεμίζει με πνευματική ευφροσύνη και χαρά, αφού γέννησε την πηγή της χαράς, που είναι ο Χριστός. Ας Την παρακαλέσουμε να πρεσβεύει στον Υιό Της και Θεό για τη σωτηρία μας, για την παρουσία της Χάριτος του Θεού στην καρδιά μας και την είσοδό μας στη Βασιλεία των Ουρανών.