Η προοπτική και οι στόχοι της σημερινής (α)παιδείας…

Σύμφωνα με το άρθρο Η ΝΕΟΒΟΥΔΙΣΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΑRIGATOU ΚΑΙ ΤΟ ΝΕΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΠΟΥΔΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ βλέπουμε (όσοι) να οδηγείται η σπουδάζουσα εύπλαστη νεολαία μας από το υπέρλαμπρο Φως της ελληνορθόδοξης πραγματικότητας στο αχνό και φανταστικό φως του λαβυρίνθου, όντως από το Φως στο σκότος.

Εκεί, που (με την θρησκειολογία) θα διδαχθούν για τα τσάκρας με πιασάρικο τρόπο, έχοντας όμως χάσει την άκρη του μίτου της αριάδνης. Μίτο εξόδου ακόμη και στα λογικά, αλυσοδένοντάς τους στο παράλογο, αεί και κοιλία, όπως διαχρονικά ορίστηκε η κρήτη ως γαστέρα με αεί ψεύτες. (προς Τίτον επιστολή).

Είναι λοιπόν ο λόγος σκληρός, αλλά απηχεί την πραγματικότητα. Ο Φίλης, (υπουργός ‘’παιδείας’’) αποδεικνύεται τροφοδότης του μινώταυρου. Δωρίζει ψυχές και σώματα νέων και νεανίδων στον βροτοκτόνο και ψυχοκτόνο (αν του το επιτρέψουμε. Κι εδώ αποσκοπεί η αναφορά του παρόντος).

Με περισσή γαστέρα ο φίλης (όχι απαραίτητη συμφωνία ή μομφή εξωτερικού χαρακτηριστικού, αλλά πρωτίστως νοερώς, κι ας αδυνατίσει… ), εν αγνοία (για να τον δικαιολογήσουμε) ή επιγνώσει οδηγεί τα παιδιά μας δια της απαιδείας στο άλλο άκρο από το πρέπον. Αντί της κορυφής, στο υπόγειο και χαώδη λαβύρινθο, όπου ο πατέρας του ψεύδους υπερισχύει (επιτρέποντος για πεπαιδευτικούς λόγους Ο παντεπόπτης Λόγος).

Στέλνεται ο Θησέας στην γαστέρα και λαβύρινθο και δια της Αριάδνης, τυγχάνει εξόδου και μιας πρόσκαιρης νίκης.

Ανεβάζει/ανορθώνει (εφεξής) το πνεύμα των ανθρώπων από το παράλογο, στο λογικό (από το 4 στο 7). Ξεχνά όμως τον πατέρα που με αγωνία παρατηρεί την έκβαση, και τα ‘’μαύρα πανιά’’ (ένδειξη λήθης του πατέρα) έχουμε σήμερα την ονομασία του αιγαίου, να μας θυμίζει την μερικότητα της λύσης.

Καλή λίαν η έκβαση, αλλά μπρος στο άριστα που θα διαδεχόταν η παιδεία, ορίζεται ως ελλειπής.

Ακολουθούμε κι εμείς σήμερα έναν μίτο (όποιος θέλει) υπάκουα, για να εξαχθούμε από το λογικό στο υπέρλογο… (από το 7 στο 1) και, μετά την πρώτη ευλογημένη ανάταση (ανόρθωση) δια της ελληνικής παιδείας (από το παράλογο και λαβύρινθο στο λογικό και επίγειο), να καρπωθεί η ανάστασις δια της Ορθοδοξίας (από το λογικό στο υπέρλογο και υπέργειο) , στο σύνολο του ακριβούς συνδυασμού, οδοδείκτη και Οδού, κιβωτός και θησαυρός, ελληνορθόδοξη παιδεία.

Αυτή πολεμείται, αυτή αναιρείται και ζητούνται εθελοντές , όπως ο ‘’μυθικός’’ ‘’θησέας’’ να δώσει λύση. Κι αυτός δεν είναι διόλου μακρυά, αλλά μια σπιθαμή κάτω από την μύτη μας, ΑΝ αυτή πέσει από την υψηλοφροσύνη, στην καρδιά, όπου η Βασιλεία με την προϋπόθεση νάναι εκεί Ο Κύριος που εξάγει.

    

Ανέλκυση ομόρροπη εκ του πυρήνος XC, όπως ισχύει και η μεσιτεία της Θεοτόκου  

Χαῖρε, βυθοῦ ἀγνοίας ἐξέλκουσα;
χαῖρε, πολλοὺς ἐν γνώσει φωτίζουσα.
Χαῖρε, ὁλκάς των θελόντων σωθῆναι;

Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε. 

       

Και δι ευχών πάντων ων αγίων.

Αφού χαιρετάτε με το: … Χαῖρε, ἡ ταναντία εἰς ταυτὸ ἀγαγοῦσα, Η Κυρία Θεοτόκος μπορεί να γίνει γέφυρα παιδείας από το ένα ‘’ποθητό’’ (για εθνομηδενιστές και αντιχρίστους) άκρο σκότους που καθελκεί τα παιδιά μας η σημερινή παιδεία, στο άλλο άκρο, που εκτιμώ αναλογεί και αξίζει στους ελληνόπαιδες. Να γίνουν αητόπουλα του πνεύματος, κι όχι πουλερικά στο κοτέτσι του ‘’συστήματος’’ (όπως παρατηρεί ο π.Βασίλειος Γοντικάκης στο πρόβλημα του μαθήματος των θρησκευτικών).

Σαν ορθοδόξους και έλληνες, δεν (πρέπει να) μας εμπνέει η πόλωσις (χαρακτηριστικό των φωτιζομένων από την σελήνη) ούτε η ακατάσχετη υβρεολογία, αλλά να προτάξουμε γέφυρα βατή και ενωτική μεταξύ του ενός και του άλλου. Έχουμε την φιλοσοφική κατάρτιση και Παναγία βοηθό να το κάνουμε.  

Παραδέχτηκε ο ίδιος (ο Φίλης) ότι είναι γήινος και τον στηρίζει στις επιλογές του ο πρωθυπουργός. Όντως, εκ του περισσεύματος της καρδίας (ο καθείς) και του εγνωσμένου του σκοπού, του εθνομηδενιστικού, ρίχνει χώμα πάνω στον θησαυρό, για να μη βγει στην επιφάνεια και λάμψει.        

Αυτό θεολογικά, υποτιμά και προσβάλλει την βάπτιση και χρίσμα και έτσι πρέπει να ειδωθεί, ακόμη και από τους χλιαρούς χριστιανούς.  

  

Αναφέρει ο αββάς Δωρόθεος για την συνείδηση, πως σκιωδώς στην Παλαιά Διαθήκη, προτυπωνόταν με την προσπάθεια του Ιακώβ (στον τύπο του Αγίου Πνεύματος – μετά τον Αβραάμ Πατέρα και Ισαάκ υπάκουο προς θυσία Υιό) να διανοίγει πηγάδια, τα οποία οι φιλισταίοι του τα παράχωναν (με χώμα). *

Όπου φιλισταίοι, κρητικό φύλο που συστοιχείται με την γαστέρα. Συνειρμικά ομόρροπο και ομότροπο της ομολογίας Φίλη,  πρωτεργάτη πρωθυπουργό μαζί με την επιβληθείσα ανθελληνική και αντίχριστη ομάδα τους.

Κάποιοι σχεδόν λογικά (όσο ισχύει ο ασθενής εθνισμός), θα παρεξηγιόντουσαν για την διαρκή αναφορά σε ΠΔ, επειδή όμως αναφερόμαστε σε ελληνική παιδεία, στο Αρετές και Αλήθεια (ελληνορθοδόξως προσεγγιζόμενες... αφού αυτός είναι ο στόχος της παιδείας την προαγωγή και πρόοδο των τεκνίων σε αρετές και Αλήθεια, ας δούμε το ομόρροπο και συμπληρωματικό και επιβεβαιωτικό της ορθής μας τοποθέτησης, και όχι του αντιθέτου.

Ο Τριαδικός Θεός** ‘’κατέρχεται’’ για να γνωριστεί από τους ανθρώπους δια της Φιλοξενίας και Φιλανθρωπίας (Φ) του Αβραάμ, (ως Πατήρ) την Υπακοή του Υιού, έως την θυσία του. Την Υπακοή (Υ) του Ισαάκ και την Τεκνογονία (Τ) των αρετών του Ιακώβ.

[Τα 12 τεκνία γεννημένα από την Λεία και την Ραχήλ και τις δούλες αυτών, είναι οι αντιστοιχίες των πρακτικών (εκ της Λείας) αρετών και της θεωρίας (Ραχήλ), όπως μας εξηγούν τα συμβολικά οι άγιοι, μεταξύ αυτών ο άγιος Θεόδωρος Συκεώτης].

Ελληνικώς, με ισοσκελή προσέγγιση σοφίας ΚΑΙ δύναμης, η γραμματοσειρά μας, η αλφαβήτα μας, είναι η ίδια η σειρά που εξ ορισμού συναντάμε, ΑΝ θελήσουμε κι εμείς να ‘’ανέλθουμε’’ προς συνάντησή Του.

Τεκνογονία αρετών,

Υπακοή υική

Φιλοξενία Τριάδος, φιλοθεΐα και φιλανθρωπία (εμφύτευσις και αρχή σταυρού)

Εξαγόμενοι εκ της φωτιάς του κόσμου, φεύγε και πίσω μην κοιτάς, μετά το Σ, ακολουθούν όχι τυχαία το Τ, Υ, Φ…

Όλα για την πραγματική μας πρόοδο, ανάτασης και ανάστασης.

….Η ανάσταση του ιστορικού Λαζάρου έγινε τότε, αλλά αυτό, μεταφερόμενο στην αλληγορία, ενεργείται κάθε μέρα στις ψυχές των ανθρώπων. Η αναγωγή λοιπόν είναι η εξής. Ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός, ο οποίος είναι πάντοτε μαζί μας, όπως ο ίδιος ομολογεί, «ιδού εγώ μεθ’ υμών ειμί πάσας τας ημέρας, έως της συντέλειας του αιώνος», περιστρέφεται και ανασκοπεί του καθενός την κατάσταση και μυστικώς εκφράζει στις ουράνιες Του δυνάμεις και στους σεσωσμένους· «Λάζαρος ο φίλος ημών κεκοίμηται».

Κάθε ένας από μας είναι νεκρός Λάζαρος και φίλος του Ιησού μας. Για να γίνη αυτό χρειαζόμαστε συμπαραστάτες, όπως είχε και ο Λάζαρος τις δύο αδελφές, την Μάρθα και την Μαρία.

Η μεν Μάρθα συμβολίζει κατά τους Πατέρες την πρακτική  εργασία, την πρακτική μετάνοια και τα σωματικά έργα. Η δε Μαρία συμβολίζει την θεωρία, την πνευματική εσωστρέφεια μέσω της οποίας επικοινωνεί κάθε λογική ψυχή με τον Θεό. 

Πράξη και θεωρία, ευθεία και κυκλική (προσευχητική) κίνηση νοός, η καθ’ύλην αναστάσιμη. Ευθεία (η κυκλική) και σπειροειδής (ο συνδυασμός). Αντί να σταυρώσουμε, να σταυρωθούμε, ‘’σταυρώνοντας’’ μπολιάζοντας με γνώση και δύναμη Θεού (δια Σταυρού), γνώσεις και δυνάμεις.

Αν δεν δρούμε έτσι, γινόμαστε φίλοι χειρόνων αντί φίλοι Χριστού. Κι ο Φίλης, είναι μια αφορμή, επιτρεπομένου εκ Θεού, για κάποιο μυστικό λόγο. νομίζω, πως είναι πρέπουσα η σύγκριση για διάκριση αντί σύγκρισης για ισοπέδωση.

Λες και κάποιος λογικός και κοσμικός, θα δεχόταν να ισοπεδωθεί η πραγματική χρυσή λίρα με την κίβδηλη ομοιάζουσα. Ή να κινηθούμε προς τον αντικατοπτρισμό της όασης αντί της ίδιας της όασης. Το ένα βέβαια είναι αποτέλεσμα ευθέως φωτισμού και το άλλο, φωτισμού εκ του πλάνου και εκ διαχύσεως διαφωτισμού ή σκοτισμού.

Προβάλλουμε λοιπόν παιδεία φωτισμού, ελληνορθόδοξη, παρά διανοητική διαφωτιστική, με πυρήνα σκοτισμού.

Μιας και μπολιάστηκε ή θέλει να μπολιαστεί στην παιδεία μας τα νεοβουδιστικά (εκ βαλιανάτου) συμφέρον μας είναι, να μην επιστρέψουμε από το άπλετο φως της ημέρας στο φως της νύχτας και πολωμένο δια της σελήνης. (σχόλια πάνω στο ελληνικό σύμβολο αρμονίας (του ΤΑΟ) ανήμερα του Αηγιαννιού... )

Παράλληλη αναβάθμιση όπως στο περί όρασης αναφέρεται και βιούται. Βαθμίδα βαθμίδα (θάλαμος θάλαμος αφαιρούμενο το σκιώδες παραπέτασμα, έως 7) από τα αιτιατά και σκιές στην αιτία και Φως και πρωταίτιο (Λόγο) … σαν τους δεσμευμένους στην σπηλιά του Πλάτωνα, προς το άλλο σπήλαιο, όπου εισήχθη το Φως (εκ Φωτός) βηθλεέμ και οίκο του άρτου….

Πρόταση, για όποιον πεινά και διψά ΑΛΗΘΕΙΑ.  

---

* συνείδηση και επιγνώσεις

** ΤΡΙΑΔΙΚΟΣ ΘΕΟΣ σε εβραίους και Έλληνες...

---

''σήμερα'' του Τιμίου Σταυρού (με το παλαιό) αμήν ο καλός Θεός να μας δίνει δύναμη και βίωμα, το ''θανάτω θάνατον πατήσας'' τυπώνοντας αυτό επί της κοιλίας και ομφαλού, όπου εντοπίζεται ο εμφωλεύων δράκος... ΚΑΙ επί του σώματός μας ΚΑΙ επί του σώματος της Ελλάδος... (κρήτη) σαν θανατηφόρος και ψυχοκτόνος παιδεία ... νοερώς και αναλογικώς κι όχι φυσικώς, ότι τάχα μόνο εκεί ή δια αυτού εισέρχεται το κακό... καταστάσεις, που σίγουρα στεναχωρούν και προσβάλλουν την καρδία.

   
Ενθυμούμενος μάλιστα τους αγώνες του μεγάλου Αντωνίου με τον λέοντα και ότι, όσο πολεμούσε με τα πάθη του πολεμούσε και εξωτερικά με αυτόν, όταν δε νίκησε τα πάθη, το ίδιο το λιοντάρι τον υπηρετούσε, το ‘’λιοντάρι’’ που πολεμούμε έξω, ΑΝ ευστοχήσουμε στην έσω νίκη, μόνο τότε θα δούμε τα ποθούμενα αποτελέσματα να υπερισχύσουν και στον βιούμενο έξω κόσμο.

Με τελική πρόταση πως, με κάθε εξωτερική δράση και αντιμετώπιση για τα ‘’θρησκευτικά’’ , ακόμη και εξωτερική ομολογία, να προκαλεί μειδίαμα στον αντίπαλο για την αστοχία και πολυλογία μας… στην βαθεία καρδία συντελούνται (πρωταιτίως) νίκες και ήττες και διέρχονται από πολλά διαθλαστικά φίλτρα μέχρι να εκτυπωθούν και αντιληφθούν αυτά τα αποτελέσματα στα χοϊκά αισθητήρια.  Εκεί ο υπέρ πάντων αγών, εκεί η ανάγκη καθαρότητος και συνοδοιπορίας και πιστής ακολούθησης ως 6 ιερείς την Θεοτόκο. Την Μητέρα του Φωτός.    

---

Συνειρμικά και σχετικά

Περί κραδασμών, τσάκρας και ΣΤΑΥΡΟΥ

Από το εκ του μη όντος στο είναι… διακρίνουμε στο

ΕΝΑ

ΕΙΝΑΙ

την απόλυτη ελευθερία μας ή να επιβιβαστούμε επί της κεντρομόλου (Ι) Ιησού (Σώμα Χριστού) ή να ακολουθήσουμε την ψυχοβλαβή φυγόκεντρο (Ι) και τάγμα δαιμόνων.

Με την πρώτη επιλογή, ανερχόμαστε από το σκότος στο Φως, με δε την δεύτερη κατερχόμαστε εκ του Φωτός στο σκότος (επιλογή επιβαλλόμενης παιδείας).

Κι οι δυο κεραυνοί. ...ένας κεραυνός της φυγοκέντρου (Ι) Ι' τάγμα των δαιμόνων που το πυρ είναι κατακαίον ή ''κεραυνός'' (Ι) Ιησούς (κεντρομόλου) με μετοχή στα Μυστήρια που πυρ τυγχάνει (πρόσεχε άνθρωπε μην φλεγείς). Πυρ όμως αναπλαστικό...   

Και οι δύο όψεις αναφέρονται στην Αγία Γραφή. Η άνω όψις είναι αυτή που, ώσπερ γαρ η αστραπή εξέρχεται από ανατολών και φαίνεται έως δυσμών ούτως έσται και η παρουσία του υιού του Ανθρώπου.  (Ματθ.κδ’ 27)  Η ετοιμασία μετοχής σε αυτόν τον κεραυνό ας πούμε, είναι η με ταπεινότητα προσέγγιση ότι Θεός, πυρ τυγχάνει, που απεργάζεται τους κατά χάριν θεούς εις κάθαρσιν, φωτισμόν και τελείωση (κατά τάξη και ετοιμότητα).

Η κάτω όψη, (Λουκ.ι’18) …εθεώρουν τον σατανάν ως αστραπήν εκ του ουρανού πεσόντα. Ας μην γευτούμε τα αποτελέσματα αυτής της επιλογής.   

προσέγγιση του Μεσσία και του μεσσιανισμού φιλοσοφικοθεολογικοτεχνοκρατικά…

---

Μετά όλων αυτών, νομίζω πως ερωτήσεις σαν τις παρακάτω, πρέπει να απαντηθούν και προσωπικά και συλλογικά.

Πόσο (μόνο) φταίει ο Φίλης; Την ‘’δουλειά’’ του κάνει και θα πληρωθεί από τον κύριό του ή μήπως δεν μας βεβαίωσε Ο Κύριος ότι θα σας δίνω άρχοντας κατά τας καρδίας υμών....

Αν εμείς διαφωνούμε, ας εργαζόμαστε αλλά όχι μόνο εξωτερικά, γιατί πως θα φύγουν και υποχωρήσουν οι σκιές αν δεν λάμψει το έσωθεν (ιεραρχικά πρωτεύον) φως; (κατά το πρότυπο όλων των αγίων και του πατέρα των πατέρων μας, Μέγα Αντωνίου). Να βιώσουμε την μετατροπή του λέοντος σε αρνάκι.  

Από την Η ΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΩΝ ΚΑΙ ΑΙ ΜΗΤΕΡΕΣ του αγ.Νεκταρίου, διαβάζουμε κι εκεί μένουμε κι αυτό προτείνουμε:

Η μονομερής ανατροφή ως επιλήψιμος άγει εις τα εξής δύο άτοπα, ή εις την δεισιδεμονίαν, ή εις την περιφρόνησιν των θείων, διότι το κατάντημα τούτο είναι φυσική ακολουθία και το άμεσον αποτέλεσμα του είδους της ανατροφής.

Η διανοητική και θρησκευτική μόρφωσις είναι δυο ετερογενή δένδρα επί του αυτού πεδίου πεφυτευμένα, άτινα δέον να τυγχάνωσιν ίσης επιμελείας και φροντίδας προς παράλληλον ανάπτυξιν. Διότι η άνισος καλλιέργεια θέλει επιφέρει την δυσανάλογον ανάπτυξιν, ήτις έξει ως αποτέλεσμα την αύξησιν μεν του ενός και επικράτησιν, τον μαρασμόν δε του ετέρου και ταπείνωσιν, διότι εάν η επιμέλεια στραφή περί τον νουν μόνον, η καχεξία του θρησκευτικού του ανθρώπου συναισθήματος είναι αναπόδραστος. Εάν δε περί την θρησκείανμόνην ουχί την μουσοτραφή στραφή η φροντίς ημών, αι διανοητικαί δυνάμεις θέλουσι μαρανθή και εξαμβλυνθή. Συνέπεια δε της μεν πρώτης περιπτώσεως έσται η αθρησκεία και αθεΐα, αις παρακολουθούσιν άπειρα δεινά! της δε δευτέρας η δεισιδαιμονία, η εριννύς αύτη της ανθρωπότητος, ήτις πυρ και μάχαιραν κρατούσα ταις χερσίν απειλεί θάνατον προς πάντα ετεροδοξούντα. 

…Σταυρικώς, ισόρροπα, ψυχωφελώς ΠΙΣΤΗ+ΝΟΗΣΗ παιδεία και νουθεσία Κυρίου. Παιδεία ελληνορθόδοξη (υποτιμημένη και πολεμουμένη). 

---

Διορθωτική συνέχεια, υγιής αντίδραση στην ισχύουσα σημερινή (α)παιδεία, (στον δεσμό μόνη της η συμπλήρωση) με αφορμή μία σειρά γεγονότων και ένδειξη συναφείας τους με το παρόν. Η άλλη όψις και θεόσδοτη λύσις, γνωστή μεν θεωρητικά και τώρα ΚΑΙ σημειολογικά, που την καταθέτω στην αγάπη σας.

5, 6 και 7 Μαΐου 2018*, μια μικροσυμπλήρωση… μια πινελιά (αμήν ωφέλιμων για την παιδεία) λόγων.

Βρεθήκαμε 4,5 φίλοι να πίνουμε καφέ, το Σάββατο 5/5, (αγ.Ειρήνης…). Μεταξύ πολλών θεμάτων, ένα παράπονο για την παιδαγωγία (μικρών και μεγάλων) και την επιτευχθείσα δολίως διαστρέβλωση αξιών. Θυμήθηκα από το : αξίες και τιμές... αντικειμενικός πλούτος και φτώχεια... το παράδειγμα με τους ιδιότυπους κλέπτες στο πολυκατάστημα που δεν έκλεψαν κάτι, αλλά άλλαξαν τις τιμές…

Όλοι συμφωνήσαμε πως αυτή η αλλαγή, δεν θα μας βγει σε καλό και το χειρότερο είναι η διαπίστωση, πως έτσι ‘’λειτουργούν’’ οι περισσότεροι.

Έχουν (δολίως) καταφέρει με το λέγε λέγε και σαν με πολυβόλο επίθεση του ‘’κόσμου’’ , (που παιδαγωγεί και επιβάλλεται σαν κοσμικό φρόνημα, τάχα ‘’λογικό’’) να νομίζουμε ότι είναι καλό να είμαστε φίλοι χειρόνων, φίλοι του αλόγου και παραλόγου.  

Ένας από τους παρευρισκόμενους με θαυμασμό για το ‘’τυχαίο’’ μας δείχνει μια ταμπελίτσα ιατρού (σε 2-3 μέτρα απόσταση από εκεί που καθόμασταν) να ‘’συνθέτει’’ και απεικονίζει με ακρίβεια τα συζητούμενα. … ΕΥ–ΔΟΚΙΑ ΦΙΛ-ΙΠΠΙ(δου)… ειδικός παθολόγος κλπ. Καταφέρανε ή προσπαθούν να καταφέρουν να δοκούμε ότι είναι καλό (ευ) νάμαστε φίλοι του ίππου (αλόγου και παραλόγου).

Πριν την συνέχεια, δυο σκέψεις εισαγωγικές.

Ο προφ.Ηλίας και προφ.Μωυσής, παραστάτες της θείας Μεταμορφώσεως και δικής μας, θεωρούνται από τον αγ.Μάξιμο ομολογητή, ισότιμοι και ταυτοδιδάσκαλοι, ως γραπτός και φυσικός νόμος.

Ο (ζωντανός) προφ.Ηλίας μας χαρίζει την πνευματική γνώση των λόγων της φύσης, ο δε προφ.Μωυσής, την πνευματική γνώση των λόγων των Γραφών.

Η κοσμική παιδεία, αντιμετωπιζόμενη ως ασθενής, πρέπει να εμ-βολιαστεί με το ίαμα που θα την κάνει υγιή.

Από έρπουσα φωτιά (πυρσολάτρες γονείς της αγ.Ειρήνης) σε φωτιά θεία. Από ειρήνη του κόσμου και σ+οφία (έρπουσα, αχνή αλλά ιδίως ψυχοβλαβής) σε θεία, όλα, δι ευχών, με ρυθμιστικό άξονα τον σταυρό της φιλοθεΐας (κάθετο σκέλος) και φιλανθρωπίας (οριζόντιο σκέλος, σχέσης με τον ‘’πλησίον’’) ΜΑΡΘΑ+ΜΑΡΙΑ, σε θεωρία και πράξη.

Οι λόγοι του Θεού, σαν οδοδείκτες είτε προτοποθετημένοι σε ‘’σημεία’’ για να ιδωθούν, (όταν ευδοκήσει ο καλός Θεός να διανοίξει νουν και οφθαλμούς…) κατανοηθούν και αφομοιωθεί η συμβουλή και πρόταση του Θεού προς τον άνθρωπο, είτε ρευστοί δυναμικοί πέραν συμπτώσεων, για τον ίδιο σκοπό επικοινωνίας Λόγου και λόγου ανθρώπου προς σωτηρία και επίγνωση αληθείας, προσφέρονται χωρίς ασυνέχεια.

Από τον γ’ ψαλμό και αρχή του εξάψαλμου, παρατηρούμε ότι οι θλίβοντες την ψυχή μας, πληθύνονται. Το θέμα φυσικά είναι να μην μείνουμε στην πρώτη διαπίστωση αλλά να λάβουμε θάρρος και ομολογήσουμε και ζητήσουμε βοήθεια, να δούμε τα πράματα βαθύτερα και ουσιαστικότερα.

Κύριε, τί ἐπληθύνθησαν οἱ θλίβοντές με; πολλοὶ ἐπανίστανται ἐπ᾿ ἐμέ· πολλοὶ λέγουσι τῇ ψυχῇ μου· οὐκ ἔστι σωτηρία αὐτῷ ἐν τῷ Θεῷ αὐτοῦ. Σὺ δέ, Κύριε, ἀντιλήπτωρ μου εἶ, δόξα μου καὶ ὑψῶν τὴν κεφαλήν μου. (ψαλμ.γ’)

Να μην μείνουμε σαν την συγκύπτουσα κυρτωμένοι σε νου και διάνοια ασθενείς βλέποντες ΜΟΝΟ τα κάτω και την (επιδερμική) επιφάνεια των πραγμάτων, την πικρή φλούδα που περιβάλλει τον καρπό, αλλά να διεισδύσουμε σε αυτόν ξεφλουδίζοντάς τον, και στις ωφέλιμες πνευματικές βιταμίνες που μας παρέχει.

ΑΝ μείνουμε μόνο στην πικρή φλούδα του πορτοκαλιού (ή το σκληρό περίβλημα καρυδιού ή αμυγδάλου ή βρώμικου φλοιού πατάτας και άλλων …) και φτύσουμε και απορρίψουμε μαζί με το εξωτερικό κάλυμμα και την εμπεριεχόμενη ουσία, τζάμπα μας έδωσε τροφή κεκαλυμμένη Ο Κύριος… κι εμείς την προσπερνάμε, παραμένοντας σε (πνευματική) ασιτία.   

Να υψώσουμε την κεφαλή και οφθαλμούς και να δούμε. …

ΩΦΘΗ δὲ αὐτῷ ὁ Θεὸς πρὸς τῇ δρυΐ τῇ Μαμβρῇ, καθημένου αὐτοῦ ἐπὶ τῆς θύρας τῆς σκηνῆς αὐτοῦ μεσημβρίας. 2 ἀναβλέψας δέ τοῖς ὀφθαλμοῖς αὐτοῦ εἶδε, καὶ ἰδοὺ τρεῖς ἄνδρες εἱστήκεισαν ἐπάνω αὐτοῦ· καὶ ἰδὼν προσέδραμεν εἰς συνάντησιν αὐτοῖς ἀπὸ τῆς θύρας τῆς σκηνῆς αὐτοῦ καὶ προσεκύνησεν ἐπὶ τὴν γῆν. 3 καὶ εἶπε· κύριε… (Γεν.ιη)

Ο καλός Θεός να μας δίνει διάκριση και διαπερατότητα των φαινομένων προς αντίληψη της ουσίας, (Σὺ δέ, Κύριε, ἀντιλήπτωρ μου εἶ, δόξα μου καὶ ὑψῶν τὴν κεφαλήν μου) μην τύχει και προσπεράσουμε αδιάφορα ή λόγω πικρής και ανόστου φλούδας, τον μυστικό λόγο (την πνευματική γνώση των λόγων της φύσης) των καθημερινών συμβάντων μας…

Χαιρετούμε την καλή μας Παναγία …   χαῖρε, Σὺ γὰρ ἐνουθέτησας τοὺς συληθέντας τὸν νοῦν… 

Συλείται ο νους των παιδιών και όλων των εκπαιδευομένων (ανεξαρτήτως ηλικίας) με την εξωστρέφεια, με την φυγόκεντρο στα κοσμικά χωρίς XC και ουσία… όντας η ισχύουσα (προς στιγμήν) παιδεία με επιλογή, άστοχη και στείρα και βλαβερή.

Άλλο ένα σύνηθες φαινόμενο, είναι η στηλίτευση και παρουσίαση των στραβών και κακών που μας ταλαιπωρούν (η μία όψις), αλλά χωρίς να συνοδεύεται αυτή η όλη ‘’φιλολογία’’ και λογικός θυμός, με την άλλη όψη, την φωτεινή, που είναι και η ανάλογη με ΔΙΑΚΡΙΣΗ, πρόταση εκ Θεού, ευστοχίας και εξυγίανσης.

Η τα εναντία εις ταυτό αγαγούσα, και συγχρόνως κλίμαξ και γέφυρα, Θεοτόκος, αρκεί να βάλει το χέρι Της ΚΑΙ σε αυτόν, ειδικά αυτόν τον τομέα της παιδείας και νουθεσίας XC, που λιθοβολείται. 

…Χαῖρε, κλῖμαξ ἐπουράνιε, δι ' ἦς κατέβη ὁ Θεός,
  χαῖρε, γέφυρα μετάγουσα τοὺς ἐκ γῆς πρὸς οὐρανόν 

Η μετάβαση από το ένα πυρ στο άλλο, από το ένα ύδωρ στο άλλο, δια Σταυρού. (5, 6, και 7 Μαΐου)…       

Τα ονόματα ενός ζεύγους ιατρών, (όπως μας προέτρεψε ο φίλος να δούμε) μοιάζει να μην είναι καθόλου τυχαία στην Δημοκρίτου 50. [κινούμενοι προς πεντηκοστή και μόλις περάσαμε την μεσοπεντηκοστή (που συνέπεσε φέτος, 2/5)….]

Ευδοκία Φιλιππίδου και Γεώργιος Αβραάμ.

Μήπως στόχος της άστοχης παιδείας δεν είναι να δοκούμε ότι καλώς (ευ) γινόμαστε φίλοι των αλόγων; (ίππων). Η λύση όμως είναι, με αφορμή των ονομάτων επίσκεψη (αρχή σοφίας) η επίσκεψη του Τριαδικού Θεού στην ζωή και φύση μας (παιδεία) ως ζεύγος ενεργειών, σε κεφαλή και σώμα. Την κάθε κεφαλή και κάθε σώμα.

Γύρω από το ευάλλωτο σώμα στρατοπεδεύουν οι αντίδικοι της σωτηρίας μας με σκοπό να το επηρεάζουν, όπως ο δράκων περισφίγγει με την ουρά του το πόδι του αλόγου (χου), για να ρίξει τον αναβάτη (νου).

Το ‘’πέρασμα’’ από την μία όψη που είναι το πρόβλημα στην άλλη όψη, την άνω, που εμπεριέχεται και η λύση, είναι θεόσδοτη και χάρις. 

‘’Συνέπεσαν’’ αυτές οι δύο πινακίδες, το ζεύγος ιατρών, σαν πρόσωπα, να ενδεικνύουν τις δύο όψεις, στην συζητούμενη επιβληθείσα αστοχία και αναγκαία διόρθωση προς ευστοχία παιδείας, αλλά και σύνολο στάσης ζωής…. 

Να πιάσουμε το φτυάρι και να αφαιρέσουμε την λάσπη που σκεπάζει τον θησαυρό, όπως μας προτρέπει ο αγ.Θεοφάνης ο έγκλειστος (σε μια λίγο παραπάνω εικόνα)…. Να γεωργήσουμε το χωράφι μας.  

5 καὶ οὐ κληθήσεται ἔτι τὸ ὄνομά σου ῞Αβραμ, ἀλλ᾿ ἔσται τὸ ὄνομά σου ῾Αβραάμ,  (Γεν.ιζ’)

15 Καὶ εἶπεν ὁ Θεὸς τῷ ῾Αβραάμ· Σάρα ἡ γυνή σου οὐ κληθήσεται τὸ ὄνομα αὐτῆς Σάρα, ἀλλὰ Σάρρα ἔσται τὸ ὄνομα αὐτῆς. 

Με την επίσκεψη (της Αγίας Τριάδος και εφεξής συνοδοιπορία) προσθέτει στην κεφαλή (και πρώην άβραμ) το ‘’α’’ της αγάπης και αλήθειας, στο δε σώμα (σάρα) το ‘’ρ’’ της δικαιοσύνης. Το πόσο τυχαία αναρτήθηκε από την τοπική εφημερίδα ‘’παρατηρητής’’ η πληροφορία εγκαινίων του ιατρείου την ημέρα εορτής του αγ.Διονυσίου αρεοπαγίτου, (3.10.2015) θα μπορούσε να ενδείξει την όλη εποπτεία και πρόνοια του πανταχού παρόντος Θεού, ώστε να μας προσθέτει πίστη στην απιστία μας. Να μας δίνει αφορμάς μετανοίας.

  

Αυτά δεν ζητάμε κάπου κάπου στην προσευχή μας γενικά και αόριστα; Ε, να που δια ‘’σημείων’’ ψηλαφητών ειδικά και καθορισμένα, παρουσιάζονται μπροστά στα μάτια μας και μακάρι να έχουμε μάτια που βλέπουν. Ώτα ακούειν ακουέτω και νουν του συνιέναι… . και, μετά το… Ο Λόγος σαρξ εγένετο, κι οι λόγοι σαρκούνται (εμφανιζόμενοι εν σχήματι και εμπράγματα στην παρατήρησή μας προς ωφέλεια). Μοναδικά και ανεπανάληπτα, αλλά πνεύμα ην ο Θεός και εν πνεύματι και αληθεία δει προσκυνείν, όχι απλά τυπικά και σε τόπο, αλλά τρόπο θεάρεστο, αφού τοιούτους ζητεί… (εκ του ευαγγελίου της Κυριακής σαμαρείτιδος 6/5)… [ἀλλ’ ἔρχεται ὥρα, καὶ νῦν ἐστιν, ὅτε οἱ ἀληθινοὶ προσκυνηταὶ προσκυνήσουσι τῷ πατρὶ ἐν πνεύματι καὶ ἀληθείᾳ· καὶ γὰρ ὁ πατὴρ τοιούτους ζητεῖ τοὺς προσκυνοῦντας αὐτόν.
πνεῦμα ὁ Θεός, καὶ τοὺς προσκυνοῦντας αὐτὸν ἐν πνεύματι καὶ ἀληθείᾳ δεῖ προσκυνεῖν. (Ιωαν.δ’)].

Να εισαχθεί ασπόρως στον νου η Παναγία Τριάς για να αρχίσει η ψυχοθεραπεία μας, ώστε η καινότητα της κτίσης να εκδηλούται σαν ΦΩΣ, σε κάθε δραστηριότητα στην ζωή μας. Η καλή μας Παναγία προηγείται σε αυτήν την πορεία, εμείς δε, να Την ακολουθούμε (όπως) οι έξι ιερείς προς τα Ιεροσόλυμα… (σχόλια και λεπτομέρειες επεξηγηματικές, στον δεσμό).

Από μας εξαρτάται η αίτηση και πρόσκληση και αποδοχή για συνοδοιπορία προς θεραπεία, αφού η υγιής παιδεία θα αναδεικνύει υγιείς νέους και δι αυτών, υγιή κοινωνία. Την μόνη παιδεία που έχει ανάγκη και της αξίζει της Ελλάδος και όλου του κόσμου (αν θέλει να αναρρώσει, εκτιμώντας ότι έτσι θα γίνει).   

ΔΕΝ θα ενταχθεί η υποτιμημένη αλεξανδρινή θεολογία και λόγων φύσεως στην παιδεία, εφόσον δεν υπόκεινται σε νόμους και επανάληψη, ίσως όμως αποκατασταθεί στην ζυγαριά της ισοτιμίας με την καθέδρα του Μωσέως που μονοπολεί, χωρίς βιώματα.

Αυτό που είναι απαραίτητο να εισαχθεί στην παιδεία είναι το πρωταίτιον διακρίσεως αν είναι του Θεού Λόγου οι λόγοι ή αντίθετοι… κι αυτό αρμόζει στον καθένα να ασφαλίζει τα πάντα αν είναι σύμφωνα με τις Γραφές και τους λόγους αγίων. Στον ευλογημένο δρόμο μεταμόρφωσής μας, όπου δεν είναι μόνο ο σκοπός άγιος αλλά και ο δρόμος για τον σκοπό, όλοι οι λόγοι Γραφών και φύσης όταν είναι του Θεού, συνοδοιπορούν ως ομόπνοοι και συμπληρωματικοί. ΔΕΝ αντικαθιστά ο ένας νόμος τον άλλον, αλλά τον συμπληρώνει, σαν δύο σκέλη κινούμενα από το ίδιο σώμα προς το αυτό σκοπό.   

Έτσι, μένουμε και εμμένουμε σαν παιδεία στην προσπάθεια καθαρότητος, ψυχικής αγνότητος που θα κάνει διαφάνους τους εκ Θεού λόγους μέσα στην ιστορία, γνωρίζοντας στον λαό Του το θέλημά Του και οδηγώντας αυτόν στα σωτήρια…

Μέσα στην όλη παιδεία η επιστήμη (μελέτη) της πεπτωκυίας φύσης δεν θα θεοποιείται, αλλά θα συμβάλλει σαν λογική στο υπέρλογο τάνυσμα εξόδου, αποδίδοντας η καθεμιά, το μυστικό λόγο ύπαρξής της…. τότε οι επιστήμες δεν θάναι αποκομμένες αλλά μεστές νοημάτων ψυχωφελών αλλά και ασφαλισμένες από θεία έμπρακτη αγάπη, ώστε οι γνώσεις και οι δυνάμεις που ανακαλύπτονται, να μην χρησιμοποιούνται για το κακό της ανθρωπότητος…

Επιστήμες, όχι προς φιλοσοφική και διανοητική αιχμαλωσία [από καύκασο και προμηθέα δεσμώτη έως αίγυπτο – έρπουσα σ+οφία (6)] αλλά προς έξοδο (νομική και καινή) ανάταση και ανάσταση (9) όπως φαίνεται στην άρση των πέπλων ή ακολουθώντας τα ίχνη των αγίων… και σκοπό την αποκάλυψη** προσωπική και πανανθρώπινη.

---

* 5/5 αγίας Ειρήνης (και ΠΥΡ) μαζί με αγ.Εφραίμ… 6/5 ‘’έτυχε’’ Κυριακή σαμαρείτιδος (ΥΔΩΡ) 7/5 ανάμνηση φαν΄έντος στον ουρανό Τιμίου Σταυρού… (ΠΥΡ+ΥΔΩΡ)

** Ο βράχος του Κύνωπα στην Πάτμο