Πάντες γαρ απόστολοι… (όσο υπάρχει αποστολική διαδοχή, συνέχεια και συνέπεια στην Ορθοδοξία. Φυσικά, ισχύει και ο αντίποδας, με μερικούς να γίνονται απόστολοι του άλλου, αλλά δεν είναι του παρόντος. Ο καθείς πληρώνεται από τον κύριο που υπηρετεί). Στα θετικά και θεϊκά, όχι μόνο μυστηριακά χειροτονημένοι, αλλά και μυστικά. Μετά (και μαζί με) τους Αποστόλους, απόστολοι με μικρό ‘’α’’ (σε ένα Σώμα, στρατευόμενη και θριαμβεύσουσα/άγιοι, υπό το αυτό Πνεύμα και θέληση). Πάντες ιατροί επόμενοι Του Ιατρού και όσο ενεργεί εν ημίν χάρις και γνώσις Αληθείας.
Έρχεται με μυστικό τρόπο το ΦΩΣ για όλους τους ανθρώπους και
τα εσώτερά τους, τους ειδοποιεί. Η ψυχούλα τους το διαισθάνεται, παρότι η
συνείδησή τους και το κάτω άκρον, σαρκίον μαζί με την ασθενή φύση και κακή προαίρεση,
άλλα αισθάνεται. Και… παρότι τα θεία γεγονότα συνέβησαν άπαξ, αυτά
παρατείνονται στους αιώνες (σαν την πέτρα που πέφτει στην λίμνη και κάνοντας
ομόκεντρους κύκλους εγγίζει τα όρια αυτής, όπως ο αήρ και το πνεύμα εμβαζόμενο
σε έναν χώρο, δεν αφήνει σπιθαμή που να μην καλύψει η παρουσία του (και εδώ Του,
ως ΑΗΡ και ως ΠΝΕΥΜΑ ενσαρκωμένο, χωρεθείς
και ενχρονισθείς).
Ωθούνται μέρες που είναι [πάντα άγιες μέρες (Χριστούγεννα –
Πάσχα) δραστηριοποιούνται αρνητικά, υβρίζοντες, χλευάζοντες, αυτοχειρούντες
ενάντια στην ίδια τους την Ζωή] για να μας δώσουν έναυσμα της υποχρεώσεώς μας,
ως απόστολοι, ως ιατροί (κι ας φαίνεται νάναι μεγάλη ιδέα για τον εαυτό μας.
Κύριος ενεργεί, αφού χωρίς Εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν…).
‘’Εκθέτουν’’ την κατάστασή τους ως ασθένεια, ως φωτισμό εκ
των άστρων και σελήνης, ενώ η ψυχή τους ζητά υγεία και φως αδύτου Αστέρος. Ζητά
(η ψυχούλα τους) παρότι αντιδρά άσχημα, άλλη δικαιοσύνη (την θεία) άλλη
προσκύνηση. ΤΡΙΑΔΙΚΟΥ ΘΕΟΥ (999) κι όχι ειδώλου (ΙΑΠΕΤΟΥ 666). Ζητά όαση για να
ξεδιψάσει κι όχι μάταια (και θανατηφόρα) αναζήτηση του αντικατοπτρισμού της όασης.
Ἡ γέννησίς σου Χριστὲ ὁ
Θεὸς ἡμῶν, ἀνέτειλε τῷ κόσμῳ, τὸ φῶς τὸ τῆς γνώσεως· ἐν αὐτῇ γὰρ οἱ τοῖς ἄστροις
λατρεύοντες, ὑπὸ ἀστέρος ἐδιδάσκοντο· σὲ προσκυνεῖν, τὸν Ἥλιον τῆς δικαιοσύνης,
καὶ σὲ γινώσκειν ἐξ ὕψους ἀνατολήν, Κύριε δόξα σοι.
Φυλλαράκια αδύναμα που παρασέρνονται από την πτώση της Πέτρας
αντί προς το κέντρο (και βίωμα του Ι Ιησού) δια της φυγοκέντρου (Ι τάγμα
δαιμόνων) προς τα άκρα, συμπεριφερόμενοι ακραία.*
Ο καλός Θεός να μας δυναμώνει (αν θέλουμε) και αγκαλιάζουμε
νοερώς τα αδέλφια εν πηλώ που πάντα πολεμούσαν τα εν XC, ως εστώτες εν Φωτί να ελκύσουμε δι
αγάπης και αληθείας εν πνεύματι αγίω τους όμαιμους, ομόγλωσσους… όπως το
απολυτίκιο προτείνει. Σαν πέρασμα από το φως των αστέρων και σελήνης και εν σκιά (θανάτου, θεωρίας και πράξης) το καθ’ύλην
κατέναντι τουλάχιστον στο απέναντι και θέα ‘’ηλίου’’.
Από το έρπων πλάνο φως, στο ευθές (ΦΩΣ
- ΟΦΙΣ - ΟΨΙΣ και ΕΡΩΣ....) . Από το Ο ΘΕΟΣ (γενικά και αόριστα και
ειδωλικά) στο ΤΡΙΑΔΙΚΟΣ ΘΕΟΣ (και 354 σεληνιακό κύκλο στον τρισήλιο 999): Ο ΘΕΟΣ vs
ΤΡΙΑΔΙΚΟΣ ΘΕΟΣ. Από φώτα σε ΦΩΣ (Απόλλων,
Αφροδίτη, Αχιλλέας, φώτα και ΦΩΣ)
Να ισχύσει αμήν το υπέρλογο βίωμακαι σκοπός και δρόμος για
τον σκοπό, όλα άγια… Όταν
Ξημερώσει η Ημέρα της Αφύπνισης…
Όχι ως αδιάφοροι για την ψυχή μας, αλλά ως ‘’μάγοι’’
προσφέροντας ο καθείς το δώρο του H Προσκύνηση των
Μάγων.. (Απόσπασμα από τον Λόγο στην Γέννηση του Χριστού του Αγίου Ιωάννη
του Δαμασκηνού) εκεί και όταν στην βαθεία (άγνωστη) καρδία τα είδωλα
γκρεμίζονται, και όσο μας εγγίζει (προσεγγίζει) η παρουσία της Θεοτόκου και
Αυτήν ως γένος προσφέρουμε.
Άλλωστε, ΜΟΝΟ δύο έθνη** υπάρχουν στον κόσμο (το απέναντι και
το κατέναντι) και ο μείζων πρέπει να διακονήσει (και όχι ραπίζει υποτιμητικά,
παρότι όμοια συμπεριφορά δέχεται) τω ελλάσονι.
Ευλογημένα, βιωματικά Χριστούγεννα.
----
** […και είπεν Κύριος αύτη δυο έθνη εν τη γαστρί σου
εισίν και δυο λαοί εκ της κοιλίας σου διασταλήσονται και λαός λαού
υπερέξει και ο μείζων δουλεύσει* τω ελάσσονι και ανεπληρώθησαν αι
ημέραι του τεκείν αυτήν και τήδε ην δίδυμα εν τη κοιλία αυτής εξήλθεν δε ο υιός
ο πρωτότοκος πυρράκης όλος ωσεί δορά δασύς επωνόμασεν δε το όνομα αυτού Ησαύ
και μετά τούτο εξήλθεν ο αδελφός αυτού και η χειρ αυτού επειλημμένη της πτέρνης
Ησαύ και εκάλεσεν το όνομα αυτού Ιακώβ (Γεν. κε’ 23)].
* κατά την απόλυτη ελευθερία του ο καθένας με το όστις
θέλει, προσανατολίζει το πρόσωπό του και από αυτό εξαρτάται ποιαν κατεύθυνση επί
του Δρόμου θα ακολουθήσει. Ή προς εγώ και σκιές ή προς Αυτόν και Φως, δι εαυτού,
πληρούμενος κατά τάξι και ετοιμότητα τα σωτήρια.
Δεῦτε ἴδωμεν πιστοί, ποῦ
ἐγεννήθη ὁ Χριστός, ἀκολουθήσωμεν λοιπὸν ἔνθα ὁδεύει ὁ ἀστήρ, μετὰ τῶν Μάγων Ἀνατολῆς
τῶν Βασιλέων. Ἄγγελοι ὑμνοῦσιν, ἀκαταπαύστως ἐκεῖ. Ποιμένες ἀγραυλοῦσιν, ᾠδὴν ἐπάξιον.
Δόξα ἐν ὑψίστοις λέγοντες, τῷ σήμερον ἐν Σπηλαίῳ τεχθέντι, ἐκ τῆς Παρθένου, καὶ
Θεοτόκου, ἐν Βηθλεὲμ τῆς Ἰουδαίας.
με, Βηθλεέμ οίκο του Άρτου ή κρέατος (Σώμα και Αίμα XC) …για όποιον πεινά και
διψά για Αλήθεια.
Εκεί θάπτεται και η Ραχήλ (σκιά θεωρίας), όπου γεννάται Ο Χριστός. Μέχρις εκεί, κόσμος και σκιώδεις θεωρίες
αυτού. Μερική αλήθεια και σπερματικός λόγος. Μετά την Βηθλεέμ η μετοχή στην υπέρκοσμη
θεία θεωρία και πληρότητα.
* εἴ τις θέλει πρῶτος
εἶναι, ἔσται πάντων ἔσχατος καὶ πάντων διάκονος. (Μαρκ.θ’35) όχι διακονία αδιάκριτη
και χάιδεμα παθών, αλλά στην αλήθεια και θείο σωτήριο σχέδιο…
---
Σχετικά και συνειρμικά και μακάρι ωφέλιμα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου