περί μάγων, αστέρος, σπηλαίου και φάτνης...

Ακούμε πως οι μάγοι ακολούθησαν τον αστέρα που τους οδήγησε στο σπήλαιο για να προσκυνήσουν* Τον ενσαρκωθέντα Κύριο.

Αναφέρεται από τον συναξαριστή, πως ο ''αστήρ'' ήταν άγγελος που για τα μάτια των μάγων (που εκράτηντο) εφαίνετο ως αστήρ. Αλλιώς, πως θα εκάθητο ακριβώς επάνω σε ένα τόσο μικρό σημείον στη γη, στο σπήλαιον; ποιο άστρο με δεδομένη την απόσταση γης - αυτού, θα ''εκάθητο'' ακριβώς; και συγχρόνως, τους γύριζε από εδώ και από εκεί 2 έτη, για να διαδώσουν το θείο γεγονός...

Από το τι σοι προσηνέγκωμεν Χριστέ ‘’φαίνεται’’ πως η γη προσφέρει το σπήλαιον (προσφέρουμε κι εμείς την πήλινη καρδιά μας) η έρημος - και η ορθόδοξη άσκηση – προσφέρει την φάτνη (όπου σκοπός της κατά Θεόν άσκησης, η καθαρότητα αυτής) ημείς δε Παρθένον...

Ο άγιος Συμεών ο νέος θεολόγος, παρατηρεί: Ότι και πάντες οι Άγιοι τον Λόγον του Θεού εν εαυτοίς συλλαμβάνουσι τη Θεοτόκω παραπλησίως και γεννώσιν αυτόν και γεννάται εν αυτοίς και γεννώνται υπ’ αυτού και πως υιοί και αδελφοί και μητέρες αυτού χρηματίζουσιν.

Εάν ΔΕΝ έλθει η Κυρία ΘΕΟΤΟΚΟΣ εν ημίν (καθαρότητα αγνότητα χάρις), Κύριος δεν γεννάται παρά την εξωτερική (και εξωστρεφή) επανάληψη αιώνες τώρα, οπότε Γέννησις ΔΕΝ βιούται μένοντες στην αίγυπτο και αιχμαλωσία υπό τον νοητό φαραώ...

Έτσι, με αφορμή τα εξωτερικά που έγιναν, καλό θα ήταν να τα δούμε ως απαραίτητους οδοδείκτες και της δικής μας βιωτής, ΑΝ θέλουμε να ‘’ζήσουμε’’ Χριστούγεννα κι όχι απλά καλές γιορτές και διακοπές (για όσους).

Η πορεία, δεν είναι προς τα έξω, αλλά εντός. Ιδού αποστέλλω άγγελον (αστέρα) προ προσώπου σου ίνα ετοιμάση την οδόν σου (και αφορά την μετάνοια) που μας φέρνει (οδηγεί άγγελος / αστήρ) στην καρδιά... όπου ισχύουν και συμβαίνουν όλα τα θεία γεγονότα και η Βασιλεία... εκεί σαν άλλοι μάγοι (επιστήμονες επιστήμης επιστημών που αφορά τα αιώνια και άφθαρτα, περί ψυχής) καλούμαστε να προσφέρουμε τα δώρα ''μας'' πίστη (καρδιακή κι όχι επιδερμική) στον Χριστό, ως Θεό, ως Βασιλέα, ως Εσταυρωμένο.

Συγχρόνως, ο διάδρομος κατάβασης της πυραμίδας, στις 26^ο33’ όταν προβληθεί στο έδαφος ΔΕΙΧΝΕΙ τον δρόμο για την Βηθλεέμ. Τον οίκο του Άρτου (και σε άλλη διάλεκτο, τον οίκο του κρέατος). Στην Βηθλεέμ γεννά η Ραχήλ τον Βενιαμίν (τελευταίο τεκνίο του Ιακώβ, στον τύπο του Αγίου Πνεύματος – χαρίσματα) και πεθαίνει στην γέννα αυτού. Κατά τους αγίους πατέρες, η Λεία και η Ραχήλ προτυπώνουν την πράξη και την θεωρία αντίστοιχα. Εκεί λοιπόν θάπτεται η σκιά θεωρία, όπου γεννάται η θεία θεωρία Χριστός. Εκεί περατούνται όλες οι κοσμικές σκιώδεις φιλοσοφικές ακόμη και ‘’θεολογικές’’ εκτός Ορθοδοξίας, θεωρήσεις για να δώσουν την σκυτάλη στο Φως εκ Φωτός.  

Η κλίσις και κλήσις είναι να εξαχθούμε από την αίγυπτο.  Βλέπουμε την επί πώλου όνου έξοδον εξ αιγύπτου ίνα πληρωθή το ρηθέν ότι εξ αιγύπτου εκάλεσα τον υιόν μου. Ο δε επί πώλου όνου είναι ο χριστοφόρος νους, που, ΚΑΙ για την έξοδό του από την αίγυπτο και παράλογο προς άσκηση στην έρημο, χωρίς Χριστό δεν επιτυγχάνεται (έξοδος νομική) αλλά ΚΑΙ για την ανάσταση (Κυριακή Βαΐων, πάλι επί πώλου όνου) ανίσταται ως Μ.Εβδομάδα και από το λογικό (και κόσμο) στο υπέρλογο και Πατέρα (ιδού αναβαίνομεν…), ανάσταση (πάσχα καινόν) χωρίς Χριστό δεν γίνεται. Χωρίς Εμού, ου δύνασθε ποιείν ουδέν.  

Εξήλθε κάθε νους εκ του Νοός και όπως απότο φως εξήλθε ο (πρώτος) όφις, εωσφόρος, αλλά έρπων, πλάνησε με την σ+οφία του τον άνθρωπο και δηλητηρίασε (ως οι έρποντες όφεις εν ερήμω τους ισραηλίτες (ισραήλ = νους ορώμενος τω Θεώ), έτσι και εκ του Νοός ο όνος. Χωρίς χριστοφόρο νου ΔΕΝ εξερχόμαστε εκ της αιγύπτου. Θα μείνουμε να εορτάζουμε σαρκολατρικώς, δυτικοτρόπως με τον χοντρούλη αηβασίλη και άλλα άστοχα και ψυχοφθόρα τα ‘’χριστούγεννα’’. Δια των Χριστουγέννων, δεν γεννάται μόνο Ο Χριστός στην γη. Γεννάται ''συγχρόνως'' και ο άνθρωπος στον ουρανό, δια XC και εν XC. Ζητάμε να γεννηθεί Ο Χριστός στο σπήλαιο της καρδιάς μας ώστε να Τον δούμε και να μας δει. Τότε και εκεί στην καρδία, η όψις πρόσωπον προς πρόσωπον.... κι εμείς παχυλώς και βραδυκαρδίως, αντί να στοχεύουμε στο γενηθήτω Κύριε το θέλημά Σου σαν κατάσταση καρδιάς, πασχίζουμε να γίνει το θέλημα των νεφρών (και παθών) μας. Νεφρά όμως είναι οι ψόαι (που επλήσθησαν εμπαιγμάτων κατά το ψαλτήρι και 37^ο ψαλμό που διαβάζεται στον εξάψαλμο με συνάφεια την κρίση, αφού, με την Γέννηση η κρίσις και με την κρίση η γέννησις…). 

... αναφέρθηκε δε αυτό, όψις και ψόαι... συνειρμικά κατά το όνος εκ του Νοός. πνευματική φυσιολογία νεφρών και καρδιάς….  και 44 ψαλμό, όπου, η νέα κτίση (4) συμπληρώνει και καθετώνει την άλλη την καθημερινή (4), εξυγιαίνοντας καρδία και νεφρούς που (εξ)ετάζονται από Τον Κύριο....       

Η καθ’ημάς ανατολή, άλλα βιώματα προσφέρει και ελκύει τους ελληνόπαιδες και όλον τον φιλόθεο και φιλαλήθη κόσμο, όπως περιγράφει ο άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς την ‘’άλλη’’ ημέρα στο Όταν Ξημερώσει η Ημέρα της Αφύπνισης…

Δεῦτε ἴδωμεν πιστοί, ποῦ ἐγεννήθη ὁ Χριστός, ἀκολουθήσωμεν λοιπὸν ἔνθα ὁδεύει ὁ ἀστήρ, μετὰ τῶν Μάγων Ἀνατολῆς τῶν Βασιλέων. Ἄγγελοι ὑμνοῦσιν, ἀκαταπαύστως ἐκεῖ. Ποιμένες ἀγραυλοῦσιν, ᾠδὴν ἐπάξιον. Δόξα ἐν ὑψίστοις λέγοντες, τῷ σήμερον ἐν Σπηλαίῳ τεχθέντι, ἐκ τῆς Παρθένου, καὶ Θεοτόκου, ἐν Βηθλεὲμ τῆς Ἰουδαίας. 

Η Γέννησίς σου, Χριστέ ο Θεός ημών, ανέτειλε τω κόσμω το φως το της γνώσεως· εν αυτή γαρ οι τοις άστροις λατρεύοντες, υπό αστέρος εδιδάσκοντο, σε προσκυνείν, τον Ήλιον της δικαιοσύνης, και σε γινώσκειν εξ ύψους ανατολήν, Κύριε δόξα Σοι.

    

Ευλογημένα Χριστούγεννα…

---

* H Προσκύνηση των Μάγων… (Απόσπασμα από τον Λόγο στην Γέννηση του Χριστού του Αγίου Ιωάννη του Δαμασκηνού) 

Καταβασίες – αναβασίες Χριστουγέννων (πέραν της ψαλτικής...

Το κατά τάξιν και ετοιμότητα της εσωτερικής ζωής

Δια των αγίων Σάββα και Νικολάου, 5/6 Δεκ 
η επίγνωσις της αλφαβήτας της πίστεως και αυτογνωσία

(μην τύχει και σε εκείνο το μεταίχμιο και μέσον – 20 μέρες πριν και 20 μέρες μετά - σαν άλλη μεσοπεντηκοστή, χάσουμε τον δρόμο και τελικά, ΔΕΝ ξεδιψάσουμε)…

Οι Τρεις Μάγοι. Το τέλος τους, και δυο σχόλια

Σχόλιο: ...αυτά, ως τα εξωτερικά ιστορικά παραδεδομένα στοιχεία και ΔΟΞΑ ΤΩ ΘΕΩ μια φορά! Ο εντοπισμός εντός, στην ζωή μας (ως ακολούθηση αγγέλου μετανοίας/αστέρος) με στόχο την βαθεία καρδία (ετοιμασθέν σπήλαιον - βηθλεέμ ευτρεπίζου - , ως παράδοση αυτής σαν πήλινου χώρου και φάτνη ως αποτέλεσμα της ασκήσεως της ερήμου, ΚΑΘΑΡΟΤΗΤΑ, με μυστικά και μυστηριακά εφόδια ορθοδοξίας) νοηματοδοτεί ως πολλαπλάσια αξία, αφού εκεί στο (άγνωστο) βάθος, τα δεδομένα δια της παρουσίας Της Θεοτόκου βιούνται και όχι απλά γνωρίζονται. Μετέχονται. ΧΙΛΙΕΣ ΔΟΞΕΣ να αξιωνόμαστε κάθε χρόνο και εκτυπώτερον... (όλα οδοδείκτες για την εντός ημών Βασιλεία)