Ένας απλωμένος μυστικός μίτος αναλογίας ψαλμών, Κυρίου και ημών, εμπράγματα, ‘’σήμερον’’

Με αφορμή τα διαδραματιζόμενα αυτήν την εποχή γεγονότα, τον 36^ο ψαλμό και το ευαγγέλιο της μεσοπεντηκοστής δυο συνειρμικές σκέψεις που από μια άποψη, τα συνδέουν.

Αναφέρεται στον 36^ο ψαλμό : ...κατανοεῖ ὁ ἁμαρτωλὸς τὸν δίκαιον καὶ ζητεῖ τοῦ θανατῶσαι αὐτόν, ὁ δὲ Κύριος οὐ μὴ ἐγκαταλίπῃ αὐτὸν εἰς τὰς χεῖρας αὐτοῦ, οὐδὲ μὴ καταδικάσηται αὐτόν, ὅταν κρίνηται αὐτῷ. ὑπόμεινον τὸν Κύριον καὶ φύλαξον τὴν ὁδὸν αὐτοῦ, καὶ ὑψώσει σε τοῦ κατακληρονομῆσαι γῆν· ἐν τῷ ἐξολοθρεύεσθαι ἁμαρτωλοὺς ὄψει. εἶδον τὸν ἀσεβῆ ὑπερυψούμενον καὶ ἐπαιρόμενον ὡς τὰς κέδρους τοῦ Λιβάνου· καὶ παρῆλθον, καὶ ἰδοὺ οὐκ ἦν, καὶ ἐζήτησα αὐτόν, καὶ οὐχ εὑρέθη ὁ τόπος αὐτοῦ. φύλασσε ἀκακίαν καὶ ἴδε εὐθύτητα, ὅτι ἐστὶν ἐγκατάλειμμα ἀνθρώπῳ εἰρηνικῷ· οἱ δὲ παράνομοι ἐξολοθρευθήσονται ἐπὶ τὸ αὐτό, τὰ ἐγκαταλείμματα τῶν ἀσεβῶν ἐξολοθρευθήσονται. σωτηρία δὲ τῶν δικαίων παρὰ Κυρίου, καὶ ὑπερασπιστὴς αὐτῶν ἐστιν ἐν καιρῷ θλίψεως, καὶ βοηθήσει αὐτοῖς Κύριος καὶ ῥύσεται αὐτοὺς καὶ ἐξελεῖται αὐτοὺς ἐξ ἁμαρτωλῶν καὶ σώσει αὐτούς, ὅτι ἤλπισαν ἐπ᾿ αὐτόν.

Ευαγγέλιο μεσοπεντηκοστής

῎Ηδη δὲ τῆς ἑορτῆς μεσούσης ἀνέβη ὁ ᾿Ιησοῦς εἰς τὸ ἱερὸν καὶ ἐδίδασκε.
καὶ ἐθαύμαζον οἱ ᾿Ιουδαῖοι λέγοντες· πῶς οὗτος γράμματα οἶδε μὴ μεμαθηκώς;

ἀπεκρίθη οὖν αὐτοῖς ὁ ᾿Ιησοῦς καὶ εἶπεν· ἡ ἐμὴ διδαχὴ οὐκ ἔστιν ἐμή, ἀλλὰ τοῦ πέμψαντός με· ἐάν τις θέλῃ τὸ θέλημα αὐτοῦ ποιεῖν, γνώσεται περὶ τῆς διδαχῆς, πότερον ἐκ τοῦ Θεοῦ ἐστιν ἢ ἐγὼ ἀπ’ ἐμαυτοῦ λαλῶ. ὁ ἀφ’ ἑαυτοῦ λαλῶν τὴν δόξαν τὴν ἰδίαν ζητεῖ, ὁ δὲ ζητῶν τὴν δόξαν τοῦ πέμψαντος αὐτόν, οὗτος ἀληθής ἐστι, καὶ ἀδικία ἐν αὐτῷ οὐκ ἔστιν. οὐ Μωϋσῆς δέδωκεν ὑμῖν τὸν νόμον; καὶ οὐδεὶς ἐξ ὑμῶν ποιεῖ τὸν νόμον. τί με ζητεῖτε ἀποκτεῖναι; ἀπεκρίθη ὁ ὄχλος καὶ εἶπε· δαιμόνιον ἔχεις· τίς σε ζητεῖ ἀποκτεῖναι; ἀπεκρίθη ᾿Ιησοῦς καὶ εἶπεν αὐτοῖς· ἓν ἔργον ἐποίησα, καὶ πάντες θαυμάζετε διὰ τοῦτο. Μωϋσῆς δέδωκεν ὑμῖν τὴν περιτομήν, οὐχ ὅτι ἐκ τοῦ Μωϋσέως ἐστίν, ἀλλ’ ἐκ τῶν πατέρων, καὶ ἐν σαββάτῳ περιτέμνετε ἄνθρωπον. εἰ περιτομὴν λαμβάνει ἄνθρωπος ἐν σαββάτῳ ἵνα μὴ λυθῇ ὁ νόμος Μωϋσέως, ἐμοὶ χολᾶτε ὅτι ὅλον ἄνθρωπον ὑγιῆ ἐποίησα ἐν σαββάτῳ!
μὴ κρίνετε κατ’ ὄψιν, ἀλλὰ τὴν δικαίαν κρίσιν κρίνατε. ῎Ελεγον οὖν τινες ἐκ τῶν ῾Ιεροσολυμιτῶν· οὐχ οὗτός ἐστιν ὃν ζητοῦσιν ἀποκτεῖναι; καὶ ἴδε παρρησίᾳ λαλεῖ, καὶ οὐδὲν αὐτῷ λέγουσι. μήποτε ἀληθῶς ἔγνωσαν οἱ ἄρχοντες ὅτι οὗτός ἐστιν ἀληθῶς ὁ Χριστός; ἀλλὰ τοῦτον οἴδαμεν πόθεν ἐστίν· ὁ δὲ Χριστὸς ὅταν ἔρχηται, οὐδεὶς γινώσκει πόθεν ἐστίν. ἔκραξεν οὖν ἐν τῷ ἱερῷ διδάσκων ὁ ᾿Ιησοῦς καὶ λέγων· κἀμὲ οἴδατε, καὶ οἴδατε πόθεν εἰμί· καὶ ἀπ’ ἐμαυτοῦ οὐκ ἐλήλυθα ἀλλ’ ἔστιν ἀληθινὸς ὁ πέμψας με, ὃν ὑμεῖς οὐκ οἴδατε· ἐγὼ οἶδα αὐτόν, ὅτι παρ’ αὐτοῦ εἰμι κἀκεῖνός με ἀπέστειλεν. ᾿Εζήτουν οὖν αὐτὸν πιάσαι, καὶ οὐδεὶς ἐπέβαλεν ἐπ’ αὐτὸν τὴν χεῖρα, ὅτι οὔπω ἐληλύθει ἡ ὥρα αὐτοῦ. (Ιωάν.Ζ’ 14-30)

…ανάλογα συνέβαινε σε κάθε εποχή όπως και ‘’λογικά’’ συμβαίνει και τώρα, αφού ο λόγος είναι υπέρχρονος και διαπερνά ως ρομφαία τους αιώνες….

18 Εἰ ὁ κόσμος ὑμᾶς μισεῖ, γινώσκετε ὅτι ἐμὲ πρῶτον ὑμῶν μεμίσηκεν. 19 εἰ ἐκ τοῦ κόσμου ἦτε, ὁ κόσμος ἂν τὸ ἴδιον ἐφίλει· ὅτι δὲ ἐκ τοῦ κόσμου οὐκ ἐστέ, ἀλλ' ἐγὼ ἐξελεξάμην ὑμᾶς ἐκ τοῦ κόσμου, διὰ τοῦτο μισεῖ ὑμᾶς ὁ κόσμος. 20 μνημονεύετε τοῦ λόγου οὗ ἐγὼ εἶπον ὑμῖν· οὐκ ἔστι δοῦλος μείζων τοῦ κυρίου αὐτοῦ. εἰ ἐμὲ ἐδίωξαν, καὶ ὑμᾶς διώξουσιν· εἰ τὸν λόγον μου ἐτήρησαν, καὶ τὸν ὑμέτερον τηρήσουσιν. 21 ἀλλὰ ταῦτα πάντα ποιήσουσιν ὑμῖν διὰ τὸ ὄνομά μου, ὅτι οὐκ οἴδασι τὸν πέμψαντά με. 22 εἰ μὴ ἦλθον καὶ ἐλάλησα αὐτοῖς, ἁμαρτίαν οὐκ εἶχον· νῦν δὲ πρόφασιν οὐκ ἔχουσι περὶ τῆς ἁμαρτίας αὐτῶν. 23 ὁ ἐμὲ μισῶν καὶ τὸν πατέρα μου μισεῖ. 24 εἰ τὰ ἔργα μὴ ἐποίησα ἐν αὐτοῖς ἃ οὐδεὶς ἄλλος πεποίηκεν, ἁμαρτίαν οὐκ εἶχον· νῦν δὲ καὶ ἑωράκασι καὶ μεμισήκασι καὶ ἐμὲ καὶ τὸν πατέρα μου. 25 ἀλλ' ἵνα πληρωθῇ ὁ λόγος ὁ γεγραμμένος ἐν τῷ νόμῳ αὐτῶν, ὅτι ἐμίσησάν με δωρεάν. 26 ὅταν δὲ ἔλθῃ ὁ παράκλητος ὃν ἐγὼ πέμψω ὑμῖν παρὰ τοῦ πατρός, τὸ Πνεῦμα τῆς ἀληθείας ὃ παρὰ τοῦ πατρὸς ἐκπορεύεται, ἐκεῖνος μαρτυρήσει περὶ ἐμοῦ· 27 καὶ ὑμεῖς δὲ μαρτυρεῖτε, ὅτι ἀπ' ἀρχῆς μετ' ἐμοῦ ἐστε. (Ιωαν.ιε’)

Με τα τονισμένα λόγια των Γραφών, παρότι δεν χρειάζονται πολλές αναλύσεις, δυο σκέψεις συνδετικές με αφορμή το αρχικό ''ίχνος'' εκ του λς' ψαλμού (36), ενδεικνύοντας σκιωδώς αλλά ευκρινέστατα (λόγω αγιοπνευματικής έμπνευσης και φώτισης συγγραφής) την σχέση του Λόγου και κάθε λόγου (λ - ανθρώπου) με το ς' (εφάμαρτη επιθυμία) ...κατανοεῖ ὁ ἁμαρτωλὸς τὸν δίκαιον καὶ ζητεῖ τοῦ θανατῶσαι αὐτόν.

Αυτός που είναι μέσα στην σπηλιά, βλέπει αυτόν που είναι στο Φως αυτός όμως που είναι στο Φως δεν βλέπει αυτόν που είναι μέσα στην σπηλιά. …  (και δεν χρειάζεται να προσπαθήσει να δει τι συμβαίνει και μάθει… τα άδυτα και δόλια σχέδια των σχεδιαστών… γιατί από περιέργεια κι όχι φιλομάθεια παρατάει το Φως που τον φώτιζε επιγείως για να εισέλθει στο υπόγειο). Για να μεθέξει του Φωτός, και ανεβεί ο λόγος στον (νοητό) ήλιο (υπεργείως)... μία γνώση χρειάζεται και σίγουρα δεν είναι η γνώση σκιών και των υποχθόνιων σχεδίων τους. Γενική ενημέρωση κάπως δικαιολογείται η εμμονή όμως και για λεπτομέρειες, είναι αρρωστημένη αλλά για την θεραπεία χρειάζεται αυτό που αναφέρεται στον λη' ψαλμό... γνώρισόν μοι, Κύριε, τὸ πέρας μου καὶ τὸν ἀριθμὸν τῶν ἡμερῶν μου, τίς ἐστιν, ἵνα γνῶ τί ὑστερῶ ἐγώ. Γνώση της αμαρτωλότητος και μετοχή στον καρπό της Πλευράς δια Του οποίου ο όλος άνθρωπος αποπλύνεται... 
  

Μια μερίδα κόσμου σε κείνο το μεταίχμιο (του Σταυρού που ως ζυγός δικαιοσύνης* τους μεν κατάγει εις άδην τους δε δίνει το χάρισμα της θεολογίας) είπε… εμείς ουκ έχομεν βασιλέα ει μη μόνον καίσαρα με επόμενο βήμα, να Τον σταυρώσουν. Αλλά ο τάφος δεν τον κράτησε. Αληθώς Ανέστη, αληθώς ανελήφθη και παρότι κάθισε εκ δεξιών Του Πατρός (παρότι ποτέ δεν χωρίστηκε από Αυτόν) συμπλέει, συνοδοιπορεί και θεραπεύει τας ψυχάς και τα σώματα ως Ιατρός (ων μεθ’ημών, έως της συντελείας).

Εμίσησαν Τον Κύριο, αν είμαστε δικοί Του, μισούν και εμάς και μακάριοι εσμέν (ένεκεν του Ονόματος Του)…. Εσταύρωσαν και απέκτειναν Τον Κύριο και Άνθρωπο, το ίδιο θέλουν να κάνουν και σε κάθε άνθρωπο (εικόνα Του). Θαρσείτε όμως γιατί στα χέρια Του Θεού είμαστε όταν ελπίζουμε Σε Αυτόν, όταν φυλάσσουμε ακακία και βλέπουμε ευθέως κι όχι στρεβλώς.

Αμήν καρδίαν καθαρὰν κτίσον ἐν ἐμοί, ὁ Θεός, καὶ πνεῦμα εὐθὲς ἐγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις μου. (ψαλμ.ν’) το καλό θεμέλιο για να γίνουμε ναός Του και οριστούμε λαός Του και εμπεριπατήσει μαζί μας…

Τότε, δεν απέχει η χάρι (η ερχόμενη μετά τον νόμο), με δική μας καλή προαίρεση (την μόνη δική μας) και λίγο φιλότιμο αγώνα το… σωτηρία δὲ τῶν δικαίων παρὰ Κυρίου, καὶ ὑπερασπιστὴς αὐτῶν ἐστιν ἐν καιρῷ θλίψεως, καὶ βοηθήσει αὐτοῖς Κύριος καὶ ῥύσεται αὐτοὺς καὶ ἐξελεῖται αὐτοὺς ἐξ ἁμαρτωλῶν καὶ σώσει αὐτούς, ὅτι ἤλπισαν ἐπ᾿ αὐτόν.

  

---

Ἐν τῷ ἱερῷ ἐπέστης ἡ σοφία τοῦ Θεοῦ, μεσούσης τῆς ἑορτῆς, διδάσκων καὶ ἐλέγχων τοὺς ἀπειθεῖς Ἰουδαίους, τοὺς Φαρισαίους, καὶ Γραμματεῖς, καὶ βοῶν παρρησίᾳ πρὸς αὐτούς· ὁ διψῶν, ἐρχέσθω πρός με, καὶ πινέτω ὕδωρ ζωηρόν, καὶ οὐ μὴ διψήσῃ εἰς τὸν αἰῶνα, ὁ πιστεύων τῇ ἐμῇ χρηστότητι ποταμοὶ ῥεύσουσιν ἐκ τῆς κοιλίας αὐτοῦ ζωῆς αἰωνίου. Ὢ τῆς ἀγαθότητος, καὶ τῆς εὐσπλαγχνίας σου, Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν· Δόξα σοι.

έχει όμως μία προϋπόθεση…. την διψώσαν ψυχήν…. ἐδίψησέ σε ἡ ψυχή μου, ποσαπλῶς σοι ἡ σάρξ μου ἐν γῇ ἐρήμῳ καὶ ἀβάτῳ καὶ ἀνύδρῳ. (ψαλμ.62)… διεπέτασα πρὸς σὲ τὰς χεῖράς μου, ἡ ψυχή μου ὡς γῆ ἄνυδρός σοι. (ψαλμ.142) μακάρι να την διακρίνουμε οπότε κοντά είναι και η λύση ξεδιψάσματος. Η κίνηση προς την όαση (999) κι όχι τον αντικατοπτρισμό της (666).

προϋπόθεση να μην λαλούμε αφ’εαυτού επιζητούντες την ματαία δόξα… αιρετικώς και σχισματικώς, εμπαθώς ακόμη και αληθώς, αλλά να στώμεν καλώς επόμενοι τοις αγίοις πατράσιν... ἡ ἐμὴ διδαχὴ οὐκ ἔστιν ἐμή, ἀλλὰ τοῦ πέμψαντός με· ΟΡΘΟΔΟΞΩΣ. … ὁ ἀφ’ ἑαυτοῦ λαλῶν τὴν δόξαν τὴν ἰδίαν ζητεῖ, ὁ δὲ ζητῶν τὴν δόξαν τοῦ πέμψαντος αὐτόν, οὗτος ἀληθής ἐστι, καὶ ἀδικία ἐν αὐτῷ οὐκ ἔστιν.

προϋπόθεση να βρεθούμε με τους σταυρούμενους παρά με τους σταυρωτές** 

---

* Ἐν μέσῳ δύο λῃστῶν, ζυγὸς δικαιοσύνης εὑρέθη ὁ σταυρός σου· τοῦ μὲν καταγομένου εἰς ᾅδην, τῷ βάρει τῆς βλασφημίας, τοῦ δὲ κουφιζομένου πταισμάτων, πρὸς γνῶσιν θεολογίας, Χριστὲ ὁ Θεός, δόξα σοι. (θ’ώρα)

ἰδοὺ οὗτος κεῖται εἰς πτῶσιν καὶ ἀνάστασιν πολλῶν ἐν τῷ ᾿Ισραὴλ καὶ εἰς σημεῖον ἀντιλεγόμενον. 35 καὶ σοῦ δὲ αὐτῆς τὴν ψυχὴν διελεύσεται ρομφαία, ὅπως ἂν ἀποκαλυφθῶσιν ἐκ πολλῶν καρδιῶν διαλογισμοί. (Λουκ.β’)

‘’Σήμερον’’ μεσοπεντηκοστή, (με το μέσον πάλι τύπο σταυρού) αποκαλυπτόμενοι οι διαλογισμοί μας, μας οδηγούν εκεί που έλκεται το βάθος της καρδίας μας, ακολουθώντας ή την ανέλκυση εκ Του Κυρίου ή την καθέλκυση από τον άλλον. … 24 Οὐδεὶς δύναται δυσὶ κυρίοις δουλεύειν· ἢ γὰρ τὸν ἕνα μισήσει καὶ τὸν ἕτερον ἀγαπήσει, ἢ ἑνὸς ἀνθέξεται καὶ τοῦ ἑτέρου καταφρονήσει. οὐ δύνασθε Θεῷ δουλεύειν καὶ μαμωνᾷ. (Ματθ.ς’24)

Εμπράγματα ‘’σήμερα’’ , στο βάθος κατανοούμε ότι θέλουν με το σφράγισμα (και εμβολιασμό και εμφύτευση τσιπ) να μας πεθάνουν σωματικώς, ιδίως όμως  πνευματικώς. Κι αυτοί και ο εμπνέων τους το ξέρει. Αλλά όταν τους το λέμε, μας λένε καλά τρελλοί είστε ότι αυτά που κάνουμε είναι για να σας αποκτείνουμε; δαιμόνια έχετε;;;  εμείς θέλουμε την υγεία σας και το ‘’καλό’’ σας.    

Αμήν ο καλός Θεός να γνωρίσει σε όλον τον κόσμο το συμφέρον του γιατί κανένας δεν του αξίζει να βρεθεί στον τόπο που ετοιμάστηκε για τον διάβολο και τους υπηρέτες αυτού. Αμήν μόνο δαίμονες και όχι άνθρωποι. Κι όταν ο αγ.Παΐσιος έλεγε μαζί με το ταγκαλάκι την ευχή λέξη προς λέξη, συνέβαινε/συμβαίνει το εξής…

Κύριε ο άγιος, Κύριε και το ταγκαλάκι

Ιησού ο άγιος, Ιησού και το ταγκαλάκι

Χριστέ ο άγιος, Χριστέ και το ταγκαλάκι

ελέησόν με ο άγιος, το ταγκαλάκι τσιμουδιά, κι ας ήξερε ότι ένα ελέησόν με θα τον επανέφερε από πεπτωκότα σε προπτωτική κατάσταση και άτρεπτο άγγελο…

Λίγη ταπεινότητα θέλει και από μας Ο Κύριος, ένα Κύριε ελέησον και ένα μνήσθητι (εθελουσίως και όστις θέλει) …. πριν είναι αργά κατά την κρίση, όταν θα κλίνει βιαίως ΠΑΝ ΓΟΝΥ επουράνιον, επίγειον και καταχθόνιον.  

αμήν ελέησόν μας Κύριε, κατά το μέγα Σου έλεος…

---

** σταυρωτές, σταυρούμενοι και κληρονόμοι